Οι Πρέσπες ανακατεύουν την τράπουλα στα κόμματα

Σε αναζήτηση νέας πλειοψηφίας ο ΣΥΡΙΖΑ για να παρατείνει τουλάχιστον έως τον Μάιο την παραμονή του στην εξουσία. Σε περιδίνηση ΑΝ.ΕΛ., Ποτάμι και Ε.Κ.

Από τον Ανδρέα Καψαμπέλη

Σε φάση έντονης κινητικότητας έχει εισέλθει το πολιτικό σκηνικό, με καταλύτη των εξελίξεων τη Συμφωνία των Πρεσπών και την ψήφισή της από την ελληνική Βουλή στις αρχές του 2019. Τα μικρότερα κόμματα βρίσκονται ήδη σε περιδίνηση, ενώ ο κ. Τσίπρας και το επιτελείο του σχεδιάζουν τους ελιγμούς που θα τους επιτρέψουν να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία και να παρατείνουν τον βίο της κυβέρνησης τουλάχιστον έως τον Μάιο.

Η αβεβαιότητα που έχει προκύψει για τη στάση των ΑΝ.ΕΛ. και του Π. Καμμένου έχει επαναφέρει σε πρώτη φάση τις σκέψεις να ζητήσει η κυβέρνηση, με δική της πρωτοβουλία, την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης από τη Βουλή. Ενισχυτικά ως προς αυτό λειτουργεί η επαμφοτερίζουσα γραμμή του Στ. Θεοδωράκη για το θέμα των Σκοπίων, που δημιουργεί ένα σκηνικό πολιτικής ρευστότητας και «ομηρίας» για την κυβέρνηση, από το οποίο η ίδια επιδιώκει ταχέως να απεμπλακεί.

Από σήμερα δικαίωμα για την υποβολή πρότασης μομφής έχει και η αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς συμπληρώθηκε το απαιτούμενο εξάμηνο από την προηγούμενη φορά. Οσο όμως κι αν δηλώνει ότι όλα τα κοινοβουλευτικά όπλα βρίσκονται στο τραπέζι, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα θελήσει να «κάψει» μια τέτοια δυνατότητα στην παρούσα φάση. Θα προχωρήσει ανάλογα με τις εξελίξεις στο Σκοπιανό και αφού ολοκληρωθούν οι διαδικασίες στο γειτονικό κράτος. Αλλωστε, το αποτέλεσμα θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα απορριπτικό και αυτό θα επέτρεπε στον κ. Τσίπρα να διανύσει πιο άνετα το προσεχές εξάμηνο έως και τις κάλπες, παρά τις σοβαρές αναταράξεις στους κόλπους της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Για να γίνει δεκτή η πρόταση μομφής απαιτούνται 151 ψήφοι, οι οποίοι όμως δεν συγκεντρώνονται, εφόσον ο κ. Καμμένος, αν και διαφωνεί με τη Συμφωνία των Πρεσπών προαναγγέλλοντας την παραίτησή του, δεν ψηφίζει υπέρ της πτώσης της κυβέρνησης.


Στην περίπτωση κατά την οποία όμως ο κ. Τσίπρας θέσει θέμα εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση πριν έρθει στη Βουλή η κύρωση της («νεκρής» κατά τον υπουργό Εθνικής Αμυνας) συμφωνίας, ο κ. Καμμένος φέρεται αποφασισμένος να αρνηθεί, καθώς κάτι τέτοιο θα μεταφραζόταν αυτομάτως σε συμφωνία και εξουσιοδότηση για τους χειρισμούς στο Σκοπιανό και στη σύνθετη ονομασία. Αυτό που τίθεται επί τάπητος επομένως είναι η ανασύνθεση της κυβερνητικής πλειοψηφίας χωρίς την αναγκαστική συμμετοχή των ΑΝ.ΕΛ. Η αναζήτηση των «151», υπό το πρίσμα αυτό, αποτελεί, κατά τις πληροφορίες, τη νέα προτεραιότητα του Μεγάρου Μαξίμου προκειμένου να προχωρήσει στην επόμενη κίνησή του. Αν και μετά τη δήλωση του κ. Σαρίδη ότι θα στηρίξει τον νέο προϋπολογισμό φαίνεται ότι είναι πιο κοντά, το όριο αυτό μέχρι στιγμής δεν έχει επιτευχθεί πλήρως, με αποτέλεσμα το πολιτικό «πόκερ» να συνεχίζεται με ιδιαίτερη ένταση.

Οι διεργασίες και οι ανακατατάξεις που σημειώνονται στα μικρά κόμματα, από τα οποία αποχωρούν και αυτονομούνται βουλευτές, βοηθούν στο γερό ανακάτεμα της τράπουλας και αν τελικώς σχηματιστεί ο απαιτούμενος αριθμός, θεωρείται βέβαιο ότι ο κ. Τσίπρας θα τραβήξει και αυτό το «χαρτί». Εάν του βγει αυτή η κίνηση, θα έχει πετύχει «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια». Θα έχει καταρχάς πετύχει τη σταθεροποίησή του σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, διαλύοντας τις αμφιβολίες που αναπτύσσονται. Ταυτόχρονα θα μπορέσει, στο επόμενο στάδιο, να προχωρήσει στην κύρωση της συμφωνίας για το Σκοπιανό ακόμη και με σχετική πλειοψηφία, αφού υπάρχει αυτή η δυνατότητα, δίχως η σταθερότητα της κυβέρνησης να εξαρτάται πια από τη στάση των αμφιταλαντευόμενων βουλευτών.

Ηδη παρατηρείται το φαινόμενο η Συμφωνία των Πρεσπών να επιταχύνει τις διεργασίες στο εσωτερικό των μικρότερων κομμάτων, τα οποία επί της ουσίας αντιμετωπίζουν γενικότερη κρίση στρατηγικής και κυριαρχούνται από το άγχος της εκλογικής επιβίωσης. Το Ποτάμι βρίσκεται ενώπιον της πλήρους «αποξήρανσης», με δύο εκ των βουλευτών του (οι κύριοι Αμυράς και Ψαριανός) να οδεύουν προς τη Ν.Δ., έναν (ο κύριος Δανέλλης) προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τους λοιπούς (οι κύριοι Θεοδωράκης, Μαυρωτάς και Λυκούδης) να μετεωρίζονται. Αποδεκατισμένη είναι και η Ενωση Κεντρώων, αφού αν ο Β. Λεβέντης, διαγράψει τον αποσκιρτήσαντα προς τον ΣΥΡΙΖΑ Γ. Σαρίδη, δεν θα λογίζεται πλέον ως αναγνωρισμένη κοινοβουλευτική ομάδα στη Βουλή.

Είναι φανερό ότι ο ενδιάμεσος χώρος μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ θα πιέζεται ολοένα και περισσότερο όσο θα πλησιάζουν οι εκλογές, θυμίζοντας το ανάλογο σκηνικό που επικράτησε μέχρι να διαμορφωθεί ο δικομματισμός της πρώτης μεταπολιτευτικής περιόδου. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και το Κίνημα Αλλαγής συνεχίζει να κλυδωνίζεται, «χάνοντας» στελέχη είτε προς τον έναν είτε προς τον άλλο μεγαλύτερο πόλο, αδυνατώντας να ανανεώσει το εκλογικό του ακροατήριο.

Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση