Τούρκοι κατά των Γάλλων, οι Ρώσοι και η Αδελφότητα

Just a perfect day…

Μια όμορφη σε γενικές γραμμές Κυριακή. Ζέστη αλλά με αεράκι, το μυαλό είναι λογικό να “πετάει” στις παραλίες της πανέμορφης χώρας μας, όσοι δεν έχουμε μπορέσει να τις επισκεφθούμε. Και είμαστε πλειοψηφία! Από απέναντι η Τουρκία να έχει τερματίσει τα κοντέρ των προκλήσεων και να συμπεριφέρεται με απίστευτα ακραίο τρόπο, που έχει προκαλέσει κατάπληξη ακόμα και στους πιο φανατικούς της υποστηρικτές. Αυτούς που τη θεωρούν αναπόσπαστο τμήμα της στρατηγικής της Δύσης. Αυτό που τελικά την κατέστησε ανεξέλεγκτη…

Μόλις χθες επιβεβαιώθηκε, οριστικά ότι τα τουρκικά πλοία που συνόδευαν το εμπορικό με σημαία Τανζανίας και μετά βεβαιότητας κουβαλούσε όπλα στη Λιβύη, όντως κινήθηκαν επιθετικά εναντίον πλοίων του ΝΑΤΟ που βρέθηκαν στην περιοχή. Οι πληροφορίες που έχουν κυκλοφορήσει έχουν όμως μεγαλύτερο ενδιαφέρον εάν αποκωδικοποιηθούν στις λεπτομέρειές τους.

Στην περιοχή βρέθηκε ένα ιταλικό και ένα γαλλικό πλοίο. Οι Τούρκοι φέρονται να εγκλώβισαν το γαλλικό. Γιατί αυτή η λεπτομέρεια έχει σημασία; Ας δούμε ξεχωριστά τις περιπτώσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας…


Η Γαλλία είναι μέχρι στιγμής ο μεγάλος χαμένος στη Λιβύη. Ο άτυπος συνασπισμός ανάμεσα στην Ιταλία και την Τουρκία, που έχουν εξασφαλίσει και τη σιωπηρή αποδοχή της Μάλτας στην οποία υποσχέθηκαν αναχαίτιση κάθε απόπειρας μεταναστευτικής ροής στη νήσο (βλ. εργαλειποίηση του μεταναστευτικού με άλλον τρόπο και απόδειξη δυνατότητας ελέγχου…) έχει εξοβελίσει τη Γαλλία.

Χώρα ηγέτης στον τομέα της άμυνας στη Γηραιά Ήπειρο, εκπλήσσει με τη στάση της. Κάτοχος πυρηνοκίνητων υποβρυχίων και αεροπλανοφόρου με δεκάδες υπερσύγχρονα μαχητικά, δεν αντιδρά σε αυτές τις προκλήσεις για να προστατεύσει τα συμφέροντά της.

Ο κορονοϊός οδήγησε εσπευσμένα το αεροπλανοφόρο “Ντε Γκολ” στη Γαλλία, ενώ εκκρεμεί -ή εξελίσσεται- έρευνα για τον χειρισμό της πανδημίας από τον κυβερνήτη. Στην περιοχή δρούσε στο πλαίσιο της ΝΑΤΟϊής Sea Guardian μια γαλλική φρεγάτα με αξιοπρεπείς δυνατότητες. Σε κάθε περίπτωση, δεν αντέδρασε στην τουρκική ενέργεια.

Το ιταλικό πλοίο φαίνεται πως δεν στοχοποιήθηκε από τους Τούρκους. Οι ειδικές σχέσεις της Τουρκίας με την Ιταλία στη Λιβύη και την κυβέρνηση της Τρίπολης υπό του Σάρατζ, φαίνεται πως έπαιξε ρόλο. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Ιταλός ήταν και ο επικεφαλής της επιχείρησης IRINI στην οποία συμμετείχε η ελληνική φρεγάτα “ΣΠΕΤΣΑΙ”, παρότι δεν υπάρχει προς το παρόν ιταλικό πολεμικό πλοίο.

Ο Ιταλός διοικητής ήταν αυτός που ζήτησε… διακριτική παρακολούθηση και δεν συζητούσε καν την εφαρμογή κανόνων εμπλοκής. Το πλοίο που μετέφερε όπλα στη Λιβύη πέρασε ουσιαστικά ανενόχλητο. Οι δε Ιταλοί δεν φάνηκε να ιδρώνει το αυτί τους με την τουρκική αντισυμμαχική ενέργεια, ούτε με τον ρόλο του διοικητή της IRINI.

Γιατί να τους στοχοποιήσουν οι Τούρκοι; Στην ίδια βάρκα πλέουν όπως όλα δείχνουν… Όσον αφορά την Ισπανία που έχει αυτονόητα ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στη Μεσόγειο, κατασκευάζουν αεροπλανοφόρα για τους Τούρκους, άρα επί της ουσίας είναι εξουδετερωμένοι. Τους άκουσε κανείς εξάλλου;

Και κάτι ακόμα… Στοχοποιώντας οι Τούρκοι το γαλλικό πλοίο, θα μπορούσε κανείς να δει και “κλείσιμο του ματιού” στους Ισραηλινούς, καθώς είναι γνωστό ότι οι σχέσεις της Γαλλίας με το Ισραήλ στα θέματα της Μέσης Ανατολής δεν είναι και οι καλύτερες. Αυτό πρέπει να το έχει υπόψη της και να το συνυπολογίζει η ελληνική διπλωματία…

Μια άλλη ενδιαφέρουσα είδηση ήταν η προγραμματισμένη μετάβαση των υπουργός Εξωτερικών και Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Λαβρόφ και Σοϊγκού, στην Κωνσταντινούπολη για να διεξάγουν συζητήσεις για το μέτωπο της Συρίας και αυτό της Λιβύης. Λίγο νωρίτερα πληροφορηθήκαμε ότι για λόγο που διευκρινίζεται, η επίσκεψη ματαιώθηκε.

Το πρωί κυκλοφόρησε συνέντευξη του Ρώσου πρέσβη στην Ελλάδα, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι κατά την άποψη της Ρωσίας το διεθνές δίκαιο προσφέρει λύσεις για τα προβλήματα ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Επί της ουσίας τάχθηκε στο πλευρό της Ελλάδας, ξεκαθαρίζοντας ότι για τη Ρωσία οι νήσοι δικαιούνται θαλασσίων ζωνών, καθώς αυτό αναφέρεται ρητά στο διεθνές δίκαιο της θάλασσας.

Υπάρχει περίπτωση αυτή η ρωσική στάση να έχει παίξει ρόλο στην αναβολή της επίσκεψης Λαβρόφ και Σοϊγκού στην Πόλη; Δεν είναι απίθανο. Μήπως η ρωσική διπλωματία διαπιστώνει σταδιακή στροφή της Τουρκίας προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και κινείται ώστε να της αυξήσει το κόστος; Ούτε αυτό μπορεί να αποκλειστεί.

Ποιο είναι ένα συμπέρασμα το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι συνδυάζει τις ανωτέρω εξελίξεις; Ότι η Τουρκία παίζει το δικό της αυτόνομο παιχνίδι στην Ανατολική Μεσόγειο. θεωρεί ότι μπορεί να στηριχτεί στην Ιταλία συνεργαζόμενες οι δυο χώρες για την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων της βορειοαφρικανικής χώρας και ταυτόχρονα αποκλείοντας τους υπόλοιπους ενδιαφερόμενους, βλέπε Γαλλία και Ελλάδα, αλλά και τη “στρατηγική σύμμαχο” Ρωσία…

Με την απομάκρυνση από τη Ρωσία επιχειρεί να κινητοποιήσει τα αντανακλαστικά της αμερικανικής γραφειοκρατίας για να εξασφαλίσει παράταση της ανοχής στην γενικευμένα αποκλίνουσα τουρκική συμπεριφορά. Ανοχή στον νεοθωμανικό της μεγαλοϊδεατισμό, εφόσον αυτός στρέφεται κατά της Ρωσίας…

Με τη στοχοποίηση της Γαλλίας στέλνει μήνυμα συνύπαρξης και αμοιβαίου οφέλους και στους Ισραηλινούς. Εάν οι Ισραηλινοί δείξουν διαθέσεις συνεννόησης με την Άγκυρα, μάλλον θα μετριαστεί και η τουρκική κριτική στα θέματα που αφορούν τη σχέση των Ισραηλινών με τους Παλαιστίνιους.

Περίπου τα ίδια αφορούν και το όσα θα ήθελαν να πείσουν οι Τούρκοι τους Αιγύπτιους. Να συνεργαστούν στη Μεσόγειο και να κερδίσουν περισσότερα “οικόπεδα” με πιθανά χρυσοφόρα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.

Οι Αιγύπτιοι όμως έχουν πικρή πείρα από Οθωμανούς, ενώ η στήριξη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας από τον Ερντογάν θα εξακολουθεί να θεωρείται από το Κάιρο “κόκκινο πανί”. Μια Αδελφότητα η οποία ελέγχει και τον Σάρατζ στην Τρίπολη. Μια Αδελφότητα που όπως και να αναλύσεις την υπόθεση, συνεχώς την ανακαλύπτεις στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος…

Defence-Point


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση