Τοξικό και εμφυλιοπολεμικό κλίμα στην Ελλάδα

Η λύσσα για την εξουσία προμηνύει τα χειρότερα

Του Στέφανου Κωνσταντινίδη

Σβησμένες όλες οι φωτιές οι πλάστρες μες στη Χώρα

Κωστής Παλαμάς

Η κυβένηση του Αλέξη Τσίπρα πήρε ψήφο εμπιστοσύνης στην ελληνική Βουλή. Όσοι παραπονούνται, όχι άδικα, για το επίπεδο των συζητήσεων που προηγήθηκαν μπορούν να παρηγορηθούν με όσα συνέβαιναν την ίδια ώρα στη βρετανική Βουλή! Στο λίκνο της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Όπου το επίπεδο δεν ήταν και πολύ καλύτερο από το δικό μας. Και όπου το σίριαλ του Brexit γελοιοποεί τους βρετανικούς θεσμούς. Φυσικά αυτό δεν απαλλάσσει το ελληνικό πολιτικό σύστημα από τις ευθύνες του. Από τη χρεοκοπία του.

Τοξικό το πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα σε μια στιγμή που η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με δύσκολα προβλήματα και απειλείται η εθνική της κυριαρχία.

Τοξικό και εμφυλιοπολεμικό

Δεν είναι ότι δεν έχει ευθύνες ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση Τσίπρα. Ασήκωτες είναι οι ευθύνες τους σε σχέση με αυτά που υποσχέθηκαν και αυτά που έκαναν. Μια υποτίθεται αριστερή κυβέρνηση. Αλλά και αυτή η λύσσα μιας ρεβανσιστικής Δεξιάς για την εξουσία προμηνύει ακόμη τα χειρότερα. Και διανοούμενοι να στοιχίζονται πίσω από αυτή τη μητσοτακική νεοφιλελεύθερη Δεξιά και να περιμένουν από αυτήν τη σωτηρία!

Τοξικό το κλίμα και λείπουν οι κριτικές φωνές για όσα συμβαίνουν και απαξιώνουν κάθε μέρα ακόμη περισσότερο την ελληνική πολιτική ζωή, το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα και επιβραβεύουν τον ηθικό ξεπεσμό.


Τα αδιέξοδα συσσωρεύονται και οι λεγόμενοι πνευματικοί άνθρωποι συστοιχίζονται κομματικά, δεν έχουν ανεξάρτητη φωνή που να ξεφεύγει από αυτή την τοξικότητα, φωνή που να καθοδηγεί. «Σβησμένες όλες οι φωτιές οι πλάστρες μες στη Χώρα», όπως το είπε κάποτε ο ποιητής, ο Κωστής Παλαμάς, για μιαν άλλη εποχή βέβαια, αλλά με τη διάγνωσή του να ισχύει και για τη σημερινή.

Αν δεχτούμε το δεξιό αφήγημα της αποτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ -στον οποίο παρεμπιπτόντως φορτώνονται όλα τα δεινά του τόπου από το 1821 και μετά!- πρέπει να δούμε και την εναλλακτική πρόταση της ΝΔ. Στην οικονομία, αν αφαιρέσει κανείς τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό της, ο οποίος θα χειροτερέψει ακόμη περισσότερο τη ζωή των εργαζομένων με το επιχείρημα ότι θα φέρει επενδύσεις, τα πάντα ρυθμίζονται και θα συνεχίσουν να ρυθμίζονται από τις Βρυξέλλες.

Ούτως ή άλλως η Ελλάδα είναι αποικία χρέους και τα περιθώρια της όποιας κυβέρνησης για την υιοθέτηση μιας δικής της οικονομικής πολιτικής είναι και θα παραμείνουν περιορισμένα. Στο θέμα της διοίκησης-διακυβέρνησης είναι κανένας που να πιστεύει σοβαρά ότι μια κυβέρνηση Δεξιάς θα περιορίσει το πελατειακό κράτος και θα επιβάλει κανόνες αξιοκρατίας;

Ούτε το παρελθόν της Δεξιάς, ούτε αυτό της οικογένειας Μητσοτάκη επιτρέπουν να ελπίζει κανείς κάτι τέτοιο.

Στα λεγόμενα εθνικά θέματα, στην εξωτερική πολιτική υπάρχουν μήπως ουσιαστικές διαφορές ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ;

Ας πάρουμε τα θέματα ένα-ένα.

Μακεδονικό: Σίγουρα η κυβέρνηση Τσίπρα θα μπορούσε να είχε επιτύχει μια καλύτερη συμφωνία. Όμως, πέρα από τις ρητορείες με στόχο το μάντρωμα των ψηφοφόρων, αυτά που είχε δεχτεί στο παρελθόν η ΝΔ, από την εποχή του πατέρα Μητσοτάκη, ήταν πολύ χειρότερα. Αν δεν υπήρξε συμφωνία στο παρελθόν ήταν λόγω της αδιαλλαξίας των Σκοπίων.

Πέραν τούτου το Μακεδονικό πάει πίσω στην εποχή του Τίτο που δημιούργησε τη Δημοκρατία της Μακεδονίας, την οποία οι δεξιές κυβερνήσεις της εποχής αποδέκτηκαν και αναγνώρισαν όπως το επέβαλαν οι Αμερικανοί. Όσοι αμφιβάλλουν ας συμβουλευτούν την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της εποχής εκείνης ή την αγόρευση του Ευάγγελου Αβέρωφ στη Βουλή, με την οποία αναγνώριζε μακεδονική γλώσσα. Όπως και τότε, η σημερινη συμφωνία επιβλήθηκε από τους Αμερικανούς -τώρα και τους Γερμανούς- για την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων στα Βαλκάνια. Τολμούν ο Μητσοτάκης και η ΝΔ να δεσμευτούν ότι θα καταγγείλουν τη συμφωνία; Τολμούν να ζητήσουν δημοψήφισμα;

Όχι φυσικά. Μακεδονομάχοι λοιπόν με το αζημίωτο

Κυπριακό: Μεταφέρω εδώ αυτό που έγραψε ο συνάδελφος Γιώργος Κέντας και με το οποίο συμφωνώ απόλυτα.

« …Με Κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είχαμε πολύ χλιαρή έως και προβληματική πολιτική της Αθήνας στο Κυπριακό. Με ΣΥΡΙΖΑ είχαμε (παραδόξως θα έλεγε κάποιος) την καλύτερη προσέγγιση στο Κυπριακό από τη δεκαετία του 1980. Με την επόμενη Κυβέρνηση (ΝΔ) το Κυπριακό θα επανέλθει στην πολιτική του η Λευκωσία αποφασίζει και η Αθήνα συμπαρίσταται (πιέζοντας όμως)…» Προσθέτω απλώς ότι με Μητσοτάκη πρωθυπουργό η επιδίωξη λύσης θα είναι Αμερικανο-ΝΑΤΟϊκών προδιαγραφών.

Εξωτερική πολιτική γενικότερα: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε μια φιλοαμερικανική πολιτική και άνοιξε τις πόρτες στους Αμερικανούς να έχουν βάσεις σε όποιο μέρος της Ελλάδας το θελήσουν. Είναi κανένας σοβαρός άνθρωπος που να πιστεύει ότι η ΝΔ και ο Μητσοτάκης θα ανατρέψουν αυτή την πολιτική; Το ίδιο ισχύει και για την εξάρτηση και τις σχέσεις με το Βερολίνο. Θα έλεγα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, στο σημείο αυτό, «έφαγε» το ψωμί της Δεξιάς! Ακολούθησε πιστά το γνωστό δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν»!

Συμπερασματικά, η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τα χρόνια προβλήματά της, απειλείται η εθνική κυριαρχία της όχι από τον Βορρά αλλά εξ Ανατολών και χρειάζεται όραμα και τολμηρά βήματα για να εξέλθει από το τέλμα στο οποίο βρίσκεται. Κάτι το οποίο δεν προσφέρουν η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως εναλλακτική λύση στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. Αυτό που η Ελλάδα χρειάζεται είναι μια προοδευτική πρόταση εξόδου από την κρίση. Σε αυτό μπορούν και πρέπει να συμβάλουν οι πνευματικοί άνθρωποι του τόπου, με κριτική διάθεση, όραμα και δημιουργικότητα.

Υ.Γ. Η τελευταία έκθεση Γκουτέρες για την ανανέωση της θητείας της ΟΥΝΦΙΚΥΠ περιέχει επικίνδυνα στοιχεία και επικίνδυνες αναφορές που υποβαθμίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία και αναβαθμίζουν το κατοχικό καθεστώς. Εξισώνουν επί της ουσίας το αναγνωρισμένο διεθνώς κράτος, την Κυπριακή Δημοκρατία, με το παράνομο κατοχικό καθεστώς με αναφορές στις «δύο πλευρές» και βγάζουν εκτός εξίσωσης την Τουρκία, ως την κατοχική δύναμη.

Βεβαίως το χαλί το έστρωσε ο κ. Αναστασιάδης την περασμένη πενταετία αναβαθμίζοντας τον κατοχικό ηγέτη, τον κ. Ακιντζί, και τώρα, σταδιακά περνούμε από «τους δύο ηγέτες» στα δύο συνιστώντα κράτη! Η λύση επί του εδάφους, όπως πάντα την ονειρευόταν η Άγκυρα με αναγνώριση των κατοχικών δεδομένων. Στη Λευκωσία κυβέρνηση και κόμματα περί άλλων τυρβάζουν! Ασχολούνται με τις ευρωεκλογές!

* Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης είναι Πανεπιστημιακός, διευθυντής του Κέντρου Ελληνικών Ερευνών Καναδά-ΚΕΕΚ και μέχρι πρόσφατα επιστημονικός συνεργάτης του ΕΔΙΑΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης – E-mail: stephanos.constantinides@gmail.com
HellasJournal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση