Πρώτο κόμμα το κόμμα της οργής

Του Γιώργου Κράλογλου

Ο δικαιολογημένα οργισμένος λαός της επτάχρονης δικτατορίας δέχθηκε, το 1981, ακόμη και τον αλαλούμ σοσιαλισμό του ΠΑΣΟΚ. Ο οργισμένος λαός από την 35χρονη εναλλασσόμενη πρωθυπουργική δικτατορία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ σπρώχνει τώρα στην εξουσία τις αλαλούμ αριστερές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και στην Βουλή τους «εγέρθητους» της Χρυσής Αυγής.

Αυτή είναι η πραγματικότητα είτε μας αρέσει είτε όχι.

Αυτή είναι η αληθινή εικόνα της ελληνικής Βουλής σήμερα χωρίς ωραιοποιήσεις και χωρίς μπουρδολογίες πασπαλισμένες με ιδεολογικές ερμηνείες.

Είμαστε η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που οδηγούμε στην εξουσία ένα αριστερό συνασπισμό ιδεολόγων με πρότυπα από τον Λένιν και τον Μάο μέχρι τον πρώην δικτάτορα της Αλβανίας Εμβέρ Χότζα που τους έχει βάλει στα Μουσεία ακόμη και ο πρώην Βαλκανικός κομμουνιστικός συνασπισμός...

Είμαστε η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που ζητάμε από τους θιασώτες του ναζισμού να εκπροσωπήσουν τα δημοκρατικά μας... πιστεύω στην Βουλή.

Είμαστε η μοναδική χώρα όπου η κομμουνιστική της ιδεολογία συνεχίζει να εκφράζεται μόνο μέσα από Σταλινικές θεωρίες με σχολαστική συνέπεια.

Εμείς όμως ξεπερνάμε ακόμη και το ΚΚΕ και επιλέγουμε τις ακαταλαβίστικές αριστερές θεωρίες που εκφράζουν οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και (είμαι βέβαιος) ούτε το 1% από τους ψηφοφόρους της 6ης Μαΐου δεν τις έχει μελετήσει στο σύνολό τους.

Τι σημασία έχει άλλωστε η πληροφόρηση για την ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ;

Οι οργισμένοι ψηφοφόροι θέλουν απλώς να εκδικηθούν.

Τι σημασία έχει αν οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής και αυτοί που τους ψήφισαν στις πρόσφατες εκλογές δεν έχουν ιδέα για τα βιβλία του Χίτλερ;

Μήπως το 1981 είχαν διαβάσει οι ψηφοφόροι του 48% του ΠΑΣΟΚ το «Πράσινο Βιβλίο» του Ανδρέα Παπανδρέου;

Ποιος νοιαζόταν τότε για το έρχεται στην χώρα.

Αυτό που ήθελαν οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, του 1981, ήταν να έλθει η «Αλλαγή» και η δεξιά θα μπει στην άκρη.

Αλλά ο κομματικός μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ που άκουγε τον Ανδρέα Παπανδρέου πίστευε άλλα πράγματα...

Γι΄ αυτό μπόρεσαν και δούλεψαν οι «γαργάρες» του ανύπαρκτου σοσιαλισμού με τα γνωστά συνθήματα «ενάντια στην ΕΟΚ», «ενάντια στις αμερικανικές βάσεις», «ενάντια στο ΝΑΤΟ», «ενάντια στο κεφάλαιο».

Και όταν το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» κατάλαβε τι γινόταν κατέφθασε το «σωτήριο» μήνυμα του 1985 «Τσοβόλα δώστα όλα».

Το μήνυμα που έγινε «καθεστώς» σε βάρος του κρατικού κορβανά που τάιζε, με δανεικά, τον κομματικό στρατό ώστε μέσα στο φαγοπότι να ξεχασθούν οι «γαργάρες» των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Όπως και οι «γαργάρες» της Ν.Δ στο σύνθημα «θα ξαναχτίσουμε το κράτος».

Τι περιμένει όμως σήμερα την Ελλάδα όταν οι οργισμένοι ψηφοφόροι (δικαιολογημένοι και μη) με την «συμμαχία» του 35% της αποχής φέρουν στην εξουσία ως «Κόμμα της Οργής» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που θα χρειαστεί τουλάχιστον μια ολόκληρη θητεία για να κάνει «γαργάρα» αυτά που οι 12 συνιστώσες νομίζουν σήμερα ότι θα γίνουν πράξη;

Τι περιμένει την Βουλή όταν οι «εγέρθητους» της Χρυσής Αυγής κάνουν αντιπολίτευση στις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΚΕ;

Ποιοι θα σώζουν την κατάσταση;

Ο κ. Καμμένος με τους ολίγους του ή οι αποδεκατισμένοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ;

Ασφαλώς κανείς από όλους αυτούς.

Έτσι ενώ οι τηλεοράσεις και τα παράθυρα των ειδήσεων θα μονιμοποιούν ως θέαμαμ το καραγκιοζιλίκι της ελληνικής Βουλής στην χώρα θα ανοίγει το κεφάλαιο της πρώτης μεταπολεμικής της τραγωδίας.

Οι κρατικοί υπάλληλοι θα περιμένουν να πάρουν μισθούς αλλά το δημόσιο αν δεν έχει δανεικά θα κάνει ότι και ο ιδιωτικός τομέας.

Πάρτε μια προκαταβολή για τα ψιλοέξοδα και βλέπουμε για την εξόφληση.

Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις θα περιμένουν την κυβέρνηση και το χρηματοπιστωτικό σύστημα να ανοίξει τις κάνουλες της χρηματοδότησης που όμως είναι και θα παραμείνουν στεγνές μέχρι το 2014 τουλάχιστον.

Οι άνεργοι των άνω του 1.000.000 θα βλέπουν την μετανάστευση κατάματα.

Και όλοι οι υπόλοιποι, ψηφοφόροι και φορολογούμενοι, θα περιμένουν από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και την αντιπολίτευση να μαζέψουν λεφτά για τους μισθούς και τις συντάξεις από την φορολόγηση των πλουσίων.

Την φορολόγηση και την φορολογική πολιτική που εδώ και 50 χρόνια έχει δημιουργήσει την «φυλή των φοροφυγάδων» που ανταγωνίζεται την «λεγεώνα των λαμογιών και την φυλή των αρπακτικών» του κρατικού χρήματος είτε με συντάξεις μαϊμούδες, είτε με συντάξεις πεθαμένων και τυφλών που παίζουν χαρτιά στα καφενεία της επαρχίας.

Οι 35 ή έστω οι 25 ψηφοφόροι της αποχής έχουν πολύ σπουδαίο ρόλο αυτήν την φορά. Είναι οι μόνοι που μπορούν να εξισορροπήσουν την κατάσταση με την συμμετοχή τους αν το «Κόμμα της Οργής» δεν καταλάβει ότι αυτήν την φορά πρέπει να υπάρξει αξιόλογη κυβέρνηση .Γιατί δεν έχουμε την πολυτέλεια του 1981 να πειραματιζόμαστε με δανεικά. Και δεν εκείνους τους πλουσίους …που όπως νομίζουμε μπορούμε να τους τα πάρουμε.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση