Το σημερινό πρόβλημα της Ελλάδας

Το τελευταίο χρονικό διάστημα γίνεται πλέον φανερό ότι έχουν μεταβληθεί οι απόψεις και οι πολίτες παίρνουν αποστάσεις από το πολιτικό σύστημα.

Η περίφημη πλατεία έχει γίνει ο καταλύτης εξελίξεων που μέχρι πριν λίγο καιρό θα ήταν αδιανόητη και σαν κίνηση από τους ψηφοφόρους του καναπέ.

Έπρεπε να χάσει ο Έλληνας την οικονομική του σταθερότητα για να καταλάβει ότι είναι ένα μικρό βήμα πριν από την οικονομική του εξαφάνιση. Η μεν μεσαία τάξη, ένα αντιδραστικό για πολλούς επίπεδο ανθρώπων, με πολλά και αλληλοσυγκρουόμενα πολλές φορές συμφέροντα αλλά με μια ψευδαίσθηση ισχυρή που είχαν κρατήσει ως σημαία.

Ξεχώριζαν από το προλεταριάτο λόγω ¨επιτυχίας¨ στην οικονομική τους πορεία. Αυτό φαινόταν από το σχολείο που πήγαιναν, το πανεπιστήμιο και τις ελιτίστικες σχολές που περνούσαν. Γιατί τάχα π.χ. ένας γιατρός ήταν σπουδαιότερος από έναν άλλο που μπήκε στην γεωπονική ή στην σχολή καλών τεχνών;

Αυτό που θα μετρούσε στην συνείδηση της μεσαίας τάξης, σε σύντομο διάστημα, ήταν οι αποδόσεις σε απολαβές για τον γιατρό με το περίφημο φακελάκι που όλοι το εξορκίζουν αλλά πολλοί καταφεύγουν σε αυτό. Αυτή είναι η ωμή πλευρά του θέματος. Σήμερα οι γιατροί κάνουν περισσότερες απεργίες από τους εργάτες της όποιας βιομηχανίας απέμεινε, στον χώρο δουλειάς, όπως λέει και ο εκπρόσωπός της πανσόφου αριστεράς, ακόμη και από τον γλύπτη που σπούδασε χρόνια και αυτός. Τα οικονομικά σωσίβια της μεσαίας τάξης ξεφούσκωσαν γιατί οι ¨φυλές¨ που δημιουργήθηκαν στην χώρα προσπαθεί η μια να επιβιώσει σε βάρος της άλλης.

Και ξαφνικά μπήκε στην πολιτική ζωή των Ελλήνων η πλατεία, έτσι ορμητικά σαν μόδα που ενθουσιάζει αλλά σύντομα ξεθυμαίνει. Φυσικά η κυβέρνηση Παπανδρέου πανικοβλήθηκε προσωρινά και για αυτό δημιούργησε τα έκτροπα με την αστυνομία που συνήθως την εκθέτει λόγω έλλειψης ψυχραιμίας και φόβου.

Μια βόλτα στην πλατεία και θα καταλάβαινε κάποιος αμέσως ότι ετερόκλιτες φυλές είχαν κατακλύσει τον χώρο χωρίς συνοχή και χωρίς πρόγραμμα. Σύντομα θα εκφυλιζόταν, αλλά δυστυχώς και οι δημόσιοι πληροφοριοδότες- χαφιέδες είναι το ίδιο ανίκανοι με τους εργοδότες τους. Χαμπάρι δεν πήραν ότι δεν θα αποκτούσε ποτέ ενιαία γραμμή, θα έμενε και θα τσαλαβουτούσε στα λασπόνερα των ατέρμονων συζητήσεων. Οι Ρωμαίοι γνώριζαν καλά να διευθύνουν τις μάζες με άρτο και θεάματα. Αυτή η πλευρά της πολιτικής εδώ δεν έχει να επιδείξει κάτι έξυπνο. Εμφανίσεις καλλιτεχνών για να περνάει η ώρα και παρηγορητικά λόγια από εκκολαπτόμενους πολιτικάντηδες.

Τίποτα δεν ακολούθησαν οι κυβερνώντες για εκτόνωση, έπρεπε να δείξουν το απαίσιο πρόσωπο της φριχτής κλεπτοκρατικής παράταξης και εννοώ όλους τους κρατικοδίαιτους απατεώνες γιατί αυτοί φοβήθηκαν το ξεμπρόστιασμα και το ρεζιλίκι. Δεν γνωρίζουν να δημιουργούν εθνική ανάταση και να προβάλλουν όραμα και στόχο. Αντί αυτού επιβάλλουν φόρους και μόνο φόρους. Μια αποτυχημένη συνταγή που θα τους γκρεμίσει σύντομα.

Η ήδη παραπαίουσα μεσαία τάξη θα καταλάβει ότι δεν την συμφέρει να είναι αδιάφορη και αμέτοχη και μη κάνει το κλασσικό λάθος να αγκαλιάσει τις σειρήνες του φασισμού. Εκεί την πάτησε.

ΑΦΟΥΣΙΑ

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση