Το διακύβευμα των σημερινών εκλογών

Ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία να έχουμε φτάσει σε τέτοιο αδιέξοδο εκλογικής επιλογής.
Γιατί σε εθνικές εκλογές η αποχή δεν είναι σωστή θέση. Σε εθνικό επίπεδο η αποχή είναι σωστή θέση μόνο σε επαναστατικές καταστάσεις. Όταν δηλαδή ο λαός έχει επαναστατήσει και οικοδομεί τη δική του εξουσία στους δρόμους και έρχονται οι εκλογές να «σπάσουν» αυτή την επαναστατική διαδικασία, μεταφέροντάς την μέσα στα εκλογικά κανάλια της «εξάτμισης» και χειραγώγησης.
Σήμερα επιχειρείται από τα πλανητικά κέντρα η ολοκληρωτική κατάργηση και αυτών των υπολειμμάτων των εθνικών θεσμών, δηλαδή και του εθνικού κοινοβουλίου. Συνεπώς, η αποχή από τις λειτουργίες του εθνικού κοινοβουλίου διευκολύνει αυτούς τους σχεδιασμούς.
Η συμμετοχή, λοιπόν, σε αυτές τις διαδικασίες του εθνικού κοινοβουλίου είναι εθνική θέση, ακριβώς όπως ήταν εθνική θέση η αποχή από τις ευρωεκλογές οι οποίες καταστρατηγούν και αφανίζουν το εθνικό-κράτος-κοινοβούλιο…
Αμέσως, ωστόσο, γεννάται το ερώτημα: Τι ψηφίζουμε;
Εξετάζοντας τα πράγματα επιφανειακά ή συναισθηματικά, δηλαδή κάτω από το κράτος της δικαιολογημένης οργής και αηδίας που νιώθουμε για τα κόμματα, οδηγούμαστε σε αδιέξοδο: Στην απόρριψη όλων…
Αυτός είναι ο εύκολος δρόμος.
Ο δύσκολος είναι να δούμε νηφάλια και σε βάθος την πολιτική κατάσταση: το τι παίζεται και διακυβεύεται, ποια είναι τα πολιτικά υποκείμενα, ο ρόλος τους και οι αντιφάσεις τους και πώς μπορούμε να αναχαιτίσουμε ή έστω να δυσκολέψουμε τις «εθνικές συμφορές», ανοίγοντας ένα παραθυράκι ελπίδας για το αύριο.
Εδώ που έχουμε φτάσει πρέπει να ανακαλύψουμε αυτό το παραθυράκι ελπίδας ή διαφορετικά: Την κίνηση εκείνη που θα δυσκολέψει τους εφιαλτικούς σχεδιασμούς των διεθνών και εγχώριων «νταβάδων», ΕΛΠΙΖΟΝΤΑΣ σε μια αυριανή αφύπνιση των λαϊκών κινημάτων: Γιατί μόνο αυτά μπορούν να αναχαιτίσουν τη νεοταξική λαίλαπα και τις συμφορές της…
Πριν προχωρήσουμε σε αυτή την διερεύνηση της «σωστής κίνησης» θα παραθέσουμε πρώτα μερικά κομβικά κείμενά μας που αναλύουν κάποια ΓΕΝΙΚΑ, αλλά ΟΥΣΙΩΔΗ ζητήματα.
Αυτό θα διευκολύνει την κατανόηση, αλλά και τη συνοπτική παρουσίαση της θέσης μας για τη «σωστή κίνηση».
Ξεκινάμε με το «Εκσυγχρονιστικό παρακράτος»
Η συνέχεια εδώ

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση