Ο Αριστοτέλης για τη μάχη του Θεού με τη θηριωδία
"Είναι δε, τρία τα πάθη που συμβαίνουν στην ψυχή σύμφωνα με τα οποία χαρακτηριζόμαστε φαύλοι, η κακία (έλλειψη αρετής), η ακράτεια (έλλειψη εγκράτειας) και η θηριωδία.
Για την κακία λοιπόν και για την αρετή, τι είναι και σε ποια πράγματα αναφέρονται, έχει από εμάς ειπωθεί στα προηγούμενα. τώρα όμως πρέπει να μιλήσουμε για την ακράτεια και τη θηριωδία.
Η θηριωδία, είναι μια κάποια υπερβολική κακία. Γιατί, όταν βλέπουμε κάποιον εντελώς φαύλο, δε λέμε ότι είναι άνθρωπος, αλλά θηρίο, σαν να ήταν η θηριότητα ένα είδος κακίας. Η δε αρετή που αντίκειται σ' αυτή, δεν έχει όνομα, γιατί αυτού του είδους η αρετή είναι πάνω και πέρα από τον άνθρωπο, σαν να πρόκειται για κάποια ηρωϊκή ή θεϊκή αρετή. Και είναι η αρετή αυτή ανώνυμη, γιατί δεν υπάρχει αρετή του Θεού. Γιατί ο Θεός είναι ανώτερος και καλύτερος από την αρετή και δεν είναι σπουδαίος σύμφωνα με τα μέτρα της αρετής. Τόσο δηλαδή ανώτερη και καλύτερη είναι η αρετή του Θεού. Γι αυτό είναι ανώνυμη η αρετή που αντίκειται στην κακία και τη θηριωδία. Προς αυτήν επιθυμεί να αντίκειται η θεϊκή και η πέρα και πάνω από τον άνθρωπο αρετή, όπως ακριβώς και η κακία της θηριωδίας βρίσκεται πέρα και πάνω από τον άνθρωπο, έτσι και η αντίθετη της."
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΗΘΙΚΑ ΜΕΓΑΛΑ
"έστι δε τρία τα εν τη ψυχή γινόμενα, καθ' α φαύλοι λεγόμεθα, κακία, ακρασία, θηριότης. υπερ μεν ουν κακίας και αρετής τι εστί και εν τίσιν, είρηται ημίν εν τοις επάνω. νυν δε υπέρ ακρασίας και θηριότητας λεκτέον αν ει.
Εστιν δε η θηριότης υπερβάλλουσα τις κακία. οταν γαρ τινά παντελώς ίδωμεν φαύλον, ουδ' άνθρωπον φαμεν είναι, αλλά θηρίον. ως ούσα τινά κακίαν θηριότητα. η δε αντικείμενη αρετή ταύτη εστίν ανώνυμος, έστι δε η τοιαύτη υπέρ ανθρώπων ούσα, οίον ηρωϊκή τις και θεία. ανώνυμος δε έστιν αυτή η αρετή, ότι ουκ έστιν θεού αρετή. ο γαρ θεός βελτίων της αρετής και ου κατ΄αρετήν έστι σπουδαίος. ούτω μεν γαρ βέλτιον έσται η αρετή του Θεού. διο ανώνυμος η αρετή, η τη κακία τη θηριότητι αντικείμενη. θέλει δε τη τοιαύτη αντικείσθαι η θεία και υπερ άνθρωπον. ωσπερ γαρ και η κακία η θηριότης υπερ ανθρώπων εστίν, ούτω και η αρετή η αντικείμενη."
Για την κακία λοιπόν και για την αρετή, τι είναι και σε ποια πράγματα αναφέρονται, έχει από εμάς ειπωθεί στα προηγούμενα. τώρα όμως πρέπει να μιλήσουμε για την ακράτεια και τη θηριωδία.
Η θηριωδία, είναι μια κάποια υπερβολική κακία. Γιατί, όταν βλέπουμε κάποιον εντελώς φαύλο, δε λέμε ότι είναι άνθρωπος, αλλά θηρίο, σαν να ήταν η θηριότητα ένα είδος κακίας. Η δε αρετή που αντίκειται σ' αυτή, δεν έχει όνομα, γιατί αυτού του είδους η αρετή είναι πάνω και πέρα από τον άνθρωπο, σαν να πρόκειται για κάποια ηρωϊκή ή θεϊκή αρετή. Και είναι η αρετή αυτή ανώνυμη, γιατί δεν υπάρχει αρετή του Θεού. Γιατί ο Θεός είναι ανώτερος και καλύτερος από την αρετή και δεν είναι σπουδαίος σύμφωνα με τα μέτρα της αρετής. Τόσο δηλαδή ανώτερη και καλύτερη είναι η αρετή του Θεού. Γι αυτό είναι ανώνυμη η αρετή που αντίκειται στην κακία και τη θηριωδία. Προς αυτήν επιθυμεί να αντίκειται η θεϊκή και η πέρα και πάνω από τον άνθρωπο αρετή, όπως ακριβώς και η κακία της θηριωδίας βρίσκεται πέρα και πάνω από τον άνθρωπο, έτσι και η αντίθετη της."
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΗΘΙΚΑ ΜΕΓΑΛΑ
"έστι δε τρία τα εν τη ψυχή γινόμενα, καθ' α φαύλοι λεγόμεθα, κακία, ακρασία, θηριότης. υπερ μεν ουν κακίας και αρετής τι εστί και εν τίσιν, είρηται ημίν εν τοις επάνω. νυν δε υπέρ ακρασίας και θηριότητας λεκτέον αν ει.
Εστιν δε η θηριότης υπερβάλλουσα τις κακία. οταν γαρ τινά παντελώς ίδωμεν φαύλον, ουδ' άνθρωπον φαμεν είναι, αλλά θηρίον. ως ούσα τινά κακίαν θηριότητα. η δε αντικείμενη αρετή ταύτη εστίν ανώνυμος, έστι δε η τοιαύτη υπέρ ανθρώπων ούσα, οίον ηρωϊκή τις και θεία. ανώνυμος δε έστιν αυτή η αρετή, ότι ουκ έστιν θεού αρετή. ο γαρ θεός βελτίων της αρετής και ου κατ΄αρετήν έστι σπουδαίος. ούτω μεν γαρ βέλτιον έσται η αρετή του Θεού. διο ανώνυμος η αρετή, η τη κακία τη θηριότητι αντικείμενη. θέλει δε τη τοιαύτη αντικείσθαι η θεία και υπερ άνθρωπον. ωσπερ γαρ και η κακία η θηριότης υπερ ανθρώπων εστίν, ούτω και η αρετή η αντικείμενη."
Ναστε καλα και οι δυο Κων/νε .
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιψαμε για καλα αρθρα .
"ο γαρ θεός βελτίων της αρετής και ου κατ΄αρετήν έστι σπουδαίος."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφιερωμένο εξαιρετικά στους "ψευδοέλληνες" δωδεκαθεϊστές. Μήπως ο θεός του Αριστοτέλη μοιάζει πολύ με των χριστιανών; Και γιατί άραγε να συμβαίνει αυτό;
Δοξα παντων ο Θεος και θειον και φυσις θεια αρχη των οντων ο Θεος και νους και φυσις και υλη σοφια Εις δειξιν απαντων Ων αρχη το θειον και φυσις και ενεργεια και αναγκη και τελος και ανανεωσις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ γαρ αγαθος απαντα εστι διδους και μηδεν λαμβανων ο ουν Θεος παντα διδωσι και ουδεν λανβανει ο ουν Θεος αγαθον, και το αγαθον Θεος.
Και ωφθη ουρανος εν κυκλοις επτα
Μη στεναχωριεσαι Ασκληπιε, διοτι τα δυσκολα δεν ηλθαν ακομη. Οι δοκιμασιες των ανθρωπων ως τωρα ηταν δοκιμασιες του σωματος. Οι δοκιμασιες του πνευματος ειναι οι δυσκολες.
(Ερμης Τρισμεγιστος)