Το πρώτο ημίχρονο...

Του Απόστολου Αποστολόπουλου
Χωρίς κέφι, με την καρδιά σφιγμένη θα πάει ο κόσμος να ψηφίσει την Κυριακή. Ούτε οι υποσχέσεις του Παπανδρέου ούτε η αυστηρότητα του Καραμανλή φώτισαν την άκρη του τούνελ.
Εκτός από όσους κολλητούς ελπίζουν ότι κάτι θα βρουν να ροκανίσουν, οι υπόλοιποι καλά γνωρίζουν ότι η επόμενη μέρα θα είναι, γι’ αυτούς, δύσκολη. Και ότι πανεύκολα (ως συνήθως) οι δοθείσες υποσχέσεις μπορούν να αναιρεθούν. Με το επιχείρημα ότι οι προηγούμενοι είχαν κρύψει την αλήθεια. Το έχουμε ξαναδεί το έργο. Στο εκλογικό σώμα υπάρχει έντονη η αίσθηση του αδιέξοδου. Και αυτό προκαλεί αγανάκτηση, απογοήτευση, αδιαφορία.
Το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει χώρος εκτόνωσης. Το ΚΚΕ στον κόσμο του. Ο αρχηγός του ΛΑΟΣ ούτε τις καλύτερες επιλογές έκανε τελευταία ούτε τις καλύτερες εμφανίσεις. Οι πράσινοι, εκτός από τον μη αποκρυπτόμενο έρωτά τους για τους Σκοπιανούς, αοριστολογούν. Και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε να υπονομεύσει τον εαυτό του από τον περασμένο Δεκέμβρη και με τον καυγά Αλαβάνου-Τσίπρα. Ίσως διασωθεί αλλά έχασε τη ευκαιρία να συσπειρώσει τους διαμαρτυρόμενους.
Το σκηνικό στήθηκε (πολύ επιδέξια) έτσι ώστε ο ψηφοφόρος να εγκλωβιστεί στο δικομματισμό ενώ δεν περιμένει τίποτα σπουδαίο απ’ αυτόν. Ο ψηφοφόρος μοιάζει με θηρίο στο κλουβί (του δικομματισμού). Γι’ αυτό κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος πως θα αντιδράσει το θηρίο από αύριο ως την Κυριακή, οπότε θα αφεθεί ελεύθερο να πάει να ψηφίσει. Στην κάλπη μπορεί να ανατραπούν, αυτή τη φορά, όλα. Να ανατραπούν οι προβλέψεις όσων έτρεξαν να «ράψουν κοστούμι». Κάθε αποτέλεσμα, ακόμα και το πιο ακραίο και απίστευτο, είναι πιθανό. Τα πάντα, κυριολεκτικά, είναι στο χέρι μας.
Τα προβλήματα είναι οξυμένα και η εσωκομματική κατάσταση στη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, βράζει κάτω από την ήρεμη επιφάνεια.
Τη Δευτέρα δεν προβλέπεται να χαράξει η αυγή μιας νέας τετραετίας, έστω δύσκολης. Με ή χωρίς αυτοδυναμία, το βράδυ της Κυριακής θα λήξει απλώς το πρώτο ημίχρονο. Αντίπαλος είναι τα οικονομικά και εθνικά θέματα και οι απαιτήσεις των Βρυξελλών ή της Ουάσιγκτον, όχι το όποιο κόμμα βρεθεί στην αντιπολίτευση. Με την παρατήρηση ότι τα οικονομικά διορθώνονται, οι ζημιές στα εθνικά όχι. Απέναντι σε τέτοιο αντίπαλο μπορεί να διαλυθεί (και σύντομα…)κάθε αυτοδυναμία-άγνωστο αν υπάρξει.
Η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας θα σημάνει, πιθανότατα, το δεύτερο ημίχρονο και ίσως χρειαστεί παράταση. Αυτό δίνει, εκτός απροόπτου, την ευκαιρία στις ηγεσίες να παραμείνουν έως ότου ολοκληρωθεί η παρατεταμένη εκλογική μάχη. Αλλά, ενδεχομένως, ούτε τα κόμματα να αντέξουν τους κλυδωνισμούς.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση