H “υπεροπλία” της Τουρκίας δημιουργεί μέγα οικονομικό πρόβλημα που θα επεκταθεί…

Μέσω του μοναδικού κυνισμού που επιδεικνύει η Τουρκία, προβάλει ταυτόχρονα και την υπεροπλία, η οποία ωστόσο της έχει στοιχίσει πολύτιμες ανάσες στην Εθνικής της οικονομία.

Το τελευταίο διάστημα, που ξεπερνά τον έναν χρόνο, στηρίζεται στον δανεισμό από φίλιες προς αυτή χώρες. Κάποια στιγμή όμως αυτή η κάνουλα ροής χρημάτων πιθανό να σταματήσει και τότε θα φανούν πολλές και μεγάλες διαφοροποιήσεις στο μπαϊράκι του Ταγίπ Ερντογάν.

Από την άλλη πλευρά ωστόσο εξηγούσαν πηγές από το Ελληνικό πεντάγωνο, αυτή η υπεροπλία επιτρέπει σήμερα στην Άγκυρα να προβάλει εκείνο που επιθυμεί, δηλαδή το προφίλ μιας δυνατής χώρας που αντιλαμβάνεται πάντα πως τον πρώτο λόγο έχει εκείνος που διαθέτει τη δύναμη κι όχι απαραιτήτως το δίκιο. Στον αντίποδα η Ελλάδα που μπορεί να έχει πολλά ανοιχτά θέματα και προβλήματα ακόμη και τώρα που βρίσκεται εκτός μνημονίων, παραμένει μια ισχυρή δύναμη, αλλιώς η Τουρκία με βεβαιότητα θα είχε ανεβάσει πολύ περισσότερο το θερμόμετρο και στο Αιγαίο.

Αν εξαιρέσουμε τα νέα πλοία στον στόλο της Τουρκίας και τα Μη Επανδρωμένα που κατασκεύασε κι έχουν αποσπάσει θετικά σχόλια από ειδικούς, σε πολλά οπλικά συστήματα, τα χρόνια «βαραίνουν» και τις δυο πλευρές. Εκείνο που διαφοροποιεί την χώρα μας, έλεγε η ίδια πηγή, είναι τόσο η σωστή συντήρηση, όσο και η ποιότητα στην εκπαίδευση.

Η Κύπρος δίχως εξοπλισμούς, με μοναδικό οπλισμό το θάρρος, το δίκαιο, τη διπλωματία προχωρά ξεκάθαρα σε κινήσεις «ματ» έναντι της Τουρκίας, τοποθετώντας τη στην άκρη της σκακιέρας μαζί με τους συμμάχους της κυρίως της Ευρώπης και χωρών της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.


Η Διεθνής σκακιέρα…

Η Διεθνής κοινότητα μέχρι στιγμής έχει προβεί σε ανακοινώσεις, καλώντας την Άγκυρα να ρίξει τους τόνους και να σεβαστεί τα δικαιώματα της Κύπρου. Ωστόσο αυτό πλέον δεν φαίνεται πως αρκεί σημειώνουν ανώτατες πηγές και εξηγούν πως δεν φτάνει διότι η Τουρκία δείχνει ανυποχώρητη στις προκλήσεις της και όλοι εκτιμούν πως εκεί θα παραμείνει το πλοίο Fatih, ώστε το σχέδιό της να ολοκληρωθεί στο έπακρο.

Αυτό το σχέδιο, συνέχιζαν οι ίδιες πηγές είναι να δημιουργήσει ένα σαφέστατο πρόβλημα που αν αποκρυπτογραφήσει κανείς, γιατί όχι ίσως θελήσει να το επεκτείνει ακόμη πιο δυτικά, προς την Ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Και επειδή στις Ένοπλες Δυνάμεις δεν μπορεί κανείς να παίξει με το νόμο των πιθανοτήτων, όλες οι κινήσεις της Τουρκίας αξιολογούνται αυτή την περίοδο ως άκρως σοβαρές. Ο τρόπος αντιμετώπισης ιδίως εφόσον η νευρική γειτονική χώρα θελήσει να κινηθεί δυτικότερα είναι πρώτα απ’ όλα το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, όμως η πυγμή των Ενόπλων Δυνάμεων, διαχρονικά αποτελούσε το μακρύ δόρυ της Εξωτερικής Πολιτικής μιας ισχυρής χώρας, πράγμα που φαίνεται κάθε μέρα είτε στον αέρα είτε στην θάλασσα στα ανατολικά σύνορά μας.

Οι κινήσεις αυτές βρίσκουν τις Ένοπλες Δυνάμεις όχι με λίγα θέματα ανοιχτά, όπως για παράδειγμα τις διαρκείς συνομιλίες με τις υποψήφιες χώρες και εταιρίες για την επιλογή του νέου πλοίου του Στόλου. Τα τελευταία δυο χρόνια από ανώτατα χείλη ακούμε πως έχει κριθεί επιτακτικό να υλοποιηθεί επιτέλους η απόφαση του ΚΥΣΕΑ του 2009 και να προχωρήσει η Ελλάδα στην απόκτηση νέων φρεγατών, ικανών για άμυνα περιοχής και πολλές νέες καινοτομίες, που θα επιτρέπει στο Πολεμικό Ναυτικό να πετύχει στις όποιες προκλήσεις ανοίγονται από τώρα και τα επόμενα χρόνια. Μέχρι σήμερα αυτές οι συζητήσεις εξελίσσονται σ’ έναν φαύλο κύκλο χωρίς αποτέλεσμα κυρίως όταν φτάνουμε στο κομμάτι που λέγεται χρηματοδοτικό.

Μάλιστα οι Γάλλοι φρόντισαν να τοποθετήσουν μια βάση συζήτησης η οποία είχε να κάνει με χρήματα των κερδών από Ελληνικά ομόλογα, κάτι που περνώντας ο καιρός φάνηκε τόσο ουτοπικό και ανακυκλώσιμο με επισκέψεις στην χώρα μας και διαπραγματεύσεις που καταλήγουν κάθε φορά στον ίδιο παρανομαστή.

Η επικείμενη αναβάθμιση των ΜΕΚΟ , αν προχωρά, γίνεται με έναν ρυθμό που δεν φαίνεται καμία ουσιώδη πρόοδο, ενώ τα πλοία που καθημερινά τρώνε την αλμύρα και την προκλητικότητα των γειτόνων μας, Κανονιοφόροι, Πυραυλάκατοι, Παράκτια Περιπολικά, στέκονται όσο γίνεται όρθια, όπως και οι φρεγάτες, δηλαδή, χάρη στις τιτάνιες προσπάθειες των πληρωμάτων και των μηχανικών υποστήριξης του Πολεμικού Ναυτικού.

Η απαξίωση σε υλικά και μέσα δεν ξεκίνησε τώρα, ούτε τα χρόνια της κρίσης, φτάνει πολλά χρόνια πίσω, παρά τις εισηγήσεις σε κατά καιρούς υπουργούς. Σχεδιασμός από τα επιτελεία και «καμπανάκια» πάντα υπήρχαν. Το θέμα ήταν πως δεν ακούγονταν.
Ψύχραιμοι, ισχυροί και πυλώνας σταθερότητας η Ελλάδα είναι, σύγχρονα μέσα χρειάζεται ώστε να αναδειχθεί αυτός ο ρόλος και ο τίτλος που της έδωσαν οι μεγάλες δυνάμεις και παίκτες της περιοχής. Οι ίδιοι πρέπει να την ενισχύσουν ειδικά τώρα που γιγαντώνεται η Τουρκία ως ο απόλυτος πυλώνας των προκλήσεων.

HellasJournal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση