Κοινωνία, οικονομία και χρηματιστήριο: Θα πιάσουν πάτο ετεροχρονισμένα

• Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος φωστήρας στα οικονομικά για να καταλάβει ότι τα μέχρι τώρα μέτρα που έχουν ανακοινωθεί δεν αρκούν για να επανέλθει η Ελλάδα σε μια ισορροπία εξυγίανσης και ανάπτυξης

Θα υπάρξουν και άλλα μέτρα πιο σκληρά, το αργότερο σε ένα χρόνο από τώρα, όπως η μαζική μείωση αυτών που αμείβονται από το δημόσιο. Δεν εννοώ τις μερικές χιλιάδες που ενδέχεται να φύγουν φέτος με συνενώσεις και καταργήσεις δημοσίων φορέων. Πόσοι; Να δούμε πρώτα πόσους θα βγάλει η απογραφή και τις συνολικές αμοιβές τους.
Το μνημόνιο της τρόικας χαράζει και κατευθύνσεις για σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο. Δεν έχουν διαφημιστεί και αναλυθεί από τον τύπο ακόμη. Οι μισές από αυτές να υλοποιηθούν, θα αλλάξουν κατά πολύ την εικόνα της χώρας.
Αυτό δεν εγγυάται όμως a priori την έξοδο της χώρας από την παθογένεια και την ένταξη σε τροχιά οικονομικής ανάπτυξης. Το τελευταίο θα εξαρτηθεί περισσότερο από τις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις τα επόμενα χρόνια.
Η μείωση των δαπανών στο δημόσιο αλλά και του αριθμού των “αργοσχολούντων” σε συνδυασμό με τις μεταρρυθμίσεις, θα απελευθερώσει πόρους οι οποίοι θα κινηθούν προς τον ιδιωτικό τομέα ο οποίος θα αρχίσει να δημιουργεί θέσεις εργασίας.
Για να είμαστε ειλικρινείς όμως, για να συμβεί αυτό θα πρέπει οι αμοιβές στον ιδιωτικό τομέα να πιεστούν και οι συνθήκες να γίνουν ευέλικτες. Παράλληλα οι απολαβές στο δημόσιο θα πρέπει να πέσουν πιο κάτω από τις νέες συμπιεσμένες του ιδιωτικού τομέα. Όπερ, έχουμε πόνο ακόμη...
Αυτό θα προκαλέσει σύγχυση και κοινωνική οργή. Ήδη, βλέπουμε τα πρώτα σημάδια της. Όλοι εναντίον όλων και άπαντες εναντίον των πολιτικών. Φυσικό είναι, οι πολιτικοί να είναι στο επίκεντρο του «καρκινώματος»: πελατειακό κομματικό σύστημα με συντεχνίες δημοσίων υπαλλήλων και ημέτερους επιχειρηματίες.
Δυστυχώς δεν πιστεύω ότι θα περάσει αναίμακτα αυτή η προσαρμογή. Μια γεύση πόνου πήραμε την περασμένη εβδομάδα. Κατά μέσο όρο ζήσαμε πάνω από τις δυνατότητές μας σαν έθνος και τώρα καλούμαστε να κάνουμε δραστικές περικοπές κατά μέσο όρο πάλι.
Αυτό για το ένα τρίτο του πληθυσμού περίπου σημαίνει πρωτοφανείς συνθήκες διαβίωσης για τα δεδομένα των τελευταίων 30 χρόνων. Οι πρωτοφανείς συνθήκες σημαίνουν οργή, ιδίως από ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού που ακόμη δεν έχει καταλάβει τι μας περιμένει.
Ήδη, υπάρχει ένα στρώμα, κυρίως ξένων, που φυτοζωεί στη χώρα. Θα έχουμε αύξηση της εγκληματικότητας και θα αυξηθεί ο αριθμός αυτών που θα ζητούν αυταρχική διακυβέρνηση.
Μετά την πτώση η ανάσταση
Το μοντέλο που ακολουθούσαμε τόσα χρόνια οδηγούσε στην πτώση. Τώρα που πέσαμε δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να σηκωθούμε και να χτίσουμε πολλά πράγματα από την αρχή. Τώρα αν θα τιμωρηθούν κάποιοι και πως, αυτό είναι μάλλον βέβαιο και είναι και θέμα πολιτικής διαχείρισης της κρίσης.
Όσοι διαβάζουν πίσω από τις γραμμές τις ειδήσεις και τις δηλώσεις των τελευταίων ημερών μπορούν να καταλάβουν και για ποιους χτυπάει η καμπάνα...
Σαν κοινωνία έχουνε πόνο για δυο-τρια χρόνια προσαρμογής. Στην πραγματική οικονομία ο πυθμένας της κρίσης θα κρατήσει περίπου 12-16 μήνες. Στις χρηματιστηριακές αξίες ο πυθμένας έρχεται και φεύγει νωρίτερα...
Το ανομολόγητο αδιέξοδο
Η χώρα δεν μπορεί να πληρώσει 300 δισ. με τους τόκους. Αυτή είναι η γενική διαπίστωση που μας οδήγησε εδώ που είμαστε σήμερα.
Μετά από τρία χρόνια, αφού θα έχουν εφαρμοστεί τα μέτρα αναδιάρθρωσης και θα έχουν εισπραχθεί τα χρήματα της στήριξης με 5% επιτόκιο, θα έχουμε χρέος πάνω από 350 δισ., με μέσο επιτόκιο κατά 1% μεγαλύτερο και μικρότερο ΑΕΠ. Αυτά θα μπορούμε να τα πληρώσουμε;
Η χώρα δεν μπορεί να πληρώσει 300 δισ. με τους τόκους. Με 5% επιτοκιο κάθε χρόμο επιβαρυνόμαστε κατα 30 δισ! Επειδη χρηματα υπάρχουν! μπορουμε με κινήσεις να μετατρεψουμε το προβλημα σε εσωτερικό.
α) Φορολόγηση των Οffshore εταιρειών ωστε να υπράξουμε 5 δισ
β) Φορολόγηση των τραπεζών με 30% επι των κερδών μέχρι να εξοικονομήσουμε τουλάχιστον 15 δισ
γ) Δανεισμός του 50% των χρημάτων των καταθέσεων με επιτόκιο 2% μέχρι το έλλειμα να πέσει απο το 14% στο 0%.
δ) Πόθεν έσχες σε όλους και πρόστιμο 5% το χρόνο για 6 χρόνια δηλαδή φορολόγηση του 30% των περιουσιακών στοιχείων που δε μπορούν να δικαιολογηθούν.
ε) Στους πολιτικούς και πρόσωπα που διαχειρίστηκαν τα τελευταία χρόνια δημόσιο χρήμα κατάσχεση του 80% των περιουσιακών στοιχείων που δεν μπορούν να δικαιολογήσουν με το πόθεν έσχες.
Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση