Διαμαρτύρεται ο Χατζηοσμάν του ΠΑΣΟΚ επειδή δεν ήρθαν τα τουρκικά βιβλία!

Ο εκτουρκισμός της Θράκης συνεχίζεται

Τη σημαία του εκτουρκισμού της μουσουλμανικής νεολαίας της Θράκης φαίνεται πως ανέλαβε να σηκώσει ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ροδόπης, Αχμέτ Χατζηοσμάν.
Έτσι, με ερώτηση που υπέβαλε στο υπουργείο Παιδείας, διαμαρτύρεται επειδή δεν έχουν έρθει ακόμη τα τουρκόγλωσσα βιβλία στα μειονοτικά σχολεία (δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια) της Θράκης. Προφανέστατα ανησυχεί ο κύριος Χατζηοσμάν, μήπως οι νέοι μουσουλμάνοι χάσουν «επεισόδια» από τον εκτουρκισμό που τους επιβάλλεται με συναίνεση των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων. Αναρωτιέται γιατί δεν έχουν έρθει ακόμη τα βιβλία και, γεμάτος αγωνία, πιέζει προς την κατεύθυνση της γρήγορης παράδοσης έτσι ώστε να μπορέσουν να τα μελετήσουν οι μουσουλμάνοι «εκπαιδευτικοί» οι οποίοι έχουν απορίες σχετικά με την ύλη αλλά και την διδακτική μέθοδο την οποία πρόκειται να ακολουθήσουν.
Δεν θέλω να αναρωτηθώ τι γνωρίζουν γύρω από την εκπαίδευση οι ΕΠΑΘίτες δάσκαλοι και οι λοιποί μουσουλμάνοι εκπαιδευτικοί κι αυτό επειδή γνωρίζω πως θα απογοητευθώ από τις πραγματικές τους γνώσεις γύρω από την εκπαίδευση.
Γιατί ο κύριος Χατζηοσμάν δεν διαμαρτύρεται για το επίπεδο της εκπαίδευσης των μουσουλμανοπαίδων, τα οποία παρακολουθώντας τα «μειονοτικά σχολεία» το μόνο που νιώθουν είναι ένα συνονθύλευμα οργής και απελπισίας λόγω του ιδιαίτερου φόρτου που έχουν στα σχολεία τους;
Γιατί δεν ενδιαφέρεται ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κύριος Χατζηοσμάν για τους λόγους εκείνους που δημιουργούν τεράστια προβλήματα κοινωνικής και επαγγελματικής ενσωμάτωσης των μουσουλμάνων που εκπαιδεύονται στα σχολεία της μειονότητας;
Γιατί ο κύριος αυτός αποφεύγει (διά της πλαγίας οδού πάντα) να δώσει λύσεις σε προβλήματα βασικής επικοινωνίας των μουσουλμάνων με τους υπόλοιπους κατοίκους της Θράκης, κυρίως εξαιτίας της μη καλής (έστω και μέτριας) γνώσης της Ελληνικής γλώσσας;
Γιατί ο κύριος Χατζηοσμάν αποφεύγει να δει το πρόβλημα, αλλά τουναντίον, αρέσκεται στο να συντελεί στην συνέχισή του;
Γνωρίζει, άραγε, ο κύριος αυτός πως αρκετοί δάσκαλοι αφήνουν την «καριέρα» τους στην εκπαίδευση και γίνονται ιμάμηδες; Ουδέν μεμπτόν εάν δεν ασκούν τον ρόλο του ιμάμη και μέσα στα σχολεία, για όσο διάστημα θέλουν να αυτό-αποκαλούνται «εκπαιδευτικοί». Όμως, όταν αρχίζουν να λειτουργούν διαφορετικά, κατά πόσο είναι σε θέση να εκτελέσουν το καθήκον τους που είναι ιερό και αδιαπραγμάτευτο και λέγεται «εκπαίδευση»;
Μήπως ο κύριος Χατζηοσμάν ξέρει ότι και κάποιοι δάσκαλοι που γίνονται ιμάμηδες αποφασίζουν στη συνέχεια να επεκτείνουν τις «δραστηριότητές» τους και γίνονται «χαρτορίχτρες», «καφετζούδες» και βγάζουν σωρούς χρημάτων μέσω της… «μαντείας»;
Γι αυτά δεν έχει να πει τίποτε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κύριος Χατζηοσμάν και «καίγεται» για την καθυστέρηση των βιβλίων; Δεν γνωρίζει άραγε ότι μόνο μάθημα δεν γίνεται στα μειονοτικά σχολεία, αλλά οι δάσκαλοι με ιδιαίτερο ζήλο αναπαράγουν τα θαύματα του «ισλαμισμού», του «κεμαλισμού» και του «τουρκισμού»; Δεν γνωρίζει μήπως πως αυτοί οι άνθρωποι (τουλάχιστον οι περισσότεροι από αυτούς) δεν γνωρίζουν τίποτε από εκπαίδευση και πως εν προκειμένω και εν συνόλω, ασχολούνται αποκλειστικά με την προπαγάνδα γύρω από τα «αγαθά» της «μητέρας πατρίδας» και εργάζονται ακούραστα και διακαώς υπέρ του εκτουρκισμού της Θράκης;
Ως βουλευτής του Ελληνικού κοινοβουλίου, γιατί άραγε δεν διαμαρτύρεται για τα «έργα» που κατορθώνουν οι ΕΠΑΘίτες και οδηγούν σε μία επικοινωνιακή απομόνωση τους νεαρούς μουσουλμάνους;
Επειδή ο ρόλος του δασκάλου και του ιερέα, κατέχουν εξέχουσες θέσεις σε μικρές και κλειστές κοινωνίες, καλό θα είναι να παρατηρήσουμε την ιστορική «συμβολή» που έχει καταγραφεί σχετικά με το «έργο» δασκάλων και ιμάμηδων υπέρ του ισλαμισμού και του κεμαλισμού, όπως έχει επίσημα καταγραφεί από τους επιστράψαντες ή διαφυγόντες Έλληνες στρατιώτες και στρατιωτικούς, από αιχμαλωσία μετά την καταστροφή της Μικράς Ασίας.
«Προ είκοσι δύο ημερών απέδρασε εξ Άγκυρας και κατέφυγεν ενταύθα ο Στυλιανός Αγαπίδης του Χαραλάμπους. Καταγόμενος εκ Κιουταχείας, είχε στρατολογηθή υπό των κεμαλικών, υπηρέτει δε εν Άγκυρα ως στρατιωτικός πιλοποιός. Επωφεληθείς της αποστρατεύσεως των Τούρκων, των αγόντων ηλικίαν μεγαλειτέραν του 41ου έτους, κατόρθωσε να διαφύγη και έφθασεν εδώ. Υποβληθείς ενταύθα εις εξέτασιν υπό των στρατιωτικών Αρχών, κατέθεσε τα εξής λυπηρά περί της καταστάσεως των αιχμαλώτων μας εν Μικρασία.
Ευρίσκονται εγκατεσπαρμένοι εις ολόκληρον την Ανατολήν, ιδία δε όπου υπάρχουν σιδηροδρομικοί σταθμοί, ένθα εκτελούν βαρυτάτας αγγαρείας. Είναι γυμνοί ανυπόδητοι και σκελετώδεις από τας στερήσεις και τας κακουχίας. Τους έχουν δώσει από δύο τσουβάλια, με τα οποία και μόνον οφείλουν να καλύψουν την γυμνότητά των. Αποθνήσκουν αθρόοι, άλλοι υποκύπτοντες εις τας κακουχίας και τας ασθενείας και άλλοι φονευόμενοι από τους Τούρκους, οι οποίοι θεωρούν τούτο ως τίτλον επιδείξεως. Ειδικώς δε οι εκ Μικρασίας καταγόμενοι απαγχονίζονται άνευ εξαιρέσεως και άνευ οιασδήποτε διαδικασίας.
«Κατόπιν πολλών περιπετειών αφίχθησαν ενταύθα, αποδράσαντες εκ Μ. Ασίας οι αιχμάλωτοι στρατιώται Μαυράκης Αθανάσιος εκ Ραιδεστού Θράκης, κλάσεως 1919 και Καβίλης Κωνστ. εκ Χρυσομέρου Θράκης κλάσεως 1916, αμφότεροι υπηρετούντες εις το τέως 18ο σύνταγμα πεζικού. Εξετασθέντες δια μακρών οι εν λόγω στρατιώται κατέθεσαν μεταξύ άλλων τα εξής: Ολόκληρος η Ιωνία έχει μεταβληθή εις αληθή κόλασιν δια τους υποδούλους Έλληνας και τους αιχμαλώτους μας. Αι Χριστιανικαί συνοικίαι Σμύρνης έχουν μεταβληθή εις απέραντον νεκροταφείον. Δεν απομένουν πλέον ειμή ελάχισται Ιταλικαί και Γαλλικαί οικογένειαι, αι οποίαι και αυταί αναχωρούν βαθμηδόν εκ Σμύρνης. Είνε προφανές ότι ο Κεμάλ επιζητεί την πλήρη εκδίωξη όλων των Ευρωπαίων δια να εκτουρκίση τελείως την Μ. Ασίαν. Αι γυναίκες και οι έφηβοι των υποδούλων Ελλήνων υφίστανται την βδελυρωτέραν ατίμωσιν υπό τα βλέμματα των συγγενών των ή των Ελλήνων αιχμαλώτων. Ήδη τα γυναικόπαιδα, όσα δεν είχον προλάβει ν’ αναχωρήσουν εξετοπίσθησαν εις το εσωτερικόν προς άγνωστον διεύθυνσιν. Οι Τούρκοι στρατιώται διατάσσουν τους Έλληνας αιχμαλώτους να ζητωκραυγάζουν υπέρ του Κεμάλ. Οι αρνούμενοι τουφεκίζονται αμέσως. (deja-vu? )Προ τινος τμήμα τουρκικού στρατού απέσπασεν εικοσάδα Ελλήνων αιχμαλώτων εκ των νεαρωτέρων, τους οποίους ετυφέκισαν, αφού ητίμασαν αυτούς, εις το Μπουνάρ Μπαή, έξω της Σμύρνης. Οι Έλληνες αξιωματικοί και στρατιώται έχουν τελείως απογυμνωθή, διότι οι Τούρκοι αξιωματικοί και στρατιώται τους αφήρεσαν τας στολάς των.
Οι Έλληνες αξιωματικοί καταδιώκονται και εξοντούνται περισσότερον ή οι στρατιώται. Οι Τούρκοι φαίνεται επιδιώκουν να αφήσουν τους αιχμαλώτους μας άνευ ηγητόρων ικανών να τους φρονηματίζουν. Δια τούτο οι αξιωματικοί μας ενδύονται στολάς στρατιωτών, υποβαλλόμενοι μετ’ αυτών εις τας πλέον εξαντλητικάς αγγαρείας.
Απειρία πτωμάτων Ελλήνων αιχμαλώτων ή υποδούλων σήπτονται έξω των πόλεων της Ιωνίας. Ο στρατιώτης Μαυράκης Α. βεβαιοί ότι έθαψε μόνος του εις μαγγανοπήγαδα έξω της Μαγνησίας άνω των 200 πτωμάτων, ο δε στρατιώτης Καβέλης Κ. άνω των 100. Εις Τούρκος της Μαγνησίας, επιδεικνύων προσφάτως μάχαιραν δίκοπον, εκαυχάτο ότι έχει σφάξει δι΄ αυτής άνω των 300 Χριστιανών. Συντετριμμένοι εκ του θεάματος τόσων πτωμάτων οι αιχμάλωτοι, όσοι επιζούν ακόμη, προσπαθούν να εξοικονομήσουν ολίγον χρόνον, ιδία την νύχτα, δια να καλύψουν δια χώματος τα πτώματα των συναδέλφων των, εκεί που ευρίσκονται.
Έφθασε προχθές ενταύθα, κατορθώσας να διαφύγη εκ των φυλακών του Στρατώνος Σμύρνης, έγκριτος γηραιός Αρμένιος έμπορος, όστις μας αφηγήθη δραματικά επεισόδια της εν ταις φυλακαίς του Κεμάλ διαμονής του. Ο εν λόγω Αρμένιος μας ανεκοίνωσεν ότι εις εν μόνον διαμέρισμα των Στρατώνων όπου εκρατείτο υπήρχον επίσης 300-400 Έλληνες πολίται και στρατιώται αιχμάλωτοι, οι οποίοι υποφέρουν τα πάνδεινα. Καθ’ εκάστην σχεδόν Τούρκοι αξιωματικοί εισερχόμενοι εις το διαμέρισμα σχηματίζουν ομάδας εκ 15-20 αιχμαλώτων, οι οποίοι και αποστέλλονται αμέσως εις το εσωτερικόν, ένθα και χάνονται πλέον τα ίχνη των. Η αποστολή σημαίνει βέβαιον θάνατον εφ’ ο και συγκινητικαί εκτυλλίσονται σκηναί αποχωρισμού... Εκ των αιχμαλώτων επίσης πολλούς αγγαρεύουν Τούρκοι πολίται κατόπιν ενός απλού σημειώματος των στρατιωτικών αρχών. Ο πρώτος τυχόν Τούρκος, ο οποίος χρειάζεται εργάτας είτε δια τους αγρούς του, είτε δια κτίσιμον οικίας, είτε δια καθάρισμα γηπέδων δύναται να λάβη όσους θέλει Έλληνας αιχμαλώτους τους οποίους, εννοείται, χρησιμοποιεί εντελώς δωρεάν. Οι αιχμάλωτοι εν τούτοις λόγω των μαρτυρίων τα οποία υφίστανται εις την φυλακήν θα επροτίμουν τας αγγαρείας αυτάς, εάν δεν διέτρεχον κατά τας αναγκαστικάς αυτάς εξόδους σοβαρώτατον κίνδυνον θανάτου. Διότι ο τουρκικός όχλος και ιδίως όμιλοι Τουρκοκρητών, οι οποίοι λυμαίνονται την πόλιν, λιθοβολούν πάσα συνοδείαν αιχμαλώτων, καθ’ εκάστην δε φονεύουν ένα ή δύο εκ των δυστυχών αυτών θυμάτων της τουρκικής θηριωδίας. Οι χοτζάδες εις τα τεμένη καθ’ εκάστην ερεθίζουν τον τουρκικόν όχλον κατά των «γκιαούριδων», εξορκίζοντες εν ονόματι του Προφήτου τους πιστούς να μην αφήσουν ούτε ένα άπιστο ζωντανόνo...
Στην διπλωματική αλληλογραφία του υπουργείου εξωτερικών και της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Λωζάννη, αναφέρονται τηλεγραφήματα όπως το παρακάτω:
Αι πληροφορίαι ας έχομεν περί του τρόπου διατροφής και στεγάσεως των εν Μ. Ασία αιχμαλώτων παριστώσι τας συνθήκας της ζωής των απελπιστικάς και αφορήτους. Νήστεις, γυμνοί, εργάζονται νυχθημερόν εις κοπιώδεις εργασίας έχοντες επί πλέον την βάρβαρον συμπεριφοράν των Τούρκων αξιωματικών και οπλιτών. Παρακαλώ να διαμαρτυρηθήτε παρά τη Κοινωνία των Εθνών δια την τοιαύτην συμπεριφοράν των Τούρκων απέναντι των αιχμαλώτων και ζητήσητε, πρώτον, την ταχείαν αποστολήν εις Ανατολήν επιτροπής της Κοινωνίας των Εθνών ίνα εξετάση την εκεί κατάστασιν των αιχμαλώτων, δεύτερον, την αποστολήν αντιπροσώπων της Κοινωνίας των Εθνών εις τα κυριώτερα κέντρα ημετέρων αιχμαλώτων εν Μ. Ασία. Θέλετε προσθέσει ότι ελληνική Κυβέρνησις αναλαμβάνει έξοδα άνω αποστολής, ότι δεν έχει αντίρρησιν εάν Τουρκίαν ήθελεν όπως Κοινωνία των Εθνών αποστείλη εξόδοις τουρκικής Κυβερνήσεως και αντιπροσώπους εις Ελλάδα.
«Κατά πληροφορίας προσώπου ελθόντος εκ Πανόρμου κεμαλικαί Αρχαί μετέφεραν εκεί δύο χιλιάδας αιχμαλώτων προς χρησιμοποίησιν αυτών εις οδοποιίαν. Κατάστασις Ελλήνων αιχμαλώτων τούτων αξιολύπητος. Είναι κεκαλυμμένοι δια σάκκων [στερούνται] δε παντελώς εσωτερικών ενδυμάτων και υποδημάτων απαγορευμένης χορηγήσεως αυτοίς τοιούτων. Τρέφονται λίαν ελλειπώς και οι πλείστοι απέθανον εξ εξαντλήσεως».
Φαντασθήτε ότι επί 5 μήνας μας έτρεφον μόνον με νερό και αλεύρι. Μόνο δε όταν ήλθε η επιτροπή των αιχμαλώτων ήρχισαν να μας περιποιούνται κάπως καλλίτερα.
Τα μεγαλλείτερα βασανιστήρια υπέφερον οι φαντάροι του πυροβολικού, εις τους οποίους έδιδαν 200!! βουρδουλιές την ημέραν δια να μαρτυρήσουν που είχον κρύψει τα κλείστρα των πυροβόλων.
Τόση ήτο η ωμότης των Τούρκων και ο φανατισμός των, ώστε ιδιώται Τούρκοι ηγόραζον Έλληνας στρατιώτας αντί 2-3 λιρών δια να λάβουν την ευχαρίστησιν να τους τουφεκίσουν μόνοι τους.
Την σκληροτέραν τύχην υπέστησαν οι συλληφθέντες εις την Προύσσαν αιχμάλωτοι. Οι Τούρκοι δια να τους ξεφορτωθούν, τους έβαλαν εις την γραμμήν και τους εσάρωνον δια των πολυβόλων, σαν . . . παπιά, κατά την τραγικήν έκφρασίν των. Τοιουτοτρόπως εκ των 16.000 των συλληφθέντων εις την Προύσσαν εγλύτωσαν μόνο οι 300.
Οι ελθόντες χθες αιχμάλωτοι ανήκουν εις όλας σχεδόν τας μεραρχίας και τους σχηματισμούς του εις την Μικράν Ασίαν αιχμαλωτισθέντος Ελληνικού Στρατού, οι περισσότεροι όμως εξ αυτών είνε στρατιώται της ΧΙ Μεραρχίας της αιχμαλωτισθείσης εις τα Μουδανιά. Μας αφηγούνται τα της ζωής των εις την αιχμαλωσίαν, ζωής αδιακόπου ξύλου, εργασίας και νηστείας και μας λέγουν ότι όλοι οι αξιωματικοί της ΧΙ Μεραρχίας κρατούνται ακόμη εις Κιρκ Σεχήρ απογυμνωθέντες και αυτοί όλων των ρούχων και ενδυμάτων των, γυμνοί, πεινώντες, πάσχοντες.
Παρ’ όλην την κατάστασίν των εν τούτοις αυτήν οι αιχμάλωτοι αξιωματικοί ζουν πάντες σχεδόν, υποβληθέντες όμως ιδίως κατά την πρώτην περίοδον της αιχμαλωσίας των εις τους πλέον ακαθάρτους εξευτελισμούς. Τους εξευτελισμούς τούτους υπέστησαν γυμνωθέντες των ενδυμάτων και των υποδημάτων των και αυτοί οι διοικηταί των συνταγμάτων της ΧΙ Μεραρχίας συνταγματάρχαι κ.κ. Κακοσαίος και Καμένος. . .
Αι πληροφορίαι, τας οποίας λαμβάνομεν όσον αφορά την τύχην των αιχμαλωτισθέντων Μικρασιατών στρατιωτών επιβεβαιούν ατυχώς τας ήδη γνωσθείσας επί του πράγματος τούτου πληροφορίας.
Οι Τούρκοι εφόνευσαν και εξακολουθούν να φονεύουν πάντα αιχμάλωτον στρατιώτην τον οποίον ήθελον ανακαλύψη ότι είνε Μικρασιάτης, δυστυχώς δε εις το έργον των αυτών βοηθούνται υπό αριθμού Βουλγαροφώνων αιχμαλώτων στρατιωτών μας, οι οποίοι λησμονήσαντες το προς την Ελλάδα καθήκον των, γίνονται οι καταδόται των συναιχμαλώτων των. Οι ανακαλυπτόμενοι ότι κατάγονται εκ Μικράς Ασίας απαγχονίζονται άνευ διαδικασίας προ των ομμάτων των άλλων αιχμαλώτων.
Η τύχη μας θα ήτο πλέον φρικιαστική και απαισία, αν δεν μας εβοήθουν οι Κιρκασιακοί πληθυσμοί και δεν επεβάλλοντο και εις τους Τούρκους να μας φέρωνται καλλίτερα. Πολλοί Κιρκάσιοι των περιφερείων Πανόρμου και Μπαλουκεσέρ μας έδιδον ενδύματα και τροφήν, αλλά οι Τούρκοι και αι γυναίκες των μας τα άρπαζαν και μας άφηναν πάλι ξυπόλυτους και με μόνο ένα κουρέλλι υποκαμίσου και ένα κομμάτι εσώβρακο . . .
αντί πάσης άλλης τροφής ελάμβανον ένα ή μισό κουτί σαρδελλών πληγούρι και όλα τα ενδύματά των τους αφηρέθησαν καθώς και τα υποδήματα και επέρασαν όλον τον χειμώνα με μόνο τα εσώρρουχα και ξυπόλυτοι. Τα ράκη τα οποία φέρουν οι αιχμάλωτοι, ράκη ενδυμάτων με είκοσι και τριάντα μπαλώματα ή κάθε ενδυμασία, τους τα έδωσαν οι Τούρκοι εις την Σμύρνην εις την οποίαν συγκεντρώθησαν δια να έλθουν εις τας Αθήνας. Το ξύλο τουναντίον, ξύλο ανηλεές, δεν έλειψεν ούτε επί μίαν ώραν, πλείστοι δε εκ των αιχμαλώτων καθημερινώς υπέκυπτον και υποκύπτουν εξ αυτού.
... ο εν Σμύρνη ευρισκόμενος μετά της Διεθνούς Επιτροπής ανταλλαγής των αιχμαλώτων ταγματάρχης κ. Κοττάκης, δια μακράς εκθέσεώς του ανέφερε την οικτράν κατάστασιν εις ην ευρίσκονται οι αιχμάλωτοί μας και την λαμπράν από πάσης απόψεως κατάστασιν εις ην παρεδόθησαν οι Τούρκοι αιχμάλωτοι. Τούτο δε ανηγκάσθη ενώπιον και των λοιπών μελών της Επιτροπής, να το ομολογήση, προσκληθείς και ο Τούρκος αντιπρόσωπος και να εκφράση την ευαρέσκειάν του δια την άριστην υγιεινήν κατάστασιν των Τούρκων αιχμαλώτων και δια το ευπρεπές του ιματισμού των».
Είναι αδύνατον να φαντασθήτε την θηριωδίαν των Τούρκων, όσον και την ληστρικήν απληστίαν των. Αρκεί το χαρακτηριστικόν γεγονός, ότι με τα ξιφίδιά των οι Τούρκοι στρατιώται μας έβγαζαν τα χρυσά δόντια, δια να τα πωλήσουν. Ιδίως απερίγραπτη είναι η θηριωδία του Τούρκου τσαούση Χαλήλ, επικεφαλής της τουρκικής φρουράς αιχμαλώτων, ο οποίος κατακρεούργησε δια του ξιφιδίου του τον εκ Πειραιώς δεκανέα Ηλ. Σακελαρόπουλον, εξώρυξε τα μάτια του εκ Κρήτης δεκανέως Γεωργ. Αμπαρτζάκη και επώλησεν αρκετούς αιχμαλώτους εις Τούρκους μπέηδες, οι οποίοι τους υποχρέωναν ν’ ανοίξουν τάφους, εντός των οποίων του έθαπτον ζωντανούς. . .
Ανήμερα την εορτήν των Χριστουγέννων οι Τούρκοι του Μπαλού-Κεσέρ επανηγύρισαν απαγχονίσαντες 35 αιχμαλώτους στρατιώτας! Την δε πρωτοχρονιάν απηγχόνισαν εις την ιδίαν περιφέρειαν τους Δημητριάδην ανθυπολοχαγόν, τον δεκανέα Αναστ. Καπλανίδην και τον εκ του Γυθείου ιππέα Αρ. Πανουτσάκον.
Όλοι οι ανήκοντες εις τεχνικούς κλάδους αξιωματικοί και υπαξιωματικοί κρατούνται εκεί... Εις ταγματάρχης Τούρκος Αλή Φεσβίς, όστις διηύθυνε καταυλισμόν αιχμαλώτον εις Ουσάκ υπήρξεν ο θηριωδέστερος εκ των άλλων Τούρκων, διότι εκ των 8.000 αιχμαλώτων τους οποίους τω παρέδωσαν προς φρούρησιν κατόρθωσε να παραδώση μόνον 1.600 τους δε λοιπούς εφόνευσε δια των... πολυβόλων.
Εις την Διεθνή Επιτροπήν καταγγέλθη, ότι ο Τούρκος λοχαγός Αλή Μουσταφάς, διοικητής λόχου αιχμαλώτων παρά το Κορκάγιαλη, Πολύγωνο της Σμύρνης αποκρύπτει 400 Έλληνας αιχμαλώτους εντός χαράδρας όπως τους χρησιμοποιή δια την οδοιποιίαν.
Εις το στρατόπεδον αιχμαλώτων Αϊδινίου, την ημέραν που επρόκειτο να μεταφερθούν εις την Σμύρνην, τους έβαλαν και επέρασαν ανυπόδητοι επάνω από μια ελληνική σημαίαν, επάνω εις την οποίαν είχαν σκορπίση γυαλιά πανισμένα...
Πριν την ειρήνη δεν θα αποδώσουν κανένα αξιωματικό του πυροβολικού ή επιτελείου. Για να εξακριβώσουν αν μεταξύ των αξιωματικών που απελευθερώνονταν υπήρχαν αξιωματικοί του πυροβολικού ή επιτελείων ρωτούσαν δήθεν για να τους δώσουν καλύτερη θέση . . . Από τους 10.000 αιχμαλώτους στο Ουσάκ, έμειναν 4.000».Ο μαθητής του Ουλαμού εφέδρων αξιωματικών Βασίλειος Γρηγοριάδης από την Σκύρο περιγράφει: «Μας έβαλαν κατά τετράδας και μας έφεραν προς το Ουσάκ. Οι Τούρκοι, όλος ο όχλος του Ουσάκ, άνδρες, γυναίκες, γέροι, παιδιά μας επερίμεναν με μαχαίρια, ξύλα, σίδερα, πέτρες και άρχισαν να μας χτυπούν, ενώ εμείς εβαδίζαμε τροχάδην για να γλυτώσουμε. Τέσσαρες έως πέντε από εμάς εφονεύθησαν τότε και ένας Τούρκος, ο οποίος είχε ριχθή στην γραμμή μας και εσκότωνε, κατεπατήθη από εμάς και έγινε κομμάτια. Επάνω από τα παράθυρα και από τις στέγες των σπιτιών οι Τουρκάλες μας έχυναν ζεματιστό νερό και εμείς ετρέχαμεν, ετρέχαμε παραλογισμένοι, τρελλοί, για να γλυτώσουμε ... 170 αξιωματικοί εσφάγησαν κατά την μεταφορά τους στο στρατόπεδο Μαγνησίας.
O επί του ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ ιατρός Μπίσιας Ευάγγελος εξηγεί: «Είνε αίσχος πρωτάκουστον δια την υγιειονομικήν ιστορίαν η κατάστασις των ατυχών αυτών θυμάτων της τουρκικής θηριωδίας. Και χασάπηδες ακόμη θα έκαναν επιστημονικωτέρας τας εγχειρήσεις των επί των ασθενούντων ζώων των. Με την ελάχιστην πρόφασιν μιας οιασδήποτε πληγής, ήτις ηδύνατο να θεραπευθή ευκολώτατα και χωρίς χειρουργικήν επέμβασιν, οι Τούρκοι ιατροί ηκρωτηρίαζον τους Έλληνας αιχμαλώτους κατά τον μάλλον απάνθρωπον και τον μάλλον φρικώδη τρόπον, αποκόπτοντες πόδα ολόκληρον, αντί του δακτύλου και μη διστάζοντες να βγάλουν και μάτια ακόμη. Έχομεν πέντε, των οποίων εξώρυξαν τους οφθαλμούς χωρίς καμμίαν ανάγκην! Ενός αναπήρου μάλιστα επειδή μετά την εγχείρησιν του ποδός του εφώναξεν από τον πόνον, του έβγαλε το μάτι ο Τούρκος νοσοκόμος, με την λαβίδα, την οποίαν εκρατούσεν. Εις Ελβετός ιατρός, όστις είδε τους αναπήρους επιβιβαζομένους και εξήτασε τα τραύματά των εχαρακτήρισε την κατάστασιν των τουρκικών νοσοκομείων ως καταισχύνουσα όλην την ιστορίαν του υγιειονομικού κλάδου! Φαντασθήτε ότι τα περισσότερα οστά των εγχειρισθέντων εξέχουν τόσον ανωμάλως, ώστε να προκαλούν την ανατριχίλαν και εις τον απαθέστερον ιατρόν χειρούργον. Και αυταί αι ραφαί των ακόμη και αι άλλαι εγχειρίσεις έχουν ανάγκην και νέας χειρουργικής επεμβάσεως! Αλλά πλέον η πρωτότυπος και ενδεικτικός της υγιειονομικής μερίμνης των Τούρκων είνε ο τρόπος της αλλαγής επιδέσιμων των. Φαντασθήτε ότι όταν επρόκειτο να κάμουν αλλαγάς επιδέσμων, τους έβαζαν όλους μέσα σε μαστέλλα γεμάτα νερό και αυτό όχι δυιλισμένον, τους έπλενον τα τραύματα χωρίς καμμίαν χρήσιν οξυζενέ ή άλλου αντισηπτικού και τα επέδενον με τους ιδίους επιδέσμους!
Χαρακτηριστικόν της φρικιαστικής καταστάσεως των διακομισθέντων αναπήρων αιχμαλώτων είνε και αυτό. Όταν τους είδον οι απελευθερωθέντες Τούρκοι αξιωματικοί αιχμάλωτοι δεν ηδυνήθησαν να κρύψουν τον αποτροπιασμόν τους και σπεύσαντες εξέφρασαν εις τους ¨Ελληνας αξιωματικούς αιχμαλώτους την ειλικρινή και ζωηράν λύπην των δια την βάρβαρον συμπεριφορά των ομοεθνών των προς τους αιχμαλώτους, εν αντιθέσει προς την Ελλάδι καλοπέρασιν των Τούρκων αιχμαλώτων.
Εν γένει, οι πλείστοι των διακομισθέντων είναι μελλοθάνατοι εις τους οποίους ελάχιστην παραχωρούν προθεσμίαν ζωής, εκτός δε 50 ως έγγιστα ασθενών, οι οποίοι δύνανται να βαδίσουν ή μάλλον κατά κυριολεξίαν, να σταθούν στα πόδια τους, όλοι οι άλλοι είνε κατακεκλιμένοι, ελαχίστας παρέχοντας ελπίδες ζωής.
Και ο θάνατος ήρχισε να τους σαρώνη από τώρα. Διότι ένας – ο στρατιώτης Λούσας – απέθανε μόλις επεβιβάζετο εις Σμύρνην και παρεδόθη εκεί προς ταφίν. Δύο άλλοι –στρατιώται και αυτοί- οι Χρ. Βερέμης και Στέφανος Τσιώμας απέθανον κατά τον πλουν. Και τέταρτος, ο Ν. Κωνσταντόπουλος, εξέπνευσεν άμα τη αγκυροβολία της «Αμφιτρίτης» εις τον όρμον Κερατσινίου.
Μεταξύ των αξιωματικών αιχμαλώτων ασθενών, συμπεριλαμβάνετο και ο ανθυπολοχαγός του πυροβολικού κ. Σεβαστός Μοσχούλας ανήκων εις την ΧΙ Μεραρχίαν και τραυματισθείς εις Μουδανιά, όστις είχε την καλωσύνην να συμπληρώση τας πληροφορίας μας. Ενοσηλεύετο εις το νοσοκομείον Προύσσης, όπου νοσηλεύονται και 100 άλλοι αξιωματικοί . . .Το πλείστον εκ του προσωπικού του νοσοκομείου είνε Έλληνες, παρέχοντες προθύμως τας περιποιήσεις των. Ιδιαιτέρως τονίζεται η εξαιρετική στοργή, την οποίαν επιδεικνύει προς τους εκεί νοσηλευομένους αιχμαλώτους ο αρχίατρος και διευθυντής του νοσοκομείου Σουλεϊμάν Γκαλήπ βέης. Επίσης ευρίσκουν κάποιαν περιποίησιν οι αιχμάλωτοι ασθενείς του νοσοκομείου Αδάνων . . . Τούτο όμως δεν ημπόδισεν εις τας αρχάς της εισόδου των αιχμαλώτων εις το τελευταίον νοσοκομείον να διατάξουν αι εκεί τουρκικαί αρχαί τον απαγχονισμόν μιας Μωαμεθανίδος νοσοκόμου, διότι έδειξε ζωηρότερον του δέοντος ενδιαφέρον δια τους Έλληνας αιχμαλώτους. Καθώς επίσης οι ίδιοι Τούρκοι υγιειονομικοί δεν εδίστασαν να φονεύσουν εις το νοσοκομείον Προύσσης τον λοχαγόν Κολοκούρη με άγριον ξυλοκόπημα, διότι προκειμένου να μεταφερθεί εις άλλο νοσοκομείον και αρνηθείς να βαδίση πεζή, διότι δεν ειμπορούσεν, εζήτησε να του φέρουν, ένα άλογον . . .
Το αγριώτερον όμως δείγμα της τουρκικής θηριωδίας παρουσιάζει ένας φανατισμένος Τούρκος χότζας, ο οποίος όταν μετέφερον την πρώτην συνοδείαν των αιχμαλώτων στρατιωτών εις το Εσκή Σεχήρ ηξίωσεν από τον Τούρκον αποσπασματάρχην να την παραδώση εις την λαϊκήν οργήν. Ο Τούρκος αξιωματικός δεν εδίστασε καθόλου να εκπληρώση την ζητηθείσα χάριν και μετ’ ολίγον 55 όλοι Έλληνες στρατιώται έπιπτον θύματα της λύσσης και της αγριότητος του τουρκικού όχλου φονευθέντες δια μαχαιρών, ξύλων και λίθων".
Για να καταδειχθεί η γελοιότητα και διαστροφική τάση της τουρκικής πλευράς, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι σε κάθε στρατιωτικό αιχμάλωτο, οι τουρκικές αρχές έδιδαν την παρακάτω επιστολή:
«Στρατιώτα! Κατόπιν εξαμήνου σχεδόν αιχμαλωσίας οι Τούρκοι σε επιστρέφουν σώον εις την πατρίδα σου. Δέον να σκεφθής ότι ο Ελληνικός Στρατός κατά το διάστημα της 3ετούς κατοχής από της αποβιβάσεως αυτού εις την Ανατολήν εξετέλεσε φρικαλεότητας και καταπιέσεις, έκαυσε χωριά, κωμοπόλεις και πόλεις, εφόνευσεν αγρίως χιλιάδας γυναικοπαίδων κατέστρεψε περιουσίας και μετέτρεψε την Ανατολήν εις σωρόν ερειπίων, πράγματα τα οποία ουδέν πεπολιτισμένον έθνος έπραξε μέχρι τούδε. Όλα ταύτα και συ ιδιίοις όμμασιν είδες, πατριωτικόν ημών καθήκον ήτο να υποστήτε τα αυτά επι των ερειπίων τούτων, αλλ’ η φιλεύσπλαχνος και γενναιόψυχος καρδιά των Τούρκων δεν καταδέχθη τοιαύτα άγρια αντίποινα υπό τας πλέον δυσκόλους περιστάσεις έθρεφε και υμάς ως ιδίους άνδρας και τέλος σας αφίνει ελευθέρους όπως επιστρέψητε εις τας πατρίδας σας.
Οι Τούρκοι σας χαρίζονται εκ μεγαλοψυχίας και εξ αισθήματος ανθρωπισμού όπερ παρ’ αυτοίς έχει πολύ υψωθή. Μη λησμονείτε την χάριν και μεγαλοψυχίαν των Τούρκων, οίτινες μη θέλοντες να σας εμποδίσωσιν από του να επιστρέψητε εις τας αγγάλας των οικεγενειών υμών, χαριζόμενοι σας αφίνουν να επιστρέψητε οίκαδε και μη ρίπτεσθε πλέον εις τοιαύτας περιπετείας, μη αδικείτε, καταθλίβετε και φονεύητε αθώον και άοπλον πληθυσμόν, μη πυρπολήτε ακμάζοντας τόπους και κατοικίας, διότι η εκδίκησις του δικαίου τυγχάνει αυστηρά και βαρεία, μηδέποτε παραμελουμένη.
Ο Τούρκος»
Αυτά είναι ένα μικρό μόνο δείγμα του πολιτισμού τον οποίο διδάσκονται οι νέοι μουσουλμάνοι της Θράκης. Φυσικά και δεν τους λένε οι «δάσκαλοί» τους τα «κατορθώματα» της «μητέρας πατρίδας». Απλώς αφήνουν τον χρόνο να λειτουργήσει έτσι ώστε η πλύση εγκεφάλου, αλλά και η ουσιαστική αποξένωση από την Ελληνική πραγματικότητα και καθημερινότητα, να φέρουν τους μαθητές τους έτσι ώστε να γίνουν το «φρέσκο αίμα» των υπηρεσιών της ΜΙΤ και να λειτουργούν εις βάρος του τόπου που τους γέννησε και τους φροντίζει.
Ο κύριος Χατζηοσμάν, άραγε, τι έχει να πει για όλες αυτές τις καταθέσεις ανθρώπων που γύρισαν από την Μικρά Ασία και που όντας αιχμάλωτοι πολέμου δεν εφαρμόστηκε επάνω τους καμία διεθνής συνθήκη, κανένα είδος πολιτισμού, παρά μόνο το μίσος και η απανθρωπιά… Αυτόν τον πολιτισμό θέλει ο κύριος Χατζηοσμάν να διδάσκονται οι Έλληνες μουσουλμάνοι στα Ελληνικά σχολεία; (αναφέρομαι στην ποιότητα του πολιτισμού και όχι φυσικά στα γεγονότα, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν διδάσκονται...)
Κύριε Χατζηοσμάν γνωρίζετε ιστορία ή την αμφισβητείτε; Και αφού μπορείτε να υποβάλλετε ερωτήσεις, μήπως θα σας ήταν εύκολο να δώσετε και μερικές απαντήσεις ή έστω και μία απάντηση, για όλα όσα έγιναν και γίνονται από τον Τουρκισμό και εις βάρος του Ελληνισμού; Ή ξέρετε μόνο να επαναλαμβάνετε τις ερωτήσεις που σας γράφουν; (φυσικά και εννοώ την γραμματεία σας και δεν σας συνδέω με το Τουρκικό Προξενείο, του οποίου την ανθελληνική δράση φαντάζομαι πως καταδικάζετε επίσημα και ενυπόγραφα, εάν ποτέ σας ζητηθεί…)
Ακολουθεί η ερώτηση του κυρίου Χατζηοσμάν
Σε λίγες μέρες ξεκινάει η νέα σχολική χρονιά και τα μειονοτικά σχολεία της Θράκης δεν είναι ακόμα έτοιμα να υποδεχθούν τους μαθητές. Συγκεκριμένα, υπάρχουν ελλείψεις σε εκπαιδευτικό υλικό. Δεν έχουν σταλεί τα βιβλία της έκτης (ΣΤ) τάξης όλων των μαθημάτων του τουρκόγλωσσου προγράμματος, με αποτέλεσμα οι μαθητές σε λίγες μέρες να μην λάβουν βιβλία για τη νέα σχολική χρονιά.
Επιπλέον, είναι επιτακτική η ανάγκη διοργάνωσης επιμορφωτικών σεμιναρίων για τα νέα βιβλία του τουρκόγλωσσου προγράμματος. Το αίτημα αυτό έχει διατυπωθεί επανειλημμένα από τους Συλλόγους των δασκάλων που στελεχώνουν το τουρκόγλωσσο πρόγραμμα στα μειονοτικά σχολεία της Θράκης, χωρίς να εισακουστεί. Οι δάσκαλοι δεν είναι εξοικειωμένοι με το εκπαιδευτικό υλικό και δεν υπάρχει καμία ενημέρωση για την μέθοδο και τον τρόπο διδασκαλίας, γεγονός που επηρεάζει την ποιότητα της εκπαίδευσης.
Βάσει των παραπάνω ερωτάται ο υπουργός :
1. Αν θα μεριμνήσει για την άμεση αποστολή των εγχειριδίων της έκτης (ΣΤ) τάξης στα μειονοτικά δημοτικά σχολεία της Θράκης ούτως ώστε η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς να βρει τους μαθητές της μειονότητας εφοδιασμένους με το απαραίτητο εκπαιδευτικό υλικό.
2. Εξετάζει το ενδεχόμενο διοργάνωσης επιμορφωτικών σεμιναρίων των νέων σχολικών εγχειριδίων για τους δασκάλους προκειμένου να ανταποκριθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στις ανάγκες του τουρκόγλωσσου προγράμματος;
Υποθέτω πως ο κύριος Χατζηοσμάν, λόγω νηστείας αλλά και λόγω… φόρτου προγράμματος δεν θα μπορεί να απαντήσει στις ερωτήσεις που του θέσαμε μέσα από το ιστολόγιο. Ούτε φυσικά έχω την εντύπωση πως είναι ένας άτιμος πολιτικός και άνδρας, που θα έλεγε ψέματα ενώπιον του Θεού και των ανθρώπων, για να υποστηρίξει και να συνεχίσει την τουρκική προπαγάνδα εις βάρος της πατρίδας του, της Ελλάδας…
Το μόνο που τον ενδιαφέρει, φυσικά, είναι η… Παιδεία των νέων (αγοριών και κοριτσιών) μουσουλμάνων της Θράκης, στους οποίους ελπίζει να μεταδώσει το ελληνικό πνεύμα…!!!
Έτσι δεν είναι κύριε Χατζηοσμάν;
Ή μήπως κάνω λάθος;
Κωνσταντίνος

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση