Κουρεμένο κεφάλι, όνειρο ακούρευτο...

Δεν μας έφθανε η μία Τρόικα, η Αμερικανοευρωπαϊκή, αποκτήσαμε και δεύτερη Τρόικα, κακέκτυποτης πρώτης (και για αυτό πιο επικίνδυνη), τηνΤρόικα Λοβέρδου - Ραγκούση - Διαμαντοπούλου (ή μήπως πάει αλλοιώς η σειρά;).

Είναι σαν αυτό που λένε στα χωριά μας! μάθανε οι υπομείονες ότι έχουν ανέβει στο κρεβάτι μας οι ανθύπατοι και πλάκωσαν και οι ίδιοι!

Δεν μας φθάνει ο ΡΑΪΧενμπαχ, έχουμε και τον Ραγκούση να θέλει να αποδείξει (στον ΡΑΪΧενμπαχ) ότι είναι βασιλικότερος του βασιλέως, όπως θέλει το ίδιο κάθε γιούσφουλ πραιτωριανός και πρόθυμος γενίτσαρος.

Ομως από την Τρόικα Διαμαντοπούλου - Λοβέρδου - Ραγκούση (με αυτήν τη σειρά;) πιο Τροϊκανοί είναι οι Μπενύτο και Καστανίδης. Των οποίων -και των δύο- οι τελευταίες αγορεύσεις στη Βουλή όχι μόνον αυτά που λένε, αλλά κυρίως ο τρόπος που τα λένε, θα έφερνε δάκρυα στα μάτια κάθε νοσταλγού των Ιταλών κολονέλων όπως τους αποτύπωσαν οι Ιταλικές ταινίες του '60! Τέτοιος στόμφος, τέτοιος ναρκισσισμός, ούτε ο Βιτόριο Γκάσμαν στον «Φανφαρόνο».

Αυτοί οι άνθρωποι που όσον αποσυντίθενται, τόσον ξεφτιλίζουν τις λέξεις (ονόμασαν εισφορά αλληλεγγύης το πιο αισχρό χαράτσι), δεν μπορούν πια ούτε να διαχειριστούν τον φόβο που οι ίδιοι παράγουν.

Τους υποστηρίζουν πλέον μόνον τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι που πλούτισαν απ' τη δυαρχία του δικομματισμού, αυτοί που αποσιώπησαν λόγου χάριν τη δήλωση Πεπελάση (με όλο το ειδικό βάρος που έχει ένα τέτοιο πρόσωπο) για τη θλίψη του περί την «αήθη» συμπεριφορά Παπανδρέου, την «περιφρόνησή του προς τον λαό».

Τελειώνουν τα ψέματά (τους)...

PIGS, γουρούνια, δεν είναι οι χώρες -πολύ δε περισσότερο οι λαοί- που υφίστανται αυτήν την περίοδο το «πείραμα» αναδόμησης της Ευρώπης σε νεοφεουδαλική, αλλά οι τοκογλύφοι, οι τράπεζες και τα υποχείριά τους. PIGS, γουρούνια, είναι όλοι εκείνοι που αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους ως ποντίκια, μάλιστα ως ποντίκια-πειραματόζωα για τη μετάβαση του καπιταλισμού σε ένα νέο πιο ληστρικό και βουλιμικό στάδιο... Αυτό που μετράνει αυτή τη στιγμή τα πραγματικά PIGS είναι οι αντοχές των χωρών και των ανθρώπων, ώστε να καθιδρυθούν τα όρια των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών. Ομως για να επιτυγχάνει τώρα αυτό το colpo grosso, επί χρόνια πιο πριν αποθεωνόταν το ιδεολογικό μοντέλο του ατομισμού και της ιδιώτευσης. Της αποξένωσης των εργαζόμενων τάξεων μεταξύ τους στο εσωτερικό και των λαών στο εξωτερικό. Ετσι, σήμερα οι διωκόμενες (για την ώρα) χώρες, Πορτογαλία, Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, όχι μόνον δεν επιδεικνύουν ουδεμία αλληλεγγύη μεταξύ τους, αλλά συναγωνίζονται η μία την άλλη σε ενέργειες υποταγής στις εντολές και στις βουλήσεις του Γερμανικού Διευθυντηρίου... Εκ των πραγμάτων έτσι η Ενωση δεν έχει μέλλον. Δεν μπορεί η Ευρώπη να γίνει γερμανική. Κι αν δεν μπορεί με τη σειρά της η Γερμανία να γίνει ευρωπαϊκή, ο Γόρδιος δεσμός μπορεί να λυθεί (τώρα) μόνον με τη λογική*, αλλοιώς, αύριο, θα «λυθεί» με τα όπλα. Πάλι...

* Λογική, όχι των πραγματικών PIGS, δηλαδή των άπληστων τοκογλύφων, αλλά των ανθρώπων -των εργαζομένων όλης της Ευρώπης. Αυτών που παράγουν τον πλούτο κι όμως πένονται...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. από enet

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση