Ο Πολακισμός τι είναι τελικά; Αίτιο ή μήπως αιτιατό;

Δημιουργεί καταστάσεις με αρνητικά αποτελέσματα ή είναι αποτέλεσμα μιας συμπεριφοράς τμήματος της κοινωνίας αδιάφορου σε πολιτιστικές αξίες;

Oι μαγκιές του υπουργού είναι το αίτιο που δημιουργεί προβλήματα, ή μήπως είναι το αποτέλεσμα άλλου αιτίου;

Το ερώτημα θα μπορούσε να παραβληθεί και με το ερώτημα αν η κότα γέννησε το αβγό ή το αβγό την κότα; Στην περίπτωσή μας, ο Πολακισμός δημιουργεί καταστάσεις με αρνητικά αποτελέσματα, ή είναι αποτέλεσμα μιας συμπεριφοράς τμήματος της κοινωνίας αδιάφορου σε πολιτιστικές αξίες;

{Προς καλύτερη κατανόηση της σχέσης αιτίου και αιτιατού, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η πίεση ενός διακόπτη είναι το αίτιο και το άναμμα της λάμπας είναι το αιτιατό. Η σχέση (η συνάφεια) συνίσταται στο ότι η λάμπα άναψε επειδή είχε πατηθεί ο διακόπτης και βεβαίως δεν θα είχε ανάψει αν δεν είχε πατηθεί ο διακόπτης].

Αυτό το ερώτημα, υπό άλλη μορφή, είχε διατυπωθεί και πριν από χρόνια, αν οι διεφθαρμένοι πολιτικοί οδηγούν σε διαφθορά και τον λαό, ή αν ο διεφθαρμένος λαός οδηγεί στην εξουσία διεφθαρμένους πολιτικούς. Αν αυτό είναι δύσκολο να απαντηθεί, είναι εύκολο να διαπιστωθεί η στενή σχέση που υπάρχει μεταξύ των δύο.

Δεν μπορεί να διατηρηθεί πολύ στην εξουσία διεφθαρμένος πολιτικός, όταν ο λαός είναι αδιάφθορος, ούτε μπορεί να διαφθαρεί ένας λαός, αν οι ηγέτες του είναι έντιμοι. Για να υπάρχει η συνάφεια αιτίου και αιτιατού, πρέπει και οι δύο να βρίσκονται στην ίδια κατάσταση.

Επομένως, αν πραγματικά θέλουμε να ενσκύψουμε στο πρόβλημα και να μη το δούμε επιφανειακά, πρέπει να μελετηθεί γιατί επί τέσσερα χρόνια διατηρείται ο Πολακισμός, χωρίς τις δέουσες αντιδράσεις που θα τον απορρίψουν;


Οι οποίες αντιδράσεις θα έπρεπε να προέλθουν τόσο από τον ίδιο τον λαό, από εμάς όλους δηλαδή, αλλά και από τους συντρόφους του εκείνους, που διέπονται από ιδεολογία και όχι από ίδιο συμφέρον, εκμεταλλευόμενοι την ιδεολογία.

Νομίζω πάντως, πως μια απάντηση στο ερώτημα, μου είχε δώσει ένας παλαιός πολιτικός, και την στιχομυθία είχα δημοσιεύσει παλαιότερα εδώ. Την υπενθυμίζω: Ρώτησα, πώς συμβαίνει και δεν αλλάζει το κλίμα στην Βουλή, την στιγμή κατά την οποία σε κάθε εκλογική αναμέτρηση αντικαθίσταται το 20% περίπου των βουλευτών από καινούργιους, οι περισσότεροι των οποίων είναι και νέοι.

Μού απάντησε, ότι στην εποχή του εισέρχονταν αδιάφθοροι και με όνειρα στην Βουλή, και διαφθείρονταν εντός της. Τώρα έρχονται έτοιμοι με τα μαχαιροπίρουνα ακονισμένα, είτε από τον φοιτητικό και εργατικό συνδικαλισμό, είτε από τα κομματικά γραφεία. Η κατάσταση ενός απαξιωμένου πολιτικού κόσμου, θα συνεχίζεται.

Είναι αλήθεια ότι κάποια στιγμή υπήρξε η ελπίδα ότι θα αποφασίσουμε να συμπεριφερθούμε πολιτισμένα, μακριά από χρωματιζόμενα καφενεία, τις πλαστικές κομματικές σημαίες και τις ανοικτές συγκεντρώσεις στις πλατείες. Έμεινε η ελπίδα. Ή μάλλον, ακόμη χειρότερα, επιστρέψαμε σε εποχές κακέκτυπου κοινοβουλευτισμού, όπου ο διχασμός του λαού βρίσκεται στη εργαλειοθήκη κομμάτων.

Προφανώς και δεν δικαιολογώ με όλα αυτά τον Πολάκη, ούτε μετριάζω την αρνητική δυναμική της ανοίκειας πολιτικής συμπεριφοράς του, αλλά αναγνωρίζω πως έχω μέθεξη στην ευθύνη, μη αντιδρώντας με τον προσήκοντα τρόπο σε φαινόμενα εκφυλισμού της πολιτικής ζωής του τόπου. Ιδιαιτέρως δε, προβληματίζομαι και με την στάση των ψηφοφόρων του. Ψηφίζοντάς τον γνώριζαν τον τρόπο σκέψης και δράσης του, ή εξεπλάγησαν ομού με όλους μας;
Όπως και να έχει, η διαπίστωση είναι πως σήπεται η κοινωνία μας, ανεχόμενη καταστάσεις από μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου, που δεν ταιριάζουν σε έναν πολιτισμένο λαό.

Ο Μακεδών
Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση