Το σχέδιο υποταγής ενός ολόκληρου λαού
Στρατηγική Οικονομικής Διεισδύσεως
Η οικονομική Διείσδυση εφαρμόζεται κατ’ αρχήν με την μέθοδο επενδύσεως κεφαλαίων σε χώρες, οι οποίες παρουσιάζουν οικονομικό ενδιαφέρον και έχει τύχει επιτυχούς δραστηριοποιήσεως και οικονομικού αποτελέσματος από τον 19ο αιώνα.
Όταν ο σκοπός της οικονομικής διεισδύσεως είναι η εξασθένιση ενός ενδεχομένου εχθρού, ή η επίτευξη ενός βαθμού ελέγχου της οικονομίας, κάποιας ουδέτερης χώρας, αυτή – η διείσδυση – αποτελεί νευρολογικό και ουσιαστικό όπλο και τεχνική του οικονομικού πολέμου.
Τα δάνεια, η προώθηση πολιτών σε ιθύνουσες θέσεις, κλειδιά, στην υπό διείσδυση χώρα, η ίδρυση εταιριών, η σύσταση Καρτέλ, η απόκτηση πόρων, η προστασία των ευρεσιτεχνιών καθώς επίσης και οι διάφορες Εμπορικές συμφωνίες, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως «Οικονομικά δεσμά» για την δέσμευση μιας ξένης οικονομίας. Προ του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η Γερμανία είχε διακριθεί στην τεχνική της οικονομικής Διείσδυσης.
Έλεγχος εξαγωγών
Ο έλεγχος των εξαγωγών είναι μία πρακτική η οποία εκπορεύεται από την ανάγκη της ελεύθερης αγοράς και του συστήματος της ελεύθερης οικονομίας, λόγω του αφόρητου οικονομικού ανταγωνισμού που αναπτύσσεται.
Είναι γεγονός ότι η εξαγωγική δραστηριότητα οδηγείται στις ενέργειες αυτές από οικονομικά κίνητρα και χωρίς να υπάρχουν ειδικές απαγορευτικές διατάξεις, δεν υπάρχει δισταγμός για οποιαδήποτε εμπορική πράξη με ικανοποιητικά περιθώρια κέρδους.
Για να υπάρξει ικανοποιητική εφαρμογή ενός συστήματος ελέγχου εξαγωγών, αυτή προϋποθέτει την συνύπαρξη των ακολούθων παραγόντων:
α) Καθορισμό των αγαθών, τα οποία θα υπόκεινται στην απαγόρευση εξαγωγής, όπως επίσης και των χωρών, προς τας οποίας απαγορεύεται η εξαγωγή.
β) Ίδρυση μιας υπηρεσίας επιφορτισμένης με την έκδοση αδειών εξαγωγής, αναφορικά προς τα αγαθά που θα υπόκεινται στον περιορισμόν.
γ) Οργάνωση υπηρεσίας ελέγχου της εφαρμογής των απαγορευτικών, για την εξαγωγή διατάξεων.
Έλεγχος Λαθρεμπορίου
Για την αντιμετώπιση του κινδύνου του λαθρεμπορίου, ο ουσιώδης τρόπος συνίσταται στον εντοπισμό των ατόμων, τα οποία επιδίδονται, σε αυτό το παράλογο έργο, με βάση τις μυστικές πληροφορίες, οι οποίες παρέχονται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες και οι οποίες πληροφορίες προέρχονται είτε από την πηγή της προμηθείας των υλικών, είτε από τα διάφορα ουδέτερα λιμάνια και αεροδρόμια, όπου αυτά πωλούνται, στους εμπόρους, για να προωθηθούν σε αντίπαλα στρατόπεδα.
Χρηματοοικονομικά μέσα
Στις κατηγορίες των χρηματοοικονομικών μέσων, περιλαμβάνεται σημαντικός αριθμός μεθόδων και όπλων που χρησιμοποιούνται στον οικονομικό πόλεμο.
α) Ο έλεγχος εχθρικών περιουσιακών στοιχείων χρησιμοποιείται, όταν οι πολίτες εχθρικού κράτους ή ουδέτερης χώρας, οι οποίοι διάκεινται φιλικά με εχθρικά κράτη, ελέγχουν σημαντικούς ημέτερους οικονομικούς πόρους.
β) Ο εχθρός μπορεί να έχει καταθέσεις σε χρυσό ή άλλης μορφής, σε ημέτερες τράπεζες ή επενδύσεις ή κάποιον έλεγχον σε μερικές ημέτερες επιχειρήσεις.Με αυτές τις περιπτώσεις ακολουθείται η δέσμευση, των διαφόρων υπόπτων εχθρικών περιουσιακών στοιχείων.
Χρηματικές επιχορηγήσεις
Οι επιχορηγήσεις στην σχεδίαση της οικονομικής διεισδύσεως, δεν είναι μόνο χρηματικές αλλά και ως προσφορά προϊόντων και αγαθών. Δια των επιχορηγήσεων, επιδιώκεται σαφώς η υποστήριξη ουδετέρων χωρών, με απώτερο στρατηγικό στόχο την απόκτηση πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής επιρροής. Τα Δασμολόγια, οι έλεγχοι εισαγωγών και συναλλάγματος, οι περιορισμοί τουριστικής κινήσεως είναι μέσα κάπως ηπιότερα ελέγχου των εχθρικών περιουσιακών στοιχείων, αλλά όμως και αυτά αποβλέπουν στον απώτερο σκοπόν.
Η εισαγωγή πλαστών χαρτονομισμάτων σε εχθρική οικονομία, συναντά αναμφίβολα σημαντικές δυσχέρειες.
Εν τούτοις στον σχεδιασμό της οικονομικής διεισδύσεως, χρησιμοποιείται και αυτή η μέθοδος, διότι σε πλείστες περιπτώσεις ενδέχεται να κλονίσει σημαντικά την εμπιστοσύνη του πληθυσμού της εχθρικής χώρας, στο νόμισμά της και στο σύστημα των διανομών.
Συμπεράσματα
Ο όρος οικονομικός πόλεμος με την ευρεία έννοιά του, προσδιορίζεται σε δύο κατηγορίες:
Πρώτη: Η συγκέντρωση όλων εκείνων των προσπαθειών οι οποίες αποβλέπουν στην μείωση, ενός εχθρικού οικονομικού δυναμικού και τείνουν στην απομόνωση της οικείας εχθρικής οικονομίας, από όλες τις πηγές εφοδιασμού του εξωτερικού. (Επιθετικός οικονομικός πόλεμος).
Δεύτερη: Η επιστράτευση και εφαρμογή όλων των μέτρων τα οποία αποβλέπουν και στοχεύουν στην ενίσχυση του δικού μας οικονομικού δυναμικού. (Αμυντικός οικονομικός πόλεμος).
Συμπερασματικά, ο έλεγχος των περιουσιακών στοιχείων επιβοηθητικά ενισχύει τα λοιπά μέσα του οικονομικού πολέμου, ως έλεγχος εξαγωγών, έλεγχος ναυτιλίας και οι διάφορες εμπορικές και οικονομικές συμφωνίες.
Του Ηλία Α. Σταματόπουλου - Δημοσιολόγου
Η οικονομική Διείσδυση εφαρμόζεται κατ’ αρχήν με την μέθοδο επενδύσεως κεφαλαίων σε χώρες, οι οποίες παρουσιάζουν οικονομικό ενδιαφέρον και έχει τύχει επιτυχούς δραστηριοποιήσεως και οικονομικού αποτελέσματος από τον 19ο αιώνα.Όταν ο σκοπός της οικονομικής διεισδύσεως είναι η εξασθένιση ενός ενδεχομένου εχθρού, ή η επίτευξη ενός βαθμού ελέγχου της οικονομίας, κάποιας ουδέτερης χώρας, αυτή – η διείσδυση – αποτελεί νευρολογικό και ουσιαστικό όπλο και τεχνική του οικονομικού πολέμου.
Τα δάνεια, η προώθηση πολιτών σε ιθύνουσες θέσεις, κλειδιά, στην υπό διείσδυση χώρα, η ίδρυση εταιριών, η σύσταση Καρτέλ, η απόκτηση πόρων, η προστασία των ευρεσιτεχνιών καθώς επίσης και οι διάφορες Εμπορικές συμφωνίες, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως «Οικονομικά δεσμά» για την δέσμευση μιας ξένης οικονομίας. Προ του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η Γερμανία είχε διακριθεί στην τεχνική της οικονομικής Διείσδυσης.
Έλεγχος εξαγωγών
Ο έλεγχος των εξαγωγών είναι μία πρακτική η οποία εκπορεύεται από την ανάγκη της ελεύθερης αγοράς και του συστήματος της ελεύθερης οικονομίας, λόγω του αφόρητου οικονομικού ανταγωνισμού που αναπτύσσεται.
Είναι γεγονός ότι η εξαγωγική δραστηριότητα οδηγείται στις ενέργειες αυτές από οικονομικά κίνητρα και χωρίς να υπάρχουν ειδικές απαγορευτικές διατάξεις, δεν υπάρχει δισταγμός για οποιαδήποτε εμπορική πράξη με ικανοποιητικά περιθώρια κέρδους.
Για να υπάρξει ικανοποιητική εφαρμογή ενός συστήματος ελέγχου εξαγωγών, αυτή προϋποθέτει την συνύπαρξη των ακολούθων παραγόντων:
α) Καθορισμό των αγαθών, τα οποία θα υπόκεινται στην απαγόρευση εξαγωγής, όπως επίσης και των χωρών, προς τας οποίας απαγορεύεται η εξαγωγή.
β) Ίδρυση μιας υπηρεσίας επιφορτισμένης με την έκδοση αδειών εξαγωγής, αναφορικά προς τα αγαθά που θα υπόκεινται στον περιορισμόν.
γ) Οργάνωση υπηρεσίας ελέγχου της εφαρμογής των απαγορευτικών, για την εξαγωγή διατάξεων.
Έλεγχος Λαθρεμπορίου
Για την αντιμετώπιση του κινδύνου του λαθρεμπορίου, ο ουσιώδης τρόπος συνίσταται στον εντοπισμό των ατόμων, τα οποία επιδίδονται, σε αυτό το παράλογο έργο, με βάση τις μυστικές πληροφορίες, οι οποίες παρέχονται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες και οι οποίες πληροφορίες προέρχονται είτε από την πηγή της προμηθείας των υλικών, είτε από τα διάφορα ουδέτερα λιμάνια και αεροδρόμια, όπου αυτά πωλούνται, στους εμπόρους, για να προωθηθούν σε αντίπαλα στρατόπεδα.
Χρηματοοικονομικά μέσα
Στις κατηγορίες των χρηματοοικονομικών μέσων, περιλαμβάνεται σημαντικός αριθμός μεθόδων και όπλων που χρησιμοποιούνται στον οικονομικό πόλεμο.
α) Ο έλεγχος εχθρικών περιουσιακών στοιχείων χρησιμοποιείται, όταν οι πολίτες εχθρικού κράτους ή ουδέτερης χώρας, οι οποίοι διάκεινται φιλικά με εχθρικά κράτη, ελέγχουν σημαντικούς ημέτερους οικονομικούς πόρους.
β) Ο εχθρός μπορεί να έχει καταθέσεις σε χρυσό ή άλλης μορφής, σε ημέτερες τράπεζες ή επενδύσεις ή κάποιον έλεγχον σε μερικές ημέτερες επιχειρήσεις.Με αυτές τις περιπτώσεις ακολουθείται η δέσμευση, των διαφόρων υπόπτων εχθρικών περιουσιακών στοιχείων.
Χρηματικές επιχορηγήσεις
Οι επιχορηγήσεις στην σχεδίαση της οικονομικής διεισδύσεως, δεν είναι μόνο χρηματικές αλλά και ως προσφορά προϊόντων και αγαθών. Δια των επιχορηγήσεων, επιδιώκεται σαφώς η υποστήριξη ουδετέρων χωρών, με απώτερο στρατηγικό στόχο την απόκτηση πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής επιρροής. Τα Δασμολόγια, οι έλεγχοι εισαγωγών και συναλλάγματος, οι περιορισμοί τουριστικής κινήσεως είναι μέσα κάπως ηπιότερα ελέγχου των εχθρικών περιουσιακών στοιχείων, αλλά όμως και αυτά αποβλέπουν στον απώτερο σκοπόν.
Η εισαγωγή πλαστών χαρτονομισμάτων σε εχθρική οικονομία, συναντά αναμφίβολα σημαντικές δυσχέρειες.
Εν τούτοις στον σχεδιασμό της οικονομικής διεισδύσεως, χρησιμοποιείται και αυτή η μέθοδος, διότι σε πλείστες περιπτώσεις ενδέχεται να κλονίσει σημαντικά την εμπιστοσύνη του πληθυσμού της εχθρικής χώρας, στο νόμισμά της και στο σύστημα των διανομών.
Συμπεράσματα
Ο όρος οικονομικός πόλεμος με την ευρεία έννοιά του, προσδιορίζεται σε δύο κατηγορίες:
Πρώτη: Η συγκέντρωση όλων εκείνων των προσπαθειών οι οποίες αποβλέπουν στην μείωση, ενός εχθρικού οικονομικού δυναμικού και τείνουν στην απομόνωση της οικείας εχθρικής οικονομίας, από όλες τις πηγές εφοδιασμού του εξωτερικού. (Επιθετικός οικονομικός πόλεμος).
Δεύτερη: Η επιστράτευση και εφαρμογή όλων των μέτρων τα οποία αποβλέπουν και στοχεύουν στην ενίσχυση του δικού μας οικονομικού δυναμικού. (Αμυντικός οικονομικός πόλεμος).
Συμπερασματικά, ο έλεγχος των περιουσιακών στοιχείων επιβοηθητικά ενισχύει τα λοιπά μέσα του οικονομικού πολέμου, ως έλεγχος εξαγωγών, έλεγχος ναυτιλίας και οι διάφορες εμπορικές και οικονομικές συμφωνίες.
Του Ηλία Α. Σταματόπουλου - Δημοσιολόγου
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...