Ένα παγκόσμιο κόλπο...

“Όποιος ελέγχει τον όγκο των χρημάτων στη χώρα μας είναι ο απόλυτος άρχοντας όλης της βιομηχανίας και του εμπορίου. Και όταν συνειδητοποιείς ότι ολόκληρο το σύστημα ελέγχεται τόσο εύκολα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, από λίγους ισχυρούς ανθρώπους στην κορυφή, δεν χρειάζεται να σου πει κάποιος που οφείλονται οι περίοδο πληθωρισμού και οικονομικής ύφεσης”

James A.Garfield
Δολοφονημένος πρόεδρος των ΗΠΑ

Του Λιότσιου Σ.Βασίλη*

Οι ενέργειες των διεθνών τραπεζιτών με πραγματικό στόχο την επιτάχυνση της παγκόσμιας κρίσης, που στο βάθος κρύβει την δραματική μείωση του πληθυσμού, φαίνεται ότι στερείται φαντασίας, αν δούμε τα παιχνίδια που παίζονται με φόντο τον χρυσό. Κινούνται δε με τόσο προβλέψιμο τρόπο, που μπορεί να αναρωτηθεί κανείς, αν είναι τόσο αδαείς, απλά δε δίνουν δεκάρα για το αν γίνονται αντιληπτοί, ή ποντάρουν ακόμη στην πλήρη αγνωσία του οικονομικού "κόλπου" που απέκρυψαν πλήρως (μέσω του σχολείου) από την κοινή γνώμη.

Στο βωμό έτσι της εξαφάνισης της ρευστότητας, πέρα από τα φορολογικά μέτρα, αποφάσισαν να παίξουν και το "χαρτί" του χρυσού, ως λύση νομισματικής αντιπροσώπευσης και δήθεν εξόδου από την κρίση.

Ξαφνικά ο Ρόθτσιλ, ο πράκτοράς του Σόρρος και άλλοι "θεσμικοί" επενδυτές, στράφηκαν σε κολοσσιαίες (δήθεν) αγορές χρυσού, παρασύροντας έτσι και τους αδήλωτους (ακόμα) μικροεπενδυτές σε νέα παγίδα.

Ποιο είναι το ζητούμενο; Να δημιουργήσουν ένα εφεδρικό σχέδιο διαιώνισης της κυριαρχίας τους, οδηγώντας τους λαούς, σε περίπτωση "εκτροχιασμού", στην επιστροφή στο δήθεν ασφαλή "κανόνα του χρυσού", χρυσό τον οποίο (εικονικά) κατέχουν οι ίδιοι στο σύνολό του. Και λέω "εικονικά" γιατί στην πραγματικότητα αμφιβάλω αν αυτός ο χρυσός υπάρχει πραγματικά, στο βαθμό που όλη η υπάρχουσα ποσότητα βρίσκεται στις αποθήκες των κεντρικών τραπεζών, που όντας ιδιωτικές, ανήκουν στους ίδιους ανθρώπους και τις οποίες τα κράτη δεν μπορούν θεσμικά να ελέγξουν. Ακούστηκε λοιπόν από τα παπαγαλάκια του Ρόιτερ (το οποίο ανήκει και αυτό στον ίδιο τον Ρόθτσιλ) και αναπαράχθηκε ταχύτατα από τα φερέφωνά του, ότι ο Ρόθτσιλ αγόρασε κάποιους τόνους χρυσού, προεξοφλώντας έτσι την κατάρρευση των αγορών και του ευρώ και πυροδοτώντας νέα (δήθεν) αύξηση των τιμών του πολύτιμου μετάλλου.

Στην πραγματικότητα δεν έγινε απολύτως τίποτα! Στο σύστημα της απόλυτα ελεγχόμενης πλανητικής οικονομίας, όλα δουλεύουν με "φήμες", βαρύγδουπες και ακαταλαβίστικες στον απλό κόσμο "οικονομικές αναλύσεις", σοβαροφανείς οίκους και θεσμούς και κοπανιστό αέρα για χρήμα. Πως έγινε η "αγορά"; Ο Ρόθτσιλ πήρε τηλέφωνο στη δική του FED και συνεννοήθηκε με τον δικό του… διευθυντή της, να δηλώσει ότι αγόρασε (δήθεν) τον δικό του χρυσό, δίνοντας εγγυήσεις της ίδιας της δικής τουFED, ή και "χρήμα" το οποίο η ίδια η FED "δημιούργησε" λογιστικά. Στη συνέχεια, τα δικά του παγκόσμια πρακτορεία ειδήσεων, ανέλαβαν να διασπείρουν την είδηση, μέσω των δικών του ΜΜΕ και μέσω των δικών του εξαγορασμένων δημοσιογράφων. Οι λόγοι προφανείς, όσο και αδιόρατοι, στο βαθμό που οι σχεδιασμοί είναι τόσο μακρόπνοοι, "πυκνοί" και εγκληματικοί, που ξεφεύγουν από το μήκος κύματος σκέψης του ανθρώπινου εγκεφάλου, ίσως γιατί οι ίδιοι απέχουν πολύ από την ανθρώπινη (φοβάμαι και βιολογικά) υπόσταση.

Στο τσίρκο της εποχής μας, όλα λειτουργούν σαν ένα matrix που φοβάμαι ότι είναι πραγματικότητα. Πέντε άνθρωποι (ή όντα) κυβερνούν τον πλανήτη έχοντας εγκαταστήσει έναν δαιδαλώδη μηχανισμό, που όμως λειτουργεί με εξοργιστικά απλούστατο τρόπο. Αρχικά δημιούργησαν το υπερόπλο (λογιστικό χρήμα), πείθοντας τον κόσμο μέσω της αγνωσίας βασικών οικονομικών, την οποία προώθησαν στην παιδεία, ότι είναι προϊόν, που κάποιοι κατέχουν και κάποιοι όχι, δικαιολογώντας έτσι τον τόκο(!?). Στη συνέχεια έπρεπε να δημιουργήσουν ένα μηχανισμό προστασίας αυτού του κόλπου, που θα στόχευε με κάθε τρόπο, στην απόκρυψή του από την κοινή γνώμη. Δημιουργήθηκαν έτσι προς την κατεύθυνση αυτή, δύο μηχανισμοί-πυλώνες: ο μηχανισμός απόκρυψης –παραπλάνησης που ήταν (και είναι) η ναυαρχίδα του συστήματος και είναι η παιδεία και ο πυλώνας προπαγάνδας– παραπληροφόρησης στον οποίο ανήκουν το πολιτικό σύστημα (κράτος, νόμοι) και τα ΜΜΕ.

Εμφανίζουν έτσι, ότι θέλουν, όπως θέλουν και το "νομιμοποιούν" μέσω των θεσμών που οι ίδιοι ελέγχουν απόλυτα. Αφού το Ρόιτερ λέει ότι ο Ρόθτσιλ αγόρασε χρυσό, "αγόρασε χρυσό"! Αφού οι εξαγορασμένοι καθηγητές πανεπιστημίου σε συγχορδία με τον Καψή λένε ότι το μνημόνιο πρέπει να τηρηθεί και δε γίνεται αλλιώς, "δε γίνεται αλλιώς"! Έπεισαν όλο τον κόσμο (και όχι μόνο στην Ελλάδα) ότι η κρίση χρέους οφείλεται στον υπερδανεισμό από τα κράτη και τον ανάγκασαν με ηγεσίες, πράκτορές που φέρουν εθνικά ονόματα, να μπούνε σε προγράμματα αυτοκαταστροφικής λιτότητας, που μετονόμασαν σε προγράμματα "εξυγίανσης" της οικονομίας τους.

Απίθανοι "οίκοι αξιολόγησης" με δύο μέτρα και δέκα σταθμά εμφανίστηκαν από το πουθενά και έγιναν αποδεκτά από την "μιλημένη" οικονομία και τις εξαγορασμένες ηγεσίες των κρατών, εκπονώντας απίθανες μελέτες αξιολόγησης των ψυχών όπως αυτές του Ισλανδικού "τίγρη" που σε τρείς μέρες μεταβλήθηκε σε ψόφιο αρουραίο χωρίς να υποστούν καμία συνέπεια. "Εκπονούμε αξιολογήσεις που βασίζονται σε απλές …εκτιμήσεις" λένε στα δικαστήρια (με πουλημένους δικαστές) και αθωώνονται, αποκρύπτοντας όμως το γεγονός ότι μετά από μια "κακή αξιολόγηση" ενός κράτους, η κεντρική τράπεζα (FED ή ΕΚΤ) δεν επιτρέπεται να αποδέχεται τα ομόλογά του, τουλάχιστον στις πρότερες τιμές τους(!;)

Ποιος από την άλλη μπορεί να ελέγξει την "αυθεντικότητα" των μηχανισμών, κάτω από τους οποίους προσδιορίζονται οι τιμές μετοχών, χρυσού, ή καυσίμων; Ποια "αλήθεια" μπορεί να υπάρχει σε χρηματιστήρια που η κεντρική τράπεζα (αυτή που θέτει τους όρους του παιχνιδιού δηλαδή) συμμετέχει ως …επενδυτής; Πως μπορούμε να πούμε ότι η διακύμανση των τιμών των μετοχών γίνεται κάτω από τους νόμους προσφοράς και ζήτησης, όταν οι τραπεζικές μετοχές (ακραιφνείς, ή "κρυμμένες" σε άλλες επιχειρήσεις) είναι αυτές που καθορίζουν τα πάντα; Ποιος οικονομικός νόμος εξηγεί την καταβαράθρωση των ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων, ενώ η ΕΚΤ μειώνει το επιτόκιο δανεισμού ; Ποιος μπορεί να ελέγξει εάν οι τιμές των μετοχών, του χρυσού, ή των καυσίμων προσδιορίζονται από τους νόμους προσφοράς και ζήτησης και όχι από "άλλους" μηχανισμούς και πως μπορεί να εξακριβώσει την επίδραση του ενός ή του άλλου παράγοντα στη τελική διαμόρφωση των τιμών;

Κανείς ! Απλά μας ανακοινώνουν τις τιμές και τις "εξελίξεις" και εμείς υπάκουα προσαρμοζόμαστε(!)

Πως είναι δυνατόν να μιλάμε για υγιή οικονομία, για κράτος δικαίου και δημοκρατία, όταν κανένας δεν μπορεί να ελέγξει τις δραστηριότητες, τη νομιμότητα και τις προθέσεις αυτών των ανθρώπων, που στην πραγματικότητα δεν είναι τραπεζίτες, με την τεχνική σημασία του όρου, αλλά απλά χρησιμοποιούν ως οπλοστάσιο το τραπεζικό μηχανισμό και το χρήμα;

Ο απλός πολίτης, ξεκομμένος καθώς είναι από την γνώση του πραγματικού οικονομικού χωροχρόνου και του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί, είναι εύκολο θύμα του απλού αυτού τεχνάσματος. Στην πραγματικότητα, όχι μόνο δεν το κατανοεί, αλλά αναπτύσσει και αντιστάσεις σε κάθε "άγνωστο" που πάει να το αντικαταστήσει. Η προπετής απάντηση "και ποιος θα μας δώσει λεφτά αν φύγουμε από το ευρώ " και μάλιστα από πλήρως αδαείς ακόμα και των βασικών οικονομικών, αποδεικνύει το βαθμό της πλάνης.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση