Και οι δαίμονες ομολογούν - Συνομιλίες με δαίμονες

Συγκλονιστικές μαρτυρίες

από το αντίθετο στρατόπεδο

Μόλις ανοίξουν τα βιβλία μας (Σολομωνική και αλλά με μα­γείας και επικλήσεις δαιμονίων) εμείς είμεθα παρόντες.
- Όλους τους άλλους αιτιώνται, ουδέποτε όμως εμένα υπο­πτεύονται. Όλοι οι άλλοι είναι αιτία, και έμενα πού είμαι ή πραγμα­τική αιτία, ούτε με αναφέρουν, και εγώ κάνω ανενόχλητος τη δου­λειά μου.
- Πώς θα εμφανισθώ εις τον αρχηγό μου και να ειπώ ότι απέ­τυχα; Προτιμώ να με κτυπά και να με παιδεύει εδώ ο Θεός σου, παρά να πέσω στα χέρια του αρχηγού μου.
- Ούτε εισέρχομαι ούτε εξέρχομαι μόνος μου από τον άνθρωπο. Εάν ΕΚΕΙΝΟΣ, δεν μου επιτρέψει, ουδεμία κίνηση δύναμαι να κάνω μόνος μου. Έχει το σχέδιο του και με κρατά να σας παι­δεύω. Με τα ιδικά μας κλωτσοκοπήματα έρχεσθε κοντά του. Προτι­μά να υποφέρετε εδώ ολίγον χρόνο, για να μη παιδεύεσθε αιώνια, μαζί μας. Μόνον όταν βεβαιωθεί, ότι δεν θα τον αποχωρισθείτε, τότε μας διώχνει.

Οι δαίμονες προς αρχάριο μάγο:
- Μη φοβάσαι. Είσαι δικός μας. Αυτά, πού διαβάζεις, (διάβαζε «ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ») εμείς τα βάζομε στο μυαλό εκείνων, πού τα τυπώ­νουν σε βιβλία. Αυτά τα συνεχή μαγικά, πού δείχνουν οι τηλεορά­σεις, τους μάγους και τις μάγισσες, εμείς τα υποδεικνύαμε, για να δαιμονίζουμε τα βρέφη και όσους τα βλέπουν...
- Όπως και όσα κι αν σου πω και σου περιγράψω, είναι αδύνα­τον να συλλαβής τι υποφέρομε, όταν αυτή ή φωτιά συναντηθεί με μας μέσα του (εννοεί ο δαίμονας το άρρωστο άτομο, πού κοινωνεί των Άχραντων Μυστηρίων). Αν ανάψουν όλα τα πετρέλαια της Α­ραβίας και όλα τα πετρέλαια του κόσμου, δεν φθάνουν τη φωτιά,πού μας κατακαίγει όταν κοινωνεί αυτός... (δηλαδή ο ασθενής).
- «Δεν θέλω να κινείται ούτε μία ανθρωπινή σκιά επάνω εις τον πλανήτη της γης», λέγει αφρίζων ο διάβολος με απερίγραπτο κακία.
- Κάνω τόσον όμορφα την κάθε μου ενέργεια, πού είναι αδύ­νατον να με ανακάλυψης, πότε και πώς ενεργώ.
- Σάς υπόσχεται ΕΚΕΙΝΟΣ τον Παράδεισο και δεν τον ακολουθείτε. Σας υπόσχομαι εγώ την Κόλασιν και Όλοι έρχεσθε μαζί μου.
- Εγώ κάνω ακατάπαυστα το καθήκον μου και σας πολεμώ.Εσείς κάνετε το καθήκον σας να με καταπολεμείτε Όπως εγώ σας καταπολεμώ;
- Το όνομα μου είναι διάβολος. Αυτό σημαίνει, ότι τίποτε άλλο δεν μπορώ να κάνω, ειμή μόνον να διαβάλλω. Δεν αναγκάζω κανένα. Εσείς διατί έρχεσθε μόνοι σας σε μένα;
ΟΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ
Εις το κεφάλαιο τούτο έχομε ως παραδείγματα τους μεγάλους ασκητές τής Εκκλησίας μας. Ό μέγας Αντώνιος μάχεται κατά των δαιμόνων και δεν παραλείπει να μνημονεύει και να εξιστορεί τις παγίδας των δια την συμμόρφωση και ψυχική ωφέλεια των πιστών. Εις την συνέχεια όλοι οι ασκητικοί πατέρες αναφέρουν, τι οι δαίμονες ομολογούσαν, όταν καταπιέζονταν είτε δια να παρασύρουν εις την πλάνη τους πολεμούντας αυτούς είτε δια να προκαλέσουν εντυπωθείς.
Ημείς πιστεύομεν, ότι ο διάβολος είναι ψεύστης και πηγή του ψεύδους και πατήρ του ψεύδους. Γνωρίζομεν, ότι ο ψεύστης και παμπόνηρος πολλάς φοράς λέγει την αλήθεια, δια να παρασύρει τους ακούγοντας εις το ψεύδος του. «ου γαρ αυτού τα νοήματα αγνοούμε» (Β' Κορ. 2, 11).
Από αυτάς τάς αληθείας, τάς οποίας εν τη πανουργία του λέγει ο διάβολος, θα παραθέσωμεν ωρισμένας πιστεύοντας, ότι θα βοηθηθούν τους αναγνώστες.
ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ ομιλεί το πνεύμα το ακάθαρτο.
- Εάν δεν πιστεύεις σε αυτό πού κρατάς, (εννοεί τον Τίμιον Σταυρόν), ούτε φοβούμαι ούτε υπολογίζω τίποτε. και αν ακόμη φορτωθείς και Εκείνον, που έχεις εκεί μέσα (εννοεί τον Εσταυρωμένο πού είναι εις το Ιερόν όπισθεν της Αγίας Τραπέζης), πάλιν εγώ δεν φοβούμαι, αφού δεν πιστεύεις τι βαστάζεις». Εξ ,αυτού δυνάμεθα ημείς να είμεθα προσεκτικοί. Εάν χωρίς πίστιν έχομεν τον σταυρόν κρεμάμενο στο στήθος μας, εάν τον κρατούμε μεγάλο ή μικρό στο χέρι μας, εάν τυπώνωμεν το σημείο του σταυρού επάνω μας - προ πάντων όσοι με ταχύτητα και με βιασύνη, απρόσεκτα, χωρίς καν να είναι το σημείον του σταυρού — ο διάβολος δεν φεύγει. Μάλλον έρχεται καταγελών και εμπαίζων ημάς.
Περί τής δυνάμεις των αγίων ΕΙΚΟΝΩΝ.
- Οποιαδήποτε εικόνα, είτε μικρή είναι είτε μεγάλη, με καταδιώκει εάν την πιστεύεις. Εάν όχι, δεν φοβούμαι και δεν τρομάζω ομολογεί όφις ο κακούργος.
Μην αναμένεις, αγαπητέ αναγνώστα, να εύρης την τάδε ή την τάδε εικόνα, δια να προσευχηθείς. Όσον μικρή και ασήμαντη —όπως νομίζομε— και αν είναι οποιαδήποτε εικόνα, οποιουδήποτε αγίου θαυματουργεί και εκδιώκει τούς δαίμονας. Αρκεί εσύ και εγώ να έχομε πίστιν, ακράδαντων πίστιν.
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
«Δεν φοβούμαι και δεν αποχωρώ με την παπαγαλία σας. Εγώ φοβούμαι και τρέμω τη προσευχή, πού βγαίνει από καρδιά γεμάτη δάκρυα. Διαφορετικά εγώ γελώ και σας κοροϊδεύω. Το όπλο, πού τρέμω, είναι ή προσευχή μετά δακρύων».
Η προσευχή, πού γίνεται απλώς με το στόμα, ουδέποτε στοιχίζει στον δαίμονα. Ή προσευχή πού γίνεται και πηγάζει από την καρδιά και συνοδεύεται με δάκρυα, εισακούεται εις τον Θρόνο του Θεού και κατακαίγει τους δαίμονας. Εκείνος, πού προσεύχεται συνεχώς, άλλοτε νοερός και άλλοτε κατά μόνας, δεν αφήνει έδαφος ελεύθερον να πλησίαση ο δαίμονας. Αυτό τονίζει ο Απ. Παύλος. (Α' Θεό. β, 17).
Περί της Θείας χάριτος και της ΣΚΕΠΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
- Εάν δεν σας έσκεπε την ώρα, πού είσθε εις τον Θρόνων Του (εννοεί , τον θείον άμβωνα) και κηρύττεται τα λόγια Του, θα σας έκανα να σας περιγελά όλος ο κόσμος».
ΙΙόση έχθρα έχει ο διάβολος εναντίον των ομιλούντων τον λόγο του Θεού, δεν δυνάμεθα να περιγράψομε. Ή θεία χάρις του Θεού, ή Πανάχραντος Θεοτόκος, οι άγιοι και οι άγγελοι περιφρουρούν και διαφυλάττουν την ώρα του θείου κηρύγματος τον κήρυκα του θείου λόγου. Γι` αυτό αφρίζει και τρίζει τους οδόντας του ο διάβολος, διότι δεν έχει την δύναμη να πλησίαση. Προ πάντων τούτων, δια να έχει πλούσια την Θείαν σκέπην ο ιεροκήρυκας χρειάζεται να είναι ταπεινός και προετοιμασμένος. Τότε έχει επιτυχία εις το έργον του προς δόξα Θεού.
Περί των σατανικών βιβλίων τής ΜΑΓΕΙΑΣ
«Μόλις ανοίξουν τα βιβλία μας, είμεθα παρόντες».
Βιβλία δικά του ο διάβολος εννοεί κάθε σατανικό βιβλίο, πού χρησιμοποιούν οι μάγοι, δια να προσκαλούν εις βοήθειάν των τους δαίμονας. Την πρώτη θέση κατέχει το βιβλίο, πού λέγεται «Σολομωνική». Η συγγραφή του βιβλίου τούτου απεδόθη εις τον Σολομώντα. Τούτο όμως είναι παντελώς αβάσιμο και αστήρικτο. Μάλλον οι μάγοι, δια να επιτύχουν την διάδοση του, επαινούσα και απέδωσαν την συγγραφή του βιβλίου τούτου εις τον Σολομώντα. Σύγχρονος τρόπος μεταδόσεως της μαγείας είναι ή ΜΑΓΕΙΑ τής Τηλεοράσεως με διαβολικά καθαρώς κινούμενα σχέδια με ονομασία ο ΜΑΓΟΣ ή ,ή ΜΑΓΙΣΣΑ και «ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ».
Τα ίδια σχέδια υπάρχουν αποτυπωμένα εις ειδικά, βιβλία. Πολλά μικρά παιδιά έφθασαν δαιμονισμένα εις την Έκκλησίαν εξ αυτών των πηγών. Είναι καθαρή και εξακριβωμένη παγίδα του διαβόλου, δια να δαιμονίζει τα παιδιά! Ας προσέξουν οι γονείς.
Εμείς τα βάζουμε — λέγουν οι δαίμονες, δια να σας κάνουμε δικούς μας».
Περί των ΠΑΓΙΔΩΝ του διαβόλου.
- « Όλους τους άλλους αιτιώνται, εις κάθε των πρόβλημα, ουδέποτε όμως υποπτεύονται εμένα. Όλοι οι άλλοι είναι ή αίτια των προβλημάτων, πού δημιουργούνται και εμένα, πού τα δημιουργώ, πού είμαι ή πραγματική αιτία, ούτε με αναφέρουν».
Εάν δώσωμεν λίγη προσοχήν θα αντιληφθούμε ότι στην ζωήν μας. μας πταίουν όλοι οι άλλοι. Εις την πραγματικότητα όμως οι άλλοι γίνονται όργανα του διαβόλου. Όπισθεν κάθε αιτίας των πρόβλημα των, πού δημιουργούνται είναι ο διάβολος, πού ενεργεί. Αυτόν προ πάντων να καταπολεμούμε και όχι τα αποτελέσματα. Την ρίζαν, όχι τους κλάδους. Αιτία παντός κακού και πάσης πονηράς πράξεως είναι πάντοτε ο μισόκαλος διάβολος.
Περί της ΚΑΚΙΑΣ του διαβόλου.
-Είναι διαφορετικό να με βλέπεις να βασανίζω άλλους από του να μου επιστρέψει να έλθω και να βασανίζω εσένα».
Πόσοι και πόσοι εις τα άσυλα και τάς νευρολογικός κλινικάς βασανίζονται υπό του δαίμονος! Πόσοι και πόσοι από τάς μαγείας και την κακίαν των μάγων και των φθονερών ανθρώπων βασανίζονται και υποφέρουν! και ημείς, πού βλέπομεν αυτούς να πάσχουν, άλλοτε λέγομεν, ότι είναι σκηνοθετημένες πλά­νες, άλλοτε ότι είναι ένα μεγάλο ψεύδος, και άλλοτε ότι γίνονται από σκοπού, δια να προκαλέσουν οι πάσχοντες την περιέργεια των αφελών... Ό διάβολος όμως δεν είναι αστείων πείραμα ή αιτία γέλωτος. Μόνον όσοι υπέφεραν και όσοι υποφέρουν γνωρίζουν τι θα ειπεί διάβολος. Ημείς ας προσευχώμεθα δια τους αδελφούς μας και ας παρακαλούμε τον Θεόν, να μην επιτρέψει εις ημάς μίαν τοιαύτην δοκιμασία.
Ό Εωσφόρος κατατυραννάει τούς δαίμονας.
-«Πώς θα εμφανισθώ εις τον αρχηγό μου και να ειπώ ότι απέτυχα; Προτιμώνα με κτυπά εδώ ο δικός σου (εννοεί την ουράνιον τιμωρία πού υφίσταται),παρά να πέσω εις τα χέρια του αρχηγού μου».
Εκ της διαβολικής αυτής ομολογίας φαίνεται ή κακία μεταξύ των δαιμόνων Η απέραντος αγάπη των αγγέλων του ουρανού έχει αντίθετο την κακίαν και την εκδίκησιν των δαιμόνων. Την άκρα αγάπη, πού τρέφει ο Θεός προς τους αγγέλους την άκρα κακίαν και έκδίκησιν, που τρέφει ο Εωσφόρος προς τους δαίμονας. Θεέ μου, απάλλαξε μας της κακίας του διαβόλου και της αιωνίου κολάσεως.
Περί της ΠΤΩΣΕΩΣ των πιστών.
Εγώ κατεξευτέλισα και έρριψα γρανίτες, και θα γνωρίσης εσύ ποτέ τάς πονηρίας μου;»
Μη ποτέ καυχηθεί άνθρωπος, ότι γνωρίζει τάς παγίδας του διαβόλου «Ειμή ότι Κύριος ην εν ήμίν, τις ικανός σώος φυλαχθήναι, εκ του εχθρού άμα, και ανθρωποκτόνου;» Διαθέτει πείρα ο διάβολος δισεκατομμυρίων ετών. Από τής ήμερος της πτώσεως του έως σήμερον. Ημείς;
Ή παγίδα της ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ
Είσαι λέγει ο παμπόνηρος δαίμων, ο εκλεκτός του Θεού. Δι' αυτό σε εξέλεξε να μας πολεμάς. Είναι τόσον ευχαριστημένος ο Θεός σου, πού σε καμαρώνει, γιατί είσαι ενώπιον Του δίκαιος...».
Χρησιμοποιεί ο διάβολος εις μεγάλον βαθμό την παγίδα της κολακείας και υπερηφάνειας. και εν τη επιτυχία του, ο άνθρωπος αποκόπτεται από τον Θεόν. Χάνει την Θείαν χάριν. και αποκτά την αίώνιον κόλασιν . Ό Θεός «ύπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν». (Ιακώβ. 4, 6) (Α' Πέτρ. 5, 5).
Άνευ του θελήματος του ΘΕΟΥ δεν γίνεται ΤΙΠΟΤΕ.
-Ούτε εισέρχομαι ούτε εξέρχομαι μόνος μου — λέγει ο πονηρός δαίμονας-.
Εάν ΕΚΕΙΝΟΣ δεν μου το επιτρέψει, ουδεμία κίνηση μπορώ να κάνω μόνος μου.Έχει το σχέδιο Του και με κρατά να σας παιδεύω. Με τα δικά μας κλωτσοκοπήματα έρχεσθε κοντά Του. Γι` αυτό μας επιτρέπει να σας παιδεύομε. Προτιμά ναυποφέρετε εδώ ολίγον χρόνο, για να μη παιδεύεσθε αιώνια μαζί μας. Μόνονόταν βεβαιωθεί, ότι δεν θα τον αποχωρισθείτε, τότε μας διώχνει.»
Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν». (Ίωάν. 15,5). Αυτή ή αλήθεια εφαρμόζεται πλήρως στην, περίπτωσιν των δοκιμαζόμενων υπό του διαβόλου. Ουδέ χιλιοστόν του ανθρωπίνου οργανισμού δύναται να εγγίση ο διάβολος, αν ο Θεός δεν του επιτρέψει. Το Θαύμα επιτελείται μόνον, όταν δια της δοκιμασίας ωρίμαση ο άνθρωπος και αντιληφθεί πόσον κακούργος είναι ο «διάβολος, πού με προθυμία, εργαζόμεθα εις τους αμαρτωλούς αγρούς του. Η ειλικρινής αγάπη προς τον Θεόν και ή νέκρωσις και ειλικρινής απάρνησις της αμαρτίας επιφέρει το θαύμα.
Ή αποστολή του διαβόλου και οι μάγοι.
- « Εσείς με καταδιώκετε — ομολογεί ο κακούργος διάβολος — και εκείνοι (εννοεί τους μάγους) με στέλλουν και με ξαναστέλλουν, «κλοτσοσκούφι» με κάνατε.
Τι θα γίνη εις το τέλος; Όταν διώχνεται ο διάβολος με τη δύναμη της Εκκλησίας, επιστρέφει μετά πολλής μανίας εις τους μάγους, πού τον διατάζουν να φέρει εις πέρας την αποστολή του. Πόσοι και πόσοι μάγοι, δεν εύρον ακαριαίων θάνατον, όταν ο διάβολος επιστρέφων αφέθη ελεύθερος από τον Θεόν να εκδικηθεί. Αν ξέρανε οι μάγοι ότι ο διάβολος εκδικείται αυτούς τους ιδίους, ουδέποτε θα συμμαχούσαν με τον σατανά. Το δε φοβερότερο πάντων, δεν είναι ή πρόσκαιρη εκδίκηση, αλλά ή αιώνια κόλαση.
Σημειώνουν και ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ
«Είμαι από πάνω σου και σε παρακολουθώ - λέει ο παμπόνηρος και μισόκαλος. Προσέχω τα μάτια σου, τη γλώσσα σου, τα έργα σου. Έχω μια πενάρα και καταγράφω λεπτομερώς την ήμέραν, την ώρα, το δευτερόλεπτο, τα άτομα, , τον τόπον. Ότι καταγράψω, θα σου τα φανερώσω αν δεν προφθάσεις να τα σβήσεις» ( Εννοεί, με το μέγα μυστήριο της εξομολογήσεως.)
Πόσοι δεν γνωρίζουν την άγρυπνο παρακολούθηση του διαβόλου! Παραμονεύει από ώρα εις ώρα να εύρη ευκαιρία να κερδίσει έδαφος. Ό φόβος και ο τρόμος πρέπει να κατέχουν την ζωήν μας δια να σωθώμεν. «Μετά φόβου και τρόμου την εαυτών σωτηρίαν κατεργάζεσθε» (Φίλιπ. 2, 12).Η εξομολόγηση πρέπει να είναι ζώσα και ενεργός, δια να εξαλείφει πάσα αμαρτία τής ψυχής μας.
ΒΛΑΣΦΗΜΕI ο διάβολος εντός του Ιερού Ναού;
Όσον και αν τον βλασφημούμε εμείς, δεν μας υπολογίζει και δεν μας λαμβάνει ύπ' όψιν. Όταν εσείς τον βλασφημείτε, τότε λυπείτε και τότε πονεί διά τάς πληγάς, πού του ανοίγετε».
Απαθής παραμένει ο Κύριος μας και Θεός μας, όταν ο διάβολος βλάσφημη το άγιον και ύπερύμνητον Όνομα Του. Όπως κατά τον ίδιον τρόπον απαθής παραμένει και ή Πανάχραντος Παναγία μας και οι άγιοι άγγελοι και οι άγιοι της Εκκλησίας μας. Η λύπη και ο πόνος προξενείτε εις τον Θεό και εις την Παναγιά μας μόνον, όταν ημείς βλασφημούμε το ΥΠΕΡ ΠΑΝ ΟΝΟΜΑ του Θεού μας και των αγίων της Εκκλησίας μας.
-Πουθενά δεν βρίσκεται τόσο κοντά Παράδεισος και κόλαση, όσο στην Εκκλησία·.
Καθώς λέγει μία πιστή ψυχή, ή αγιότητα, ή χαρά και ή ουρανιά καθαριότητα. και δίπλα ή φοβερή αιχμαλωσία του ανθρώπου στην αμαρτία, στη μανία της κόλασης».
Ή ιδία πιστή ψυχή λέγει: όσο ιερότερος ο χώρος, τόσο μεγαλύτερα τα βάσανα των δαιμόνων, αλλά και τόσο πιο βαθιά ή κάθαρση τους».
Ό διάβολος συνεργεί στην ΜΕΤΑΝΟΙΑ;
«Με τα δικά μας κτυπήματα έρχεσθε σεις εις την αγκάλη Του. Αν δεν είμεθα εμείς, ποίος από σας θα ήρχετο εις την Έκκλησίαν Του;».
Άθελα του ο παγκάκιστος συνεργεί εις μετάνοιαν. Πλήθος ασθενών παραδέχονται μετά δακρύων, ότι ή δοκιμασία, πού παρεχώρησεν ο Θεός να υποστούν, εγένετο αιτία μετανοίας. Δια αυτής γνωρίσαμεν και αγαπήσαμε τον Θεον, ομολογούν.
-Εν θλίψει εμνήσθημέν Σου Κύριε». « Εν ήμερα θλίψεώς μου τον Θεόνεξεζήτησα, ταίς χερσί μου νυκτός εναντίον αυτού, και ουκ ηπατήθην». (Ψαλμ.76, 3».
ΑΞΙΩΣΕΙΣ του διαβόλου
Ομιλώντας το δαιμόνιο προς τον Θεόν δια τον αμαρτωλό λέγει:
«Βλέπεις πόσον αγαπά εσένα και πόσον αγαπά εμένα; Αρα δεν είναι με το δικό σου μέρος, αλλά με το δικό μου. Τα έργα του είναι έργα μου. Ουδεμία σχέση έχουν με το ιδικό Σου θεϊκό θέλημα.
Οι αυθάδεις αυτές αξιώσεις του διαβόλου έναντι του Θεού είναι αποτέλεσμα των δικών μας πράξεων. Ό διάβολος είναι ο κατήγορος μας προς τον Θεόν.
Από τον Θεόν ο διάβολος απαιτεί να του παραχωρήσει άδεια καταλήψεως του ανθρώπου, διότι τα έργα μας δεν είναι του Θεού, αλλά του διαβόλου. Κύριε σώσον ημάς.
«Κύριε μη, απόρριψης ημάς από του προσώπου Σου..,». (Ψαλμ. 50, 13).
Ο λειτουργός του Θεού και οι ΜΑΓΟΙ.
—«Δι αυτούς, — λέγει το πονηρό δαιμόνιον — πού τους Έχω εγώ και κάνουντα μαγικά μου, να προσεύχεσαι πάντοτε και ουδέποτε να τους καταράσαι. Διότιαν για σας Εκείνη (εννοεί την Παναγία μας) κλαίει μίαν φοράν, δια τους μάγους κλαίει δύο φοράς, διότι γνωρίζει πού θα πάνε».
Το θλιβερό κατάντημα των μάγων δεν δύναται ανθρώπινος νους να το συλλαβή. Σύμβουλοι στο παρόντα κόσμον και σύμμαχοι και όργανα των μάγων είναι οι δαίμονες με ανταλλαγή την αίώνιον και άθάνατον ψυχήν του καθ' ενός, πού μεταχειρίζεται την μαγεία. Πόσον, αλήθεια, πόσον πρέπει ο κάθε πιστός να προσεύχεται για αυτούς τους δυστυχείς ανθρώπους.
Όταν ο κύριος προσηύχετο δια τους σταυρωτάς Του έδωκε παράδειγμα προς μίμησιν εις ημάς. Όπως εκείνοι δεν γνώριζαν Τι έπρατταν, και οι μάγοι «ουκ οίδασι Τι ποιούσι».
Οι απειλές του διαβόλου κατά του πολεμούντος αυτόν
«Τα έβαλες εναντίον ολοκλήρου της κολάσεως. 'Αλλά και εμείς δεν μένομεν ήσυχοι. Όπως μας καίεις, εδώ εις την γήν καθημερινώς, έτσι σου καίωμε και εμείς το όνομα σου εις την κόλασιν».
Ο πολέμων τον διάβολο πρέπει να γνωρίζη, ότι απέναντι του υπάρχει ο διάβολος, εχθρός αόρατος, πού έχει μόνον ένα σκοπό: Να εμβάλλει φόβον.
Κύριε δώσε μας την χάριν Σου, «ίνα ο φοβερός φοβηθεί και φυγή και ο φοβίζων και απειλών ημάς φοβούμενος φανή.»
Ή μυστηριώδης «ΣΥΝΥΠΑΡΞΗΣ» Θεού και διαβόλου
- «Όπως και οσα αν σου περιγράψω - ομολογεί το πνεύμα το ακάθαρτων -είναι αδύνατον να συλλαβής Τι υποφέρομε εμείς οι δαίμονες, όταν αυτή ή φωτιά συναντηθεί με μας μέσα του». (Εννοεί ο πονηρός διάβολος στον ασθενή και οχλούμενον υπό των ακαθάρτων πνευμάτων).
Αν ανάψουν όλα τα πετρέλαια της οικουμένης και όλα τα πετρέλαια της Αραβίας, δεν φθάνουν την φωτιά, πού μας κατακαίγει όταν κοινωνεί αυτός...», (εννοεί ο δαίμονας το δαιμονισμένο άτομο).
Η μυστηριώδης «ΣΥΝΥΠΑΡΞΗΣ» του Θεού μετά του διαβόλου μέσα εις τον ασθενή είναι μέγα πρόβλημα. Ποία σχέσης φωτός και σκότους; Θεού και Βελίαρ; και όμως! Παραδόξως ο Πανάγαθος Θεός, εις τα περιστατικά αυτά, εκδηλώνει την άμετρων ιδιότητα της ΥΠΟΜΟΝΗΣ απέναντι του δαίμονος. Όπως όταν ο άνθρωπος διαπράττει το μεγαλύτερον έγκλημα της αμαρτίας. και τότε εφαρμόζε­ται δια τον αμαρτωλό άνθρωπον ή Μακροθυμία του Θεού. Διότι αποσκοπεί ο Θεός εις την σωτηρίαν του ανθρώπου και όχι στην απώλειά του.
Στην περίπτωσιν του δαιμονισμένου ανθρώπου, οποιοσδήποτε και αν είναι, αναμένει την μετάνοιάν του. και όταν ή μετάνοια είναι ειλικρινής, τότε εξαφανίζεται ο διάβολος.
Εάν ο Θεός εξεδίωκε αυτομάτως με την μετάδοση της Θείας Κοινωνίας τον διάβολο, έκαστος θα αμάρτανε ασυστόλως και θα διελογίζετο:
»και αν έλθη ο διάβολος μέσα μου, εγώ θα κοινωνήσω και αμέσως θα φυγή!...».
Κατ' αυτόν τον τρόπον όμως ουδείς δαιμονισμένος θα υπήρχε και θα υπερεπερίσσευεν ή αμαρτία. Ό φόβος της καταλήψεως υπό του διαβόλου είναι ένας λόγος αποφυγής της αμαρτίας.
Ή απερίγραπτος ΚΑΚΙΑ του διαβόλου κατά του ανθρώπου
- «Δεν θέλω να κινείτε ανθρωπινή σκιά επί του πλανήτου τής γης. Εάν με άφηνε - συνεχίζει ο κακούργος δαίμονας - μόνον ένα λεπτό της ώρας, θα καταπόντιζα ολόκληρη τη γήν».
Ποίος δύναται να περιγράψει την κακίαν του διαβόλου κατά του ανθρώπου; Αυτήν την κακίαν του παγκάκιστου δαίμονος ουδέποτε την έλαβε ύπ' όψιν ο κοσμικός άνθρωπος. και το σημαντικότερον πάντων, ουδέποτε προσπαθεί να αποφυγή τα πονηρά και διαβολικά έργα.
Δώσε Κύριε, δώσε φώτιση στον κόσμον Σου. .
Ή άμετρος ΠΟΝΗΡΙΑ του διαβόλου
-Κάνω τόσον όμορφα τη δουλειά μου, πού είναι αδύνατον να με ανακαλύψεις πότε και πώς ενεργώ».
Η άμετρος πονηρία του διαβόλου δεν ανακαλύπτεται ευκόλως. Οτιδήποτε κακό, είναι του διαβόλου. Πόσον όμως κρύπτεται ο αυτουργός της πονηρίας, δεν υποπτεύεται ο άνθρωπος. Ουδέποτε ο ποιών το κακόν είναι μόνος του. Όπισθεν κάθε μιας πράξεως, πού είναι αντίθετος των εντολών του Θεού, υποκρύπτεται ο μισόκαλος δαίμονας.
Τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ του διαβόλου
- «Δεν φεύγω, όσο ξύλο και αν τρώγω. "Έχω δικαιώματα», φωνάζει με κομπασμό και ύπερηφάνειαν ο διάβολος.
Όπως εις την περίπτωσιν των δαιμονισμένων στην χωρά των Γεργεσηνών χρησιμοποιεί, ο διάβολος, την γλώσσαν της παρακλήσεως (Μάρκ. 5, 6-7) προς τον Κύριον, ούτω και τώρα. Γνωρίζει, ότι ο Θεός δεν θα τον ανεχθεί επί πολύ ακόμη, και προβαίνει εις παρακλήσεις και ικεσίας. Χρησιμοποιεί το όπλον της υποκρισίας. Οι υποκριτικές παρακλήσεις του επιμαρτυρούν την αδυναμία και την κακίαν του.
Ή ανυποχώρητος ΕΠΙΜΟΝΗ του διαβόλου
- Δεν υποκύπτω εύκολα όπως εσείς, λέγει με πολλήν ειρωνεία ο υπερήφα­νος δράκοντας. Εγώ μάχομαι με όλη μου την δύναμιν να κρατηθώ. Εκείνος, πού θα μείνει τελευταίος, εκείνος θα κερδίσει την μάχην».
Μη νομίσωμεν, ότι ο διάβολος υποχωρεί με την πρώτη μάχη. Είναι εις πολλάς περιπτώσεις ανυποχώρητος. όταν προσέξομε πόση επιμονή έδειξε εναντίον του Κυρίου, στην έρημον τότε θα αντιληφθούμε το διαβολικό πείσμα. Άλλα θα υποχωρήσει καταντροπιασμένο το σκοτεινό δαιμόνιο όταν και ημείς επιμένουμε αντιτάσσοντας εις αυτό τάς δυνάμεις μας, τάς οποίας ενισχύει δια της χάριτος Του ο Θεός. Δεν πρέπει να υποχωρήσουμε ούτε να υποκύψουμε στις πανουργίας του διαβόλου. Το «άντίστητε τω διαβάλω·· δεν έχει την έννοια της ολιγόλεπτου μάχης. 'Αλλά της διαρκούς και πεισματώδους μάχης και τότε επέρχεται ή νίκη.
Ό διάβολος ΟΜΟΛΟΓΕΙ...
« Αν γνώριζα το κακόν, πού θα μου έκανε, δεν θα τον σταύρωνα...».
Ό ΣΤΑΥΡΟΣ του Κυρίου. όπλον αήττητων. όπλον ακαταμάχητο. «Φρίττει γαρ και τρέμει - ο διάβολος - μη φέρων καθαράν αυτού την δύναμιν.» «Σταυρός ο φύλαξ πάσης της οικουμένης...» Συνεπώς, ο Σταυρός, ως Σύμβολο, ως Σχήμα, ως Τύπος, ως Ουσία, ως Νόημα Ζωής, κατέχει δεσπόζουσα θέσιν εν τη Εκκλησία και παντού εντοπίζεται». (Ιδε ΒΙΒΛΙΟΝ «ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ» Επιμέλεια Αρχιμ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Καθηγουμένου Ίερ. Μονής ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ
Ό διάβολος ΕΙΡΩΝΕΥΕΤΑΙ...
- Σάς υπόσχεται ΕΚΕΙΝΟΣ τον Παράδεισο λέγει καταγελών ημάς, ο διάβολος, δια το κατάντημα μας - και δεν τον ακολουθείτε. Σάς υπόσχομαι εγώ την κόλασιν και όλοι έρχεσθε μαζί μου».
Τι είναι ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ; Σε απασχόλησε ποτέ ή σκέψις; Ότι, όταν πεθάνεις, εμπρός σου εκτείνεται ένας ατελείωτος αιώνιος κόσμος; Εάν κερδίσωμεν την Βασιλείαν του Θεού, κερδίσαμε το πάν. Εάν όμως κολασθούμε, χάσαμε το πάν. «Τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδίσει τον κόσμον όλον, και ζημιωθεί την ψυχήν αυτού;» (Μάρκ. 8, 36).
Ο διάβολος ΔΕΝ ΠΑΥΕΙ να μας καταπολεμά
— « Εγώ κάνω ακατάπαυστα το καθήκον μου και σας καταπολεμώ, λέγει ο κακούργος και άρχέκακος δαίμονας. Εσείς κάνετε το καθήκον σας να με καταπολεμείτε όπως εγώ σας καταπολεμώ;».
Ο διάβολος ημέρας τε και νυκτός καταπολεμεί τον κάθε άνθρωπον. Προ πάντων τους πιστούς. Καταστρώνει σχέδια την νύκτα, δια να τα εφαρμόσει την ήμέραν. «Σκέπτομαι, σκέπτομαι, Τι άλλο να σου κάνω- λέγει ο διάβολος.
Αν γνωρίζαμε, Ότι εις κάθε βήμα της ζωής μας ο διάβολος παραμονεύει να μας προξενήση κακόν, θα ήταν διαφορετική ή ζωή μας.
Το όνομα μου είναι ΔΙΑΒΟΛΟΣ...
- «Το όνομα μου είναι διάβολος, λέγει ο πανούργος δαίμονας. Αυτό σημαί­νει, Ότι τίποτε άλλο δεν μπορώ να σας κάνω, ειμή μόνον να διαβάλλω. Δεν αναγκάζω κανένα. Εσείς διατί έρχεσθε μόνοι σας σε μένα;»
Ποίος δύναται να υποστήριξη ότι ο διάβολος τον εξανάγκασε προς διάπραξη της αμαρτίας; Ό κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να αποφασίσει το ΝΑΙ ή το ΟΧΙ. Όπως ο Θεός παροτρύνει τον άνθρωπον να αποφυγή το κακόν και να πράξη το καλόν, κατά τον ίδιον τρόπον ο διάβολος παροτρύνει τον άνθρωπον να απαρνηθεί το καλόν και να διάπραξη το κακόν.
· Ιδού λέγει ο Θεός, παρέθηκά σοι πυρ και ύδωρ ου αν θέλεις, εκτενείς την χείρα σου» (Σοφ. Σειρ. 15, 16).
Ώστε μόνοι μας εκλέγομε τον Παράδεισο ή την κόλασιν. Ουδείς μας πταιει
Ό διάβολος ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ...
- Είσαι, πονηρέ δαίμονα, το σκότος τής κολάσεως.
-Είμαι, άπαντά με πολλήν υπερηφάνειαν ο διάβολος.
- Είσαι ή λάσπη και ή ακαθαρσία της κολάσεως.
- Είμαι, άπαντά με πολλήν αναισχυντία.
- Είσαι ή εφεύρεσης παντός κακού στο κόσμον.
Είμαι, άπαντα με διαβολική καύχηση. Είμαι και δεν αρνούμαι.
Έχεις τίποτε άλλο να μου ειπείς;
Τώρα ερωτώ εγώ, λέγει ο παμπόνηρος και παγκάκιστος δαίμονας. « Εφ' όσον είμαι ότι μου είπες, και Ότι δεν μου είπες, διατί μόνοι σας έρχεσθε και κολυμπάτε μέσα εις το ιδικό μου βρώμικο και ακάθαρτο νερό;»
Χρειάζονται σχόλια; Ό ουρανός, ή γη, ή θάλασσα μολύνθηκαν από τα βρώμικα και ακάθαρτα νερά των δικών μας πράξεων. Τι μας απομένει; Η ή μετάνοια ή, ή θεία δίκη και τιμωρία.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ο διάβολος;
- «Είμαι, λέγει ο διάβολος, ελεύθερος. Με άφησε ελεύθερον. Ουδείς θα μείνει άθικτος. Όλοι θα περάσετε από το κόσκινο μου...».
« Ιδού ο σατανάς εξητήσατο υμάς του σινιάσαι ως τον σίτον» « Ιδού ο σατανάς, όπως άλλοτε περί του Ιώβ, ούτω και δια σας τώρα ζήτησε να σας ταράξει και σας κλονίσει, όπως κοσκινίζεται και σείεται το σιτάρι μέσα εις το κόσκινον·· (Λουκ. 22, 31).
«και εβλήθη ο δράκων, ο όφις ο μέγας ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένη όλη, εβλήθη εις την γήν, και οι άγγελοι αυτού μετ' αυτού εβλήθησαν». «και έρρίφθη ο δράκων ο μεγάλος, ο παλαιός όφις, που παρέσυρε εις την παράβασιν τους πρωτοπλάστους, ο καλού­μενος διάβολος και ο σατανάς, ο όποιος πλανά την οικουμένη όλη. Έρρίφθη εις την γήν, και οι σκοτεινοί άγγελοι του ερρίφθησαν και αυτοί μαζί με αυτόν».
ΕΙναι κοινή ομολογία, ότι τα σημεία των καιρών προειδοποιούν, ότι κάτι φοβερόν αναμένει τον πλανήτη της γης. "Ας είμεθα λοιπόν Έτοιμοι...».
ΠΕΣΕ ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗΣ...
-Πάψε πια να μας πολεμάς.,., λέγει ο κακούργος και άρχέκακος όφις. Έλα να συμμαχήσομε μαζί. Πέσε να με προσκύνησης και Ότι μου ζήτησης, θα σου το δώσω. Χρυσάφι όσο θέλεις. Πλούτη, θέσεις, αξιώματα...».
- Αποτάσσομαι σοι, Σατανά, και πάσι του έργοις σου, και πάσι τοις άγγέλοις σου, και πάση τη λατρεία σου, και πάση τη πομπή σου. Πτού σου καταραμένε και αφορισμένε από τον Επουράνιό μου Θεόν.
Ο ίδιος παρέμεινε και παραμένει ο διάβολος και θα παραμένει από τότε, πού πολέμησε τον Κύριόν μας εις την ερημον, έως της σήμερον και έως της συντέλειας του κόσμου. Αυτόν τον άσπονδο έχθρόν του ανθρώπου πρέπει να και πολεμήσωμεν, δια να λάβωμεν τον στέφανον της νίκης.
Θα μεταχειριστεί τα πάντα
Δεν είναι δυνατόν, να παραγνωρισθεί ή πραγματικότης. Αυτό, δηλαδή, πού τονίσθηκε περισσότερον παρά άλλοτε, Ότι ο Αντίχρι­στος θα μεταχειριστεί τα πάντα, δια να παραπλάνηση τους ανθρώ­πους της γης. Θα ποίηση εικόνα και θα δώσει πνεύμα πλάνης εις αυ­τήν και θα «λαλήση ή είκών του θηρίου». Θα εξαναγκασθούν οι άν­θρωποι να προσκυνήσουν την εικόνα, και «όσοι εάν μη προσκυνήσωσι τη εικόνι του θηρίου», θα έχη την έξουσίαν ο Αντίχριστος «ίνα αποκτανθώσι», δηλαδή, να φονευθούν (Άποκ. 13,15).
Θα δώσει «χάραγμα» εις τους ανθρώπους. Το χάραγμα θα είναι ή επί της δεξιάς χειρός ή επί των μετώπων των ανθρώπων. Ό διαχω­ρισμός των οπαδών του Χριστού και των οπαδών του Αντίχριστου θα αρχίσει εκ της τροφής. Ή αγορά και ή πώλησης τροφών. Το σημείον τούτο θα είναι κρίσιμο. Πολλοί θα υποκύψουν, διότι δεν θα γνωρίζουν, Ότι και αυτός ο Αντίχριστος δεν θα εχη εις το τέλος τροφή δια να δώσει εις τους οπαδούς του.
Το χάραγμα ή, ή σφραγίδα του Αντίχριστου θα δώσει την ευκαιρία μόνον εις τους σφραγισμένους «να αγοράζουν ή να πωλούν» (Άποκ. 13,17).
Εν συνεχεία θα προχώρηση ο Αντίχριστος στην διακίνηση του νομίσματος. Θα δέσμευση το χρήμα, το νόμισμα. Θα εχη δε δι­καίωμα μόνον ο σφραγισμένος να χρησιμοποιεί το ειδικό νόμισμα, το κοινόν εις τα έθνη. Τότε, με την ιδία σφραγίδα θα δικαιούται να μετακινείται από τόπου εις τόπον δι' όλων των μέσων. Θα διακοπή, δηλαδή, ή μετακίνησης των αρνουμένων την σφραγίδα του Αντίχρι­στου.
Ειδική ταυτότητα ή ειδική κάρτα θα είναι το έτερον σημείον του διαχωρισμού των πιστών από τους απίστους. Τότε όσοι θα χρησιμο­ποιούν την ειδική κάρτα θα είναι οι νομοταγείς εις το κράτος. Όσοι θα αρνηθούν, θα είναι οι παράνομοι. Από του σημείου τούτου θα αρχίσει Όσοι διωγμός και το μαρτύριο.
Τα θαύματα και ή πλάνη του Αντίχριστου θα πολλαπλασια­σθούν. Ό κόσμος θα είναι βυθισμένος εις το σκότος και όλο και πε­ρισσότερον θα περιπατεί εις το σκότος και όλο και περισσότερον διαρκώς εις τάς τάξεις του «ανόμου». Το αποκορύφωμα θα είναι ή παγκόσμιος κυριαρχία του «ανθρώπου της αμαρτίας, του υιού της απώλειας» (Β' Θεσσ. 2,3).
Χρειάζεται προσοχή
Δια την ύπαρξιν του διαβόλου δεν χωρεί ουδεμία αμφιβολία. Ή ενανθρώπισης του Κυρίου σκοπό είχεν την απελευθέρωσιν του αν­θρώπου εκ της δυναστείας του διαβόλου. Ή επί γης Εκκλησία του Χριστού κατεργάζεται την σωτηρίαν κάθε ψυχής. όταν ομιλούμε περί σωτηρίας, προϋποτίθεται ή ύπαρξης εχθρού. Ό εχθρός ποίος; Ο σατανάς και διάβολος ο «πλανών την οικουμένη όλη...» (Άποκ. 12,9).
Ή ύπαρξης κακών πνευμάτων μαρτυρείτε από όσους λυτρώθηκαν από αυτά. Ή προσωπική των εμπειρία, τα βάσανα πού υπέστησαν, ή πάλη πού διεξήγαγαν, ο αγώνας πού υπεβλήθησαν δεν α­φήνουν αμφιβολίας δια την ύπαρξιν δαιμόνων. ούτε δίδουν υπόνοια να φανταστή κανείς, Ότι υπέφεραν ή ότι ηθέλησαν οι ίδιοι να υποφέ­ρουν για επίδειξη. Δεν είναι δυνατόν, να ισχυριστεί κάποιος, Ότι, οσα υπέφεραν αυτά τα άτομα, είσαν εικονικά, ότι ενεφανίζοντο στον κόσμον με επιτηδειότητα, δια να κινήσουν υπέρ αυτών τον οίκτων ή την συμπάθεια.
Απεριόριστος προσοχή επιβάλλεται να ύπάρχη εις την παρούσαν ζωήν εκ μέρους των πιστών. Ό διάβολος καραδοκεί δια να είσέλθη εις την ψυχήν και να την θανάτωση. Είναι ανθρωποκτόνος και ψυχοκτόνος. Εργάζεται χωρίς ανάπαυλα. ούτε τη μέρα ησυχάζει ούτε νύκτα αναπαύεται. Μυριάδες μυριάδων αϊ παγίδες του και αυτός είναι έτοιμος να συλλαβή το θύμα του και να το εκδικηθεί.
Έναντι αυτού του αοράτου εχθρού ημείς είμεθα παντελώς ανί­σχυροι. Δια τούτο επιβάλλεται όπως αναθέσωμεν πάσαν την ζωήν μας εις τον Κύριον Ιησούν.
«πάσαν την μέριμνα ημών επιρρίψαντες έπ' αυτόν, Ότι αύτω μέ­λει περί ημών, νίψατε, γρηγορήσατε" Όσοι αντίδικος υμών διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίη» (Α' Πετρ. 5,7-8).
Οι θετικοί παράγοντες προς απελευθέρωσι εκ του πονηρού πνεύματος
Θετικοί παράγοντες δια την προσέλκυση της χάριτος του Θεού είναι αυτοί:
α. Το Ακατανίκητο όπλο της ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ.
β. Ή ανάγνωσης και ή μελέτη της Αγ. ΓΡΑΦΗΣ.
γ. Ή βαθιά μελέτη του Λόγου του Θεού.
δ. Μελέτη και ανάγνωση ιδιαιτέρως των Ψαλμών του Δαυίδ.
ε. Καθημερινή ανάγνωση των πατερικών κειμένων της Εκκλη­σίας. Οι άθλοι και τα μαρτυρολόγια των αγίων.
στ. Ή εξομολόγηση και ειλικρινής απόφαση να μην επιστρέψει ο ασθενής εις τα οπίσω, αλλά να πράττει το θέλημα του Θεού.
ζ. Οι παρακλήσεις και οι χαιρετισμοί της Παναγίας μας και άλλε παρακλήσεις αγίων.
η. Ή νηστεία επίσης αποτελεί μέγα όπλο κατά των πονηρών πνευμάτων.
Το διαβεβαίωσε Όσοι Κύριος, όταν έδωκεν εις την γενεάν των αν­θρώπων την θεϊκή Του συνταγή.
«Το γένος τούτο εν ουδενί δύναται εξελθείν ειμή εν προσευχήκαι νηστεία» (Μάρκ. 9,29).
Ή εγκράτεια εις την τροφήν, πού επεκτείνεται και εις τα σαρκι­κά, είναι αναγκαία, δια να εκδιωχθεί Όσοι διάβολος.
θ. Επισφράγισμα μιας προσπάθειας κατά των πονηρών πνεύματων είναι ή μετάληψις των αχράντων μυστηρίων του Θεού. Το Σώμακαι το Αίμα του Κυρίου είναι το υπέρτατο όπλο, πού κατασυντρίβει την δύναμη του διαβόλου.
-«Ως λέοντες τοίνυν πυρ πνέοντες, όντως από της τραπέζης αναχωρούμε εκείνης, φοβεροί τω διαβάλω γινόμενοι» (Ρ.Ο. 59,260).
«Πίνετε αγιασμό. "όσο πιο συχνά τόσο πιο καλά. Είναι το καλλίτερο και αποτελεσματικότερο φάρμακο. Αυτό δεν το λέγω σαν παπάς, το λέγω σαν γιατρός. Από την Ιατρική μου πείρα».
(Αρχιεπίσκοπος Λουκάς Βοϊνογιασινέτσκι, 1961)
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ . ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΕΥΧΟΣ 43-44 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 1991
Από Άπαντα Ορθοδοξίας

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση