Αν κάναμε την δική τους κρίση δική μας ευκαιρία;

Να κάνουμε την κρίση ευκαιρία…», το σύνθημα που «πέταξε» ο Γιώργος Παπανδρέου, όταν άρχισε να βγάζει και να βάζει τα πιστόλια, όταν βύθιζε τον «Τιτανικό», όταν άφηνε τις αγορές να επιτίθενται στην Ελλάδα χωρίς να προχωρά σε μέτρα εφησυχασμού τους… Κι έπειτα ήρθε το μνημόνιο, ήρθε το ΔΝΤ, η τρόικα και τα κακά της μοίρας μας όλα μαζεμένα, σε μία παρέα που έγινε κυβέρνηση με ψέματα, και που πορεύθηκε με απειλές και εκβιαστικά διλήμματα απέναντι στους πολίτες…

Κι έγινε η κρίση ευκαιρία για όσους στοιχημάτισαν στην πορεία προς την Ιθάκη. Σε έναν δρόμο γεμάτο με τέρατα και κάθε είδους κινδύνους, που ο τερματισμός του απαιτεί ένα ταξίδι δεκαετιών… Ένας λαός τραβάει κουπί, επειδή ο καπετάνιος ξεχνιέται στην «διαδρομή» καταφέρνοντας να ξεμακραίνει από το σκοπό, δηλαδή την επιστροφή στην πατρίδα… που ίσως να μην τη νιώθει δικιά του πατρίδα… Κι έγινε η κρίση ευκαιρία και πέσανε οι «αγαπητικοί» να αρπάξουν την περιουσία… και με ειδικές επιχειρήσεις «γρήγορης αρπαγής», με ειδικές συμφωνίες και νομοθετήματα, απειλείται η περιουσία ενός λαού, επειδή ο «αρχηγός» του αρμενίζει σε άλλες «πολιτείες»…

Εμείς, προσπαθήσαμε να διερευνήσουμε τόσο την κρίση (οικονομική, πολιτική και κοινωνική), όσο και την ευκαιρία (βλ. «δάνειες δυνάμεις» ενός χρέους που δεν έχει ελεγχθεί…!) και πολύ σύντομα αρχίσαμε να βρίσκουμε (από πετρέλαια, φυσικό αέριο και… ζεόλιθους) και «μαργαριτάρια» μεγάλων ευκαιριών για λίγους, για πραγματικά πολύ λίγους, αλλά πανίσχυρους… Προσπαθήσαμε να διασταυρώσουμε πληροφορίες (ρωτώντας πολιτικούς) που αναφέρουν πώληση του Καστελόριζου σε Αμερικανικά και Ισραηλινά συμφέροντα… και συναντήσαμε σιωπή…! Δεν βρήκαμε άρνηση, αλλά σιωπή! Προχωρήσαμε ακόμη παραπέρα και βρήκαμε Γαλλικά και Γερμανικά συμφέροντα να έχουν «κλείσει την δουλειά» σχετικά με τον υψίστου γεωπολιτικού και οικονομικού ενδιαφέροντος Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη… Και πάλι συναντήσαμε την απόλυτη σιωπή… Όχι άρνηση, αλλά δόθηκε μία απάντηση σιωπής! Συνεχίσαμε τον δρόμο μας και βρεθήκαμε απέναντι σε μία Ελληνική Τράπεζα που προσπάθησε να δημιουργήσει (μαζί με ξένα ιδιωτικά κεφάλαια) πετρελαϊκή εταιρεία στο Χρηματιστήριο του Καναδά, με «ζωτικό χώρο» την Θάσο, όπου κάποια νέα γεώτρηση «έφερε στο φως» νέο μεγάλο κοίτασμα υδρογονανθράκων… Μα, όσο και αν ρωτήσαμε, όσο και αν πιέσαμε, ο νόμος της σιωπής αποδείχθηκε ισχυρότερος ακόμη και από τους «ισχυρούς»!!! Έτσι διαπιστώσαμε πως η «κρίση έγινε ευκαιρία» για κάποιους που περίμεναν (και συνεχίζουν να περιμένουν) στημένοι στη «γωνιά», για να εμφανισθούν ως «σωτήρες» ή ως οι «μοναδικές συμφέρουσες και άμεσες λύσεις»…!

Παρατηρώντας τις τελευταίες εξελίξεις (τα τελευταία δύο χρόνια), διαπιστώνω πως ενώ ο Ελληνικός λαός βρέθηκε μπροστά σε μία μοναδική ευκαιρία ώστε μέσα από μία κρίση να μπορέσει να δημιουργήσει μία ευκαιρία για να επιβάλει ουσιαστικές αλλαγές, τελικά έγινε το αντίθετο. Αυτοί που έχουνε κρίση (βλ. πολιτικοί) κατόρθωσαν να μεταβιβάσουν τα βάρη και τα τραγικά αποτελέσματα της πολιτικής τους κρίσης και ανυπαρξίας στον λαό, που πρέπει τώρα να σηκώσει τις αμαρτίες και να αντιμετωπίσει τις αισχρότητες πάνω στις οποίες στήριξαν το πολιτικό τους «είναι» όλοι οι πολιτικοί χώροι που στεγάστηκαν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Κι ενώ υπήρχε η μοναδική ευκαιρία να επιβληθεί μία ουσιαστική αλλαγή εκ μέρους των πολιτών, τελικά η ευκαιρία δόθηκε από τους πολιτικούς στους «χορηγούς» και λοιπούς (βλ. διεθνή λαμόγια, τραπεζίτες), ως αντιστάθμισμα για την συνέχιση της στήριξής τους σε ένα (κοινώς ομολογημένο) σάπιο πολιτικό πολιτικό σύστημα.

Η κρίση -λοιπόν- έγινε όντως ευκαιρία!
Μία μοναδική ευκαιρία αρπαγής μίας ολόκληρης χώρας, ενός ολόκληρου λαού.
Μία ευκαιρία οι τράπεζες να αποκτήσουν τη δική τους χώρα – μπανανία.
Μία μοναδική στα παγκόσμια χρονικά ευκαιρία ώστε η δημοκρατία να αντικατασταθεί από την κλεπτοκρατία.
Όσοι πιστοί, προσέλθετε...
Ποτέ και πουθενά αλλού δεν θα βρείτε την μοναδική αυτή κρίση, μέσω της οποίας οι πρόθυμοι ευλύγιστοι ολίγιστοι και επονείδιστοι σκεπτόμενοι σας διαθέτουν τα πάντα αντί πινακίου φακής…

Όμως, ακόμη και τώρα, την ύστατη στιγμή, υπάρχει μία μοναδική ευκαιρία για τους πολίτες. Μία ευκαιρία για να αποτινάξουν την πολιτικο-οικονομική χούντα των υπαλλήλων των τραπεζών… Εμείς οι πολίτες έχουμε μία τελευταία ευκαιρία να ξεμπερδεύουμε με τον κόπρο, να καθαρίσουμε με τους εκβιαστές και δυνάστες μας, να ξαποστείλουμε οριστικά και αμετάκλητα τους βιαστές του Συντάγματος και των θεσμών, να διαγράψουμε τους ανίκανους που απεμπόλησαν τα πάντα προκειμένου να εισπράξουν την είσοδο και την παραμονή τους στην εξουσία… Έχουμε μία ευκαιρία και μόνο. Δεν θα μας δοθεί άλλη… κι αυτό επειδή οι χούντες εφευρίσκουν τρόπους για να παρατείνουν την παραμονή τους… Εάν δεν συναντούν αντίσταση, τότε μπορούν οι φασίστες να αυτό-αποκαλούνται από σοσιαλιστές μέχρι και… δημοκράτες!!! Κι έτσι πραγματώνουν την κρίση σε… ευκαιρία…!

Εμείς σε τι χώρα θέλουμε να ζήσουμε; Στην δική τους ή στην δική μας;
Όποιος απαντήσει στο συγκεκριμένο ερώτημα, ας συνεχίσει τη ζωή του ανάλογα…

Κωνσταντίνος

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση