Μεγάλος κίνδυνος να "δώσουμε" την υφαλοκρηπίδα στην Τουρκία

Γνωρίζει ο Καραμανλής τι γίνεται;

Σε παταγώδη αποτυχία οδηγείται η ιδέα που είχε η ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών να προκαλέσει διαπραγματεύσεις με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση της μεταξύ των δύο κρατών υφαλοκρηπίδας.Αποτέλεσμα της δυσμενούς αυτής εξέλιξης είναι ο άμεσος, πλέον, κίνδυνος αντίστοιχης συμφωνίας Τουρκίας - Αιγύπτου που συνεπάγεται ουδετεροποίηση μεγάλου μέρους της ελληνικής υφαλοκρηπίδας νοτίως του Καστελλορίζου και το πέρασμά της σε τριεθνή δικαιοδοσία.Στην πράξη αυτό θα σημάνει την τουρκική παρουσία σε ελληνικές θαλάσσιες ζώνες με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Η αιγυπτιακή κυβέρνηση, όχι μόνον αρνείται ως βάση συζήτησης τη διεθνώς αποδεκτή θέση ότι το Καστελλόριζο, η Κάρπαθος και όλα τα νησάκια του Ν.Α. Αιγαίου έχουν υφαλοκρηπίδα και άρα αυτή πρέπει να συνυπολογιστεί στις διαπραγματεύσεις με οποιαδήποτε ενδιαφερόμενη χώρα, αλλά προχώρησε σε μια ενέργεια που αντιβαίνει τα διεθνώς κρατούντα και υπονομεύει τη νομική βάση της διαπραγμάτευσης. Ενώ είχε προσδιοριστεί για τις 22 Ιουνίου ο πέμπτος κατά σειρά γύρος διαπραγματεύσεων με την ελληνική αντιπροσωπεία, ειδοποίησε την τουρκική κυβέρνηση και την προσκάλεσε για συνομιλίες στο Κάιρο δύο μέρες μετά, δηλαδή στις 24 του ίδιου μήνα.
Σχετική ειδοποίηση έλαβε η Αθήνα με άκρως απόρρητο τηλεγράφημα του πρέσβη μας στο Κάιρο Ι. Α. Ζέπου, ο οποίος αφού ενημερώνει ότι ο αιγύπτιος αναπληρωτής υπουργός του «διατύπωσε πρόταση όπως ο επόμενος γύρος διμερών διαβουλεύσεων για οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών λάβει χώρα στο Κάιρο 22 Ιουνίου» εφιστά την προσοχή όλων καθώς ανώτατο στέλεχος του αιγυπτιακού υπουργείου Εξωτερικών του εμπιστεύτηκε την πληροφορία ότι η κυβέρνησή του «έχει προτείνει στην τουρκική πλευρά να έλθει εδώ για αντίστοιχες διμερείς διαβουλεύσεις στις 24/6/09».
Η ανθελληνική αυτή ενέργεια της Αιγύπτου έρχεται σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία:
1ον) Η ελληνική πλευρά έχει ανοίξει τα χαρτιά της και τα σχετικά επιχειρήματά της στο ελληνοαιγυπτιακό τραπέζι των διαπραγματεύσεων, σε μια ανεξήγητα απέλπιδα προσπάθεια να πείσει τους Αιγυπτίους όταν αυτοί δεν δείχνουν καμία διάθεση για συμφωνία.
2ον) Έχουν παρέλθει πάνω από 18 μήνες από την έναρξη των ελληνοαιγυπτιακών διαπραγματεύσεων και οι κυβερνητικοί παράγοντες του Καΐρου εφαρμόζουν στάση και πρακτική εντελώς διαφορετική από αυτήν που υιοθέτησαν πριν από περίπου τρία χρόνια σε ανάλογες διαπραγματεύσεις με την Κύπρο, με αποτέλεσμα αυτές να έχουν αίσιο τέλος.
3ον) Η κυπριακή κυβέρνηση έχει κάνει γνωστή στα αρμόδια όργανα του ΟΗΕ την πρόθεσή της να οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Ελλάδα. Κάτι αντίστοιχο η ελληνική κυβέρνηση, με εισήγηση προφανώς της υπουργού Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη, αρνείται πεισματικά να πράξει, δημιουργώντας έντονη δυσαρέσκεια ακόμα και σε παραδοσιακά συντηρητικούς διπλωματικούς παράγοντες.
4ον) Η τουρκική κυβέρνηση υπονομεύει κάθε προσπάθεια της Ελλάδας να καθιερώσει ως βάση ανάλογων διαπραγματεύσεων την αυτονόητη αρχή ότι τα νησιά του Ν.Α. Αιγαίου έχουν υφαλοκρηπίδα.
Οι τέσσερις προαναφερθείσες επισημάνσεις δημιουργούν ένα εντελώς αρνητικό πλαίσιο που, όπως είναι φυσικό, δεν ευνοεί σ' αυτήν τη χρονική στιγμή συνέχιση ανάλογων διαπραγματεύσεων.
Παρ' όλα αυτά, η κυβέρνηση με επιμονή της κ. Μπακογιάννη συνεχίζει τις διαπραγματεύσεις αντί να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην αιγυπτιακή κυβέρνηση ότι δεν μπορεί να παίζει φιλοτουρκικά παιχνίδια πίσω από την πλάτη μας. Το μήνυμά της αυτό θα μπορούσε να το στηρίξει -επιπροσθέτως- στα νομικά κείμενα της Σύμβασης του Δικαίου της Θαλάσσης του 1982 που ξεκαθαρίζουν ότι στη συγκεκριμένη περιοχή δεν υφίσταται τουρκοαιγυπτιακή υφαλοκρηπίδα, αλλά μόνο ελληνοαιγυπτιακή και ελληνοκυπριακή. Αυτό άλλωστε το γνώριζαν κατά βάθος οι Αιγύπτιοι και επί το πλείστον το είχαν υιοθετήσει όταν πριν από τρία χρόνια υπέγραφαν σχετική συμφωνία με τον αείμνηστο κύπριο Πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο.
Μέχρι σήμερα η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει κάνει οτιδήποτε και απλώς παρακολουθεί τις εξελίξεις στέλνοντας εντελώς διαφορετικά σήματα προς την άλλη πλευρά.
Δεν έχει ζητήσει, για παράδειγμα εξηγήσεις από την αιγυπτιακή κυβέρνηση για το νόημα της συνάντησης Αιγύπτου-Τουρκίας για τις θαλάσσιες ζώνες σε μια στιγμή που οι αντίστοιχες ελληνοαιγυπτιακές συζητήσεις βρίσκονται σε πολύ λεπτό σημείο. Όχι μόνο ένας, αλλά τρεις έμπειροι πρέσβεις μας επεσήμαναν ότι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να προειδοποιήσει την Αίγυπτο ότι παράλληλες, υπονομευτικές για το όλο θέμα, συνομιλίες με την Τουρκία έξω από το πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου για τον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών, θα έχει άμεσες επιπτώσεις στο σύνολο των ελληνοαιγυπτιακών σχέσεων.
Είναι μια κίνηση που επιβάλλεται από τα γεγονότα και νομιμοποιείται η Ελλάδα να κάνει, καθώς στην περιοχή αυτή δεν μπορεί να υπάρξει εφαπτόμενη υφαλοκρηπίδα μεταξύ Αιγύπτου και Τουρκίας.
Περί αυτού είχε άλλωστε επιχειρηματολογήσει η Κύπρος στις προ τριετίας συνομιλίες της με την Αίγυπτο. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αμέσως μετά την κυπροαιγυπτιακή συμφωνία η Λευκωσία επέμενε να γίνει μια αντίστοιχη με την Ελλάδα.
Οι προσπάθειές της όμως έπεσαν στο κενό και τώρα είναι ορατός ο κίνδυνος να πέσουμε στην τουρκική και αιγυπτιακή παγίδα και να ακυρώσουμε από μόνοι μας το αναφαίρετο δικαίωμά μας να προσδιορίσουμε σημείο επαφής μεταξύ ελληνικής και κυπριακής υφαλοκρηπίδας. Είναι ευνόητο ότι το αντίθετο θα ήταν ολέθριο στρατηγικά και αμυντικά και άκρως επιζήμιο εθνικά.Είναι εξοργιστική η απάθεια της κ. Μπακογιάννη έναντι ενός ακόμη εθνικού ζητήματος. Το ερώτημα είναι αν ο πρωθυπουργός είναι γνώστης αυτών που φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα η εφημερίδα μας και των άκρως βλαπτικών παρενεργειών στο εθνικό μας θέμα που αυτές συνεπάγονται.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση