Δεν είναι ώρα για «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»

• Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Δεν ξέρω αν θα χρησιμεύσει σε τίποτε, αλλά καλό θα ήταν να συνειδητοποιήσουν όσοι υποστηρίζουν ότι ασχολούνται με τον δημόσιο βίο της χώρας (αν υπάρχει ακόμη κάτι που να θυμίζει δημόσιο βίο), ότι το πρόβλημα της χώρας δεν είναι ούτε οι εργαζόμενοι στην αποκομιδή των σκουπιδιών, ούτε οι ταξιτζήδες, ούτε οι δημοσιογράφοι στα δημόσια μέσα ενημέρωσης.

Το πρόβλημα της χώρας παραμένει πολιτικό, είναι πρόβλημα του πολιτικού προσωπικού της - παλαιού, αναπαλαιωμένου και νεοφώτιστου - που, όπως φαίνεται, αποφάσισε να κρύψει την γελοία ανικανότητά του πίσω από επιθέσεις σε εργαζομένους, βιαστικές και αψυχολόγητες «μεταρρυθμίσεις» και κορώνες δια των οποίων οι ευθύνες μετατίθενται πάντα στους τελευταίους τροχούς της αμάξης.

Ουδείς από τους εργαζόμενους – αλλά ούτε και όλοι μαζί – δημιούργησε το βαρύ δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας. Αυτό το δημιούργησαν αυτοί που σήμερα προσπαθούν να αποποιηθούν τις ευθύνες τους.

Αυτοί που σπατάλησαν τους εθνικούς και τους κοινοτικούς πόρους, κακοδιαχειρίστηκαν ανθρώπους και χρήματα, δημιούργησαν εργαζομένους διαφορετικών ταχυτήτων ανάλογα με τις πελατειακές – εκλογικές ανάγκες τους, χάιδεψαν αυτιά και έκλεισαν στόματα, εξουδετέρωσαν, εκμαύλισαν και διέφθειραν τον λαό στην αρχή, για να τον εξουθενώσουν μετά, διαλύοντας τη χώρα.

Μετά βρήκαν ότι τους φταίνε οι σκουπιδιάρηδες, οι ταξιτζήδες, οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι εφοριακοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν προνόμια, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι που δεν δέχονται να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, οι δημοσιογράφοι των δημόσιων μέσων ενημέρωσης που δεν δέχονται να βαφτιστούν δημόσιοι υπάλληλοι, διότι αυτό απαγορεύεται από τα Καταστατικά των σωματείων τους και τη Διεθνή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων.

Τους αποκάλεσαν τεμπέληδες, ιδιοτελείς, μαφία και καμόρα – ενώ όλοι γνωρίζουμε πως μαφία και καμόρα δεν είναι οι φτωχοδιάβολοι, αλλά οι εγκέφαλοι του οργανωμένου εγκλήματος και οι πολιτικοί που συναγελάζονται με τους εκπροσώπους του (του οργανωμένου εγκλήματος) και χρηματοδοτούνται από αυτούς.

Ακόμη και στην περίπτωση της διαπλοκής των σκουπιδιών, οι πρωταίτιοι του αίσχους δεν είναι τα συνδικάτα των εργαζομένων, αλλά εκείνοι οι δήμαρχοι (δηλαδή πολιτικοί και εκλεγόμενοι με τη σημαία πολιτικών κομμάτων) που συνεργάζονται με τα συνδικάτα, κερδίζοντας χρήματα από τον άθλιο και τριτοκοσμικό τρόπο με την οποίο η χώρα διαχειρίζεται τα σκουπίδια της.

Θα επανέλθω στο θέμα, απλώς θέτω από σήμερα ένα ερώτημα: Μπορούν να μας πουν οι κύριοι δήμαρχοι, που τώρα κόπτονται για τη δημόσια υγεία, σε τι σημείο βρίσκονται τα προγράμματα ανακύκλωσης και κομποστοποίησης των πόλεών τους;

Μήπως μπορεί κάποιος αρμόδιος να μας πει πού πηγαίνουν στα σκουπίδια που περιπετειωδώς συλλέγονται αυτές τις μέρες; Διότι, απ' ότι καταλάβαμε, έχουν δημιουργηθεί εκ των ενόντων νέες παράνομες χωματερές.

Στο σημείο αυτό υπενθυμίζω, ότι, τον Μάρτιο του 2008, είχαμε και πάλι απεργίες και καταλήψεις, που κράτησαν πάνω από δεκαπέντε ημέρες, στη διάρκεια των οποίων τα σκουπίδια σχημάτιζαν και πάλι βουνά, αλλά το ΠΑΣΟΚ ούτε δήλωση έκανε εναντίον του κ. Μπαλασόπουλου, ούτε τον διέγραψε!

Οπότε, δεν γίνεται αντιληπτό για ποιο λόγο η αντιπολίτευση θεώρησε πως έπρεπε να αναμιχθεί στο θέμα και να ξεσπαθώσει εναντίον του προέδρου των εργαζομένων στην τοπική αυτοδιοίκηση κ. Μπαλασόπουλου, ο οποίος, ως πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, αποτελεί εσωτερικό πρόβλημα της κυβέρνησης.

Διότι, από τη στιγμή που έγινε η δήλωση κατά του Μπαλασόπουλου – ο οποίος παραμένει ΠΑΣΟΚ και δεν διαγράφεται και χθες μάλιστα επετέθη στη Ν.Δ.– το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης υποχρεώθηκε να διαγράψει από... καραμπόλα τον πρόεδρο των ταξιτζήδων Λυμπερόπουλο!

Προκαλώντας άφατη ικανοποίηση στο αντίπαλο στρατόπεδο! Σε σημείο να εκδώσει ανακοίνωση το υπουργείο Μεταφορών του κ. Ραγκούση, δια της οποίας η Ν.Δ., παρά την… ιπποτική προς την κυβέρνηση χειρονομία της, δέχθηκε και πάλι ανελέητα και αλαζονικά πυρά:

«Ο κ. Σαμαράς», αναφέρεται στην ανακοίνωση, «αφού επί μήνες υποστήριζε και πολιτικά ενθάρρυνε τον κ. Θ. Λυμπερόπουλο παρακολουθώντας τον να κλείνει λιμάνια, αεροδρόμια, να εκτοξεύει ύβρεις και κυρίως απειλές κατά της ζωής, επιτέλους έπραξε το αυτονόητο».

Μπράβο, συγχαρητήρια. Και κερατάδες και δαρμένοι!

(Σημειώστε εδώ πως ο κ. Ραγκούσης, που τώρα ασχολείται με τους ταξιτζήδες, ως υπουργός των Εσωτερικών είχε ασχοληθεί - λέμε τώρα - και με τα σκουπίδια, όσον αφορά στον «περιφερειακό σχεδιασμό για την κατασκευή των ολοκληρωμένων εγκαταστάσεων επεξεργασίας», ενώ είχε ταξιδέψει και στις Βρυξέλλες τον περασμένο Ιανουάριο, για να συζητήσει με τον αρμόδιο Επίτροπο για το θέμα των χωματερών. Όπως όλοι είδαμε, με τα γνωστά αποτελέσματα!)

Και καθώς η διαγραφή Λυμπερόπουλου έγινε επειδή ο πρόεδρος του ΣΑΤΑ δημόσια είπε πως θα «λιώσει» τον διοικητή του ΙΚΑ Ροβέρτο Σπυρόπουλο (για τις ασφαλιστικές εισφορές των οδηγών στη διάρκεια της απεργίας), ο τελευταίος (ο Σπυρόπουλος, που είχε προηγουμένως ρίξει λάδι στη φωτιά με την εγκύκλιό του, χωρίς να λάβει επίσημη απάντηση) έσπευσε να δώσει τα εύσημα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ο κ. Σπυρόπουλος, λοιπόν, χαρακτήρισε την διαγραφή Λυμπερόπουλου «υπεύθυνη και τολμηρή απόφαση»!

(Αν δεν πρόκειται για ειρωνεία, τότε αποτελεί την απόδειξη του πολιτικού λάθους. Όταν σε εκθειάζει ο αντίπαλος, κάποιο λάκκο έχει η φάβα).

Έτσι, αντί να μείνει το ΠΑΣΟΚ μόνο του να καυγαδίζει με τον Μπαλασόπουλο, βρέθηκε η Νέα Δημοκρατία χωρίς τον Λυμπερόπουλο και με τους ταξιτζήδες να καταθέτουν τις κομματικές τους ταυτότητες.

Και πάλι: Μπράβο, συγχαρητήρια. Το πρόβλημα μετατέθηκε από τον Μπαλασόπουλο στον Λυμπερόπουλο.

Παρ’ όλα αυτά, θα υπενθυμίσω: Το πρόβλημα της χώρας ΔΕΝ ΗΤΑΝ, ΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ!

Το πρόβλημα της χώρας – την ώρα που η κυβέρνηση έχει επιβάλει μια ιδιότυπη δικτατορία, καθυβρίζοντας παράλληλα τους πάντες και η αντιπολίτευση έχει φορέσει την πανοπλία του ιππότη – είναι πως την ώρα που ασχολούμεθα με όσα προανέφερα κάποιοι μαγειρεύουν το ύψος της απομείωσης του χρέους.

Με το «κούρεμα» έπρεπε να ασχολούνται όλοι. ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ! Καμιά δουλειά δεν έχουν να τσακώνονται με τον κόσμο. Διότι όσο και να τσακωθούν, ούτε το χρέος θα μειωθεί, ούτε το «κούρεμά» του θα παραμείνει σε λογικά επίπεδα, ώστε να μην καταστραφεί εντελώς η χώρα.

Δεν είναι Μεγάλοι Ναπολέοντες, ώστε να μπορούν να ασχολούνται και με το κούρεμα και με τα σκουπίδια!

Επίσης, έπρεπε να είχαν καταλάβει πως δεν τους παίρνει πια ούτε το ύφος «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» του Καστανίδη και του Κουκουλόπουλου να υιοθετούν, ούτε σε διαγραφές να προχωρούν.

Οφείλουν να καταλάβουν ότι το πουκάμισο είναι αδειανό. Ουδείς τρομοκρατείται από τρομοκρατημένους πολιτικούς.

Υπενθυμίζω επίσης ότι το πρόβλημα της χώρας είναι ένας υφέρπων εμφύλιος. Το βλέπουμε πια καθημερινά μπροστά μας. Ακόμη και στις επιθέσεις κατά των ιδιωτικών απορριμματοφόρων.

Είναι ένα πρόβλημα που έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι.

Και αντί να κοιτάξουν τι θα κάνουν μ’ αυτό, προσθέτουν και νέες εντάσεις – από το πουθενά και χωρίς κανέναν λόγο.

Λοιπόν, για να τελειώνουμε: Σήμερα ο μήνας έχει 17. Στις 23 (η 23η Οκτωβρίου είναι το νέο ορόσημο των άλλων ανικάνων, αυτών της Εσπερίας) θα λάβουν, λέει, πάλι «σημαντικές αποφάσεις» - όπως «σημαντικές» ήσαν και αυτές του Μαρτίου και αυτές του Ιουλίου, διαφορετικά γιατί να πανηγυρίσει η κυβέρνηση;

Μέχρι στιγμής μαγειρεύουν και στα ρουθούνια μας δεν φτάνει καμιά ευχάριστη μυρωδιά από το μαγειρείο τους.

Επίσης δεν γνωρίζουμε ποια είναι (και αν υπάρχει) η κόκκινη γραμμή που βάζει (λέμε τώρα) η κυβέρνηση στα σχέδιά τους.

Επίσης, δεν έχουμε ακούσει την κόκκινη γραμμή της αντιπολίτευσης (εννοώ για το «κούρεμα», διότι την κόκκινη γραμμή στο σαβουάρ-βιβρ την είδαμε).

Προσέξτε, διότι αυτοί που αλλάζουν αποφάσεις από τις 11 Μαρτίου στις 21 Ιουλίου και από τις 21 Ιουλίου στις 23 Οκτωβρίου, δεν είναι σε θέση – όπως άλλωστε και εσείς – να μοιράσουν δυο γαϊδουριών άχυρα.

Και τότε, όταν οι αποφάσεις θα έχουν και πάλι ληφθεί ερήμην της Ελλάδας, η έκφραση «θα τον λιώσω», που δεν θεωρήθηκε πολιτικά ορθή και τιμωρήθηκε με διαγραφή, θα γίνει... «θα σας λιώσουμε».

Θα προέρχεται από όλους και θα αφορά όλους.

Να δούμε τότε πού θα πάει το βλοσυρό βλέμμα του Καστανίδη, το στυλάκι του Κουκουλόπουλου, το μελοδραματικό ύφος του Παπανδρέου και του Βενιζέλου (που απορούν γιατί τους βρίζει όλος ο κόσμος ενώ «σώζουν τη χώρα»), οι υπουργοί «αρθρογράφοι» του διαδικτύου και οι διαγραφές λόγω αναβίωσης της ιπποσύνης...

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση