Γιώργο, η καμπάνα χτυπάει για όλους...

• Τα έθνη και οι λαοί που δεν αντιστέκονται, καταλήγουν σκλάβοι, ευνούχοι, δούλοι, γενίτσαροι, κολήγοι και βάλτε ότι άλλο θέλετε...

Γύρω στα 1430, 500 γαζήδες πολεμιστές, διέτρεξαν όλη την Ελλάδα, εισέβαλαν στη Πελοπόνησο, λεηλάτησαν άγρια τις περιοχές από τις οποίες πέρασαν, κατέληξαν στην Αργολίδα, αλυσόδεσαν 15.000 κατοίκους και τους οδήγησαν πίσω στη Θράκη, όπου τους εγκατέστησαν σαν κολήγους στα κτήματα του σουλτάνου. Δεκαπέντε χιλιάδες άνθρωποι, που από μια πέτρα να πέταγε ο καθένας, θα μπορούσαν να ζήσουν λεύτεροι.
Οι προγονοί μας κατά τη Τουρκοκρατία, κατέφυγαν στα βουνά για να μπορέσουν να ζήσουν ελεύθεροι και με αξιοπρέπεια.
Αισθάνομαι μια ιδιαίτερη συγκίνηση, όσες φορές πήγα διακοπές στην άγρια Μάνη, όπου στη κακοτράχαλη πέτρα ζούσαν 70.000 ψυχές στους χρόνους της δουλείας, όταν όλη η Πελοπόνησος είχε 120.000.
Στη προηγούμενη Γερμανική κατοχή, εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, πήραν τα βουνά, κατέφυγαν στη Μέση Ανατολή, οργανώθηκαν σε άπειρες αντιστασιακές ομάδες, στήθηκαν στα έξι μέτρα, προτίμησαν το θάνατο προκειμένου να ζήσουν με τιμή.
Πιστεύω ότι στη σημερινή συγκυρία, στη νέα Γερμανική κατοχή που διαμορφώνεται, ο δρόμος είναι ένας και μας τον προστάζει η ιστορία μας, οι προγονοί μας, οι αγένητες γενιές…
Κάποιοι ασφαλώς, φοβούνται για τις καταθέσεις τους, τις βίλες τους, τις μετοχές και τα ομόλογά τους, τη καλοπέρασή τους, τις αυτοκινητάρες τους, τη βολή τους. Νάναι καλά στην ησυχία τους, αλλά δεν με πείθουν και τους συχαίνομαι.
Αλλά η καμπάνα κτυπά για όλους.
Εγώ θα είμαι όμως στους δρόμους και θα στρατευθώ με αυτούς που θα αγωνιστούν για την τιμή της πατρίδας μου και για να έχουν δουλειά και αξιοπρέπεια οι άνθρωποι. Θα αγωνιστώ για να φύγουν με τις κλωτσιές οι νέοι πάτρωνες, οι γκαουλάιτερ, οι βεληγκέκες, όλοι αυτοί που έχουν καθήσει στο σβέρκο μου και με πνίγουν.
Τι μπορώ να κάνω;
Το λιγότερο να σηκώσω μια πέτρα...

Αναγνώστης

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση