Αναζητεί απεγνωσμένα συμμάχους ο Ερντογάν

Προσέγγιση με Ισραήλ
Μετά τις ύβρεις, τις κατηγορίες και τους ακραίους χαρακτηρισμούς η πορεία του πολέμου στην Συρία φαίνεται να αλλάζει τις σχέσεις Τουρκίας - Ισραήλ

Αγωνιώδης είναι η προσπάθεια του προέδρου της Τουρκίας να ξεφύγει από την παγίδα που έστησε ο ίδιος στον εαυτό του, πιστεύοντας ότι μπορεί να χειραγωγήσει τις μεγάλες δυνάμεις, με τον τρόπο που χειραγωγεί την Ελλάδα.

Το συνηθισμένο λάθος που κάνουν οι επηρμένοι ηγέτες, είναι ότι νομίζουν πως δεν έχουν τεθεί όρια στα βήματά τους και απλώνουν κάποια στιγμή τα πόδια έξω από το πάπλωμα, θανάσιμη όμως ενέργεια όταν εισέρχονται στα οικόπεδα των ισχυρών. Και ο Ερντογάν έχει ξεπεράσει το όριο, επειδή όντως έχει ενστερνιστεί τον νεοοθωμανισμό του Νταβούτογλου, αλλά με λάθος υπολογισμούς.

Προσπαθεί ο πρόεδρος της Τουρκίας να στρέψει τη μια χώρα εναντίον της άλλης, ώστε να επωφεληθεί ο ίδιος, και αυτήν τακτική την εφάρμοσε για πρώτη φορά, κατά την τελευταία περίοδο, με την κατάρριψη του ρωσικού αεροπλάνου, ελπίζοντας σε δυναμική απάντηση της Ρωσίας, ώστε να αναμιχθεί και το ΝΑΤΟ. Μόνο που ήταν ολοφάνερη η πρόθεσή του και δεν "τσίμπησαν" ούτε οι Ρώσοι, ούτε το ΝΑΤΟ.

Φαίνεται πάντως, ότι βρίσκεται σε σύγχυση ο Ερντογάν, ως προς τις ΗΠΑ κυρίως, επειδή πραγματοποιεί μεν ανοίγματα, αλλά συγχρόνως τα απορρίπτει. Φάνηκε προς στιγμήν, ότι υπήρξε πλησίασμα με τις ΗΠΑ, όταν η μεν αμερικανική δικαιοσύνη άφησε ελεύθερο έναν από φρουρούς του Ερντογάν που βιαιοπραγούσε κατά των Κούρδων, ο δε Ερντογάν είχε δηλώσει πως το εμπόριο και η οικονομία θα φέρει πάλι κοντά τις ΗΠΑ με την Τουρκία.


Αλλά την ίδια στιγμή, εκτός από την υποστήριξη που παρέχει στο Ιράν, είναι και δυσεξήγητη η επίσκεψη Τσαβούσογλου στην Βενεζουέλα (κάρφος στο μάτι των ΗΠΑ) κατά την περίοδο που υποτίθεται πως θέλουν οι Τούρκοι να βελτιώσουν τις σχέσεις τους με τις ΗΠΑ.

Η αλήθεια είναι ότι επιχειρεί να οργανώσει μέτωπο κατά των ΗΠΑ και με την Γερμανία, η οποία έχει λόγους να είναι δυσαρεστημένη με την πολιτική του Τραμπ έναντί της, όταν μάλιστα ο Ομπάμα της είχε δώσει το "δαχτυλίδι" της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Η δε Γερμανία, δεν μπορεί με κανένα τρόπο να εγκαταλείψει την Τουρκία, με την οποία παραδοσιακά έχουν άριστες σχέσεις, από την εποχή που η Γερμανία ήθελε να ελέγξει την Μεσοποταμία, παραμερίζοντας του Βρετανούς και Γάλλους. Οι ήττες στους δύο παγκοσμίους πολέμους της ψαλίδισαν τα φτερά, αλλά τα σχέδια για κυριαρχία δεν εγκαταλείφθηκαν. Ήδη, έχει εγκριθεί από το γερμανικό κοινοβούλιο, η έξοδος σε άλλες χώρες γερμανικών στρατευμάτων.

Έρχεται όμως τώρα μια είδηση, για μυστικές προσπάθειες για την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων που πραγματοποιούν Τουρκία και Ισραήλ, σύμφωνα με την εφημερίδα Yedioth Ahronoth και την ιστοσελίδα Times of Israel, που μετέφερε το Defence-point.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα της ιστοσελίδας Times of Israel δύο αεροσκάφη τα οποία ξεκίνησαν από το Ισραήλ και την Τουρκία αντιστοίχως ταξίδεψαν προς το Abu Dhabi με ενδιάμεση στάση στο Αμμάν της Ιορδανίας. Οι δύο πτήσεις πιστεύεται ότι συνδέονται με τις συνεχόμενες διαπραγματεύσεις για την επαναπροσέγγιση των δύο πλευρών.

Σύμφωνα με την Yedioth Ahronoth εάν οι διαπραγματεύσεις φέρουν κάποιο αποτέλεσμα οι δύο κυβερνήσεις αναμένεται ότι θα επιτρέψουν την επιστροφή των πρεσβευτών τους στις πρεσβείες τους στο Ισραήλ και στην Τουρκία αντίστοιχα μετά το Yom Kippur, δηλαδή μετά την 30η Σεπτεμβρίου.

Αν και οι δύο κυβερνήσεις έχουν ανταλλάξει ύβρεις, κατηγορίες και ακραίους χαρακτηρισμούς η πορεία του πολέμου στην Συρία φαίνεται να επηρεάζει τις σχέσεις των δύο κρατών. Πιο αναλυτικά το τέλος του πολέμου στην Συρία θα βρεί την παρουσία του Ιράν στη χώρα εδραιωμένη. Η άμεση και δυναμική εμπλοκή του Ιράν στον συριακό εμφύλιο πόλεμο έδωσε το δικαίωμα στην Τεχεράνη να διεκδικήσει από τη Δαμασκό την αύξηση της ιρανικής παρουσίας στην Συρία.

Αυτή η εξέλιξη δεν βρίσκει σύμφωνους τόσο το Ισραήλ όσο και την Τουρκία. Μπροστά σε αυτή την διαφαινόμενη εξέλιξη τα δύο κράτη αποφάσισαν να συζητήσουν για να δουν από κοινού πως θα αντιδράσουν στην αυξημένη παρουσία του Ιράν στην Συρία.

Να σημειωθεί, προς επίρρωση των ανωτέρω, ότι η κυβέρνηση του Ερντογάν δεν καταδίκασε τις πρόσφατες επιθέσεις του Ισραήλ στην Χεζμπολάχ, ούτε τις επιθέσεις κατά ιρανικών στόχων στην Συρία. Το δίλημμα όμως του Ερντογάν, είναι ότι συμμαχεί με τους Ιρανούς κατά των Κούρδων, διεξάγοντας από κοινού επιχειρήσεις, άρα δεν επιθυμεί ανοικτή σύγκρουση μ’ αυτούς.

Αυτή είναι και η σύγχυση που κυριαρχεί στο μυαλό του Ερντογάν, επειδή και οι Ρώσοι δεν του επιτρέπουν να υλοποιήσει τα σχέδιά του στην Συρία, στον βαθμό που επιθυμεί.
Ελπίζεται πάντως, ότι έχουν ληφθεί μέτρα, ώστε να αντιμετωπιστεί η τουρκική βουλιμία, αν εκδηλωθεί εις βάρος μας, ως τους πλέον βολικούς.

Ο Μακεδών
Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση