Μαζεύουν… κι ας είν' και ρώγες!

Του Γιάννη Σιδέρη

Δεν ξέρουμε αν είδαν τον ίσκιο τους και τον πέρασαν για το μπόι τους, κατά την αξέχαστη ρήση Φλωράκη, πάντως το θράσος δεν τους λείπει.

Ο υπουργός Επικρατείας Χριστόφορος Βερναρδάκης, σε συνέντευξή του εκφράζει αμφιβολίες αν ο λαός είναι κατά τη συμφωνίας, και παράλληλα την πεποίθηση ότι στην περίπτωση δημοψηφίσματος ο λαός θα ψήφιζε «ναι» (και γιατί δεν έκαναν ώστε να έχουν τη λαϊκή νομιμοποίηση;).

Στην ίδια συνέντευξη στη Realnews, εκφράζει τον στόχο του ΣΥΡΙΖΑ, να γίνει ο άξονας γύρω από τον οποίο θα κινηθεί «ένας αστερισμός μικρότερων κομμάτων ή κινήσεων με ζητούμενο πολιτικές που έχουν στόχο το τέλος της λιτότητας και την ανασύνταξη του κοινωνικού κράτους».

Εχει επίγνωση ωστόσο, τονίζοντας ότι αν αυτή η συζήτηση μείνει στα πρόσωπα και μόνο, «δεν θα καταφέρουμε τίποτε άλλο από μια ανακύκλωση φθαρμένων πρακτικών και ιδεών». Το «φθαρμένων προσώπων» το απέφυγε.

Στην κυβέρνηση εκφράζονται σκέψεις να αξιοποιηθούν πρόσωπα κεντροαριστερής και εναλλακτικής ταυτότητας, προκειμένου αφενός να σηματοδοτήσουν ιδεολογικά και πολιτικά την αντίστοιχη στροφή, αφετέρου τα εν λόγω πρόσωπα να γίνουν οι συνδετικοί πολιτικοί κρίκοι με το κοινό της Κεντροαριστεράς.


Το πρόβλημα που αναδύεται όμως είναι ότι κάποια εκ των προσώπων που προσέγγισαν το κυβερνητικό κόμμα, δίνουν την εντύπωση ότι το έκαναν για να αποφύγουν την καταβύθιση στην πολιτική ανυπαρξία. Τα έτερο πρόβλημα είναι ότι αυτά τα πρόσωπα στερούνται λαϊκού ερείσματος. Οποτε εξέθεσαν εαυτόν στη λαϊκή έγκριση δια της ψήφου, καταποντίστηκαν. Αποτελούν ως εκ τούτου την αχίλλειο πτέρνα της προσπάθειας, καθώς στερούνται πολιτικής εμβέλειας και διείσδυσης στην κοινωνία της Κεντροαριστεράς.

Αλλωστε κάποιοι εξ αυτών έχουν σπάσει τα ρεκόρ μεταβλητότητας θέσεων και οργανωτικής κινητικότητας με αποτέλεσμα να έχουν απολέσει την πιστότητα λόγου. Χαρακτηριστική η περίπτωση του Ν. Μπίστη (για τον οποίο πάντως ουδείς μπορεί ισχυριστεί ότι έχει απολαύσει αξιωμάτων στην περιδίνησή του σε κόμματα της αριστεράς και της κεντροαριστεράς - εν αντιθέσει με άλλους εσχάτως επαναπροσεγγίσαντες που έχουν απολαύσει πλουσιοπάροχα αξιώματα σε τέσσερα κόμματα, αλλά τους φταίνε, των θλιβερών, οι δημοσιογράφοι γιατί δήθεν λειτουργούν ως «γραφεία τύπου» κομμάτων όταν το καταγράφουν).

Αλλοι επίσης, παρότι ιδεολογικά συνεπείς και ενδεχομένως εμβληματικοί στον χώρο τους, είναι άγνωστοι και αδιάφοροι για το μεγάλο κοινό, όπως ας πούμε ο καθηγητής Σωτ. Βαλντέν και ο πρώην πρόεδρος της επιτροπής για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Κωστής Παπαϊωάννου.

Εξαιτίας της έλλειψης αξιόμαχου στρατεύματος, η μεγάλη επίθεση θα είναι προς το ΚΙΝΑΛ. Θα προσπαθήσουν να αποδώσουν την ηγεσία ως παρακολούθημα της «ακροδεξιάς πολιτικής του Μητσοτάκη», με την ελπίδα ότι θα δημιουργήσουν ρήγμα μεταξύ ηγεσίας και αντιδεξιάς βάσης.

Σε αυτό - υπολογίζουν ότι - έχουν έναν αμφίρροπο σύμμαχο, τον κ. Γ. Παπανδρέου. Ο πρώην Πρωθυπουργός μετά την εκθρόνισή του, με κάθε ευκαιρία ρητορεύει (τρόπος του λέγειν) περί «προοδευτικών δυνάμεων», δημιουργώντας εκ του αποτελέσματος πρόβλημα εικόνας στη λεόντειο παράταξη του ΚΙΝΑΛ, το ΠΑΣΟΚ - παρότι η Κ.Ο. και η βάση του ΠΑΣΟΚ είναι προς το παρόν συμπαγείς, σε σημείο που μεσαία στελέχη ζητούν επιστροφή στον τίτλο «ΠΑΣΟΚ»!

Ο πρώην πρωθυπουργός το πιστοποίησε προσφάτως, με συνέντευξή του σε ούλτρα φιλική προς την κυβέρνηση εφημερίδα. Δεν ήταν βέβαια εντελώς δοτικός, αλλά μια χαρά εξυπηρέτησε τον ΣΥΡΙΖΑ αφού με τις αμφίσημες τοποθετήσεις έδωσε το δικαίωμα στα κυβερνητικά στελέχη και τα κυβερνητικά τρολ να τον παρουσιάζουν στα social media ως διαπρύσιο υποστηρικτή της Συμφωνίας - εξ αντανακλάσεως και της κυβέρνησης!

Ετσι με τους πρόθυμους το κυβερνητικό κόμμα θα επιχειρήσει να δημιουργήσει μια ενδιάμεση πολιτική νησίδα, η οποία ελπίζεται ότι θα συσπειρώνει τους εκτός ΣΥΡΙΖΑ οπαδούς, με τελικό στόχο, υπό κάποια οργανωτική μορφή, οι ψήφοι τους να μεταγγιστούν στον ΣΥΡΙΖΑ. Οι ανωτέρω πρόθυμοι θα συνυπάρχουν βέβαια και με άλλους προσχωρήσαντες, όπως η κες Ξενογιαννακοπούλου και Ζορμπά, αλλά και με τους εκ δεξιών πρόθυμους, όπως οι εκ των ΑΝΕΛ - με πρωτοστάτρια την ιέρεια της… πολιτικής ριζοσπαστικότητας κα Κουντουρά. Οι προστρέχοντες στον ΣΥΡΙΖΑ επανανοηματοδοτούν τις έννοιες της πολιτικής συνέπειας και της ιδεολογικής καθαρότητας. Ιδεολογία τους είναι η καριέρα.

Εν τέλει κατά πόσο θα γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ «άξονας γύρω από τον οποίο θα κινηθεί ένας αστερισμός μικρότερων κομμάτων ή κινήσεων» θα το αποφασίσει ο λαός, ο οποίος δεν είναι πάντα αλάνθαστος.

Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση