Ο τρόμος των ΜΑΤ είναι το κυρίως στήριγμα της Παπαδημοκρατίας
- Ο φόβος της κακοποίησης από τα ΜΑΤ είναι ο ΜΟΝΟΣ ΛΟΓΟΣ που δεν κατεβαίνει ΟΛΟΣ ο ελληνικός λαός στις συγκεντρώσεις
Αν δεν υπήρχε ο φόβος της βάρβαρης κακοποίησης και του σακατέματος από τα ΜΑΤ, ο λαός θα είχε δώσει λύση στα “πολιτικά αδιέξοδα” της χώρας και του πολιτικού συστήματος, μέσα σε μερικές ώρες. Είναι μόνο ο φόβος της κακοποίησης και του σακατέματος από τα ΜΑΤ που κρατάει τον ελληνικό λαό στο σπίτι. Κι αυτό πρέπει να αλλάξει.
Το Σύνταγμά μας (άρθρο 1, παρ. 2) λέει πως “Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία” και πως (άρθρος 1, παρ. 3) “Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.”
Ομως οι εξουσίες μπορεί μεν να πηγάζουν όλες από τον λαό, κατά το μαγειρεμένο από το πολιτικό σύστημα Σύνταγμά μας, αλλά ΟΥΤΕ υπέρ του λαού υπάρχουν, ούτε ασκούνται όπως το Σύνταγμα ορίζει. Ακριβώς το αντίθετο γίνεται.
Οι εξουσίες που πηγάζουν από τον μοναδικό ιδιοκτήτη της εξουσίας, τον λαό, ασκούνται υπέρ της εγχώριας ολιγαρχίας του πλούτου και υπέρ των συμμάχων τους, των διεθνών τοκογλύφων. Και εις βάρος του λαού. Και αυτό γίνεται με την βία. Γίνεται με την βία της επιλεκτικής εφαρμογής μαγειρεμένων νόμων. Αλλά κυρίως γίνεται με την φυσική βία. Με την φυσική βία που οι άνδρες των ΜΑΤ ασκούν στον λαό.
Τα ΜΑΤ εμποδίζουν την εφαρμογή του Συντάγματος από τον ελληνικό λαό.
Τα ΜΑΤ είναι ο στρατός κατοχής της εγχώριας ολιγαρχίας του πλούτου, η οποία ελέγχει το πολιτικό σύστημα. Τα ΜΑΤ είναι ο στρατός κατοχής των διεθνών τοκογλύφων. Τα ΜΑΤ είναι ο τρομοκράτης του ελληνικού λαού. Τα ΜΑΤ είναι οι δυνάμεις κατοχής που κρατούν τον ελληνικό λαό σκλαβωμένο. Τα ΜΑΤ είναι ο εχθρός του ελληνικού λαού. Ο εχθρός του λαού.
Η ηγεσία της αστυνομίας, οι αξιωματικοί και οι άνδρες των ΜΑΤ, και όσοι “πολιτικοί προϊστάμενοί” τους, τους δίνουν εντολές να σακατεύουν τον λαό και να τον ψεκάζουν με απαγορευμένα χημικά, καθώς και οι εισαγγελείς που “επιβλέπουν” (αυτό που το βάζεις;), ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ ΩΜΑ ΚΑΙ ΑΝΟΣΙΑ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ. Εγκληματούν εναντίον του λαού. Και το ότι “ακολουθούν εντολές” δεν αποτελεί κανένα απολύτως ελαφρυντικό.
Η απελπισία και η ανέχεια έχει απλωθεί στην συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Κι όμως ο λαός δεν κατέβηκε ακόμα σύσσωμος να δείξει στις συγκεντρώσεις την δύναμή του. Από φόβο και μόνο. Ο μόνος λόγος είναι οτι νιώθει φόβο και τρόμο απέναντι στα ΜΑΤ. Και κανένας άλλος.
Και αυτό πρέπει να αλλάξει.
Δεν είναι δυνατόν τα ΜΑΤ, αυτός ο στρατός κατοχής των ολιγαρχών του πλούτου και των διεθνών τοκογλύφων, να εμποδίζει τον ελληνικό λαό από το να ασκήσει το Συνταγματικό του δικαίωμα. Την Συνταγματική του κυριαρχία.
Ο φόβος των ΜΑΤ πρέπει να εκλείψει.
Τα ΜΑΤ πρέπει να φοβούνται τον λαό. Και όχι ο λαός τα ΜΑΤ.
Εδώ δεν πρόκειται για “μέτρα τάξης” σε κάνα γήπεδο. Εδώ πρόκειται για το αύριο και το μέλλον ενός ολόκληρου λαού.
Οσοι λοιπόν πήγατε στρατό, και ειδικά στο πεζικό, και ξέρετε τι σημαίνει “κάνω αέρα”, ξέρετε τι πρέπει να κάνετε. Αν δεν ξέρετε ρωτήστε. Βάλτε τις φωνές. Εκεί κάπου μες το πλήθος των διαδηλωτών θα βρείτε πολλούς έφεδρους αξιωματικούς και έφεδρους υπαξιωματικούς του πεζικού.
Αυτοί ξέρουν τι πρέπει να γίνει. Ζητείστε τους να το κανουν.
Αυτοί ξέρουν τι σημαίνει αντεπίθεση και έφοδος. Συντεταγμένη. Τι σημαίνει παράταξη. Τι σημαίνει μέτωπο και τι σημαίνει κέρας. Τι σημαίνει γραμμή εφόδου.
Ο ελληνικός λαός έχει δικαίωμα να διαμαρτυρηθεί, ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ από φόβο, απέναντι στην πολιτική της οικονομικής σκλαβιάς και της λεηλασίας. Και να την ανατρέψει.
Αναρτήσεις
Φόβος ίσως υπάρχει από ορισμένους, οι χιλιάδες λαού που κατέβηκαν όχι μόνο την περασμένη εβδομάδα αλλά και και σε παλαιότερες εκδηλώσεις δείχνει ότι μόνο φόβος δεν υπάρχει, τώρα όσον αφορά για τα ΜΑΤ πράγματι ιδιαίτερα από την μετά μνημονίου εποχή φαίνεται ότι έχουν αναβαθμίσει τον ρόλο τους με τις ευλογίες βέβαια της πολιτικής ηγεσίας και η συμπεριφορά τους σε πολλές περιπτώσεις δείχνει μία ακραία αντικοινωνική συμπεριφορά (η οποία όμως δεν πηγάζει μόνο από την προσωπικότητά και την ιδιοσυγκρασία κάποιων απ΄αυτούς αλλά οφείλεται κυρίως στους έχοντες το γενικό πρόσταγμα που σημαίνει ότι τα ΜΑΤ δεν ενεργούν αυτοβούλως αλλά από κάπου δέχονται και εκτελούν αυτές τις εντολές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι πολλοί από αυτούς δεν φέρουν ευθύνη όταν παρεκτρέπονται είτε υιοθετώντας και εκτελώντας παράνομες διαταγές είτε ως πρόσωπα παρανομούν και με ατομική ευθύνη πλέον του καθενός επιδίδονται σε ανελέητους και πολλές φορές αδικαιολόγητους ξυλοδαρμούς και ενέργειες που θα πρέπει να καταγγέλλονται για να τιμωρούνται για να μην αποθρασύνονται .
Παρ΄ότι η συμπεριφορά εκ μέρους της πολιτείας είναι πολλές φορές ακραία και προκλητική πιστεύω ότι είναι λάθος μία τέτοια υιοθέτηση απόψεων, που μπορεί να οδηγήσει σε ακρότητες και ανεξέλεγκτες καταστάσεις από κάποιους θερμοκέφαλους παρ΄ότι το ξέρω ότι ο καθένας μας έχει κάνει και συζητά πολλές φορές τέτοιες σκέψεις.
Νομίζω ότι οι εκλογές βρίσκονται πολύ κοντά επομένως μας δίνεται η δυνατότητα να αλλάξουμε την ζωή πολύ σύντομα αρκεί την οργή και την αγανάκτηση να την κάνουμε πράξη ρίχνοντας μαύρο στα κόμματα της διαπλοκής της ανευθυνότητας και της κολοτούμπας εκεί θα φανεί η δύναμή μας.
Αυτό που λες ισχύει, αλλά θα θέσω δύο ερωτήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην ώρα που ο κόσμος κατέβαινε στο Σύνταγμα, όχι μόνο το περασμένο Σαββατοκύριακο, αλλά σε κάθε μεγάλη συγκέντρωση εδώ και τρία χρόνια, υπήρχε τουλάχιστον άλλος τόσος κόσμος αραδιασμένος στις καφετέριες, που ακόμα και αν τον παρακινούσες, δεν θα διέκοπτε τον καφέ του για να σε ακολουθήσει. Πώς εξηγείται αυτή η νωθρότητα και ο ωχαδερφισμός τέτοιες μέρες; Αν αυτό δεν είναι ένα νοσηρό φαινόμενο που απαιτεί ανάλυση, δεν ξέρω ποιό άλλο είναι.
Ερώτημα 2ο. Ξέρουμε τα όπλα του συστήματος. Το κύριο όπλο τους δεν είναι το ξύλο (αν κατεβαίναμε με σύστημα και περιφρουρημένοι, δεν θα μπορούσε κανείς τους να μας αγγίξει). Είναι τα δακρυγόνα και οι κουκουλοφόροι. Με αυτά τα δύο όπλα αδειάζουν την πλατεία σε λιγότερο από μισή ώρα. Και σας ρωτώ:
Δεν υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσουμε και τα δακρυγόνα και τους κουκουλοφόρους; Πέστε μου ειλικρινά. Ακούω προτάσεις. Γιατί πραγματικά πιστεύω ότι όταν υπάρχει θέληση, υπάρχει και εφευρετικότητα.
Όσον αφορά το πρώτο την ίδια απορία έχω εκφράσει και εγώ, από προσωπική εμπειρία κατάλαβα και εκείνο που μπορώ να σου πω με απόλυτη βεβαιότητα είναι ότι ένα μέρος του κόσμου αδιαφορεί είναι γιατί πολύ απλά δεν έχει έρθει στο αμίν που λέμε. Μην ξεχνάς ότι τα μέτρα και οι περικοπές άλλους τους αγγίζουν πολύ και άλλους λίγο,επομένως εγώ που δεν έχω δεκάρα και πνίγομαι από την ανεργία και δεν έχω να πληρώσω το νοίκι μου ή το στεγαστικό μου δάνειο και ζω μέσα στην ανέχεια και την πείνα θα βγω πρώτος να φωνάξω έξω, όμως ο άλλος που έχει εξασφαλισμένη μία δουλειά ένα σπίτι και μία στρωμένη ζωή έστω και αν πλήττεται δύσκολα θα φτάσει σε αυτό το βήμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην απάντηση στο δεύτερο ερώτημα την έδωσες μόνο σου
΄΄ Ξέρουμε τα όπλα του συστήματος. Το κύριο όπλο τους δεν είναι το ξύλο (αν κατεβαίναμε με σύστημα και περιφρουρημένοι, δεν θα μπορούσε κανείς τους να μας αγγίξει)΄΄.
Το ζητούμενο όμως είναι πώς η οργάνωση και η περιφρούρηση σε τόσο μεγάλο επίπεδο είναι πρακτικά αδύνατη.