Αέρα στα πανιά τους
Αξιοπρέπεια.... μηδέν!
Κάθε κεφάλι και ένα γραμμάτιο Αμερικής. Θέλουμε δε θέλουμε αυτοί που βγήκαν κερδισμένοι από έναν ακόμη πόλεμο ήταν οι Μάγκες της υφηλίου. Οσα ΟΧΙ κι αν ακούστηκαν, έγιναν τα επόμενα χρόνια ένα μεγάλο ΝΑΙ. Μας πέρασαν βέβαια και εκείνο το συναισθηματικό τσιπάκι από τα μαθητικά μας χρόνια για μια μέρα σαν αυτή. Τιμή και δόξα στους νεκρούς! Μόνο που μετά τους νεκρούς ξέχασαν να τους μαζέψουν από κάτι βουνά μιας και η αξία τους πια ήταν μικρότερη από τα γραμμάτια της Αμερικής, της Αγγλίας και πάει λέγοντας. Άλλωστε τούς είχαν υποσχεθεί δόξα δεν τους είχαν υποσχεθεί και αξιοπρέπεια.
Ημέρα δόξας και ανδρείας για την Ελλάδα πού ποιος ξέρει τι θα γινόταν αν είχε πει ΝΑΙ! Το σίγουρο είναι πως τα γραμμάτια πολέμου της Αμερικής θα είχαν ένα μικρό πρόβλημα όσον αφορά την νομισματική τους αξία. Φαίνεται ο πόλεμος είναι ένα χρηματιστήριο που αντί για δείκτες πέφτουν κορμιά. Μόνο που σε αυτό, όσα πιο πολλά κορμιά πέσουν τόσο ανεβαίνει η ζήτηση. Είπαμε ΟΧΙ αλλά δεν το εννοούσαμε. Γιατί αν το εννοούσαμε δεν θα φθάναμε στις δεκαετίες του ’50, του’60, του ’70, του ΄80, του ’90 και του ’00. Σαν να κάναμε μία ανοδική πορεία που μας έφθασε στο διπλό τίποτε.
Δε ντρέπομαι που τα σκέφτομαι όλα αυτά; Ντρέπομαι. Μα πιο πολύ θυμώνω. Για κάτι τύπους που δεν έχασαν τίποτε ή ό,τι έχασαν δεν έλεγε τίποτε γι’ αυτούς, να βγαίνουν στα τηλεοπτικά και κάθε είδους μπαλκόνια με μια γαλανόλευκη στο χέρι να αυτοσυγκινούνται με τον εθνικοπολιτικό τους λόγο αντί να αυτοκτονούν.
Οι ίδιοι τύποι που κόβουν τις συντάξεις από την γενιά του ΟΧΙ για να την βάλουν στα δικά τους πολιτικά γραμμάτια. Όσο πιο πολλά πεινασμένα γερόντια τόσο πιο ανοδικοί οι δείκτες του πουτανοπολιτικοχρηματιστηρίου τους. Βλέπεις η μαγκιά δεν είναι μόνο αμερικανικό προνόμιο, ανήκει πλέον και σε κάθε τσιράκι του Θείου Σαμ.
Από την άλλη εμείς, οι νεότεροι αναλώσιμοι τιμούμε το ΟΧΙ, αλλά το ΝΑΙ πάει κι έρχεται στις κάθε είδους εκλογές. Φαίνεται τα ΟΧΙ δεν πιάνουν σε δύο περιπτώσεις: Στην περίοδο Ειρήνης και στην περίοδο Δημοκρατίας. Χρόνια μας σκατά!
Κάθε κεφάλι και ένα γραμμάτιο Αμερικής. Θέλουμε δε θέλουμε αυτοί που βγήκαν κερδισμένοι από έναν ακόμη πόλεμο ήταν οι Μάγκες της υφηλίου. Οσα ΟΧΙ κι αν ακούστηκαν, έγιναν τα επόμενα χρόνια ένα μεγάλο ΝΑΙ. Μας πέρασαν βέβαια και εκείνο το συναισθηματικό τσιπάκι από τα μαθητικά μας χρόνια για μια μέρα σαν αυτή. Τιμή και δόξα στους νεκρούς! Μόνο που μετά τους νεκρούς ξέχασαν να τους μαζέψουν από κάτι βουνά μιας και η αξία τους πια ήταν μικρότερη από τα γραμμάτια της Αμερικής, της Αγγλίας και πάει λέγοντας. Άλλωστε τούς είχαν υποσχεθεί δόξα δεν τους είχαν υποσχεθεί και αξιοπρέπεια.
Ημέρα δόξας και ανδρείας για την Ελλάδα πού ποιος ξέρει τι θα γινόταν αν είχε πει ΝΑΙ! Το σίγουρο είναι πως τα γραμμάτια πολέμου της Αμερικής θα είχαν ένα μικρό πρόβλημα όσον αφορά την νομισματική τους αξία. Φαίνεται ο πόλεμος είναι ένα χρηματιστήριο που αντί για δείκτες πέφτουν κορμιά. Μόνο που σε αυτό, όσα πιο πολλά κορμιά πέσουν τόσο ανεβαίνει η ζήτηση. Είπαμε ΟΧΙ αλλά δεν το εννοούσαμε. Γιατί αν το εννοούσαμε δεν θα φθάναμε στις δεκαετίες του ’50, του’60, του ’70, του ΄80, του ’90 και του ’00. Σαν να κάναμε μία ανοδική πορεία που μας έφθασε στο διπλό τίποτε.
Δε ντρέπομαι που τα σκέφτομαι όλα αυτά; Ντρέπομαι. Μα πιο πολύ θυμώνω. Για κάτι τύπους που δεν έχασαν τίποτε ή ό,τι έχασαν δεν έλεγε τίποτε γι’ αυτούς, να βγαίνουν στα τηλεοπτικά και κάθε είδους μπαλκόνια με μια γαλανόλευκη στο χέρι να αυτοσυγκινούνται με τον εθνικοπολιτικό τους λόγο αντί να αυτοκτονούν.
Οι ίδιοι τύποι που κόβουν τις συντάξεις από την γενιά του ΟΧΙ για να την βάλουν στα δικά τους πολιτικά γραμμάτια. Όσο πιο πολλά πεινασμένα γερόντια τόσο πιο ανοδικοί οι δείκτες του πουτανοπολιτικοχρηματιστηρίου τους. Βλέπεις η μαγκιά δεν είναι μόνο αμερικανικό προνόμιο, ανήκει πλέον και σε κάθε τσιράκι του Θείου Σαμ.
Από την άλλη εμείς, οι νεότεροι αναλώσιμοι τιμούμε το ΟΧΙ, αλλά το ΝΑΙ πάει κι έρχεται στις κάθε είδους εκλογές. Φαίνεται τα ΟΧΙ δεν πιάνουν σε δύο περιπτώσεις: Στην περίοδο Ειρήνης και στην περίοδο Δημοκρατίας. Χρόνια μας σκατά!
Το ΟΧΙ το είπε ο Μεταξάς και το αγγλοκατευθυνόμενο παλάτι ...."συρόμενοι από τα αγγλικά συμφέροντα εις βάρος των ελληνικών ενδιαφερόντων" κατα δήλωσιν του Πλαστήρα (ο λόγος που δεν έγινε και άμεσα μετακατοχικός πρωθυπουργός). Αυτό το ΟΧΙ βεβαίως το αγκάλιασε ο ελληνικός λαός, που τόσο είχε προσβληθή από την βύθιση της "Έλλης" και έτρεξε να δώση το αίμα του για να νικήσουν οι σύμμαχοι μας..και προκειμένου ο Τολμπούκιν να κάνει περίπατο στην Βουλγαρία μέχρι τα σύνορα ενώ εμείς τσακιζόμαστε στα Καλάβρυτα, Δίστομα κλπ με ολοκαυτώματα σφαιρών (οι νοούντες νοείτωσαν... ας μη αναξέουμε πληγές!).
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όλα αυτά γιά να μας δώσουν τα ελληνικότατα Δωδεκάνησα του καταπατητή Μουσολίνι, που μας αμφισβητούν τώρα και όχι μόνον αυτά!!
Πόσο αίμα συμμαχικό εγλύτωσαν από την γενναία ελληνική άμυνα και τα αποτελέσματα της αντίστασης; Ακόμη και πόσο χρόνο εκέρδισαν από την εξ' αυτού του λόγου συντόμευση των επιχειρήσεων;
Όλα ελησμονήθησαν...εκέρδισαν την ζωή τους και έμειναν και μοναδικοί ιμπεριαλιστές..δεξιά και αριστερά και τώρα αυτό είναι το ευχαριστώ τους!!...το ίδιον τής συμφεροντολογικής προτεσταντικής ηθικής.
Την Αληθεια ειπατε ολοι οι προλαλισαντες .
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικα ποτε δεν Ελευθερωθηκαμε .Ποτε δεν μας κυβερνησαν Ελληνες ΕΛΛΗΝΕΣ .
Οσοι προσπαθησαν , τους σκοτωσαν .
Καλη Λευτερια .