Τι είναι τελικά ο υποχρεωτικός εμβολιασμός; Αυταρχισμός;

Ζούμε σε μία κοινωνία των δύο ταχυτήτων

«Σήμερα, οι ανεμβολίαστοι στερούνται τα εστιατόρια, τον κινηματογράφο, το θέατρο. Και αύριο; Την εγγραφή στο σχολείο; Τα χόμπι; Τον αθλητισμό; Την εργασία; Θα πρέπει να δείχνουμε ότι έχουμε εμβολιαστεί για να έχουμε το δικαίωμα να ζούμε κανονικά; Η να μην ζούμε;»:

Τα ερωτήματα θέτει η γαλλική ιστοσελίδα contrepoints, σχολιάζοντας τα μέτρα που εξήγγειλε ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν για να αναγκάσει τους υγειονομικούς να εμβολιαστούν. Είναι ερωτήματα που θα μπορούσαν φυσικά να τεθούν και στην Ελλάδα, καθώς η κυβέρνηση καταφεύγει πλέον όλο και περισσότερο στον εξαναγκασμό, για να κρύψει τη δική της αποτυχία στην αντιμετώπιση της πανδημίας:

Η καμπύλη με τα καθημερινά επιβεβαιωμένα κρούσματα που δημοσίευσε η διεθνής ερευνητική ιστοσελίδα “Our world in data», είναι καταπέλτης: Η Ελλάδα καταγράφει ημερησίως πάνω από 200 κρούσματα ανά εκατομμύριο κατοίκους, ενώ την ίδια ώρα η Γαλλία λίγο πάνω από 50,η Γερμανία και ο Καναδάς γύρω στα 20.

Φυσικά και ο εμβολιασμός είναι η μόνη απάντηση στην πανδημία σήμερα. Ουδείς λογικός και σώφρων άνθρωπος μπορεί να το αρνηθεί. Δυστυχώς, υπάρχουν πολλοί επιφυλακτικοί, που φοβούνται πιθανές παρενέργειες στο μέλλον .`Η που λένε: «Το σώμα μας είναι δικό μας. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, να μας στερήσει την ελευθερία μας να διαθέσουμε το σώμα μας όπως θέλουμε». 

Μια σωστή αντιμετώπιση θα ήταν η προσπάθεια να πειστούν οι επιφυλακτικοί με διάλογο και επιχειρήματα. Ο «βούρδουλας» μόνο αντίθετα αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει. Ειδικά στη χώρα μας, όπως έχει αποδειχτεί διαχρονικά.

Σε κάθε περίπτωση όμως, ο στιγματισμός ενός τμήματος του πληθυσμού, παρουσιάζοντάς τον ως δυνητικά επικίνδυνο, ακόμη και ένοχο -όπως στην περίπτωση των υγειονομικών- μόνο ως πείραμα για την επιβολή ενός επικίνδυνου αυταρχισμού μπορεί να εκληφθεί. Τη στιγμή μάλιστα, που οι γιατροί έχουν εμβολιαστεί σε ποσοστό πάνω από 90% και τα μέλη του νοσηλευτικού προσωπικού πάνω από το 84%.

«Ο στιγματισμός τμήματος του πληθυσμού είναι μια επικίνδυνη εμπειρία που έχουμε ήδη βιώσει σε άλλες εποχές», γράφει η ιστοσελίδα “contrepoints” Υπενθυμίζει μάλιστα τον λεγόμενο κανόνα του Γκόντγουιν (Godwin Point): Ο Μίκαελ Γουέιν Γκόντγουιν, διάσημος νομικός και συγγραφέας και ο «κανόνας» του έχει αποκτήσει και λήμμα στο λεξικό της Οξφόρδης .Τι λέει ο κανόνας του Γκόντγουιν; Όταν ένας διάλογος στο Διαδίκτυο τραβάει σε μάκρος κάποια στιγμή ο ένας από τους δύο συνομιλητές θα συγκρίνει τον άλλον με τον Χίτλερ ή τους ναζί.

Αυτή η επικίνδυνη «λογική» ελλοχεύει όταν «ξεκινάμε χωρίζοντας τον κόσμο και μετά ορίζουμε τους ενόχους και στη συνέχεια ξεμπερδεύουμε με αυτούς», τονίζει η γαλλική ιστοσελίδα. Ο ένας θα στρέφεται εναντίον του άλλου. Κάποιοι θα θεωρήσουν φυσιολογικό τον περιορισμό των δικαιωμάτων των μη εμβολιασμένων.

Άλλοι, όπως ο υπουργός Εσωτερικών, Μάκης Βορίδης και η υφυπουργός Εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου (που τα μάζεψε στη συνέχεια), θεωρούν φυσιολογικό να απολυθούν όσοι υγειονομικοί δεν εμβολιαστούν. Και αύριο, ποιος θα έχει σειρά; Οι εκπαιδευτικοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι; 

Κυνήγι μαγισσών

Όταν οι κυβερνήσεις δείχνουν το δάκτυλο σε μια κατηγορία του πληθυσμού και ουσιαστικά τους ανακηρύσσει ενόχους για την εξάπλωση του ιού, προβαίνει και σε ένα πολύ μεγαλύτερο κακό: «Ανάβει το πράσινο φως για ένα κυνήγι μαγισσών. Από τώρα και στο εξής, αφού το είπε ο Πρόεδρος, μπορείτε και εσείς να δυσφημίσετε τον γείτονά σας ή τον αγαπημένο σας, στο θέμα του εμβολιασμού, αφού αυτός είναι που σας θέτει σε κίνδυνο. Αυτόν τον κόσμο επιδιώκουμε;», διερωτάται η γαλλική ιστοσελίδα.

Μήπως μια τέτοια αντιμετώπιση κινδυνεύει να χωρίσει τη χώρα σε δύο στρατόπεδα ,στους εμβολιασμένους και τους μη εμβολιασμένους Ο γιατρός και ερευνητής Δημόσιας Υγείας, Μίκαελ Ερμιντζερ προειδοποιεί ότι «ο εξαναγκασμός είναι ένας κακός σύμμαχος στη δημόσια υγεία. Θα αυξήσει το χάσμα και δεν θα πείσει τους περισσότερους απρόθυμους». Ο Ερμιντζερ τονίζει ότι θα πρέπει φυσικά να εφαρμοστεί αυστηρά η είσοδος σε όλους τους χώρους με μάσκα.

Αλλά, μήπως η κυβέρνηση έπρεπε να το σκεφτεί, για να αποτρέψει την εξάπλωση της πανδημίας, πριν χαλαρώσει τα μέτρα; Τι μπορεί να κερδίσουμε σήμερα με 3000 κρούσματα την ημέρα, όταν ακόμη και αν αποφασίσουν όλοι να εμβολιαστούν αμέσως, θα χρειαστούν τουλάχιστον πέντε έως έξι εβδομάδες για την ανοσία.

Ότι ισχύει στη Γαλλία, ισχύει και στην Ελλάδα: «Πληρώνουμε για άλλη μια φορά την έλλειψη αποτελεσματικότητας της κυβέρνησης, η οποία αυτοσχεδιάζει με την πλάτη στον τοίχο, αντιμετωπίζοντας την μετάλλαξη Δέλτα», λέει ο Μίκαελ Ερμιντζερ. Και αυτό οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην επιδείνωση της υπάρχουσας «κοινωνίας των δύο ταχυτήτων.

«Κάποιοι πολίτες θα είναι πιο ίσοι από τους άλλους» για να θυμηθούμε τη «Φάρμα των ζώων» του Οργουελ .Το χάσμα είναι και κοινωνικό, άλλωστε. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, στατιστικά, στις φτωχότερες περιοχές. Σύμφωνα με μια μελέτη της ειδικευμένης ιατρικής ιστοσελίδας «medRvix» , το 80,6% των στελεχών επιχειρήσεων εξέφρασαν την πρόθεσή τους να εμβολιαστούν, έναντι 77,8% για τους αγρότες και 64,6% για τους απλούς εργαζομένους.

«Υπήρχαν πάντοτε ανισότητες στην υγεία και δυστυχώς κάποιοι θέλουν να τις διευρύνουν περισσότερο», λέει ο Μίκαελ Ερμιντζερ. 

«Κινεζικό μοντέλο ελέγχου;»

Μήπως ο Μακρόν προσπαθεί να επιβάλει το κινεζικό μοντέλο κοινωνικού ελέγχου; διερωτάται η Ζαν Μενζουλέ, διευθύντρια του Κέντρου Κοινωνικής Ιστορίας του Σύγχρονου Κόσμου. «Χωρίς αμφιβολία, αλλά με μια γαλλική πινελιά επιπλέον: Ένας μόνιμος παρεμβατισμός προστίθεται στον πολιτικό αυτοσχεδιασμό», λέει η ίδια. Μήπως, καλλιεργείται από τώρα ένα κλίμα αποδοχής του αυταρχισμού από την κοινή γνώμη , ενόψει των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων, που αναμένεται να διογκωθούν από το φθινόπωρο;

Τι άλλαξε από τον περασμένο Δεκέμβριο, που ο Γάλλος πρόεδρος διαβεβαίωνε ότι είναι αδιανόητος ο υποχρεωτικός εμβολιασμός. «Είμαστε η χώρα του Διαφωτισμού και του Παστέρ, η λογική και η επιστήμη πρέπει να μας καθοδηγούν», έλεγε χαρακτηριστικά.

Τώρα όμως αλλάζει για άλλη μια φορά… ρούχα και επιλέγει τον ισχυρό τρόπο για να πιέσει τους Γάλλους να εμβολιαστούν. Μήπως θέλει να επιδείξει ισχυρά πυγμή ,σε μια περίοδο που η χώρα έχει μπει σε προεκλογική περίοδο, ενόψει των προεδρικών εκλογών του προσεχούς Απριλίου;

Δυστυχώς, «είναι το κινεζικό μοντέλο που τώρα κερδίζει στα μυαλά των ηγετών μας: κοινωνικός έλεγχος και κοινωνία δύο ταχυτήτων, αντί της πειθούς και της δημοκρατικής αρχής της ελεύθερης επιλογής» ,επιμένει η Ζαν Μενζουλέ. 

Χάθηκε η εμπιστοσύνη

«Οι αρχές φαίνεται να προσπαθούν με την… ταχυδακτυλουργία ,με διάφορα μοντέλα πολιτικής υγείας, να αντιμετωπίσουν την κρίση. Όλα τα μοντέλα αυτά εκφράζουν μια βαθιά περιφρόνηση στο απόλυτο θεμέλιο της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, την ατομική ελευθερία…. Οι κυβερνήτες βλέπουν με δυσπιστία τους κυβερνώμενους, οι οποίοι -με τη σειρά τους- δεν ακούνε πλέον τους κυβερνήτες γιατί τα λόγια τους δεν πείθουν πλέον, με τα επαναλαμβανόμενα ψέματα».

Όπως παρατηρεί ο Γάλλος συγγραφέας και Σύμβουλος Επικοινωνίας, Μαξίμ Ταντονέ , ο εξαναγκασμός δείχνει ότι πολιτική ηγεσία «έχει απωλέσει πλέον την εμπιστοσύνη στο να εξηγήσει, να καθησυχάσει και να πείσει. Μια εξουσία που έχει τόσο δυσφημιστεί με συνεχή ψέματα (από τη χρήση της μάσκας, τις ελλείψεις Μονάδων εντατικής θεραπείας, τον αριθμό των προβλέψιμων θανάτων κ.λπ.) δεν είναι πλέον ικανή να εμπνεύσει εμπιστοσύνη. Ο εκτεταμένος καταναγκασμός και οι απειλές δεν έλυσαν ποτέ, τίποτα», σημειώνει ο Γάλλος συγγραφέας.

Ανίκανη να ανανεώσει αυτόν τον δεσμό εμπιστοσύνης, μια τέτοια κυβέρνηση απειλεί και χωρίζει την κοινωνία, ποινικοποιεί τους επιφυλακτικούς ανθρώπους, επικαλούμενη ψευδώς την «Επιστήμη». Αλλά, αλήθεια; Τι λένε οι υπέρμαχοι του Φιλελευθερισμού για όλα αυτά; Αυτοί που διατυμπανίζουν συνεχώς ότι η ιστορική τους αποστολή είναι να αποτρέπουν την κρατική παρέμβαση , είτε ήταν να ειδοποιήσουν και να σταματήσουν την επέκταση του κρατικού τομέα;

Είτε αυτή η επέκταση γίνεται στο όνομα της αναδιανομής, της ασφάλειας, του κλίματος ή της έκτακτης ανάγκης για την υγεία. Σήμερα, οι λεγόμενοι Φιλελεύθεροι ,επικροτούν δυστυχώς κάθε επίδειξη αυταρχισμού από την εκτελεστική εξουσία. Αρκεί στην εξουσία να είναι οι ομοϊδεάτες τους…

Μιχάλης Ψύλος
HellasJournal

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση