Ο «κρυφός» παράγοντας που θα κρίνει τα πάντα το βράδυ των εκλογών

Tου Γιάννη Κ. Τρουπή

Και όμως υπάρχει ένα στοιχείο, την βραδιά των αποτελεσμάτων της εθνικής κάλπης, που μπορεί να κρίνει πολλά σε σχέση με τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα. Ένα στοιχείο που λίγοι αυτή την στιγμή το έχουν αξιολογήσει στο βαθμό που πρέπει, μια και η προσοχή των περισσότερων έχει επικεντρωθεί στο ποιο κόμμα θα κόψει πρώτο την κορδέλα του νικητή στην κάλπη της 7ης Ιουλίου.

Ο κρίσιμος λοιπόν παράγοντας που θα αποτελέσει πρόκριμα για πολλά από όσα θα ακολουθήσουν της μέρας των εθνικών εκλογών, κυρίως σε ότι έχει να κάνει με τη δυνατότητα ή μη διακυβέρνησης της χώρας, δεν είναι άλλος από τον αριθμό των κομμάτων που θα εισέλθουν στο κοινοβούλιο.

Πόσοι δηλαδή κομματικοί σχηματισμοί θα καταφέρουν να πιάσουν το όριο του 3%, ώστε να περάσουν το κατώφλι της βουλής. Είναι όμως τόσο σημαντική η συγκεκριμένη παράμετρος; Η απάντηση είναι πως ναι, ανεξαρτήτως του ποιος θα κατακτήσει την πρωτιά.

Σύμφωνα με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, ο αριθμός των κομμάτων που θα κατορθώσουν να εκπροσωπηθούν στην βουλή επηρεάζει ευθέως την δυνατότητα της επίτευξης ή μη από το πρώτο κόμμα, κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το στοιχείο ότι περίπου το 20% των ψήφων στην ευρωκάλπη της 26ης Μαΐου κατευθύνθηκε σε κόμματα που δεν είχαν στην τρέχουσα βουλή, κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Δύο στους δέκα δηλαδή ψηφοφόροι επέλεξαν πολιτικούς σχηματισμούς, οι οποίοι βρίσκονταν εκτός κοινοβουλίου, στοιχείο αρκετά ενδεικτικό του κλίματος που κυριαρχεί στην κοινωνία.


Στο πλαίσιο αυτό καλό είναι να γνωρίζουμε ότι κόμματα που βρίσκονται δεξιότερα της ΝΔ έλαβαν αθροιστικά περίπου 14% , ενώ κόμματα που βρίσκονται αριστερότερα του ΣΥΡΙΖΑ συγκέντρωσαν σχεδόν 12%, συμπεριλαμβανομένου και του ΚΚΕ.

Με αυτά τα δεδομένα που αποτυπώθηκαν στην ευρωκάλπη, τα οποία ουσιαστικά αποκαλύπτουν και το εύρος των πιθανών δεξαμενών ψήφων των δύο κομμάτων εξουσίας, ιδιαίτερη σημασία αποκτά ο γνωστός κανόνας της αυτοδυναμίας.
Η εξίσωση δηλαδή, η οποία οδηγεί στην επίτευξη της απόλυτης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας από το κόμμα που θα κατακτήσει την πρωτιά στην εκλογική διαδικασία.

Πιο συγκεκριμένα λοιπόν, για κάθε μία μονάδα ποσοστού του αθροίσματος των κομμάτων που μένει εκτός βουλής, ο πήχης της αυτοδυναμίας πέφτει κάτω 0,4%. Στην περίπτωση κατά την οποία το άθροισμα του ποσοστού των κομμάτων εκτός βουλής :

- Είναι 6%, τότε ο πήχης αυτοδυναμίας τοποθετείται στο 38%

- Είναι 7%, τότε ο πήχης πέφτει στο 37,6%

- Είναι 8% τότε 37,2%

- Είναι 9%, τότε 36,8%

- Είναι 10%, τότε 36,4%

- Είναι 11%,τότε 36%

- Είναι 12% τότε 35,6%

- Είναι 13%,τότε 35,2%

- Είναι 14%,τότε 34,8%

- Είναι 15%,τότε 34,4%

- Είναι 16%,τότε 34%.

Είναι προφανές λοιπόν μετά την παράθεση των παραπάνω στοιχείων ότι το μεγάλο ζητούμενο για την δυνατότητα συγκρότησης μιας σταθερής κυβέρνησης, την επόμενη μέρα των εκλογών, δεν είναι μόνο το τι θα γίνει στην “κορυφή” των αποτελεσμάτων αλλά και στις τελευταίες θέσεις.

Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση