Το πιο ισχυρό καρτέλ

Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης

Το να μιλάμε για τα ΜΕΓΑΛΑ ΛΑΜΟΓΙΑ με όρους μιας συνηθισμένης συμμορίας (παρντόν: «ομάδας») ατόμων που επιδίδονται καθ’ έξιν και κατ’ επάγγελμα σε παραβατικές πράξεις όχι πάντα με την νομική έννοια αλλά και με την καθιερωμένη κοινωνική ηθική, είναι μια προσέγγιση που ίσως μας κάνει να παρερχόμαστε ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ αυτής της «ομάδας» συμφερόντων.

Λοιπόν, δεν πρόκειται ΑΠΛΑ για μια «κατηγορία» ανθρώπων.

Πρόκειται για ΜΙΑ ΔΙΑΚΡΙΤΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΓΟΡΑ.

Μια ΑΓΟΡΑ που λειτουργεί με όλους τους κανόνες της προσφοράς και της ζήτησης.

Μια αγορά, στην οποία υπάρχουν ΠΩΛΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΓΟΡΑΣΤΕΣ ΜΑΥΡΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΕΚΔΟΥΛΕΥΣΕΩΝ, που στη συνέχεια, μετουσιώνονται σε πολύ απτές οικονομικές πραγματικότητες, με υπαρκτά προϊόντα, υπηρεσίες και βεβαίως,
υπερυπαρκτές ροές ΜΑΥΡΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ, από και προς τα «συμβαλλόμενα μέρη».

ΣΕ ΟΡΟΥΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΑΥΤΗΣ, διακρίνουμε κι εδώ τις διαβαθμίσεις που συναντάμε σε κάθε αγορά.

Είναι οι μικροί παίχτες, οι μεσαίοι παίχτες, οι μεγάλοι παίχτες και στη πυραμίδα ΤΟ ΚΑΡΤΕΛ ΤΟΥ «ΚΛΑΔΟΥ», όπως ακριβώς και στη «ΛΕΥΚΗ» ΑΓΟΡΑ υπάρχουν οι αντίστοιχες διαβαθμίσεις.

Εν προκειμένω, το ΚΑΡΤΕΛ ΤΩΝ ΛΑΜΟΓΙΩΝ, νέμεται το βασιλικό μερίδιο της πίττας, το μερίδιο του λέοντος, όπως συμβαίνει σε κάθε καρτέλ.

Βεβαίως, τούτο το ΚΑΡΤΕΛ, μπορούμε να πούμε, ότι βρίσκεται στην κορωνίδα ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΑΡΤΕΛ.

Μπροστά του, θα μπορούσαμε να υποθέσουμε, ότι ωχριούν όλες οι άλλες «ενώσεις» και «σύνδεσμοι» επιχειρηματιών κάθε κλάδου.

Διότι το κάθε απανταχού στο κόσμο ΚΑΡΤΕΛ ΤΩΝ ΛΑΜΟΓΙΩΝ, έχει ερείσματα στην ομοίως απανταχού στο κόσμο ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ, την οποία χρησιμοποιεί αφ’ ενός μεν για να έχει προνομιακή δυνατότητα εισόδου ΣΤΗΝ ΠΛΕΟΝ ΕΠΙΚΕΡΔΗ ΑΓΟΡΑ που είναι οι κρατικές και ευρύτερα δημόσιες δραστηριότητες αλλά και να τυγχάνει της ΘΕΣΜΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑΣ, αφ’ ετέρου δε, ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ, να έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί την πολιτική εξουσία ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΡΡΥΘΜΙΖΕΙ ΕΠΑΡΚΩΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ «ΑΥΤΟΡΡΥΘΜΙΖΟΜΕΝΗ ΑΓΟΡΑ», όταν τούτο καθίσταται επιτακτικό για την οικονομική επιβίωση των μελών του καρτέλ αυτού.

Πόσο δύσκολο είναι να σπάσει αυτό το καρτέλ;

Το καρτέλ τούτο έχει ένα και μοναδικό εχθρό: είναι ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟΥ ΤΟ ΕΡΕΙΣΜΑ, Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.

Στο μέτρο και το βαθμό που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΕΦΥΡΑ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ μεταξύ πολιτικής εξουσίας και ιδιωτικών οικονομικών συμφερόντων από την άλλη, ΤΟ ΚΑΡΤΕΛ ΑΥΤΟ ΕΞΑΫΛΩΝΕΤΑΙ στη στιγμή.

Η ύπαρξη του, η συντήρησή του και κυρίως το μέγεθος της «αγοράς» του, ΕΥΘΕΩΣ ΣΥΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ, ένα των οποίων είναι η ΕΚΑΣΤΟΤΕ πολιτική εξουσία.

Η ύπαρξή του και οι συνθήκες που επιτρέπουν την επώασή του και την ανάπτυξή του, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΕΙΣ.

Στην εποχή του υπαρκτού σοσιαλισμού, π.χ., στις χώρες εκείνου του μπλοκ, το καρτέλ αυτό μια χαρά λειτουργούσε υπό την ονομασία της ΝΟΜΕΝΚΛΑΤΟΥΡΑΣ.

Εδώ, στο Δυτικό πολιτικό σύστημα, ακριβώς ακριβώς για την ίδια ΝΟΜΕΝΚΛΑΤΟΥΡΑ μιλάμε, φυσικά, με τις ιδιαίτερες μορφές συγκρότησης και λειτουργίας της, αλλά με την ίδια εντελώς «φιλοσοφία» : πώς δηλαδή, με τη βοήθεια της πολιτικής εξουσίας, δημόσιο χρήμα και δημόσια περιουσία, θα διανεμηθεί μεταξύ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΛΙΓΩΝ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ…

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση