Τελειώνει το "τέρας" της παγκοσμιοποίησης

Η ομιλία Τραμπ στον ΟΗΕ δίνει ελπίδες ότι θα πάψει να κυριαρχεί η οικονομική δικτατορία του χάους

Από τον Δημήτρη Ριζούλη

Ντόναλντ Τραμπ: Ο πρόεδρος μιλάει στον ΟΗΕ και προκαλεί -άθελά του- γέλιο». Με αυτόν τον τίτλο παρουσίασε ελληνικό συστημικό μέσο ενημέρωσης την ομιλία του προέδρου των ΗΠΑ στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Με τον ίδιο (απαξιωτικό) τρόπο αντέδρασε σειρά εφημερίδων και καναλιών, τα οποία προσπαθούν να «κοντύνουν» ή να γελοιοποιήσουν τον απρόβλεπτο Τραμπ, προκειμένου να κρύψουν την ουσία των λόγων του και -κυρίως- των αποφάσεών του. Ο καλύτερος τρόπος, άλλωστε, για να αποκρύψεις την αλήθεια είναι να απαξιώσεις αυτόν που τη λέει. Και να εστιάσεις σε άλλες, χαριτωμένες πτυχές.

Όμως, η ομιλία Τραμπ υπήρξε όχι απλώς σημαντική, αλλά ιστορική. Αποτέλεσε ουσιαστικά τη συνέχεια όσων είχε υποστηρίξει και πέρσι από το ίδιο βήμα, τώρα όμως διατύπωσε τις θέσεις του πιο ξεκάθαρα και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Φέτος μπορούσε να επικαλεστεί και συγκεκριμένες ενέργειες που έχει ήδη κάνει. Το βασικό μήνυμα που έστειλε σε όλο τον πλανήτη ο Αμερικανός πρόεδρος (ειδικά στις βολεμένες ελίτ) ήταν ότι το «τέρας» της παγκοσμιοποίησης τελείωσε. Η εποχή άλλαξε και το μέλλον θα είναι διαφορετικό. Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν θα είναι καλύτερο ή χειρότερο (ο χρόνος θα το δείξει), αλλά οι συσχετισμοί του χθες και οι βασικοί «παίκτες» που έκαναν κουμάντο άλλαξαν.

Αυτό το μήνυμα-προειδοποίηση προσπάθησαν να θάψουν τα συστημικά μέσα ενημέρωσης παγκοσμίως. Η ιστορική ομιλία Τραμπ επικεντρώθηκε στην ανεξαρτησία των εθνικών κρατών και στη δυνατότητα να διατηρούν τις ιδιαιτερότητές τους χωρίς να συμπιέζονται και να ομογενοποιούνται για λόγους συμφερόντων.


«Οι ΗΠΑ δεν θα σας πουν πώς να ζείτε, να εργάζεστε και να πιστεύετε. Σέβομαι το δικαίωμα κάθε έθνους να ακολουθήσει τα δικά του έθιμα, τα πιστεύω και τις παραδόσεις του. Οι ΗΠΑ δεν θα λένε ποτέ σε άλλα έθνη πώς να ζήσουν ή πώς να εργαστούν. Έτσι, λοιπόν, περιμένω και από τα υπόλοιπα κράτη να σεβαστούν την κυριαρχία της Αμερικής» ανέφερε και συμπλήρωσε: «Η Αμερική κυβερνάται από Αμερικανούς. Απορρίπτουμε την ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης και αγκαλιάζουμε το δόγμα του πατριωτισμού».

Οι ηγήτορες της παγκοσμιοποίησης έχουν καταλάβει εδώ και καιρό ότι χάνουν το παιχνίδι, γι’ αυτό θεωρούν τον Τραμπ εμπόδιο που πρέπει να βγει από τη μέση. Ο κόσμος αναδιατάσσεται αργά, αλλά σταθερά. Ο Τραμπ ήταν ξεκάθαρος και ως προς αυτά. Κατέδειξε ως βασικούς εχθρούς την Κίνα, το Ιράν και εμμέσως τη Γερμανία, ενώ -σε αντιδιαστολή- κατονόμασε ως νέους «φίλους» την Κορέα και την Ιαπωνία. Κλείνει τις πόρτες και βάζει υπερβολικούς δασμούς στο μπλοκ των πρώτων χωρών, όμως ταυτόχρονα υπογράφει νέες φιλόδοξες εμπορικές συμφωνίες με τους καινούργιους συμμάχους. Παίζει το παιχνίδι του χρήματος μαεστρικά - ό,τι κι αν λένε οι επικριτές του.

Προσέξτε όμως τις διατυπώσεις του και το τελεσίγραφο προς τα συμφέροντα που τις τελευταίες δεκαετίες απροκάλυπτα κυβερνούν τον πλανήτη προωθώντας συγκεκριμένη ισοπεδωτική ατζέντα.

«Ποτέ δεν θα παραδώσουμε την αμερικανική κυριαρχία σε μια μη εκλεγμένη, ανεξέλεγκτη παγκόσμια γραφειοκρατία. Τα κυρίαρχα και ανεξάρτητα έθνη είναι το μόνο όχημα όπου η ελευθερία έχει επιζήσει ποτέ, η δημοκρατία έχει αντέξει ποτέ ή η ειρήνη έχει ευημερήσει ποτέ. Και πρέπει να προστατέψουμε την κυριαρχία μας και την αγαπημένη μας ανεξαρτησία πάνω απ’ όλα».

Αυτά, λοιπόν, είπε ο Τραμπ. Κήρυξε το τέλος της παγκοσμιοποίησης και όλων των δεινών που αυτή έφερε. Αυτό το «σύστημα» έχει ακόμα πολύ βαθιές ρίζες (και πολλά λεφτά) και είναι βέβαιο ότι δεν θα γκρεμιστεί εύκολα. Ήδη, όμως, αποσταθεροποιήθηκε. Κυρίως επειδή οι λαοί αγανάκτησαν και ξύπνησαν.

Στην Ελλάδα αυτά τα δεινά τα βιώνουμε επί δεκαετίες, κορυφώθηκαν όμως στα χρόνια της κρίσης. Διεθνείς συμφωνίες που αποτέλεσαν «αγχόνη» για το μέλλον του τόπου μας, προσπάθειες αλλοίωσης του πληθυσμού στο πλαίσιο της «ανοχής στη διαφορετικότητα», συκοφάντηση κάθε πατριωτικής φωνής και στοχοποίησή της, φτωχοποίηση προς όφελος των τραπεζών και των διεθνών τοκογλύφων, ισοπέδωση αξιών (στο όνομα των δήθεν δικαιωμάτων) με στόχο τη χαλάρωση των αντιστάσεων. Χειρουργικές επεμβάσεις στην κοινωνία και την πολιτική για να επιτευχθεί η ομογενοποίηση και η μετατροπή του πολίτη σε άβουλο ον-πελάτη.

Τώρα πρώτη φορά φαίνεται να μπαίνει φρένο σε αυτή την κατηφόρα. Επιτέλους, η μεγαλύτερη δύναμη του πλανήτη αποφάσισε να τελειώσει αυτή την οικονομική και κοινωνική δικτατορία του χάους. Και αυτό είναι άκρως ελπιδοφόρο.

Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση