Ευρώπη: Χθεσινή μας ελπίδα, σημερινός μας εφιάλτης...

Γράφει ο Παναγιώτης Δερματάς

Αν γυρίσουμε κάποιες δεκαετίες πίσω, τότε που μόλις είχε λήξει ο πόλεμος, παρά την φρίκη του, οι γονείς μας και οι παππούδες μας δεν έμειναν να κλαίνε πάνω από τις στάχτες και τ΄ αποκαΐδια.

Αμέσως ανασκουμπώθηκαν, πήραν την ζωή στα χέρια τους και πάλεψαν με πείσμα μέσα από τις δύσκολες συνθήκες της εποχής.

Ο ιδιωτικός τομέας άρχισε να παράγει έργο σε όλους τους τομείς. Στην γεωργία, στην κτηνοτροφία, στο εμπόριο, στην βιομηχανία, στην εμπορική ναυτιλία.

Στον τομέα του κράτους, μέσα από το ΚΕΑ (Κρατικό Εργοστάσιο Αεροσκαφών) το Ελληνικό δημιουργικό δαιμόνιο έφτιαξε δεκαπέντε περίπου πολεμικά αεροπλάνα της εποχής, πράγμα απαράδεκτο για τις «συμμαχικές» μας προδιαγραφές…

Στον ιδιωτικό τομέα, μερακλήδες επιχειρηματίες έφτιαξαν πρωτοποριακές για την εποχή πετρελαιομηχανές με τις οποίες κάλυψαν τις ανάγκες της εσωτερικής αγοράς και επεκτάθηκαν σε εξαγωγές.( Μαρκότσης, Αποστολίδης κλπ).

Φαρμακοβιομηχανίες όπως η ΧΡΩΠΕΙ, απασχολούσαν χιλιάδες εργάτες και κάλυπταν τις ανάγκες μας σε φάρμακα.

Μεταλλεία, προσέφεραν εργασία σε χιλιάδες εργάτες.

Τά ναυπηγεία μας είχαν αλματώδη ανάπτυξι και επεκτάθηκαν και σε κατασκευές πολεμικών πλοίων, όπως αρματαγωγών, πυραυλακάτων, φρεγατών κλπ.

Μία βιομηχανία αναπτυσσόμενη στον τομέα τον αμυντικό, στις διάφορες κατασκευές και από τις μεγαλύτερες τσιμεντοβιομηχανίες τού κόσμου.

Οι εθνικές αερογραμμές δηλαδή η Ολυμπιακή Αεροπορία, μία από τις δέκα μεγαλύτερες και ασφαλέστερες στον κόσμο.

Πάντα πρώτοι, υπήρξαμε στον εμπορικό στόλο σε παγκόσμιο επίπεδο.

Αναπτύξαμε τον τουρισμό.

Αναπτύξαμε βιομηχανικές περιοχές σε διάφορες πόλεις της χώρας προσφέροντας συνθήκες εργασίας και αξιοπρεπείς μισθούς.

Όλη αυτή η δραστηριότης, καθόριζε τους υψηλούς ρυθμούς ετησίας αναπτύξεως και είχε αποτυπωθεί σ΄ένα από τα πλέον ισχυρά και αξιόπιστα νομίσματα στον κόσμο, την δραχμή!
Μέχρι το τέλος της δεκαετίας τού1970, η χώρα είχε ελάχιστα εθνικά χρέη και μία αλματώδη άνοδο η οποία την είχε εντάξει σε μία από τις είκοσι ευημερούσες χώρες τού πλανήτη.

Μέχρι πού ήρθε αυτή η στιγμή που τα εθνικά μας οράματα τα τιθάσεψε ένα νέο όραμα. Αυτό της Ενωμένης Ευρώπης.

Μας ενέταξαν μέσα από μία διαδικασία εορταστική στο Ζάππειο η οποία προβλήθηκε ως νίκη εθνική, ως ασφάλεια ατομική και συλλογική, ως μελλοντικό όραμα και θαύμα!

Σύνθημα έγινε το να γίνουμε Ευρωπαίοι!

Γιατί άραγε ; Γιατί Ευρωπαίοι και όχι Έλληνες;

Η Ευρώπη μέσα από την ιστορία έφτιαξε την Ελλάδα, ή η Ελλάδα την Ευρώπη;

Είχε η Ευρώπη ενσωματωμένες ηθικές, πολιτικές και πνευματικές αξίες ή η Ελλάδα;
Πέρα από την αναγέννησι στην οποία συνέβαλαν δραστικά οι Έλληνες μετανάστες που έφευγαν αναρίθμητοι για ν΄αποφύγουν τους Τούρκους και η οποία αναγέννησις ήταν αναβάπτισις στις κλασικές μας αξίες, τι άλλο προσέφερε η Ευρώπη;

Προσέφερε τις αστραφτερές λάμψεις και την άνεσι από την καταλήστευσι των αποικιών πράγμα που έμοιαζε φαντασία στα μάτια αυτών που είχαν ροζιασμένα χέρια από την τίμια εργασία.

Και αυτά ήταν τα πρότυπα που μας προσέφεραν. Δεν μας πρόβαλαν οι κομματικοί εθνικοί μας ταγοί ως ανάγκη να βιώσουμε τις διαχρονικές μας αξίες τις οποίες να παρείχαν μέσα από την εθνική μας παιδεία.

Έτσι μας έριξαν στην πλεκτάνη.

Μας είπαν ψέματα ! Χοντρά ψέματα! Πάντα μας έλεγαν τι μας δίνουν, αλλά ποτέ τι μας παίρνουν και τι υποθηκεύουμε.

Ό,τι δίναμε το ήξεραν αυτοί που μας κυβερνούσαν μαζί με τά σκοτεινά τους αφεντικά της Ευρώπης!

Και μας απογύμνωναν σιγά σιγά …

Α, δεν μπορείτε να είσθε αυτάρκεις σε ζάχαρη…
Να κλείσετε τα τρία από τα τέσσερα εργοστάσιά σας!
Α, είστε υποχρεωμένοι να δεχτείτε τις συνθήκες ανταγωνισμού…
Πού ανταγωνισμός σημαίνει ότι εγώ η κεφαλή που ονομάζομαι Γερμανία, επειδή έχω επενδύσει σε τριτοκοσμικές χώρες ό,που το μεροκάματο είναι ένα ευρώ πρέπει να εξάγω στην χώρα σας αυτά που παράγω και ας είναι ομοειδή με τα δικά σας…
Μην μου είσθε εμπόδιο λοιπόν…
Δεν μ΄ ενδιαφέρει αν στην χώρα σας τα παραγόμενα προϊόντα έχουν ενσωματωμένο μεροκάματο τριάντα ή σαράντα Ευρώ!
Να κόψετε το κεφάλι σας !
Άλλωστε έχετε υπογράψει τις διεθνείς συνθήκες για την ελευθερία στο παγκόσμιο εμπόριο!
- Τις είχαν υπογράψει οι εθνικοί μας «προοδευτικοί» δυνάστες!..
- Γι΄ αυτό εισάγουμε μέχρι λάδι από την Γερμανία!

Έτσι καταντήσαμε, το σιτάρι μας να πωλείται από τους αγρότες δέκα λεπτά το κιλό, οι πατάτες να σαπίζουν στις αποθήκες της Μακεδονίας, το εμπορίου του λαδιού να καρκινοβατεί και όλη αυτή η μαύρη κατάντια να ισοσκελίζεται με επιδοτήσεις της πείνας!

Έτσι, έγινε καπνός η αγορά των τριακοσίων εκατομμυρίων καταναλωτών για τ αγροτικά μας προϊόντα με την οποία είχαν κάποτε κεντρίσει την φαντασία μας…

Αυτή η απώλεια συνδέθηκε και με τον μύθο του κακόπιστου που παρανομεί για να εισπράξει επιδοτήσεις από τους …καλόπιστους πού σε κλέβουν και σε εκμεταλλεύονται με το γάντι…
Και το κακό συνεχίζεται… Όσο ξυπνούμε, βλέπουμε τον εφιάλτη της επιστημονικής ληστείας που μας έγινε, σε όλη του την φρίκη.

Βρισκόμαστε ξεγυμνωμένοι από κάθε παραγωγικό μέσον. Μας τα πήραν όλα μέσα από τα σκότη που μας έριξαν για να μην το καταλάβουμε! Μας πήραν τηλεπικοινωνίες, ηλεκτρικό δίκτυο, τράπεζες, αεροδρόμια, οδικούς άξονες, λιμάνια, επιχειρήσεις.

Σ΄αυτή την κατεδάφισι, τα πουλημένα τομάρια της πολιτικής, είχαν στρατεύσει τις πόρνες αυλήτριες των συνδικάτων οι οποίες με τα σαγηνευτικά τους τραγούδια μας κοίμιζαν, μας νάρκωναν και μας έκαναν να νοιώσουμε τις εθνικές μας επιχειρήσεις ως ανυπόφορα βαρίδια τα οποία έπρεπε να ξεφορτωθούμε!...

Σήμερα λοιπόν μας είπαν: Έχετε ακόμη και κάποια χωραφάκια με πετρέλαια, έχετε κάποια πολύτιμα μέταλλα, έχετε νησιά, θάλασσα και αέρα, έχετε οι Έλληνες ιδιωτικές κατοικίες πράγμα που αποτελεί περιττή πολυτέλεια… Εμείς με δάνειο θα σας σώσουμε!

Και υπογράφεται το μνημόνιο Ένα, ανάμεσα σ΄αυτούς και στους εδώ εκπροσώπους τους τους οποίους εμείς καθαγιάσαμε με την συλλογική μας μαλακία ή οποία αποτελεί συνέπεια μιάς διαρκούς εγκεφαλικής μαλακύνσεως ή οποία εμφυτεύεται μέσω του εθνικού συστήματος παιδείας, τών τσοντοκάναλων, της φτηνής εν γένει δημοσιογραφίας και της «προοδευτικής» διανοήσεως η οποία αμείβεται πλουσιοπάροχα για τις μαλακίες που προωθεί!

Αλλά τελικά το μνημόνιο Ένα δεν μας έσωσε, κατέληξε σε θλιβερό μνημόσυνο…
Φτάσαμε στο μνημόσυνο δύο. Τρία και η κακή του ώρα!

Επιτέλους, ξυπνάτε όλοι μέσα από τα σκουπίδια στα οποία ζήσατε πασάδες της αφροσύνης και της ανευθυνότητας όλα αυτά τα χρόνια!

Λυθείτε από τα παλούκια σας και πείσετε τον εαυτόν σας ότι δεν ανήκετε σε κανένα αφεντικό, ούτε κομματικό, ούτε υπερεθνικό.

Αξίζουμε πολλά, τα μέγιστα. Είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι, Έλληνες πολίτες που κρατάμε την ζωή μας στα χέρια μας. Υπεύθυνοι και υπόλογοι απέναντι στον εαυτό και αλλήλους.

Ας κοιτάξουμε γύρο μας. Το παζάρι των αξιών είναι γεμάτο από πραμάτειες. Ελεύθερα να ψάξουμε και να ξαναψάξουμε. Χωρίς καμία προκατάληψι απέναντι σε καμία αξία.

Μέσα απ΄αυτή την διαδικασία θα κρατήσουμε τα καλά και θ΄αφήσουμε τα σκάρτα.
Σκάρτες διχαστικές ιδέες. Σκάρτα σύμβολα. Σκάρτες πολιτικές, σκάρτοι και διαβολικοί σκεπτικισμοί, κάλπικα νομίσματα.

Ένα ήταν το νόμισμα. Η ιστορική μας δραχμή. Όχι η μασκαρεμένη ξένη δραχμή. Η δική μας. Αυτή που θα βγαίνει από την τράπεζά μας.

Τά υπόλοιπα, οι φενάκες της Ευρώπης και των τεράτων της αρχαίας μυθολογίας τα οποία στην σύγχρονη γλώσσα ονομάζονται αγορές ας τα πετάξουμε στον ιστορικό Καιάδα.

Μαζί ας πετάξουμε και όλους αυτούς τους βολεμένους κοπρίτες πού μέσα από τις σκουληκότρυπες τους μας εμπνέουν τον φόβο ότι χωρίς Ευρώπη και μνημόνια είμαστε χαμένοι! Αυτούς που πετούν λάσπες εναντίον οιουδήποτε τολμήσει να πολεμήσει τα σκοτεινα τους αφεντικά!

Δεν θα είμαστε χαμένοι!
Θα είμαστε ελεύθεροι!
Πραγματικά ελεύθεροι!

Το ακούτε όλοι εσείς πού αύριο θα πάτε με την ψήφο σας για ν΄ αποδείξετε ότι πυροβολείτε ή είσθε πυροβολημένοι;…

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση