Το Πολυτεχνείο και το χαμένο νόημά του...
Γράφει ο Χρήστος Μπουσιούτας
"Εδώ Πολυτεχνείο!
Εδώ Πολυτεχνείο!
Σας μιλά ο Ραδιοφωνικός Σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων..."
-------------------- Εδώ Πολυτεχνείο!
Σας μιλά ο Ραδιοφωνικός Σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων..."
Η 17η Νοέμβρη είναι μια μέρα μνήμης και τιμής για τους ήρωες και αγωνιστές του Πολυτεχνείου, αλλά και μια ευκαιρία για τους "επίσημους" να καταθέσουν τα στεφάνια τους και οι αρχηγοί των κομμάτων να βγάλουν τους ξύλινους λόγους τους και να μετατρέψουν ένα ηρωικό γεγονός από σύμβολο εθνικής ενότητας σε ένα διχαστικό γεγονός μικροκομματικής πολιτικής.
Σήμερα που είναι μια μέρα μνήμης για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου,
ας είναι και μια μέρα τιμής για όλους εκείνους τους αφανείς "αντιήρωες" που δεν έπεσαν ποτέ πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας.
Ίσως να αξίζει να σταθούμε σε αυτούς με περισσότερο σεβασμό και ευγνωμοσύνη.
Tο "Πολυτεχνείο" μεταπολιτευτικά αγκαλιάστηκε με υστεροβουλία και από την Δεξιά και από την Aριστερά.
H Δεξιά ξέπλυνε τις ενοχές της, η Aριστερά τα λάθη της και οι πρωταγωνιστές του κεφαλαιοποίησαν τον αγώνα για θέσεις, εξουσία, προβολή και γρήγορο πλουτισμό.
Η γενιά, που ξεκίνησε κάποτε με την ωραία ματαιοδοξία να αλλάξει τον κόσμο, ξέμεινε όμως στα μισά του δρόμου και αναλώθηκε και αυτή σε μια στείρα κατανάλωση.
Άφησε στην άκρη το φωτοστέφανο και αναζήτησε με πάθος την κοινωνική άνοδο, τη λατρεία της επιτυχίας, την εξουσία, το όνειρο του εύκολου χρήματος, τη γκλαμουριά και τη χλιδάτη ζωή, ξεχνώντας την ηθική και την κοινωνική της συνείδηση.
Η γενιά με τα μεγάλα οράματα που άντεξε τον φάλαγγα και τον βούρδουλα, αλλά λύγισε στο βελούδινο χέρι της εξουσίας και το φίλησε.
Ο Αλμπέρ Καμύ έλεγε ότι
"Ο σκλάβος ξεκινά ζητώντας δικαιοσύνη και καταλήγει να περιμένει να φορέσει ένα στέμμα."
Έτσι και κάποιοι (όχι όλοι ευτυχώς) κεφαλαιοποίησαν την συμμετοχή τους στον αγώνα και το φόρεσαν για τα καλά.
Η γενιά που "Ξέφυγε από τους καρχαρίες, νίκησε τις τίγρεις, την έφαγαν όμως οι κοριοί."
Μπρέχτ.
Και αν οι περισσότεροι λοξοδρόμησαν και έχασαν την πορεία τους αυτό δεν ακυρώνει τον αγώνα τους.
Τουλάχιστον για αυτό σας ευχαριστούμε ...
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...