Συμφωνία Πρεσπών: Κύρωση (στη Βουλή) να 'ναι κι όπως να 'ναι

Στην κυβέρνηση, αν και περιμένουν να περάσει με 151+1 ψήφους, αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο της απλής πλειοψηφίας

Από τον Σπύρο Κάραλη

Αρχισε η αντίστροφη μέτρηση για να φανεί τελικά αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η δεύτερη κατά σειρά, έπειτα από εκείνη του αείμνηστου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που θα πέσει εξαιτίας του Σκοπιανού και ενώ μόνο ένα πράγμα πρέπει να θεωρείται βέβαιο: Η συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝ.ΕΛ. τελειώνει. Ετσι, αμέσως μετά τις γιορτές, εν μέσω σεναρίων περί πρόωρων εκλογών, το τοπίο αρχίζει να καθαρίζει, καθώς το αργότερο μέχρι το Μάρτιο η Συμφωνία των Πρεσπών αναμένεται να έρθει στη Βουλή, αν, φυσικά, περάσει από το Κοινοβούλιο της ΠΓΔΜ, αλλάζοντας σε πρώτη φάση άρδην τους τωρινούς πολιτικούς σχεδιασμούς.

Το ενδεχόμενο επίσπευσης των εθνικών εκλογών με σενάρια για κάλπες Φεβρουάριο ή Μάρτιο συζητείται μεν ευρέως και εντός της κυβέρνησης, ωστόσο ο βασικός σχεδιασμός δεν φαίνεται να αλλάζει θεαματικά, όσο κι αν κυβερνητικά στελέχη δηλώνουν ότι οι τελικές αποφάσεις είναι συνάρτηση της ψηφοφορίας στη Βουλή σε συνδυασμό με την εικόνα και την κοινοβουλευτική ισχύ του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Αλέξης Τσίπρας διόλου επιδιώκει να πάει σε εκλογική σύγκρουση αυτή την ώρα για πολλούς λόγους και σίγουρα όχι πάνω στον απόηχο μιας συμφωνίας που εν τέλει επιδρά αρκετά αρνητικά στο εθνικό συλλογικό ασυνείδητο και στην πλειονότητα της εκλογικής βάσης, την ώρα μάλιστα κατά την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να αδυνατεί να συσπειρώσει μεγάλα τμήματα των αριστερών και κεντροαριστερών ψηφοφόρων, τα οποία εν τέλει θα καθορίσουν την έκβαση της μάχης. Στην κυβέρνηση άλλωστε εμφανίζονται βέβαιοι ότι η συμφωνία θα περάσει με 151+ παρά τις παλινωδίες του Σταύρου Θεοδωράκη. Καλού κακού πάντως, εμμέσως πλην σαφώς αφήνεται από κυβερνητικούς κύκλους ανοιχτό το ενδεχόμενο -αν οι περιστάσεις το επιβάλουν- να εγκριθεί η επίμαχη συμφωνία και με σχετική πλειοψηφία. Μια τέτοια εξέλιξη θεωρείται απευκταία στο πρωθυπουργικό περιβάλλον, καθώς θα συνιστούσε σοβαρή πολιτική ήττα για τον ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο πληροφορίες φέρουν τον Αλέξη Τσίπρα να σταθμίζει κέρδη και ζημίες και να έχει πάρει τις αποφάσεις του προχωρώντας μέχρι τέλους στο κλείσιμο της εκκρεμότητας με τα Σκόπια.


Βεβαίως, το Μέγαρο Μαξίμου θα επιδιώξει ως την ύστατη στιγμή την ευρεία πλειοψηφία ώστε να διατηρήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων στη χάραξη της πολιτικής ατζέντας, με δεδομένο ότι σε μια τέτοια περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγει κυριολεκτικά αλώβητος από τη θύελλα του Σκοπιανού έχοντας παράλληλα χωρίσει μάλλον βελούδινα με τους ΑΝ.ΕΛ. Και αυτό διότι η στήριξη 151 βουλευτών, ίσως και περισσότερων, με θετική ψήφο βουλευτών από Ποτάμι, ΑΝ.ΕΛ. και ανεξάρτητους (λ.χ. Θεοδωράκης, Δανέλλης, Λυκούδης, Μαυρωτάς, Παπαχριστόπουλος, Κουντουρά, Θεοχάρης) θα σημαίνει νέα κυβερνητική πλειοψηφία και ψήφο εμπιστοσύνης που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και μέχρι την εξάντληση της συνταγματικής θητείας τον Οκτώβριο του 2019. Αντιθέτως, η ψήφιση της συμφωνίας με λιγότερες από 150 ψήφους θα ενισχύσει τις πιέσεις από την αντιπολίτευση.

Οπως και να έχει όμως, είτε με πάνω από 151 είτε με λιγότερες, αμέσως μετά την ψήφιση των συμφωνίας ο κ. Τσίπρας αναγκαστικά θα πάει σε ανασχηματισμό, καθώς ο Πάνος Καμμένος θα αποχωρήσει από την κυβέρνηση. Πρακτικά, επίσης, θα πρέπει να καλυφθεί κάποια στιγμή και η θέση του υπουργού Εξωτερικών. Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος δύσκολα θα αναλάβει επικεφαλής του ΥΠΕΞ, πιθανόν να μεταπηδήσει σε άλλο υπουργείο ή να θέσει υποψηφιότητα για το Ευρωκοινοβούλιο, όπως άλλωστε ακούγεται έντονα.

Ενδέχεται ακόμη να γίνουν αλλαγές και στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να αποχωρεί, αν βεβαίως το επιθυμεί και ο ίδιος, και να πηγαίνει σε άλλο υπουργείο, ίσως και στο ΥΠΕΞ, καθώς υπάρχουν τέτοιες πληροφορίες, αλλάζοντας όλες τις ενδοκυβερνητικές ισορροπίες

Ο (βρόμικος) ρόλος της Βουλγαρίας στο Μακεδονικό

Η έκρηξη του Βούλγαρου αναπληρωτή πρωθυπουργού και υπουργού Αμυνας Κρασιμίρ Καρακατσάνοφ (φωτό) ότι η Βουλγαρία θα μπλοκάρει την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ αν γίνει δεκτή από την ΠΓΔΜ η Συμφωνία των Πρεσπών, λόγω της γνωστής άρνησης της Σόφιας να δεχθεί τη λεγόμενη «μακεδονική» ταυτότητα και γλώσσα (τα οποία η Σόφια απορρίπτει από την ίδρυση του κράτους των Σκοπίων, που πρώτη έσπευσε να αναγνωρίσει, προκειμένου να πλήξει την Ελλάδα), αποκαλύπτει τον ρόλο που συνεχίζει να παίζει στη Μακεδονία η «σύμμαχος» στο ΝΑΤΟ και «εταίρος» στην Ε.Ε. γειτονική χώρα.

Πίσω από τις αρχικές, δήθεν θετικές και ενθαρρυντικές δηλώσεις της βουλγαρικής ηγεσίας για τη Συμφωνία των Πρεσπών βρίσκονταν κρυμμένα ο βουλγαρικός εθνικισμός και η βουλγαρική εμμονή επικυριαρχίας στη μακεδονική γη. Η τάση αυτή εκδηλώθηκε σε πολλές ιστορικές φάσεις με φρικαλεότητες των Βουλγάρων σε βάρος των ελληνικών πληθυσμών και πιο πρόσφατη την αποκρουστική συμπεριφορά του βουλγαρικού στρατού, σε βάρος των Ελλήνων της Μακεδονίας και της Θράκης, κατά τη διάρκεια της βουλγαρικής κατοχής της Μακεδονίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Την περίοδο αυτή καταγράφεται η πιο βάρβαρη συμπεριφορά εναντίον αμάχων από τις τρεις κατοχικές δυνάμεις (Γερμανία, Ιταλία, Βουλγαρία). Πιστεύοντας ότι θα βρεθούν τελικά στην πλευρά των νικητών του Μεγάλου Πολέμου, οι Βούλγαροι ξεκίνησαν εθνοκάθαρση των ελληνικών πληθυσμών στα εδάφη της Μακεδονίας με μεθόδους και πρακτικές των κομιτατζήδων των αρχών του 20ού αιώνα. Μόνο στην περιοχή βουλγαρικής δικαιοδοσίας (ανατολική Μακεδονία και Θράκη) οι εκτελέσεις αμάχων ήταν περισσότερες από τις αντίστοιχες των ναζί στην υπόλοιπη Ελλάδα, γράφει ο Π. Ούτσης.
«Δεν θα επιτρέψουμε μακεδονική γλώσσα να αναγνωριστεί ως επίσημη γλώσσα στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ» δήλωσε το περασμένο Σάββατο ο Καρακατσάνοφ, καλώντας τα Σκόπια να σταματήσουν την παραχάραξη της Ιστορίας!

Ασκώντας κριτική στους ομοεθνείς του, ο Βούλγαρος ΥΠΑΜ πρόσθεσε ότι «υπάρχει μια τάση από τη βουλγαρική πλευρά να κάνουμε συμβιβασμούς, που κατά τη γνώμη μου είναι απαράδεκτοι», ενώ για την κυβέρνηση Ζάεφ σημείωσε πως «εκφράζει την πρόθεση να αμφισβητηθούν σοβαρά θέματα και να γίνουν δεκτά αυτά που δεν έχουν καμία σχέση με την ιστορική αλήθεια».

Διπλωματικοί κύκλοι εξέφρασαν την εκτίμηση ότι «η Βουλγαρία θα ήταν ευχαριστημένη, στην παρούσα φάση, εάν το όνομα των Σκοπίων παρέμενε το σημερινό συνταγματικό (σ.σ.: σκέτο Μακεδονία), με τη γλώσσα να αναγνωρίζεται στους διεθνείς οργανισμούς (Ε.Ε. και ΝΑΤΟ) ως… “βουλγαρική”, όπως και η εθνότητα»! Οι ίδιες πηγές σημείωναν ότι «αν το ελληνικό, πολιτικό προσωπικό είχε αντιληφθεί ότι το λεγόμενο “μακεδονικό” ζήτημα δεν είναι στην ουσία του ελληνοσκοπιανό διμερές πρόβλημα, αλλά ελληνοβουλγαρική διαφορά, θα ήταν φειδωλό και πιο προσεκτικό στη διατύπωση αφορισμών κατά των υποχρεωτικών (από την Ιστορία) υποχωρήσεων της Ελλάδας στη Συμφωνία των Πρεσπών».

Νίκ. Σταυρουλάκης
Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση