«Μάχες» για 7 τρισ. στην Αν. Μεσόγειο

Το πετρέλαιο (και φυσικό αέ­ριο) δεν ανήκει τελικά στη χώ­ρα από το έδαφος της οποίας αντλείται (χαρακτηριστικά τελευ­ταία παραδείγματα το Ιράκ και η Λιβύη), αλλά στις δυνάμεις εκείνες που έχουν την τεχνολογία για να το εξορύξουν και κυρίως να ελέγξουν τη διαδικασία διακίνησής του προς τις αγορές. Με πιο απλά λόγια, ο «κου­μπαράς» ανήκει σ’ αυτόν που τον κρατά στο χέρι.

Στην προκειμένη περίπτωση (ανα­τολική Μεσόγειο) ο κουμπαράς φαί­νεται ότι είναι πολύ μεγάλος και προ­ορισμένος για πολύ μακριά χέρια, σαν αυτά που διαθέτουν οι Αμερικανοί. Ωστόσο, παρά τα μακριά και επιδέξια χέρια που διαθέτει, η διαχείριση του κουμπαρά της ανατολικής Μεσογείου δεν είναι απλή υπόθεση ούτε για την Ουάσιγκτον.

Τα υπολογισμένα σε περισσότε­ρα από 7 τρισεκατομμύρια δολάρια ενεργειακά κοιτάσματα στην ανα­τολική Μεσόγειο και η εκκίνηση της εκμετάλλευσής τους (το Ισραήλ έχει αρχίσει την εκμετάλλευση του επο­νομαζόμενου κοιτάσματος Λεβιά­θαν, και από την 1η Οκτωβρίου η αμερικανική εταιρεία Noble Energy θα τρυπά στο Οικόπεδο 12 της κυ­πριακής ΑΟΖ) θέτουν σε μεγάλη δο­κιμασία τις αμερικανικές περίπλοκες συμμαχίες στην περιοχή.

Αντιτιθέμενα συμφέροντα

Η προσπάθεια της Ουάσιγκτον να θέσει υπό την (αντιπυραυλική) ομπρέλα

της την οικονομικά πολύτι­μη και με ανεκτίμητη γεωστρατηγική αξία περιοχή πυροδοτεί ανακατατά­ξεις, αναπροσαρμογές και επικίνδυ­νες τριβές μεταξύ Ισραήλ, Τουρκίας, Κύπρου και Ελλάδας.

Το παιχνίδι αυτό παίρνει ευρύτε­ρες και επικίνδυνες διαστάσεις, κα­θώς σ’ αυτό παίρνουν μέρος με τον έναν ή τον άλλο τρόπο δυνάμεις όπως η Ρωσία, το Ιράν, η Αίγυπτος, και κατά συνέπεια επηρεάζονται οι εξελίξεις σε ασταθείς και ευαίσθη­τες περιοχές όπως η Παλαιστίνη, η Συρία, ο Λίβανος.

Τα υπολογιζόμενα σε πολλά τρισε­κατομμύρια δολάρια κοιτάσματα της ανατολικής Μεσογείου εντείνουν τις τριβές μεταξύ των χωρών της περι­οχής. Όπως είναι γνωστό, άλλωστε, το διεθνές δίκαιο, που θα μπορούσε να καθορίσει σε ποιον ανήκει τι, επικρατεί σύμφωνα με τους όρους αυ­τού που μπορεί να το επιβάλει.

Με αυτό το σκεπτικό η Τουρκία αμφισβητεί το δικαίωμα της Κυπρι­ακής Δημοκρατίας να εκμεταλλευ­τεί την ΑΟΖ του νησιού, ακόμη και προς Νότο. Ταυτοχρόνως η Άγκυρα έχει ανακοινώσει ότι θα πραγματο­ποιήσει έρευνες στον Βορρά, στα νερά του ψευδοκράτους που έχει δημιουργήσει με την εισβολή και κα­τοχή της βόρειας Κύπρου. Επίσης η Τουρκία αμφισβητεί το δικαίωμα της Ελλάδας να λάβει υπόψη την κυριαρχία της επί του Καστελόριζου στον προσδιορισμό της ελληνικής ΑΟΖ στην ανατολική Μεσόγειο.

Από την πλευρά του το Ισ­ραήλ έχει ορίσει τη δική του ΑΟΖ χω­ρίς να υπολογίσει το δικαίωμα της παλαιστινιακής Λωρίδας της Γάζας, στην οποία - αν ποτέ αναγνωρι­στεί τμήμα του παλαιστινιακού κράτους - αναλογούν κομμάτια από το κοίτασμα Λε­βιάθαν, το οποίο ήδη εκμεταλλεύο­νται οι Ισραηλινοί.

Τα τρισεκατομμύρια που, σύμ­φωνα με τις εκτιμήσεις, κρύβονται στον βυθό της περιοχής βάζουν σε μεγάλο πειρασμό την Αίγυπτο να εξετάσει τις τουρκικές προτάσεις για καθορισμό θαλάσσιων συνόρων με την Τουρκία, αγνοώντας την ελ­ληνική κυριαρχία επί του Καστελό­ριζου και λαμβάνοντας υπό­ψη την τουρκική εκ­δοχή, σύμφωνα με την οποία η ελληνοκυπριακή αρχή κακώς προχωρά στην εκμετάλλευση της ΑΟΖ της Κύπρου πριν επιλυθεί το Κυπριακό.

Στο παιχνίδι αυτό θα πρέπει κα­νείς να συνυπολογίσει τη μάχη που δίνει το Ιράν για να κρατηθεί στην εξουσία το καθεστώς της Συρίας, την προσπάθεια των Αμερικανών να επεκτείνουν τη δημοκρατία (τους) και σε αυτή τη χώρα, καθώς και τη δυσφορία της Μόσχας, που παρατη­ρεί την οικοδόμηση ενός αμερικα­νικού δικτύου ασφάλειας στην πε­τρελαιοφόρο – κατά τις εκτιμήσεις – περιοχή.

Η δυσφορία της Μόσχας αφορά το γεγονός ότι, στην περίπτωση που διασυνδεθούν τα ενεργειακά αποθέ­ματα της ανατολικής Μεσογείου με τις αγορές τις Ευρώπης μέσω ενός δικτύου που θα περιλαμβάνει Ισρα­ήλ, Κύπρο, Ελλάδα, Ιταλία, υπονο­μεύεται καίρια η προσπάθειά της για την εξασφάλιση του μονοπωλίου προμήθειας φυσικού αερίου στη Γη­ραιά Ήπειρο.

Στρατιωτικός έλεγχος

Δεν είναι λοιπόν σύμπτωση ότι η ένταξη ολόκληρης της περιοχής της ανατολικής Μεσογείου κάτω από την προστασία της αμερικανικής αντιπυραυλικής ασπίδας συμπίπτει με την έναρξη της εκμετάλλευσης των οικοπέδων του Ισραήλ και της Κύπρου.

Αυτές ακριβώς τις μέρες που η αμερικανική Noble Energy αρχίζει να τρυπά στο κυπριακό Οικόπεδο 12, το αμερικανικό πολεμικό «USS Monterey» πλέει στην περιοχή υπο­γραμμίζοντας ότι η ανατολική Με­σόγειος βρίσκεται υπό αμερικανικό έλεγχο.

Το «USS Monterey» θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι φέρει εξοπλισμό για αντιπυραυλική άμυνα και είναι ενταγμένο στην αντιπυραυλική ασπί­δα που δημιουργούν οι Αμερικανοί στην περιοχή χρησιμοποιώντας βά­ση ραντάρ που συμφωνήθηκε να δη­μιουργηθεί στην Τουρκία και πολε­μικά πλοία σαν το «USS Monterey» που θα πλέουν στην περιοχή ανά­μεσα στα ανατολικά και βόρεια της Κρήτης και δυτικά και νότια της Κύ­πρου.

Ελλάδα - Τουρκία - Ισραήλ

Καθώς ολόκληρη η περιοχή τοπο­θετείται υπό αμερικανική στρατιωτι­κή ομπρέλα, η ελληνική κυβέρνηση εκτιμά ότι η Άγκυρα θα υποχρεωθεί - όσο κι αν δυσκολευτεί - να λάβει υπόψη την απαίτηση της Ουάσιγκτον για την απρόσκοπτη διασύνδεση της ενεργειακής παραγωγής της ανατο­λικής Μεσογείου με την ευρωπαϊκή αγορά, προκειμένου να σπάσει η εξάρτησή της από το φυσικό αέριο της Ρωσίας.

Γι’ αυτό, σύμφωνα με την εκτίμη­ση της Αθήνας, η Άγκυρα αποκλείε­ται να δημιουργήσει πρόβλημα στη διαδικασία εξόρυξης τόσο στα ισρα­ηλινά οικόπεδα όσο και σε αυτά που βρίσκονται στην κυπριακή ΑΟΖ. Υπ’ αυτήν την έννοια διπλωματικοί πα­ράγοντες στην Αθήνα αποκλείουν στρατιωτικούς τυχοδιωκτισμούς από την Τουρκία.

Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, δεν θα πρέπει να περάσει απαρα­τήρητο το γεγονός της απροθυμίας της ελληνικής κυβέρνησης να προ­χωρήσει στην κατοχύρωση των ελ­ληνικών δικαιωμάτων με την ανα­κήρυξη της ΑΟΖ περιλαμβάνοντας το Καστελόριζο. Η απροθυμία αυτή, όπως εκτιμούν οι ίδιες πηγές, έχει να κάνει με την αναγνώριση από την ελληνική κυβέρνηση της αμερι­κανικής διαχείρισης των ζητημάτων στην περιοχή.

Υπ’ αυτήν την έννοια η ελληνική κυβέρνηση παίζει τον ρόλο που της έχει ανατεθεί στο πλευρό του Ισρα­ήλ και αναμένει μελλοντικές αντα­μοιβές, όταν η Ουάσιγκτον θα μοι­ράσει ψίχουλα της ενεργειακής πί­τας στους υποτελείς της...

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση