Φροντίστε τη Δημοκρατία… μας!
- Του καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου
Η Δημοκρατία (ενδιαφέρον για πολιτικούς επιστήμονες και κοινωνιολόγους προκαλεί το γνωστό Ελβετικό μοντέλο) λειτουργεί μέσα από Κόμματα που εκφράζουν συγκεκριμένες ιδεολογικές-οικονομικές-πολιτικές θεωρίες και θέσεις και στα οποία εντάσσονται οι ψηφοφόροι.
Είναι γνωστά πλέον σε όλους μας τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα μας και τα οποία, στο μεγαλύτερο μέρος τους, οφείλονται σε πράξεις και παραλείψεις των δύο μεγάλων Κομμάτων εξουσίας δηλαδή Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ. Και καθώς τα οικονομικά μέτρα που μας επιβάλλονται από την «περίφημη τρόικα» γίνονται ολοένα και πιο δυσβάστακτα, γίνονται δυστυχώς και μέρα-με-τη-μέρα ορατοί οι κίνδυνοι αποσύνθεσης της κοινωνικής αλληλεγγύης και ίσως αποσταθεροποίησης του Δημοκρατικού μας πολιτεύματος…
Ταπεινή προσφορά είναι η παρακάτω «ανώνυμη ιστορία αγάπης» δύο νέων στη blog-άποψή μου και ταυτόχρονα θερμή παράκληση να φροντίζουν την Ελλάδα μας, την κοινωνική μας συνοχή και αλληλεγγύη οι σημερινοί, πρώην, και επόμενοι Αρχηγοί Κομμάτων, Πρωθυπουργοί, Υπουργοί, βουλευτές και Κορυφαία στελέχη που εμπιστευθήκαμε στα χέρια τους τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ μας!
******************************
Υπήρχε κάποτε μια τυφλή κοπέλα τυφλή. Μισούσε τον εαυτό της που ήταν τυφλή. Μισούσε τους πάντες, εκτός από τον ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ της καθώς αυτός ήταν πάντα εκεί δίπλα της για κάθε ανάγκη και επιθυμία της επειδή κυριολεκτικά την λάτρευε!
Του είχε πει πολλές φορές ότι αν μια μέρα γινόταν ένα θαύμα και θα μπορούσε να δει τον κόσμο, τότε θα τον παντρευόταν!
Μια μέρα κάποιος της δώρισε δυο μάτια και έτσι μπόρεσε να δει τον κόσμο που τόσο πολύ επιθυμούσε.
Είδε και τον ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ της.
Στο θάλαμο ανάνηψης εκείνος την ρώτησε γεμάτος χαρά:
«τώρα που βλέπεις τον κόσμο, θα με παντρευτείς;»
Η κοπέλα έκπληκτη διαπίστωσε ότι ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ της ήταν κι αυτός τυφλός και σοκαρισμένη από το γεγονός αρνήθηκε να τον παντρευτεί.
Το παλικάρι έφυγε από τη ζωή της με δάκρυα να πλημμυρίζουν τις κόγχες των ματιών του. Αργότερα της έστειλε ένα σημείωμα μιας μόνο αράδας:
«Αγαπημένη μου, σε παρακαλώ, να φροντίζεις τα μάτια μου...»
Μάλιστα blog-άποψη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα την πάρουμε στα σοβαρά, η δεν μετράει γιατί είναι blog!
Φίλτατε Πιπερόπουλε, ελπίζω να καταλάβεις κάποια στιγμή πόσο τυχερός είσαι που σου κρέμασαν κουδούνια : εδώ http://kommatoskylo.blogspot.com/2010/02/blog-post_28.html
Εδώ http://kommatoskylo.blogspot.com/2010/03/blog.html
και εδώ http://kommatoskylo.blogspot.com/2010/03/blogs.html
Οι μέρες που ζούμε είναι αρκετά εύθραυστες, γι΄αυτό καλό θα ήταν να καταθέσεις μερικές προτάσεις προς αξιολόγηση εφόσον έχεις διαφόρων ειδών απόψεις.
Άμα δεν έχεις δεν πειράζει, απλά μην νομίζεις ότι δεν καταλαβαίνουμε που το πας.
ΜΕ ΠΙΑΝΕΙΣ?
Ένα μικρό απόσπασμα για να μην μπερδεύεις τον μαϊντανό με την βούρτσα:
Κανένας σήμερα δεν ακούει κανέναν, γιατί πλέον θεωρείται απόδειξη της ελευθερίας και της ισότητας η διατύπωση της προσωπικής άποψης. Ελεύθερος είναι ο άνθρωπος που έχει γνώση και όχι απλά άποψη. Άποψη έχουν και τα ζώα. Το πού θα ψάξει να βρει την τροφή του ο σκύλος είναι άποψη. Ο σκύλος όμως, ενώ έχει άποψη, δεν έχει γνώση. Αν είχε γνώση θα "δημιουργούσε" την τροφή του μόνος του και δεν θα την έψαχνε στα σκουπίδια. Γνώση λείπει από τον σύγχρονο άνθρωπο. Σήμερα όλοι έχουν υψώσει την άποψη - "σημαία" για τα πάντα κι αυτό είναι δυστυχώς το πρόβλημα. Η άποψη δεν δίνει λύσεις, γιατί δεν είναι γνώση.
Δημοκρατία είναι η κατάθεση μελετών πάνω στην λύση των προβλημάτων. Κατάθεση μελετών σημαίνει διαδοχή μονολόγων μέχρι την στιγμή της κρίσης. Αυτοί οι μονόλογοι - μελέτες κρίνονται και για να συμβεί αυτό απαιτείται ησυχία από τον όχλο. Όταν σιωπά συνειδητά η κοινωνία μπορεί να κρίνει, γιατί μπορεί ν' ακούει. Όταν σιωπά η κοινωνία ξεφτιλίζεται αυτός που απλά κάνει "θόρυβο"
Φοβάσαι να "σπάσεις" τη σιωπή, όταν δεν έχεις να πεις τίποτε σημαντικό, γιατί, αν αποδειχθεί ότι λες βλακείες, όλοι θα σε ακούσουν και όλοι θα σε αποδοκιμάσουν. Απαιτείται αυτοκριτική πριν πάρεις την απόφαση ν' ανέβεις στο "βήμα". Αυτό που παρουσιάζεται σήμερα σαν δημοκρατία είναι μια οχλαγωγία και τίποτε άλλο. Όλοι μιλούν για όλα, γιατί οι φωνές τους χάνονται μέσα στη φασαρία και κανένας δεν τους ακούει. Όταν δεν σε ακούνε, δεν σε ελέγχουν για τις γνώσεις σου. Όλοι αυτοί που δεν ελέγχονται από κανέναν παριστάνουν τους φωτισμένους "σωτήρες" στο επίπεδο όπου κινούνται.
ΥΓ. Άραγε -καθηγητή - Πιπερόπουλε, είσαι ένας από τους διακεκριμένους που περιγράφονται εδώ : http://kostasxan.blogspot.com/2010/05/blog-post_7609.html