Η πραξικοπηματική κυβέρνηση παίζει τα τελευταία της χαρτιά

Το Σάββατο, 25/02, μια ωρολογιακή βόμβα με εκρηκτικό μηχανισμό ανακαλύφθηκε σε ένα συρμό του μετρό της Αθήνας. Ο ωρολογιακός μηχανισμός είχε προγραμματιστεί για τέτοια ώρα ώστε το χτύπημα να προκαλέσει σημαντικές ανθρώπινες απώλειες.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ενέργειες τέτοιου είδους συνδέονται άμεσα με τις προσπάθειες που καταβάλλει το σύστημα να κρατηθεί σε θέση ελέγχου δημιουργώντας αποσταθεροποίηση και χάος. Αυτό θα επιτρέψει στις πολιτικές δυνάμεις που αυτή τη στιγμή κυβερνούν (παρ' όλο που στερούνται παντελώς νομιμότητας και συγκεντρώνουν μόνο φωνές διαμαρτυρίας εναντίον τους) να ενεργοποιήσουν ειδικές νομοθεσίες που περιέχονται στο Σύνταγμα και κάθε άλλο παρά δημοκρατικές είναι, προκειμένου να περιορίσουν τις ατομικές ελευθερίες των πολιτών, να αυξήσουν τη λογοκρισία, να φιμώσουν και να περιορίσουν τις όποιες φωνές διαφωνούντων, και, εν τέλει, να πολλαπλασιάσουν την ισχύ της ήδη αυταρχικής τους εξουσίας.

Το σύστημα ανησυχεί. Τα κόμματα μειοψηφίας της Βουλής έχουν γίνει πρώτη δύναμη, έστω και αν οι κυβερνώντες δεν το παραδέχονται ανοιχτά και παρουσιάζουν ποσοστά δημοσκοπήσεων που απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Δίνουν ένα 25% στην αριστερά, ενώ το ποσοστό, όπως έχω τονίσει και σε προηγούμενη καταχώρηση, είναι περίπου διπλάσιο. Αυτό το θορυβημένο σύστημα, λοιπόν, έχει ήδη επιχειρήσει τρεις φορές να στήσει κάποιο σκηνικό που θα είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο πολιτών μέσω κάποιων ενεργειών δήθεν αντιεξουσιαστών.
Η πρώτη σημειώθηκε κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων της 12/02, όταν δεκάδες κτίρια στην Αθήνα κάηκαν μέσα σε λίγη ώρα. Είναι αδύνατον να ήταν μια τυχαία ομάδα ατόμων οι εμπρηστές.
Η δεύτερη ήταν πριν από λίγες ημέρες, όταν "άγνωστοι" έβαλαν φωτιά σε μηχανήματα αυτόματης ανάληψης μέσα σε τράπεζες. Τα μηχανήματα αυτά είχαν όλα κάτι κοινό. Ήταν όλα τοποθετημένα σε ισόγεια πολυόροφων κτιρίων, των οποίων το ισόγειο στέγαζε τράπεζα και οι υπόλοιποι όροφοι είχαν διαμερίσματα, που χρησιμοποιούνταν ως κατοικίες και όχι ως επαγγελματικοί χώροι. Αμέσως μετά από αυτές τις απόπειρες, πληροφορηθήκαμε για την βόμβα που τοποθετήθηκε στο μετρό. Όλες αυτές οι ενέργειες είχαν σαφώς ως στόχο απλούς πολίτες.

Επομένως, το μόνο λογικό συμπέρασμα στο οποίο οδηγείται κανείς είναι ότι οι επιθέσεις από δήθεν "αντιεξουσιαστές" δεν έχουν ως στόχο την ίδια την εξουσία, π.χ. τους πολιτικούς ή κυβερνητικά κτίρια, αλλά απλούς πολίτες και πολυκατοικίες που στεγάζουν διαμερίσματα για κατοικία. Είναι αρκετά εύκολο, συνεπώς, να κατανοήσουμε περί τίνος πρόκειται. Το ίδιο το σύστημα οργανώνει ενέργειες προβοκατόρικες, προκειμένου να τις χρησιμοποιήσει στη συνέχεια ως δικαιολογία για την ενεργοποίηση δικτατορικών άρθρων του ελληνικού Συντάγματος. (Βλέπε, π.χ. "τρομονόμους" που έχουν ψηφιστεί από διάφορες κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης). Το επόμενο βήμα του συστήματος είναι βέβαιο ότι θα είναι μια ενέργεια με ανθρώπινα θύματα, ένα είδος ελληνικής εκδοχής της 11ης Σεπτέμβρη, αλλά μικρότερης κλίμακας, μέσω ενός μπαράζ διαδοχικών ενεργειών αποσταθεροποίησης.

Το άλλο που θα πρέπει να θεωρείται αναμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι το σύστημα τρέμει τις πιθανές αντιδράσεις του ελληνικού λαού κατά την αργία της 25ης Μαρτίου, καθώς η επέτειος πλησιάζει.

Στο σύστημα απομένουν δύο επιλογές:

α) Να πάει σε εκλογές, παρουσιάζοντας τη συμφωνία για το PSI σαν επιτυχία και να επιχειρήσει να εκφοβίσει τον ελληνικό λαό ώστε να ξαναψηφίσει το κυβερνητικό σχήμα - πράγμα που είναι απίθανο να συμβεί.

β) Να παραμείνει στην εξουσία μέσω αυτών των προβοκατόρικων ενεργειών, αποσταθεροποιώντας την πολιτική ζωή στην Ελλάδα και ενεργοποιώντας στη συνέχεια ειδικές διατάξεις του Συντάγματος.

Κρίνοντας από όλα όσα βρίσκονται σε εξέλιξη σήμερα, είναι προφανές ότι έχουν επιλέξει την εναλλακτική λύση (β).

Σιωπηλός Παρατηρητής

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση