Ο εφιάλτης που λέγεται ανεργία

• Η πραγματική διάσταση του προβλήματος, το αληθινό μέγεθος της κρίσης αποτυπώνεται στον αριθμό των νέων ανέργων που θα προκύψουν τα επόμενα δύο χρόνια... Το τραγικό είναι πως όταν οι πολιτικοί μας μιλούν για την ανεργία, αναφέρονται σε αριθμούς και δεν δείχνουν να καταλαβαίνουν πως η αναφορές αυτές σχετίζονται με την ζωή εκατοντάδων χιλιάδων και ίσως εκατομμυρίων ανθρώπων που ζούνε στην χώρα και καλούνταιν να πεινάσουν επειδή δεν έγινε χρηστή διαχείριση της οικονομίας (στην καλύτερη περίπτωση) από τους οικονομικούς άρχοντες της χώρας...

Όσο και αν επιχειρηθεί να εξωραϊστεί η κατάσταση και να καλλιεργηθούν προσδοκίες ότι «οι κόποι μας και οι θυσίες μας έπιασαν τόπο», αρκεί η υπόμνηση των εφιαλτικών προβλέψεων για την ανεργία για να προσγειωθούμε στην πραγματικότητα.
Η πρόβλεψη στο προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2011 κάνει λόγο για 146.000 νέους ανέργους του χρόνου και άλλους 25.000 το 2012. Σύνολο 171.000 νέοι άνεργοι τα επόμενα δύο χρόνια, σύμφωνα με τις συνήθως αισιόδοξες επίσημες εκτιμήσεις. Ήτοι, μαζί με τους σημερινούς ανέργους, το 2012 θα ξεπεράσουμε τους 753.000! Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος, υπολογίστε πως ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί με δεκαέξι πόλεις του μεγέθους της Καλαμάτας ή της Λαμίας ή με είκοσι επτά πόλεις σαν την Κόρινθο ή την Κοζάνη!
Όμως ακόμη και αυτός ο εφιαλτικός αριθμός λέει περίπου τη μισή αλήθεια. Καθώς τα στοιχεία για την ανεργία δεν περιλαμβάνουν τους νέους που δεν έχουν μπει στην αγορά εργασίας, ούτε τους μακροχρόνια ανέργους που απογοητευμένοι δηλώνουν ότι πλέον «δεν αναζητούν εργασία», αλλά ούτε και όσους κατά δήλωσή τους «δούλεψαν έστω και μία ώρα» το προηγούμενο χρονικό διάστημα.
Όταν τον Ιανουάριο η ανεργία επισήμως ήταν 11,3%, ο τότε υπουργός Απασχόλησης Ανδρέας Λοβέρδος δήλωνε πως η πραγματική ανεργία είναι 17,2%, καθώς πρέπει να προστεθεί ο αριθμός των μερικώς απασχολουμένων, που σύμφωνα με τον ίδιο ήταν 6,2%. Αν δεχτούμε πως ο Ανδρέας Λοβέρδος έχει δίκαιο, και ασφαλώς έχει, τότε με τα δεδομένα του προϋπολογισμού η ανεργία του χρόνου θα ξεπεράσει το 20%. Θα φτάσουμε στον αριθμό-ρεκόρ του ενός εκατομμυρίου ανέργων. Ποσοστιαία είναι η μεγαλύτερη ανεργία των πενήντα τελευταίων χρόνων. Φανταστείτε δύο περιοχές της Ελλάδας, όπως για παράδειγμα είναι η Θεσσαλία και η Ήπειρος μαζί, να κατοικούνται αποκλειστικά από ανέργους! Και όμως, έτσι θα διαμορφωθεί η κατάσταση.
Υπάρχει κάτι ακόμη που κάνει την εικόνα περισσότερο ζοφερή. Οι νέοι άνεργοι δεν είναι νέοι στην ηλικία. Το προφίλ του σημερινού ανέργου είναι ηλικίας 43 ετών και άνω, έχει οικογένεια, προϋπηρεσία 18-20 χρόνων και εισόδημα αρκετά υψηλότερο από το μέσο όρο, ενώ πίσω από κάθε νέο άνεργο στοιχίζονται συνήθως ένα ή περισσότερα προστατευόμενα μέλη. Η ηλικία από μόνη της κάνει την επανένταξη στην αγορά εργασίας ακόμη δυσκολότερη.
Ένα εκατομμύριο συνάνθρωποί μας χωρίς δουλειά, χωρίς προοπτική, χωρίς όνειρα, με αντίβαρο ένα πενιχρό επίδομα 450 ευρώ για μόλις 12 μήνες. Το μνημόνιο που μας επέβαλε η τρόικα δεν κάνει καμία πρόβλεψη γι’ αυτούς. Όμως, δυστυχώς, το ίδιο παγερά αδιάφορος είναι και ο προϋπολογισμός που εμείς επιβάλαμε στους εαυτούς μας!

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση