Τι πολιτικούς χρειάζεται η Ελλάδα…
Γιατί ένας επιχειρηματίας αποφασίζει να κάνει μια χορηγία στο κράτος, και μάλιστα με το αστρονομικό ποσόν των 25 εκατομμυρίων ευρώ; Ασφαλώς θα μπορούσε κανείς να ανακαλύψει πολλούς λόγους για τους οποίους ο «mister Tods» έβαλε τόσο χοντρά το χέρι στην τσέπη, ώστε να χρηματοδοτήσει την αποκατάσταση ενός μνημείου του παγκόσμιου πολιτισμού όπως το Κολοσσαίο.
Ωστόσο, για να είμαστε πραγματιστές, η πρωτοβουλία του Diego Della Valle, πέραν των όποιων σκοπιμοτήτων ενδεχομένως εξυπηρετεί, είναι μια καθαρά πατριωτική κίνηση. Αφενός απαλλάσσει το κράτος και τον Δήμο της Ρώμης από μια δαπάνη την οποία θα φόρτωναν στα τέλη των φορολογούμενων, αφετέρου παρακινεί και άλλους επιχειρηματίες να προσφέρουν εμπράκτως τη βοήθειά τους στη χώρα η οποία τους πρόσφερε το επιχειρηματικό περιβάλλον, προκειμένου να δημιουργήσουν και να κερδίσουν χρήματα.
Προφανώς ο Ιταλός επιχειρηματίας αξιοποιώντας, την άποψη του JFK περί προσφοράς στην πατρίδα, βρήκε την ιδανική ευκαιρία ώστε να ενισχύσει την προσωπική του δημοφιλία αλλά και ταυτόχρονα να ισχυροποιήσει το brand «ιδιωτική πρωτοβουλία» στη συνείδηση της ιταλικής κοινωνίας.
Επαναλαμβάνω ότι ασφαλώς από αυτή την ιστορία ο κύριος Della Valle θα ωφεληθεί τόσο σε προσωπικό όσο και σε επιχειρηματικό επίπεδο. Είναι όμως βέβαιο ότι θα ωφεληθεί και η πατρίδα του αλλά και οι πολίτες του κόσμου και ασφαλώς της χώρας του.
Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε Della Valle. Έχουμε αντιθέτως πολλούς… «Βάλε», που βάζουν τα ωραία τους λεφτά στα κομματικά ταμεία για να κάνουν τις δουλειές τους.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, και δυστυχώς η περίπτωση της Siemens την επιβεβαιώνει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο. Διότι, ακόμη και σ’ αυτή την κραυγαλέα περίπτωση χρηματισμού- ίσως για το μεγαλύτερο μεταπολιτευτικό σκάνδαλο- τα κόμματα αντί να αποκαλυφθούν στον ελληνικό λαό, επιδιώκοντας τη λύτρωση από «παρελθούσες αμαρτίες», προσπαθούν, δίνοντας βορά τα «αναλώσιμα», να πετύχουν τη λήθη.
Διαπράττουν μέγα σφάλμα το οποίο θα επιβαρύνει το κακό κλίμα που επικρατεί στην κοινωνία για το πολιτικό σύστημα, ενώ ταυτόχρονα θα ενισχύσει τα στερεότυπα και τις αντιλήψεις που διακατέχουν την κοινωνία έναντι του επιχειρηματικού κόσμου και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Προφανώς και δεν ευθύνονται οι επιχειρηματίες για τη διαφθορά αφού, οι κανόνες και το πλαίσιο ορίζονται από τα κόμματα, που είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση συνθέτουν το πολιτικό σύστημα.
Πολύ απλά γιατί τα κόμματα και οι πολιτικοί, αλλά κι ένα κομμάτι του δημοσιογραφικού κόσμου,δεν επιθυμούν χορηγούς και ευεργέτες, αλλά χρηματοδότες που θα καλύπτουν τις ανάγκες τους. Επιλέγουν συνειδητά τους… «Βάλε», παρά τους Della Valle, οι οποίοι ευεργετούν την πατρίδα,αλλά κατ’ αυτό τον τρόπο οι ίδιοι δεν πλουτίζουν.
Αν πραγματικά θέλουμε αυτός ο τόπος να προοδεύσει θα πρέπει να επιλέξουμε: Θέλουμε πλούσιους πολιτικούς που δεν προσφέρουν τίποτα στην πατρίδα ή πλούσιους επιχειρηματίες με διάθεση να προσφέρουν στην πατρίδα;
Ωστόσο, για να είμαστε πραγματιστές, η πρωτοβουλία του Diego Della Valle, πέραν των όποιων σκοπιμοτήτων ενδεχομένως εξυπηρετεί, είναι μια καθαρά πατριωτική κίνηση. Αφενός απαλλάσσει το κράτος και τον Δήμο της Ρώμης από μια δαπάνη την οποία θα φόρτωναν στα τέλη των φορολογούμενων, αφετέρου παρακινεί και άλλους επιχειρηματίες να προσφέρουν εμπράκτως τη βοήθειά τους στη χώρα η οποία τους πρόσφερε το επιχειρηματικό περιβάλλον, προκειμένου να δημιουργήσουν και να κερδίσουν χρήματα.
Προφανώς ο Ιταλός επιχειρηματίας αξιοποιώντας, την άποψη του JFK περί προσφοράς στην πατρίδα, βρήκε την ιδανική ευκαιρία ώστε να ενισχύσει την προσωπική του δημοφιλία αλλά και ταυτόχρονα να ισχυροποιήσει το brand «ιδιωτική πρωτοβουλία» στη συνείδηση της ιταλικής κοινωνίας.
Επαναλαμβάνω ότι ασφαλώς από αυτή την ιστορία ο κύριος Della Valle θα ωφεληθεί τόσο σε προσωπικό όσο και σε επιχειρηματικό επίπεδο. Είναι όμως βέβαιο ότι θα ωφεληθεί και η πατρίδα του αλλά και οι πολίτες του κόσμου και ασφαλώς της χώρας του.
Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε Della Valle. Έχουμε αντιθέτως πολλούς… «Βάλε», που βάζουν τα ωραία τους λεφτά στα κομματικά ταμεία για να κάνουν τις δουλειές τους.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, και δυστυχώς η περίπτωση της Siemens την επιβεβαιώνει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο. Διότι, ακόμη και σ’ αυτή την κραυγαλέα περίπτωση χρηματισμού- ίσως για το μεγαλύτερο μεταπολιτευτικό σκάνδαλο- τα κόμματα αντί να αποκαλυφθούν στον ελληνικό λαό, επιδιώκοντας τη λύτρωση από «παρελθούσες αμαρτίες», προσπαθούν, δίνοντας βορά τα «αναλώσιμα», να πετύχουν τη λήθη.
Διαπράττουν μέγα σφάλμα το οποίο θα επιβαρύνει το κακό κλίμα που επικρατεί στην κοινωνία για το πολιτικό σύστημα, ενώ ταυτόχρονα θα ενισχύσει τα στερεότυπα και τις αντιλήψεις που διακατέχουν την κοινωνία έναντι του επιχειρηματικού κόσμου και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Προφανώς και δεν ευθύνονται οι επιχειρηματίες για τη διαφθορά αφού, οι κανόνες και το πλαίσιο ορίζονται από τα κόμματα, που είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση συνθέτουν το πολιτικό σύστημα.
Πολύ απλά γιατί τα κόμματα και οι πολιτικοί, αλλά κι ένα κομμάτι του δημοσιογραφικού κόσμου,δεν επιθυμούν χορηγούς και ευεργέτες, αλλά χρηματοδότες που θα καλύπτουν τις ανάγκες τους. Επιλέγουν συνειδητά τους… «Βάλε», παρά τους Della Valle, οι οποίοι ευεργετούν την πατρίδα,αλλά κατ’ αυτό τον τρόπο οι ίδιοι δεν πλουτίζουν.
Αν πραγματικά θέλουμε αυτός ο τόπος να προοδεύσει θα πρέπει να επιλέξουμε: Θέλουμε πλούσιους πολιτικούς που δεν προσφέρουν τίποτα στην πατρίδα ή πλούσιους επιχειρηματίες με διάθεση να προσφέρουν στην πατρίδα;
ENA DYO ... ΤΕΣΤ ΤΕΣΤ
ΑπάντησηΔιαγραφή