Το φαινόμενο της πεταλούδας και η νοητική αντίσταση

Το φαινόμενο της πεταλούδας είναι μια ποιητική μεταφορά, στη θεωρία του χάους για το φαινόμενο της ευαίσθητης εξάρτησης ενός συστήματος από τις αρχικές συνθήκες. Σύμφωνα με μια από τις διατυπώσεις, λέγεται ότι "αν μια πεταλούδα κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα". Διαφορετικές παραλλαγές εκφράζουν ουσιαστικά την ίδια ιδέα: μια απειροελάχιστη μεταβολή στη ροή των γεγονότων οδηγεί, μετά από την πάροδο αρκετού χρόνου, σε μια εξέλιξη της ιστορίας του συστήματος δραματικά διαφορετική από εκείνη που θα λάμβανε χώρα, αν δεν είχε συμβεί η μεταβολή. Οι πεταλούδες είναι π.χ., ο νομικός αγώνας, η ΔΕΗ, η δημοσίευση του πρωτότυπου αγγλικού κειμένου του μνημονίου, τα εθνικά θέματα κ.λ.π..
Το ερώτημα δεν είναι αν τα νούμερα βγαίνουν, το ερώτημα είναι αν έχει σημειωθεί πρόοδος στην πνευματική - νοητική αντίσταση της κοινωνίας και πως μετουσιώνονται οι αντιδράσεις μας. Θα γίνουμε τετράποδα ή άνθρωποι ;
Η αντίστροφη μέτρηση συνεχίζεται και ο αγώνας θα είναι αντιστρόφως ανάλογος της οικονομικής μας κατρακύλας. Μπορεί να φτωχύνουμε "λογιστικά" αλλά υπάρχει η δυνατότητα να γίνουμε πλούσιοι πνευματικά και νοητικά. Η γύμνια φάνηκε στο βαθμό επίδρασης της προπαγάνδας διαίρει και βασίλευε, όπου κυριαρχούσε η ύλη και το ένστικτο αυτοσυντήρησης, τα ζωώδη ένστικτα. Η κοινωνία έχει κατακερματιστεί σε κοινωνικές τάξεις και επαγγελματικές ομάδες. Η δημοκρατία ολοκληρώνει τον κύκλο της. Στο μεσοδιάστημα περιορίστηκαν τα αρχαία ελληνικά στο ελάχιστο για να μην μπορούμε να μελετούμε τους προγόνους μας, αλλά ούτε την Αγία Γραφή. Επίσης έχουν εξαφανιστεί πλήθος αρχαίων συγγραμμάτων, αλλά και Αγίων της ορθόδοξης παράδοσής μας. Αφαιρέθηκε έτσι το κύριο εργαλείο νοητικής αντίστασης. Το πάζλ όμως επανασυνδέθηκε στον ανταρτοπόλεμο νοητικής αντίστασης ( Κ 247 ).
Έπρεπε να ξεπουληθεί το μεγαλύτερο μέρος της δημόσιας περιουσίας για να καταλάβουμε ότι τα μακροοικονομικά και μικροοικονομικά κριτήρια ( φιλοσοφικά φιλτραρισμένα ! ) ήταν μία απάτη, που ξεκινά από τις κεντρικές τράπεζες ως ΝΠΙΔ και καταλήγει στο μεροληπτικό ηθικό δηλητήριο και την λασπολογία των μέσων μαζικής αποχαύνωσης Α.Ε. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρήθηκε και στην πανεπιστημιακή κοινότητα. Μία ολιγαρχία οικονομολόγων και ιστορικών, προσπάθησε να συσκοτίσει την πραγματικότητα εκπαιδεύοντας γενίτσαρους. Τι φταίνε τα παιδιά μας που επιτρέπουμε να τα δηλητηριάζουν ; Το πλέγμα της φυλακής είναι πολύ μεγάλο. Οι θεσμοί έχουν απαξιωθεί και ο ολοκληρωτισμός έρχεται κάθε μέρα και πιο κοντά. Οι στόχοι της τεχνητής οικονομικής κρίσης όμως δεν θα περάσουν. Ο αγώνας αφορά την πνευματική, νοητική, οικονομικοπολιτική και εθνική μας κυριαρχία (Π 12 ).
Η Ελλάδα μπορεί να είναι ο πιο αδύναμος κρίκος με λογιστικές αλχημείες, είναι όμως ο πιο δυνατός κρίκος πνευματικά και νοητικά ( Ω3 ).
Όσοι μελέτησαν τις διεθνείς εκθέσεις, και κρατούν ψηλά την σημαία της νοητικής αντίστασης έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως αυτήν την στιγμή διακυβεύεται η σωματική και ψυχική μας ακεραιότητα. Η σκακιέρα είναι έτοιμη με κίνηση ματ, ο αστάθμητος παράγοντας -σύμμαχος μας λέγεται πνευματική αντίσταση ως τρόπος ζωής. Αυτός δεν μπορεί να ποσοτικοποιηθεί στις νεοταξικές επιστήμες, γιατί δεν είναι μέσο συναλλαγής άνθρακα, αλλά φως.
Οι εσωτερικές επαναστάσεις για οικονομικούς λόγους, θα καταλήξουν στο χάος όταν δεν συνοδεύονται από σαφή ιδεολογικό υπόβαθρο νοητικής και πνευματικής αντίστασης ελληνοχριστιανικού πνεύματος. Σκοπός είναι να συμπορευτεί ολόκληρη η κοινωνία και όχι μόνο μέρος αυτής. Αφού εντοπίσουμε τις αιτίες ηθικής κατάπτωσης και συμβάλλουμε στην αυτογνωσία μας στα πλαίσια της οντολογικής μας υπόστασης ως χριστοκεντρικής κοινωνίας σεβόμενοι τα ιερά μυστήρια της ελληνορθόδοξης παράδοσης θα είμαστε έτοιμοι. Η μάχη κρίνεται στο αυτεξούσιο μας. Αυτή είναι η ευθύνη των επιλογών μας. O απολογισμός μας πρέπει να γίνει εδώ και τώρα. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση