Της φάπας και της κλάψας

• Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης

Το εθνικό ανάστημά μας, τα τελευταία χρόνια, κόντυνε. Είμαστε πλέον ένας λαός της φάπας και της κλάψας.
Δηλαδή, μας ρίχνουν φάπες και το μόνο που κάνουμε, είναι να κλαψουρίζουμε, διαμαρτυρόμενοι ότι δεν τις αξίζουμε.
Το «εθνικό ανοσοποιητικό μας σύστημα», δεν μπορεί να αντιδράσει και να μας κάνει να σηκωθούμε στα πόδια μας. Πάσχουμε από ένα «ΕΗΤΖ» της εθνικής μας υπόστασης. Με το επόμενο κρυολόγημα, μπορεί και να πεθάνουμε.
Στην τρέχουσα καθημερινότητα, η κοινωνία μας κυριαρχείται από την παρακολούθηση των οικονομικών φαινομένων (τα οποία και δεν μπορεί να κατανοήσει, λόγω έλλειψης ειδικών γνώσεων) τα οποία γίνονται, πλέον, κατανοητά διότι γίνονται αισθητά στο πορτοφόλι της και στην καθημερινή ζωή της. Δεν αντιλαμβάνεται όμως ότι, η γενεσιουργός αιτία όλων αυτών, είναι η μεγάλη υποβάθμιση που υπέστη η Δημοκρατία στη χώρα μας. Δεν έχει καταλάβει ότι η υποβάθμιση της Δημοκρατίας είναι που προκάλεσε την οικονομική υποβάθμιση της καθημερινότητάς μας. Και εξηγούμαι:

• Το (γνωστό σε όλους) αξίωμα, ότι «μία χώρα κατακτάται ή με όπλα ή με δάνεια», δεν ήταν γνωστό σε αυτούς που φόρτωσαν με δάνεια (εκ των προτέρων αδύνατον να εξοφληθούν) την Ελληνική κοινωνία; Ποιος αντέδρασε, σε κάθε πράξη δανεισμού, καταγγέλοντας ότι υποθηκεύουμε τη Δημοκρατία μας; Κανένας!! Τουναντίον, η δανειοληψία θεωρήθηκε ως μέγα κατόρθωμα και ικανότητα!!
• Το (γνωστό σε όλους) αξίωμα, ότι μόνο με την ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ προοδεύει μία κοινωνία, δεν ήταν γνωστό σε αυτούς που επέβαλλαν την οικογενειοκρατία και την ημετεροκρατία, η οποία γεννά την φαυλοκρατία; Ποιος αντέδρασε, σε κάθε πράξη καταπάτησης της αξιοκρατίας, κατηγορώντας τους δράστες, ότι υποθηκεύουμε τη Δημοκρατία μας ; Κανένας!!! Κάποιοι, μάλιστα, επαίρονταν για τη «λαμογιά» τους.
• Ποιος αντέδρασε (όλα αυτά τα χρόνια), υποστηρίζοντας ότι υποθηκεύουμε τη Δημοκρατία μας, σε κάθε πράξη πρόσληψης κομματικών ανδράποδων, (που, εκτός του ότι ρήμαξαν το κοινωνικό Ταμείο, αποδιοργάνωσαν και διέλυσαν τη δημόσια διοίκηση); Κανένας!!! Κάποιοι, μάλιστα φώναζαν για αυξήσεις στις αμοιβές αυτών των ανδράποδων.
• Ποιος αντέδρασε (όλα αυτά τα χρόνια), σε κάθε πράξη βουλευτικής υποψηφιότητας γόνου προϋπάρχοντος πολιτικού, καταγγέλοντας ότι υποβαθμίζουμε τη Δημοκρατία μας, αφού δημιουργούμε μία πολιτική Ολιγαρχία αποτελούμενη από τρείς «βασιλικές» οικογένειες (Καραμανλή, Μητσοτάκη, Παπανδρέου) με 72 «οικογένειες αυλικών» τους, μέσα στο σύνολο των 300 βουλευτικών θέσεων; Κανένας!!! Μάλιστα, οι «γαλαζοαίματοι της συμφοράς» είχαν (και συνεχίζουν να έχουν, μέχρι την οριστική εξορία τους από τη χώρα) την πρωτοκαθεδρία σε κάθε δημόσια εκδήλωση και την ανοχή σε κάθε ατόπημά τους.
• Ποιος αντέδρασε ( όλα αυτά τα χρόνια) για τη διάλυση του παραγωγικού ιστού της οικονομίας (αποβιομηχάνιση, μείωση της γεωργικής παραγωγής , απαξίωση της επιχειρηματικότητας, εξαφάνιση της έρευνας και τεχνολογίας, επιβράβευση της «αρπαχτής» και της «κονόμας», αποθέωση του δημοσιοϋπαλληλισμού, συνώνυμου του «κάάάθομαι και εισπράττω», κλπ) λέγοντας, σε κάθε νομοθέτημα που συνέβαλλε προς αυτή την πραγματικότητα, ότι υποθηκεύουμε τη Δημοκρατία μας; Κανένας!!!
• Ποιος αντέδρασε (όλα αυτά τα χρόνια), στη νόθευση της εκλογικής διαδικασίας, λέγοντας ότι υποβαθμίζουμε τη Δημοκρατία μας, όταν επιτρέπουμε στη «μιντιοκρατία» και τα αφεντικά της, να υποβάλλει στο εκλογικό σώμα, την προτίμηση στους δικούς της εκλεκτούς; Κανένας!!! Όλων οι σιελογόνοι αδένες έχουν πρηστεί από το γλύψιμο των καναλαρχών και των τσιρακιών τους.
• Ποιος αντέδρασε (όλα αυτά τα χρόνια), υποστηρίζοντας ότι υποβαθμίζουμε τη Δημοκρατία μας, όταν είμαστε μία από τις κορυφαίες χώρες του κόσμου στην ΔΙΑΦΘΟΡΑ, χωρίς να υπάρχει ούτε ένας διεφθαρμένος στη φυλακή;

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, λοιπόν, αφού πρώτα διολίσθησε η Δημοκρατία μας στη σημερινή πολιτική και οικονομική Ολιγαρχία (που κυβερνά υπό τον μανδύα της Δημοκρατίας), σπαταλήθηκε από αυτήν κάθε Οικονομική μας ικμάδα έως την πτώχευσή μας, γεγονός που οδήγησε και στην παρούσα απώλεια της Εθνικής μας κυριαρχίας επί του πλέον ζωτικού εθνικού χώρου, αυτού της Οικονομίας μας.

Αυτήν όλη τη μετάλλαξη, από Κοινοβουλευτική Δημοκρατία σε καλυπτόμενη Ολιγαρχία, η κοινωνία, δεν την πήρε χαμπάρι, για τρείς λόγους:

• Η αλλοτρίωση της Δημοκρατίας σε Ολιγαρχία έγινε σιγά-σιγά με μία στάγδην διολίσθηση διάρκειας 35-40 περίπου χρόνων.
• Στο έγκλημα συμμετείχαν (ή δεν το αντιλήφθηκαν) όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, (άλλο λιγότερο και άλλο περισσότερο) γεγονός που βοήθησε τα μέγιστα στην αποκοίμιση του λαού.
• Η προπαγάνδα κάλυψε (και συνεχίζει να καλύπτει) πολύ αποτελεσματικά το έγκλημα, δεδομένου ότι τα αφεντικά της (οι κάτοχοι των ΜΜΕ), συμμετέχουν πρωταγωνιστικά στη λεηλασία της χώρας, πλουτίζοντας ασύστολα.

Η ύπαρξη του τελευταίου λόγου, που δίνει μία εξήγηση στο γαιτί, σαν κοινωνία, δεν πήραμε χαμπάρι το τι γινότανε και μία ωραία πρωία ξυπνήσαμε φτωχοί και ξεφτιλισμένοι, είναι και η μοναδική αισιόδοξη νότα στο σημερινό σκοτάδι της αιχμαλωσίας μας.
Κι αυτό διότι:

1. Μας δίνει μία δικαιολογία στο ερώτημα «γιατί δεν αντιδρούμε». Άλλο πράγμα είναι να ξέρεις ότι πωλείται ολόκληρη η ζωή σου, οριστικά και αμετάκλητα και να μην αντιδράς και άλλο πράγμα είναι να μην ξέρεις την αλήθεια, και να νομίζεις ότι «μπόρα είναι, θα περάσει», οπότε «δεν βγαίνεις έξω» και περιμένεις στωικά.
2. Μας δείχνει ένα αδύνατο σημείο του δυνάστη μας, που είναι (κυριολεκτικά) στο χέρι μας να το αξιοποιήσουμε και να τον αποτελειώσουμε.

Και, εξηγούμαι: Η προπαγάνδα, αποτελεί το κάστρο του καθεστώτος πολιτικού συστήματος. Αυτή το κρατάει από την κατάρρευση που θα έπρεπε να είχε συμβεί προ πολλού, μετά την αποκάλυψη των μεγάλων ψεμμάτων (που πάλι αυτή διέδιδε) όπως, π.χ «η κάθετη ρήξη» του Κώστα Καραμανλή με τη διαφθορά και τους νταβατζήδες της, που βγήκε «συντεχνία λαμογιών/κουμπάρων», όπως ο Σοσιαλισμός του ΓΑΠ και του Πα.Σο.Κ που βγήκε άκρατος νεοφιλελευθερισμός, όπως ο «πατριωτισμός» του Καρατζαφέρη και του ΛΑΟΣ, που υπέγραψε την άλωση της εθνικής μας κυριαρχίας διά του «Μνημονίου», ή του Σαμαρά και της ΝΔ που δεν τολμά, φοβούμενος τα έξωθεν«αφεντικά», να αρθρώσει κουβέντα για το έγκλημα της απώλειας της εθνικής κυριαρχίας μας και κατατρύχεται σε οικονομικίστικες ατραπούς περί «ανάπτυξης» και άλλα φαιδρά.
Η τέχνη της κάλυψης ενός ψεύδους με ένα άλλο ή με έναν εύσχημο αποπροσανατολισμό της συζήτησης, έχει αποκτήσει, στη χώρα μας, μεγάλη εξέλιξη και βελτίωση, που θα τη ζήλευε και ο Γκαίμπελς.

Το παρήγορο, λοιπόν, είναι ότι, το κάστρο της προπαγάνδας, αποτελεί και τη μοναδική και τελευταία οχύρωση των ενόχων της κατάντιας μας.
Άρα, αν μπορέσουμε να το καταλάβουμε, θα έχουμε αφαιρέσει το μοναδικό καταφύγιο του δυνάστη μας, οπότε η απελευθέρωσή μας απ’ αυτόν, θα είναι γεγονός.
Όμως, μπορούμε να το καταλάβουμε;
ΝΑΙ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ, αν λάβουμε υπ’ όψη μας ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, τα μόνα έσοδα των ΜΜΕ (και, κυρίως, του βαρέως πυροβολικού, των «καναλιών») προέρχονται από τις διαφημίσεις προϊόντων και υπηρεσιών.
Αν τους κόψουμε τα έσοδά τους, για δυο-τρείς μήνες, θα κλείσουν και θα πάψει αυτή η χυδαία προπαγάνδα του συστήματος.
Θα τους κόψουμε, λοιπόν, τα έσοδά τους.
Κηρύσσουμε, από σήμερα, μποϋκοτάζ σε κάθε προϊόν που θα διαφημίζεται στην τηλεόραση. Παύουμε να αγοράζουμε κάθε προϊόν που θα διαφημίζουν τα κανάλια και οι εφημερίδες.
Οι εταιρείες που διαφημίζονται, παρακολουθούν πολύ στενά την απόδοση των πωλήσεών τους σε σχέση με την αυξομείωση του διαφημιστικού χρόνου που χρυσοπληρώνουν στα κανάλια.
Μόλις δούν ότι οι πωλήσεις τους πέφτουν, παρά την δαπάνη διαφήμισης που χρυσοπληρώνουν, θα σταματήσουν αμέσως τη συνέχιση της διαφήμισής τους. Το ίδιο θα πάθει κάθε προϊόν που διαφημίζεται σ’ αυτά τα ΜΜΕ.
Παράλληλα, θα τους ενημερώσουμε κι εμείς για το τι γίνεται.
Όσοι θέλουμε, γυρίζουμε τον διακόπτη και βλέπουμε τις πραγματικές ειδήσεις στους μικρούς, ανεξάρτητους τοπικούς σταθμούς και τους παροτρύνουμε να προβάλλουν την Αλήθεια των γεγονότων.

Είναι καιρός ν’ αφήσουμε την κλάψα και να ρίξουμε κι εμείς καμιά φάπα σ’ αυτούς που μας έχουν υποδουλώσει και μας ξεφτιλίζουν, καθημερινά.
Όσοι συμφωνούν, κάνουν την πρόταση δική τους και τη διαδίδουν στους φίλους τους.
Ας επιχειρήσουμε αυτή την ανέξοδη, ξεκούραστη και ευχάριστη, αλλά και εξαιρετικά αποτελεσματική «επανάσταση του καναπέ».
Όλοι μπορούμε να το κάνουμε.
Μία γενναία φάπα στα αφεντικά της προπαγάνδας, αρκεί για να γκρεμίσει το κάστρο του ένοχου καθεστώτος και να μας ελευθερώσει από την αιχμαλωσία στην οποία, κάθε μέρα και περισσότερο μας δένουν με τις «διαπραγματεύσεις» τους, κάθε μέρα και περισσότερα πουλούν από τη δική μας περιουσία.

Ο Μίκης Θεοδωράκης λέει:

«…απευθύνομαι σε σας, τους απλούς πολίτες, μαζί με την προτροπή να αφήσετε κατά μέρος την παθητική σας στάση και με κάθε τρόπο να απαιτήσετε τα δικαιώματα που έχετε ως οι μόνοι «ιδιοκτήτες» αυτής της χώρας. Δεν είστε ένοικοι ούτε παρίες. Είστε τα Αφεντικά και θα πρέπει να το αποδείξετε στην πράξη».

Το «κίνημα των διοδίων» και το «κίνημα των εισιτηρίων», έδειξαν τη δύναμη που έχει η συσπείρωση πολιτών. Αυτό ήταν η πρώτη, μεγάλη, κατάκτηση όλων ημών των αιχμαλώτων.
Το «κίνημα της φάπας», παίρνοντας τη σκυτάλη από αυτά, στρέφει το δόρυ του στην καρδιά του συστήματος και καλεί πολίτες/οπλίτες, «ελεύθερους σκοπευτές» του διαδικτύου και του καφενείου, να χτυπήσουν τον δυνάστη.
Η συμμετοχή του κάθε πολίτη σ’ αυτό, είναι πολύ πιο εύκολη, απ’ ότι ήταν στα άλλα.
Το σύνθημα είναι: «Φάπα αντί κλάψα».
(Προσομοιάζει προς το εβραϊκό «οφθαλμόν αντί οφθαλμού», αλλά ας μην είμαστε τόσο σκληροί και βάρβαροι).

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση