Η προετοιμασία ενός λαού...
Του Απόστολου Απόστολου
Οι φήμες είναι πανάρχαιο όπλο προπαγάνδας και χειραγώγησης αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι όλες για πέταμα. Πολλές φορές αποδεικνύεται ότι είναι άγγελοι επερχόμενων γεγονότων. Μας προετοιμάζουν.
Ταυτόχρονα όμως μας αδρανοποιούν γιατί δεν ξέρουμε ούτε από πού προέρχονται (ώστε να ελεγχθεί αν είναι βάσιμες)ούτε σε τι σκοπεύουν, ώστε να το αντιμετωπίσουμε. Οι φήμες έχουν την «ιδιότητα» να είναι αντιφατικές ώστε να σκορπίζουν σύγχυση.
Φροντίζουν γι’ αυτό οι εμπνευστές τους.
Ο μικρός αυτός πρόλογος οφείλεται στο ότι μόλις εκατό μέρες από τις εκλογές οργιάζουν οι φήμες για «μεγάλες ανατροπές» που έρχονται με ταχύτητα φωτός, αρχίζοντας από τον Φεβρουάριο και τελειώνοντας, το αργότερο, αρχές Μαΐου.
Η αλλαγή Προέδρου της Δημοκρατίας και μια νέα κυβέρνηση, «εθνικής ενότητας», είναι οι δυο πυλώνες των «πληροφοριών» και φημών που άρχισαν να κυκλοφορούν πριν από τα Χριστούγεννα. Ο τρίτος πυλώνας είναι η διεξαγωγή πρόωρων εκλογών. Ο κ. Καρατζαφέρης τις έχει άλλωστε προαναγγείλει για τον ερχόμενο Μάρτιο. Εκτός όμως από τον κ. Καρατζαφέρη και ο κ. Μητσοτάκης έχει (δυο φορές) τηλεοπτικώς ζητήσει (ή προαναγγείλει;) το σχηματισμό νέας κυβέρνησης-με συμμετοχή Σημίτη, θυμόμαστε. Είναι αυτονόητο ότι τα πράγματα σοβαρεύουν όταν αρχηγοί κομμάτων ή έμπειροι πολιτικοί, όπως ο κ. Μητσοτάκης, κινούνται με δηλώσεις τους στο ίδιο μήκος κύματος με τις «αδέσποτες» φήμες.
Όλα όσα σχεδιάζονται εν κρυπτώ δεν σημαίνει ότι πραγματοποιούνται. Κορυφαίο παράδειγμα το όχι στο σχέδιο Ανάν. Βέβαια μια νίκη μπορεί να αποδειχθεί προσωρινή (αν και όχι μάταιη) όταν είναι καθοριστικός ο ρόλος ενός μόνο ανθρώπου έστω και αν είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας όπως πχ ο αείμνηστος (και γενναίος) Τάσος Παπαδόπουλος. Και όταν ο κόσμος αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων. Όπως στις μοιραίες εκλογές του 1920.
Η συγκυβέρνηση θα προβληθεί (προβάλλεται ήδη) ως σωτήρια λύση. Ωστόσο: η κυβέρνηση θα κληθεί να αναγνωρίσει ότι απέτυχε λίγους μήνες μετά τη θριαμβευτική νίκη της. Το εκλογικό σώμα θα κληθεί να «αναγνωρίσει» (με πρόωρες εκλογές) ότι έκανε λάθος-όπως θα κληθούν οι Κύπριοι να αναγνωρίσουν «το λάθος» της απόρριψης του Ανάν. Η αξιωματική αντιπολίτευση θα κληθεί να μετάσχει σε κυβερνητικές ευθύνες για τις οποίες προσφάτως αποδοκιμάστηκε. Η συγκυβέρνηση διαφημίζεται ως σωτηρία της Οικονομίας, σταδιακά.
Αντιθέτως, στα εθνικά θέματα μπορεί να προκληθεί ανεπανόρθωτη ζημία άπαξ, σε «συνθήκες συνενοχής» όλου του πολιτικού κόσμου που θα μετάσχει ή θα στηρίξει το εγχείρημα της συγκυβέρνησης. Και (προσπάθειας) απομόνωσης όσων μείνουν εκτός.
Τα διλήμματα έχουν τεθεί, τα χαρτιά είναι στο τραπέζι.
Των φρονίμων τα παιδιά…
Πηγή: Εφ. "Ελεύθερος"
Οι φήμες είναι πανάρχαιο όπλο προπαγάνδας και χειραγώγησης αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι όλες για πέταμα. Πολλές φορές αποδεικνύεται ότι είναι άγγελοι επερχόμενων γεγονότων. Μας προετοιμάζουν.Ταυτόχρονα όμως μας αδρανοποιούν γιατί δεν ξέρουμε ούτε από πού προέρχονται (ώστε να ελεγχθεί αν είναι βάσιμες)ούτε σε τι σκοπεύουν, ώστε να το αντιμετωπίσουμε. Οι φήμες έχουν την «ιδιότητα» να είναι αντιφατικές ώστε να σκορπίζουν σύγχυση.
Φροντίζουν γι’ αυτό οι εμπνευστές τους.
Ο μικρός αυτός πρόλογος οφείλεται στο ότι μόλις εκατό μέρες από τις εκλογές οργιάζουν οι φήμες για «μεγάλες ανατροπές» που έρχονται με ταχύτητα φωτός, αρχίζοντας από τον Φεβρουάριο και τελειώνοντας, το αργότερο, αρχές Μαΐου.
Η αλλαγή Προέδρου της Δημοκρατίας και μια νέα κυβέρνηση, «εθνικής ενότητας», είναι οι δυο πυλώνες των «πληροφοριών» και φημών που άρχισαν να κυκλοφορούν πριν από τα Χριστούγεννα. Ο τρίτος πυλώνας είναι η διεξαγωγή πρόωρων εκλογών. Ο κ. Καρατζαφέρης τις έχει άλλωστε προαναγγείλει για τον ερχόμενο Μάρτιο. Εκτός όμως από τον κ. Καρατζαφέρη και ο κ. Μητσοτάκης έχει (δυο φορές) τηλεοπτικώς ζητήσει (ή προαναγγείλει;) το σχηματισμό νέας κυβέρνησης-με συμμετοχή Σημίτη, θυμόμαστε. Είναι αυτονόητο ότι τα πράγματα σοβαρεύουν όταν αρχηγοί κομμάτων ή έμπειροι πολιτικοί, όπως ο κ. Μητσοτάκης, κινούνται με δηλώσεις τους στο ίδιο μήκος κύματος με τις «αδέσποτες» φήμες.
Όλα όσα σχεδιάζονται εν κρυπτώ δεν σημαίνει ότι πραγματοποιούνται. Κορυφαίο παράδειγμα το όχι στο σχέδιο Ανάν. Βέβαια μια νίκη μπορεί να αποδειχθεί προσωρινή (αν και όχι μάταιη) όταν είναι καθοριστικός ο ρόλος ενός μόνο ανθρώπου έστω και αν είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας όπως πχ ο αείμνηστος (και γενναίος) Τάσος Παπαδόπουλος. Και όταν ο κόσμος αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων. Όπως στις μοιραίες εκλογές του 1920.
Η συγκυβέρνηση θα προβληθεί (προβάλλεται ήδη) ως σωτήρια λύση. Ωστόσο: η κυβέρνηση θα κληθεί να αναγνωρίσει ότι απέτυχε λίγους μήνες μετά τη θριαμβευτική νίκη της. Το εκλογικό σώμα θα κληθεί να «αναγνωρίσει» (με πρόωρες εκλογές) ότι έκανε λάθος-όπως θα κληθούν οι Κύπριοι να αναγνωρίσουν «το λάθος» της απόρριψης του Ανάν. Η αξιωματική αντιπολίτευση θα κληθεί να μετάσχει σε κυβερνητικές ευθύνες για τις οποίες προσφάτως αποδοκιμάστηκε. Η συγκυβέρνηση διαφημίζεται ως σωτηρία της Οικονομίας, σταδιακά.
Αντιθέτως, στα εθνικά θέματα μπορεί να προκληθεί ανεπανόρθωτη ζημία άπαξ, σε «συνθήκες συνενοχής» όλου του πολιτικού κόσμου που θα μετάσχει ή θα στηρίξει το εγχείρημα της συγκυβέρνησης. Και (προσπάθειας) απομόνωσης όσων μείνουν εκτός.
Τα διλήμματα έχουν τεθεί, τα χαρτιά είναι στο τραπέζι.
Των φρονίμων τα παιδιά…
Πηγή: Εφ. "Ελεύθερος"
Αναρτήσεις
Παπανδρέου παπατζή, μισέλληνα σκοταδιστή
ΑπάντησηΔιαγραφή