Κυβέρνηση «Φρανκεστάιν» για μια φρίκη χωρίς τέλος

Έχουν στο DNA τους από τον Σημίτη μέχρι τον Παπανδρέου, που αντί να βολτάρει θα έπρεπε ήδη να είναι στο σκαμνί του Ειδικού Δικαστηρίου

• Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου

Πριν από δυο αιώνες είχε τεθεί ένα δίλλημα σε μια εξέγερση νομίζω στη Γαλλία, που έλεγε: Τι είναι προτιμότερο; Ένα φριχτό τέλος ή μια φρίκη δίχως τέλος. Διακόσια χρόνια μετά δεν μπορώ ειλικρινά να απαντήσω τι από τα δυο είναι προτιμότερο. Το βέβαιο είναι ότι δυο χρόνια τώρα όλοι μας ζούμε μια φρίκη χωρίς τέλος. Η κυβέρνηση «Φρανκεστάιν» , που έχει στο DNA της από τον καταλληλότερο (λέγε με Κώστα Σημίτη) μέχρι τον «λεφτά υπάρχουν» (λέγε με Γιώργο Παπανδρέου) συνεχίζει δέσμια να αναπαραγάγει για τους πολλούς αυτή τη φρίκη σε κάθε επίπεδο. Μια φρίκη εικονοποιημένη κάθε φορά που συνεδριάζει το Υπουργικό Συμβούλιο και δείχνει τον κλώνο του κ. Σημίτη «σάντουιτς» μεταξύ των κ.κ. Θόδωρου Πάγκαλου και Ευάγγελου Βενιζέλου.

Όλο αυτό το συνονθύλευμα κινείται απλά στη λογική της «εφεδρείας». Που δεν σε …σκοτώνει στον τόπο, αλλά σου αφήνει το περιθώριο να δεις το τέλος σου να εξελίσσεται μέρα με τη μέρα. Αργά και σαδιστικά, για να δίνει ικανοποίηση στον αρρωστημένο εγκέφαλο που την ανακάλυψε και που έχει και το θράσος να ζητά να του λένε και ευχαριστώ για την …μεγαλοψυχία του.

Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου αντί να βολτάρει από ότι διάβασα στο εστιατόριο «Άνεση» κάπου στην Πεύκη με τη σύζυγό του και καλλιτεχνική παρέα , ελεύθερος και ωραίος έπρεπε ήδη να κάθεται στο σκαμνί του Ειδικού Δικαστηρίου για την εξαπάτηση ενός ολόκληρου λαού.

Για την προδοσία του ονείρου πολλών γενεών Ελλήνων. Ακόμη-ακόμη και για το κάλπικο δημοψήφισμα που επινόησε όχι για να το κάνει αλλά για να την …κάνει.

Δυστυχώς του δόθηκε η οδός διαφυγής για να συνεχίζει να κάνει την dolce vita (γλυκειά ζωή) την ώρα που έχει κάνει τη δική μας πικρή.

Στους πολίτες όμως που υποφέρουν, που γονατίζουν από τα χαράτσια, που έχουν βρεθεί στην ανεργία, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, δεν δόθηκε καμία οδός διαφυγής και ελπίδας.

Οι Ελληνες βασανίζονται αλλά εκείνοι στη VIP θέση τους αναρωτιούνται όπως τα παιδιά εκείνης της ζάπλουτης Αμερικανίδας, που κάποτε χρειάστηκαν να πετάξουν με το αεροσκάφος της γραμμής και όχι με το προσωπικό τους λίαρ τζετ, και ρωτούσαν τη μαμά τους τι κάνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι στο αεροπλάνο τους. Έτσι κινούνται οι λαθρεπιβάτες της εξουσίας.

Αυτός ο πολιτικός που μοίρα κακή έφερε στο διάβα μας δεν έχει καθόλου αιδώ. Αντί να κρύβεται για τα αίσχη και τα εγκλήματά του, θέλει ακόμη να κάνει το ρυθμιστή της επόμενης μέρας κουνώντας τα σχοινιά στις μαριονέττες του ΠΑΣΟΚ.

Διότι κυβέρνηση με τους εγκληματίες του Χρηματιστηρίου και του Μνημονίου, δεν είναι κυβέρνηση της Ελλάδας. Είναι μια ακόμη κυβέρνηση ανδρεικέλων που αναπαράγει σε …δόσεις τη φρίκη δίχως τέλος, για τις Ελληνίδες και τους Ελληνες. Μια κυβέρνηση που δεν τολμά να πάρει τίποτε πίσω από όσα μας έφεραν εδώ. Αντίθετα τα υλοποιεί με την ίδια αναλγησία και σκληρότητα.

Και αυτή η κυβέρνηση Φρανκεστάιν πρέπει να φύγει όχι αύριο, αλλά χθες. Με τη μόνη δημοκρατική διαδικασία: Αυτή των εκλογών.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση