41 αντιστασιακοί δεν μετέχουν στη δεξίωση του Προέδρου Δημοκρατίας
- Εκφράζουν την αντίθεσή τους στις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης
Την απόφασή τους να μην μετέχουν στη δεξίωση του προέδρου της Δημοκρατίας για τη 37η επέτειο από την πτώση της Χούντας δημοσιοποίησαν 41 αντιστασιακοί της περιόδου 1967-1974, αρνούμενοι όπως σημειώνουν, «να προσφέρουμε νομιμοποίηση στην οικονομική δικτατορία που εξυφαίνεται σε βάρος του λαού» .
Σε κείμενό τους εκφράζουν την αντίθεσή τους στις «αντισυνταγματικές και πολιτικά επικίνδυνες μεθοδεύσεις που μετατοπίζουν την έδρα της πολιτικής νομιμότητας από το Κοινοβούλιο στις «αγορές»» και επισημαίνουν ότι «αρνούμαστε τη μετάλλαξη της χώρας μας σ' αυτό που εμείς ονομάζουμε «ασήμαντη» δημοκρατία».
Και καταλήγουν: «Η δημοκρατική συνείδηση και το αίσθημα δικαίου μάς απαγορεύουν να συμμετάσχουμε σε μια εκδήλωση κενή περιεχομένου, επίφαση δημοκρατικής ευαισθησίας, ανούσια παράσταση δήθεν πολιτικής συναίνεσης και κοινωνικής ομοψυχίας, όπως, δυστυχώς, καταλήγει να είναι, το δυσοίωνο τούτο έτος 2011, η προεδρική δεξίωση της 24ης Ιουλίου «για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας».
Το κείμενο υπογράφουν οι: Ιωσήφ Αναστασίου, Γιάννης Βασιλειάδης, Πέτρος Βλάσσης, Μπάμπης Γεωργούλας, Μαργαρίτα Γιαραλή, Κωστής Γιούργος, Μίμης Δαρειώτης, Βασίλης Δεμουρτζίδης, Μπούλη Θεοφυλακτοπούλου, Παναγιώτης Καϊσίδης, Τάσος Καζλάρης, Θανάσης Καλαφάτης, Μαρία Καλλέργη, Παύλος Κλαυδιανός, Μπάμπης Κοβάνης, Γρηγόρης Κοκοζίδης, Δημήτρης Κωσταράκος, Βασίλης Κωτούλας, Αντώνης Μαργαρίτης, Δημήτρης Μαστροδήμος, Νίκος Μανιός, Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, Μάκης Μπαλαούρας, Γιάννης Μπαλάφας, Γιάννης Μπανιάς, Μάγδα Πίττακα, Χρήστος Ρεκλείτης, Γιώργος Σαγιάς, Σπύρος Σακέττας, Γιάννης Σταματάκης, Νικηφόρος Σταματάκης, Ελλη Στεφανίδου, Γιάννης Στρατής, Νίκος Συρμαλένιος, Περικλής Τερζής, Πόπη Τζεμπελίκου, Νίκος Τσαγκρής, Κλέαρχος Τσαουσίδης, Ελένη Φατούρου-Δούμα, Νίκος Χρυσανθόπουλος.
Ολόκληρο το κείμενο έχει ως εξής:
« Όσοι και όσες υπογράφουμε αυτό το κείμενο δεν υπήρξαμε υποτελείς στη χούντα των πραξικοπηματιών συνταγματαρχών. Αγωνιστήκαμε εναντίον τους με το βλέμμα στους αγώνες και τις θυσίες του ελληνικού λαού κατά τη διάρκεια της νεώτερης ιστορίας για Ελευθερία, Δημοκρατία και κοινωνική Δικαιοσύνη.
Υπερασπιζόμενοι τις αξίες και τα οράματά μας, υποστήκαμε τις συνέπειες: φυλακίσεις, εξορίες, βασανιστήρια. Δεν υπήρξαμε και δεν θα γίνουμε ποτέ υποτελείς τυραννικών καθεστώτων, ακόμα κι αν αυτά φέρουν τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Δημοκρατία». Μας είναι αδιανόητο να αγνοήσουμε τους καθημερινούς αγώνες των εκατοντάδων χιλιάδων οικονομικά και πολιτικά λεηλατημένων Ελλήνων, που έπεσαν θύματα ενός διεφθαρμένου και απαξιωμένου πολιτικού συστήματος, το οποίο εξακολουθεί να αυτοπροσδιορίζεται ως «δημοκρατία».
Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τα δεσμά που, με την απόλυτη και απαράγραπτη ευθύνη των κυβερνώντων και των ύπατων θεσμικών εκφραστών του πολιτεύματος, χαλκεύονται σήμερα για τη χώρα, τα δεινά που οι αποφάσεις των κυβερνητών επιφυλάσσουν στο λαό.
Θεωρούμε απαρέγκλιτη δημοκρατική μας υποχρέωση να αντισταθούμε στις αντισυνταγματικές και πολιτικά επικίνδυνες μεθοδεύσεις που μετατοπίζουν την έδρα της πολιτικής νομιμότητας από το Κοινοβούλιο στις «αγορές».
Μεθοδεύσεις που υποθηκεύουν το αύριο της χώρας και τα κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού λαού, κατεδαφίζουν τις κοινωνικές και πολιτικές κατακτήσεις των παλαιών και υπονομεύουν το μέλλον των νέων.
Η δημοκρατική συνείδηση και το αίσθημα δικαίου μάς απαγορεύουν να συμμετάσχουμε σε μια εκδήλωση κενή περιεχομένου, επίφαση δημοκρατικής ευαισθησίας, ανούσια παράσταση δήθεν πολιτικής συναίνεσης και κοινωνικής ομοψυχίας, όπως, δυστυχώς, καταλήγει να είναι, το δυσοίωνο τούτο έτος 2011, η προεδρική δεξίωση της 24ης Ιουλίου «για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας».
Οι υπογράφοντες δηλώνουμε την αντίθεσή μας σε οποιαδήποτε απόφαση συμμετοχής στην προεδρική δεξίωση της 24ης Ιουλίου 2011 και στην κατ' επίφαση απόδοση τιμών στους αντιδικτατορικούς αγωνιστές της περιόδου 1967 - 1974. Αρνούμαστε να προσφέρουμε νομιμοποίηση στην οικονομική δικτατορία που εξυφαίνεται σε βάρος του λαού. Αρνούμαστε τη μετάλλαξη της χώρας μας σ' αυτό που εμείς ονομάζουμε «ασήμαντη» δημοκρατία».
Τιμούν και πάλι όσα τίμησαν και τότε. Eίναι ιστορικό καθήκον μας, του κάθε Έλληνα, της κάθε Ελληνίδας να αντισταθεί με όσα μέσα διαθέτει ο καθένας μας σε αυτή τη νέα απειλή αφανισμού μας. Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο. Μόνο η συσπείρωση θα μας σώσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορω να χωνεψω οτι ολοι αυτοι οι εκλεκτοι ανθρωποι, τους περισσοτερους απ τους οποιους γνωριζω προσωπικα, πηγαιναν ολα αυτα τα χρονια που περασαν στις δεξιωσεις. Μου κανει πραγματικα τοσο μεγαλη εντυπωση που αδυνατω να
ΑπάντησηΔιαγραφήφανταστω τι εκαναν και τι ελεγαν στις δεξιωσεις αυτες, καθως και με ποιους συνομιλουσαν. Με τη Μιμή? Με το Γιωργακη? με το Τζοχαντζοπουλο? με την Κοκκολα? Με τον Bangalows Κουλούρη? με τον Ζιαγκα? Η συζητουσαν με τον προεδρο για την αντισταση στη Γερμανια... Πραγματικα η φαντασια μου λεει στοπ!