Όσοι πηγαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ είναι "καλοί αποστάτες";

Το μέγεθος της υποκρισίας στην πολιτική ζωή του τόπου διαπιστώνεται συχνά, στην επικαιρότητα όμως έρχεται των θέμα των αποστατών, επί των οποίων στηρίζει ο πρωθυπουργός την θετική ψήφο στην Συμφωνία των Πρεσπών αλλά και την βιωσιμότητα της κυβέρνησής του, ως απάντηση στην απειλή του Π. Καμμένου ότι μπορεί να ρίξει και την κυβέρνηση.

Βεβαίως, αν ο κ. Α. Τσίπρας φέρει την Συμφωνία προς κύρωση τον Απρίλιο, η πτώση της κυβέρνησης δεν έχει νόημα, με δεδομένο ότι οι εθνικές εκλογές μπορεί να γίνουν τον Μάιο, όπως άλλωστε είναι ένα από τα ενδεχόμενα.

Ούτε η μη υπερψήφιση της συμφωνίας από τους ΑΝΕΛ δημιουργεί πρόβλημα, επειδή οι 151 βουλευτές είναι απαραίτητοι, όταν στην αίθουσα της Βουλής παρευρίσκονται και οι 300 βουλευτές. Αν μεθοδευθεί η αποχώρηση κάποιου μικρού κόμματος, τότε μόνον οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αρκούν για την κύρωση της Συμφωνίας, αφού δεν λογαριάζουν το Σύνταγμα που στη προκειμένη περίπτωση απαιτεί αυξημένη πλειοψηφία.

Βεβαίως, τίθεται πολιτικό ζήτημα σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, με την κυβέρνηση να έχει χάσει την δεδηλωμένη και να μεταβάλλεται σε κυβέρνηση μειοψηφίας. Ίσως, αυτό θέλει να αποφύγει ο ΣΥΡΙΖΑ, και άρχισε να δέχεται αποστάτες, ενώ ανέβαινε στα κάγκελα παλαιότερα, καταδικάζοντας την αποστασία βουλευτών, όταν δεν τον ωφελούσε. Προφανώς, οι βουλευτές που προσέρχονται στον ΣΥΡΙΖΑ από άλλα κόμματα, είναι «καλοί αποστάτες».

Προ λίγων εβδομάδων, διεγράφη από τους ΑΝΕΛ ο βουλευτής Δημήτρη Καμμένος -λόγω της θετικής ψήφου που έδωσε στην πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης- και στη συνέχεια δήλωσε ανεξάρτητος ο βουλευτής Γιώργος Λαζαρίδης. Στον κίνδυνο να χάσει την πλειοψηφία, που έμεινε με 152 βουλευτές, κυκλοφόρησε η κυβέρνηση nonpaper με καταγγελίες για «σχέδιο νέας αποστασίας».


Μάλιστα, φωτογράφιζε και τους κατ’ αυτήν υπαίτιους της αποστασίας, την οποία «απεργάζονται εδώ και καιρό συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα στον Πειραιά και στη Θεσσαλονίκη, λειτουργώντας για λογαριασμό Μητσοτάκη». Ο δε υπουργός Εξωτερικών κ. Νίκος Κοτζιάς μας είχε προϊδεάσει για τις αντιρωσικές θέσεις του κάνοντας λόγο για «οργανωμένο σχέδιο πολιτικής ανωμαλίας με τα λεφτά ολιγαρχών και τρίτων παραγόντων», συνδυάζοντας το γεγονός ότι ο Γ. Λαζαρίδης εκλέγεται στην Θεσσαλονίκη.

Όμως, κανένα οργανωμένο σχέδιο πολιτικής ανωμαλίας δεν είδε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν δέχθηκε μετ’ ικανοποιήσεως την προσχώρηση στο κόμμα της Θ. Μεγαλοοικονόμου και στη συνέχεια της Παπακώστα στην κυβέρνηση.

Το ποιος είναι αποστάτης και ποιος όχι, σηκώνει πολλή κουβέντα. Στην πράξη όμως, εξαρτάται από το αν εξυπηρετεί ή όχι το σύστημα. Το 1965 δεκάδες βουλευτές εγκατέλειψαν την Ένωση Κέντρου, αλλά μόνον στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη απεδόθη ο χαρακτηρισμός του αποστάτη. Σήμερα, ελάχιστοι αμφιβάλλουν, ότι το αποκαλούμενο σύστημα, τον Μητσοτάκη ήθελε να εξουδετερώσει, ώστε να μη εμποδιστεί ο εκλεκτός του Ανδρέας Παπανδρέου να διανύσει με ευκολία τον δρόμο προς την εξουσία.

Είναι δε χαρακτηριστικό, ώστε παλαιότερα, ρωτώντας στελέχη της Ν.Δ. γιατί δεν τους είναι συμπαθής ο Κων. Μητσοτάκης, ο οποίος δεν έβλαψε το κόμμα, απεναντίας αυτός επιστρατεύθηκε ως ο καταλληλότερος για να επιβληθεί του Ανδρέα Παπανδρέου το 1989, απάντηση δεν υπήρξε. Η προπαγάνδα, κατόρθωσε να επιβάλει χαρακτηρισμό, τον οποίον η λογική δεν μπορούσε να δικαιολογήσει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να δεχθεί κι άλλους «καλούς αποστάτες» -ένιοι το έχουν ήδη υπαινιχτεί- για να αποφύγει προεκλογικώς και την «ρετσινιά» κατά την Αριστερά, ότι συνεργάζεται με το δεξιό ΑΝΕΛ. Όταν όμως ο Φλωράκης συγκυβέρνησε επ’ ολίγον με τον Κων. Μητσοτάκη, τότε δεν ήταν «ρετσινιά». Ουδείς ψόγος φυσικά και για τον Φ. Κουβέλη, που ήταν υπουργός εκείνης της κυβερνήσεως.

Ας ήμαστε έτοιμοι να δούμε πολλά, μέχρι την ημέρα των εθνικών εκλογών. 
Η Αριστερά, ποτέ στην ιστορία δεν εγκατέλειψε εξουσία χωρίς προβλήματα.

Ο Μακεδών
Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση