Οι πρόθυμοι ηλίθιοι και η εξουσία

• Το τίμημα της αλαζονείας είναι η αποτυχία
• Una salus victis nullam sperare salutem

Η χώρα έχει παραλύσει από την πρώτη πετυχημένη απεργία εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Η κυβέρνηση αυτάρεσκα, πιστεύοντας ότι αφού κατάφερε να γεμίσει ενοχές τους πολίτες, ότι τάχα αυτοί φταίνε, για το σπάταλο και διεφθαρμένο κράτος, μπορεί να πράξει οτιδήποτε και σε βάρος οποιουδήποτε.
Και σε ένα πρώτο βαθμό το πέτυχε.
Μείωσε αυθαίρετα τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων με το ύπουλο επιχείρημα: εσείς οι δημόσιοι υπάλληλοι φταίτε για τα ελλείμματα.
Μείωσε αυθαίρετα τις συντάξεις, με το επίσης ύπουλο επιχείρημα: εσείς οι συνταξιούχοι φταίτε για τα ελλείμματα.
Έδιωξε τους παράνομα (αλήθεια είναι οι μόνοι;) διορισμένους στα stage βροντοφωνάζοντας: εσείς των stage φταίτε για τα ελλείμματα.
Και νόμιζε δικαιολογημένα η κυβέρνηση ότι μπορούσε να κάνει οτιδήποτε.
Το τίμημα της αλαζονείας όμως είναι η αποτυχία.
Αυτάρεσκα λοιπόν και αλαζονικά τα έβαλαν με του φορτηγατζήδες. Κι εδώ την πάτησαν γιατί απλούστατα οι κυβερνώντες από την μια μάλλον είναι απλώς ερασιτέχνες και από την άλλη είναι εξωφρενικά αμαθείς.
Αιώνες πριν ο Μέγας Βιργίλιος στην Αινειάδα, ΙΙ, 354 έγραφε «Una salus victis, nullam sperare salutem», δηλαδή "μια ελπίδα έχουν αυτοί που δεν έχουν καμιά ελπίδα, να συνειδητοποιήσουν ότι δεν έχουν καμιά ελπίδα".
Και αυτό συνέβη. Η κυβέρνηση βάζοντας στην γωνία τους φορτηγατζήδες, αποκλείοντας τους οποιαδήποτε εναλλακτική λύση, τους στέρησε από κάθε ελπίδα. Και σ αυτό ακριβώς το σημείο συνέβη το απροσδόκητο. Συνειδητοποίησαν οι φορτηγατζήδες ότι δεν έχουν καμιά ελπίδα, επομένως και δεν έχουν να χάσουν τίποτα, άρα… αγώνας μέχρι εσχάτων.
Την λύση επομένως δεν μπορούν να την δώσουν οι φορτηγατζήδες, η κυβέρνηση μπορεί να την δώσει. Ας ελπίσουμε να το καταλάβουν οι χαλίφηδες που κατάφεραν επιτέλους να γίνουν οι νέοι βεζίρηδες στη θέση των προηγουμένων βεζίρηδων.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση