Τέλος Καραμανλή, αποχαιρετισμός στον θώκο του

Επαναπαλαίωση δια χειρός Καραμανλή

Όπως όλα δείχνουν ο Κώστας Καραμανλής αποχαιρετά την πρωθυπουργία μέσα στη γενική κατακραυγή για την πολιτική του. Οι ελπίδες που γέννησε στο λαό με την εκλογή του το 2004, πνίγηκαν στα ρηχά. Η επανίδρυση του κράτους έμεινε στα χαρτιά και στις εξαγγελίες στου «Μπαϊρακτάρη».
Πέντε χρόνια μετά την εκλογή του, το πιο σοβαρό έργο του είναι μια τρύπα στο νερό. Αντί για επανίδρυση του κράτους, ζήσαμε επαναπαλαίωση. Αντί για πάταξη της διαφθοράς, μια σειρά από νέα σκάνδαλα απασχόλησε την κοινή γνώμη. Έτσι έφθασε η ώρα του αποχαιρετισμού, σκληρή για τον ίδιο αλλ' όχι για τους πολίτες.
Η καθοδική πορεία της οικονομίας
Από τα πρώτα μέτρα του αλησμόνητου Γιώργου Αλογοσκούφη ήταν διενέργεια της περίφημης απογραφής, για να διαπιστώσουμε τα πραγματικά μεγέθη της οικονομίας. Η αλήθεια είναι ότι οι κυβερνήσεις Σημίτη με λογιστικά τερτίπια συνέταζαν πλασματικούς προϋπολογισμούς, προκειμένου να ενταχθεί η χώρα στην ΟΝΕ και στην ζώνη του ευρώ και η οικονομία να δείχνει εύρωστη και επίτευγμα των κυβερνήσεών του. Ήταν ο περίφημος μύθος του καλού διαχειριστή.
Όμως η απογραφή των στοιχείων έδειξε ότι η οικονομία μόνον εύρωστη δεν ήταν. Αιτία βασική της κακής πορείας της οικονομίας ήταν το μεγάλο δημόσιο χρέος που μέχρι σήμερα έχουν σωρεύσει όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις. Με βεβαιωμένη την κακή κατάσταση της οικονομίας έπρεπε να ληφθούν άμεσα μέτρα. Από εδώ αρχίζει η κατάρρευση του μύθου της επανίδρυσης του κράτους. Για την ανάκαμψη της οικονομίας τα πιο δραστικά μέτρα αφορούν στην φορολόγηση των «νταβατζήδων». Ο λαός δεν είχε άλλες αντοχές να σηκώσει νέα βάρη.
Εκεί λοιπόν φάνηκε όλη η ατολμία Καραμανλή. Έριξε κι άλλα βάρη στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων και κατέφυγε στις ταχυδακτυλουργίες του ΠΑΣΟΚ. Για να μεγαλώσει ο Γ. Αλογοσκούφης το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν και να φανεί μικρότερο το έλλειμμα, πρόσθεσε στα εισοδήματα και τα κέρδη των πορνείων και στοιχείων της παραοικονομίας. Αύξησε το αφορολόγητο όριο των εχόντων και δεν τόλμησε να ενοχλήσει τους νόμιμους τοκογλύφους, τους τραπεζίτες. Στην περίφημη σύγκλιση των οικονομιών το μόνο στοιχείο που διατηρείται φανατικά είναι το ληστρικό άνοιγμα μεταξύ των επιτοκίων καταθέσεων και χορηγήσεων. Διαρθρωτικές αλλαγές δεν είχε το κουράγιο να επιλέξει. Έτσι, επειδή το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, φθάσαμε στην πρώτη επιτήρηση της οικονομίας μας. Ένα άλλο αρνητικό στοιχείο της οικονομικής πολιτικής, κοινό όμως και σ' όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις ήταν ο χαμηλός ρυθμός απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων, που περισσότερο οφείλεται στον διαγωνισμό των «νταβατζήδων» για το πώς θα μοιραστούν τα δημόσια έργα. Τα μόνα κονδύλια που έτρεξαν ανεμπόδιστα ήταν οι χορηγήσεις για τις δήθεν βελτιώσεις των επιχειρήσεων, που δόθηκαν όμως στους δικούς του ανθρώπους, χωρίς μάλιστα την υποχρέωση να αποδώσουν λογαριασμό χρήσης τους. Έτσι έφθασε να φυσήξει ελαφρά το αεράκι της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και οι ελάχιστες επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία να την σκορπίσουν.
Όμως και τα μέτρα που πάρθηκαν για την αντιμετώπιση της κρίσης, μεγάλωσαν την κρίση στην ελληνική οικονομία. Τα 28 δις ευρώ δόθηκαν στις τράπεζες χωρίς όρους κι έτσι οι τραπεζίτες βρήκαν την ευκαιρία με τα χρήματα του ελληνικού λαού να βουλώσουν τις τρύπες των υποκαταστημάτων τους στις άλλες βαλκανικές χώρες που η κρίση είχε σοβαρότερες επιπτώσεις. Όμως λεφτά στο ταμείο δεν υπήρχαν κι έτσι αναγκαστήκαμε να δανειστούμε ακόμα 63 δις ευρώ και να στείλουμε στα ύψη το δημόσιο χρέος. Και τώρα μπροστά στο χάος, αδύναμος πλέον να συντάξει τον νέο προϋπολογισμό, ο Καραμανλής το έβαλε στα πόδια και παραιτήθηκε.
Το άπιαστο όνειρο της πάταξης της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς
Δεν έχασε μόνον τον μπούσουλα της οικονομίας ο Καραμανλής του έπεσε και το προσωπείο του αδιάφθορου. Δεν έβαλε ο ίδιος το χέρι στο μέλι, αλλά φρόντισε να καλύψει, πέρυσι στην ΔΕΘ και τους Βατοπεδινούς και τον Βουλγαράκη, που ομολόγησε σταράτα ότι δημιούργησε παράκτια (offshore) εταιρεία για να φοροδιαφεύγει, υποστηρίζοντας ότι αυτό ως νόμιμο ήταν ηθικό. Κι εδώ ερχόμαστε στην αδυναμία πάταξης της φοροδιαφυγής.
Όλοι γνωρίζουμε ότι οι «οφσόρ» ή παράκτιες εταιρείες αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της φοροδιαφυγής. Όμως ούτε οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ούτε και της ΝΔ έχουν την διάθεση να επιβάλλουν φραγμούς. Ίσως γιατί πολλοί βουλευτές διαθέτουν δικές τους. Δεν είναι δυνατόν ο Βουλγαράκης να είναι το μόνο μαύρο πρόβατο. Αλλά και στην έξω αγορά, κάθε σοβαρός επιχειρηματίας έχεις τουλάχιστον μία παράκτια για να πορεύεται. Οι μηχανισμοί είσπραξης δημοσίων εσόδων εξαντλούν την δραστηριότητα τους στον εύκολο στόχο των μισθωτών, από τους οποίους, κατά κανόνα, προεισπράττουν μεγαλύτερο φόρο. Τα τεκμήρια διαβίωσης είναι για γέλια, αφού οι μεγαλοκαρχαρίες φορτώνουν τις περιουσίες τους σε «παράκτιες» εταιρείες που παραμένουν αφορολόγητες. Όπως για κάθε είδους παρανομία υπάρχει μια πληθώρα νόμων, που αντί να διευκολύνει την απόδοση Δικαιοσύνης, την περιπλέκει, έτσι και στα οικονομικά εγκλήματα η πολυνομία αφήνει ανοιχτά όχι παράθυρα, αλλά μπαλκονόπορτες. Ούτε όμως προς την μία ούτε προς την άλλη κατεύθυνση έχει φανεί μέχρι σήμερα κυβέρνηση που να ξεκαθαρίζει το τοπίο και να έχουμε λιγότερους και πιο συγκεκριμένους νόμους.
Αφήνουν θολά τα νερά, για να ψαρεύουν οι επιτήδειοι. Και βεβαίως δεν τρέφουμε καμιά αυταπάτη ότι ο νόμος περί ευθύνης υπουργών πρόκειται να αλλάξει. Και βεβαίως η μη συμμετοχή στα ψηφοδέλτια του Βουλγαράκη, του Παυλίδη και άλλων, θα σημάνει αυτόματα και πάταξη της διαφθοράς. Δυστυχώς η διαφθορά δεν είναι ατομική και περιστασιακή, είναι ενδημική και γι' αυτό, αν δεν υπάρξουν δομικά μέτρα, επαξίως θα κατέχουμε υψηλή θέση στον κατάλογο με τις πιο διεφθαρμένες χώρες στον κόσμο.
Στα θολά νερά της αυτοδυναμίας
Την βέβαιη ήττα Καραμανλή στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, ακολουθεί η αμφίβολη κατάκτηση της αυτοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, τα πάντα θα εξαρτηθούν από την είσοδο ή μη του ΣΥΡΙΖΑ στην Βουλή. Οι τάσεις των δημοσκοπήσεων είναι καθοδικές και η συμμετοχή του στην νέα Βουλή θα παίζεται μέχρι την τελευταία στιγμή. Όμως και πάλι θα μιλάμε για μια ισχνή αυτοδυναμία και θα ξαναβρεθούμε στο ίδιο έργο θεατές, μιας κυβέρνησης δέσμιας των κομματικών τάσεων και ομάδων. Ίσως και κανένα κόμμα να μη θέλει μια ισχυρή κυβέρνηση, αφού τόσο τα οικονομικά μέτρα θα είναι υπαγορευμένα από τις Βρυξέλλες, όσο και με μια κυβέρνηση συνεργασίας θα μοιραστούν οι ευθύνες για την κακή πορεία των εθνικών θεμάτων, για την εξέλιξη των οποίων το 2010 έχει χαρακτηριστεί κρισιμότατο. Μόνον τυχαία δεν είναι η σιωπή γύρω από τα εθνικά θέματα. Το Κυπριακό ετοιμάζεται για λύση τύπου σχεδίου Ανάν, τα Σκόπια φαίνεται να κερδίζουν την ονομασία «Μακεδονία», όπως φάνηκε κι από την επιγραφή στις φανέλες της εθνικής τους ομάδας στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα μπάσκετ, που επιμελώς κρύβουν κάτω από οπτικό εφέ οι διοργανωτές, και στη συνδιαχείριση του Αιγαίου με τους Τούρκους.
Δεν χωρά αμφιβολία ότι οι εκλογές που έρχονται είναι κρίσιμες και για την οικονομία και για τα εθνικά θέματα. Δεν υπάρχουν μόνον οι ευθύνες των πολιτικών. Υπάρχουν και οι ευθύνες των πολιτών, που καλούνται να αποφασίσουν και να επιλέξουν όχι τον δυνάστη τους, αλλά τον άξιο που θα υποστηρίξει το εθνικό και λαϊκό συμφέρον.
Θάνος-Κώστας Καλοσκοπίτης

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση