Κυβέρνηση, Δικαιοσύνη και Αστυνομία παραβιάζουν το Σύνταγμα;

• Μπορεί να είναι νομικώς αποδεκτό πως «ένοχος ένοχο ού ποιεί», αλλά στο καθεστώς Παπανδρέου – ΔΝΤ ποιος μας εγγυάται πως ο νόμος εφαρμόζεται αδιακρίτως και όχι κατά το δοκούν;

Η κυβέρνηση Παπανδρέου διέταξε την ποινικοποίηση της απεργίας των μεταφορέων, πέρασε στο στάδιο της επιστράτευσής τους και μέσω της Δικαιοσύνης προσπαθεί να τρομοκρατήσει τους απεργούς. Μάλιστα, στο Καλοχώρι της Θεσσαλονίκης υπήρξαν συμπλοκές των ΜΑΤ με απεργούς, με αποτέλεσμα δύο απεργοί να μεταφερθούν στο νοσοκομείο… Και όλα αυτά, κάτω από το πρίσμα της εθνικής ανάγκης, της κοινωνικής συνοχής και της οικονομικής ζημίας που δημιουργείται…
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πάρα πολλά. Ας ξεκινήσουμε από τα ευκολότερα:
Γιατί η κυβέρνηση ανεχόταν επί δεκαετίες (το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση επί δεκαετίες τη χώρα) το (ομολογουμένως) καρτέλ των ιδιοκτητών φορτηγών αυτοκινήτων χερσαίων μεταφορών; Σήμερα «είδαν» -οι ίδιοι που εξέθρεψαν το καρτέλ- πως κάνει κακό στην οικονομία της χώρας;
Η κυβέρνηση που έχει πλείστες όσες φορές παρανομήσει, καταπατώντας τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών της χώρας μέσω της υπογραφής του μνημονίου, νομιμοποιείται να χαρακτηρίζει παράνομους κάποιους που διαφωνούν με την παρανομία της ίδιας; Η κυβέρνηση έχει παραβιάσει το Σύνταγμα επανειλημμένως και αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός, που όμως τα παπαγαλάκια της (βλ. ΜΜΕ) δεν είδαν ποτέ, ενώ σήμερα προσπαθούν μέσω της «Κοινωνικής Μηχανικής» να δημιουργήσουν στρεβλές εντυπώσεις και να στρέψουν τους πολίτες της χώρας κατά των ιδιοκτητών φορτηγών και βυτιοφόρων αυτοκινήτων. Το ερώτημα που προκύπτει, λοιπόν, είναι εάν μπορεί ένας παράνομος (βλ. κυβέρνηση) να χαρακτηρίζει ως παράνομο κάποιον άλλο και ταυτόχρονα να υποδαυλίζει κοινωνικές αναταραχές αλλά και να «νομιμοποιεί» τυχούσες βίαιες ενέργειες «εξοργισμένων» πολιτών, έναντι των απεργών… Μπορεί η κυβέρνηση να υποδαυλίζει την σύγκρουση κοινωνικών και οικονομικών στρωμάτων δημιουργώντας σοβαρότατη πιθανότητα κινδύνου διασάλευσης της εσωτερικής τάξης και ασφάλειας στη χώρα;
Η Δικαιοσύνη, μπορεί να δέχεται εντολές από μία κυβέρνηση που έχει παραβιάσει το Σύνταγμα της χώρας; Ρόλος και χρέος της Δικαιοσύνης είναι να υπηρετεί τις δικαιικές αξίες όπως αυτές προκύπτουν απο το Σύνταγμα.τους νόμους του κράτους και το εθιμικό δίκαιο και φυσικά να πρωτοστατεί στην προστασία των πολιτών από οιονδήποτε κίνδυνο δημιουργείται εναντίον τους; Ποιοι δικαστικοί λειτουργοί μπορούν να συντάσσονται με κάποιον παράνομο (βλ. κυβέρνηση), που έχει διασαλεύσει την λειτουργικότητα, την μορφή και τον χαρακτήρα του Ελληνικού Συντάγματος; Ποιοι δικαστικοί νομιμοποιούνται να εκδίδουν αποφάσεις εναντίον πολιτών, επειδή μία παρανομούσα έναντι του Συντάγματος κυβέρνηση τους ζητάει να εφαρμοσθούν αποφάσεις που πηγάζουν από προηγούμενες εκβιαστικές έναντι του Συντάγματος αποφάσεις;
Η Αστυνομία, μπορεί να εκτελεί εντολές της κυβέρνησης εις βάρος των πολιτών; Μπορεί η Αστυνομία να στρέφεται κατά του νόμιμου πολίτη, του οποίου την προστασία έχει αναλάβει εκ του Συντάγματος; Μπορεί ο αστυνομικός να κινηθεί βίαια και επικίνδυνα εναντίον Ελλήνων πολιτών προφασιζόμενος «εκτέλεση εντολής ανωτέρου», τη στιγμή που η έκδοση της απόφασης στερείται νομιμότητας αφού πηγάζει από παρανομία της ανωτέρας αρχής (βλ. κυβέρνηση); Μπορεί η Αστυνομία να γίνεται όργανο της κυβέρνησης, ενώ χρέος της είναι να λειτουργεί μέσα στα πλαίσια του Ελληνικού Συντάγματος;
Τα ερωτήματα – απορίες που κατατέθηκαν, ας γίνουν πηγή προβληματισμού για όλους μας. Είμαι βέβαιος πως μπορούν να εμπλουτισθούν από πολλούς αναγνώστες και ίσως κάποιοι νομικοί να είναι σε θέση να στηρίξουν τις τυχούσες απορίες που πηγάζουν μέσα από αυτά.
Το μεγαλύτερο ερώτημα όμως είναι:
Εάν η κυβέρνηση αύριο αποφασίσει μονομερώς πως αναβάλλεται επ’ αόριστον οποιαδήποτε εκλογική διαδικασία επειδή οι απεργιακές κινητοποιήσεις κινούνται κατά των εθνικών, κοινωνικών και οικονομικών συμφερόντων δημιουργώντας έντονους κινδύνους για το πολίτευμα και τους πολίτες, εμείς τι θα πρέπει να κάνουμε;
Μπορούμε να αντιληφθούμε (όσο είναι καιρός) πως η σημερινή κυβέρνηση μεταχειρίζεται τα πάντα προκειμένου να διασαλεύσει την έννομη τάξη και να δημιουργήσει ένα «ειδικό καθεστώς κυριαρχίας» στη χώρα; Δυστυχώς ή ευτυχώς, πρέπει όλοι μας, από σήμερα, να γίνουμε ένα με τους φορτηγατζήδες… Δεν είναι θέμα μονόδρομου, δεν είναι θέμα διλήμματος… Είναι θέμα ανάγκης και βαθιάς υποχρέωσης απέναντι στην δημοκρατία που επιμελώς καθυποτάσσει σύμφωνα με τις ορέξεις της το καθεστώς Παπανδρέου – ΔΝΤ. Σήμερα είναι οι φορτηγατζήδες, αύριο οι ταξιτδήδες, μεθαύριο κάποιος άλλος… μέχρι να έρθει η δική μας σειρά… Και τότε δεν θα έρθει κανείς να μας γλιτώσει από την δικαιοσύνη και την αστυνομία του καθεστώτος Παπανδρέου – ΔΝΤ, επειδή δεν θα έχει απομείνει κανείς μετά από εμάς…
Σκεφτείτε το…

Κωνσταντίνος

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση