O φασισμός της... διαφορετικότητας και η δημοκρατία των μειοψηφιών

To δικαίωμα στη διαφορετικότητα είναι αναφαίρετο και δημοκρατική κατάκτηση των χωρών. Το τι μπορεί να είναι ο καθένας στην προσωπική του ζωή, στο κρεβάτι του, στον καναπέ του είναι δικό του θέμα και ουδείς έχει λόγο να ομιλεί.

Πώς θα μεγαλώσει ο ίδιος, πώς θα καθοδηγήσει τα παιδιά του, τι σεξουαλικό προσανατολισμό θα τους δώσει (αν δεν πρόκειται για κάποια φυσική διαδικασία γιατί υπάρχουν και τέτοιες) δεν αφορά κανέναν άλλο παρά μόνο τον καθένα προσωπικά. Ως εκ τούτου αν θέλει να είναι κανείς άντρακλας, μουστακαλής, τσαμπουκάς, αρσενικό κ.λπ. είναι ομοίως το ίδιο με το αν θέλει κάποιος να φορά φουστάνια, να ντύνεται παρδαλός παπαγάλος, να παρελαύνει για τα όποια δικαιώματα του έχουν στερήσει.

Όμως αυτή η υστερία τις τελευταίες δύο ημέρες με το gay pride ξεπερνά κάθε λογική. Και υπογραμμίζει με εμφατικό τρόπο τον ύποπτο ρόλο που έχουν τα μέσα ενημέρωσης τα οποία προφανώς είναι γεμάτα από προοδευτικούς ή δήθεν προοδευτικούς ή ακόμη και από φοβισμένους εργαζόμενους που αν δεν γράψουν κάτι για το… πολύχρωμο κίνημα κινδυνεύουν είτε με απόλυση είτε στην καλύτερη περίπτωση να τους χαρακτηρίσουν ομοφοβικούς.

Γέμισαν οι ιστοσελίδες και θα είναι γεμάτες αύριο οι εφημερίδες με φωτογραφίες από την παρέλαση των ΛΟΑΤΚΙ ή όπως αλλιώς έχουν ονομαστεί. Όπου κι αν κοιτάξει κανείς θα δει χρώματα κι αρώματα, δηλώσεις αγανακτισμένων ακτιβιστών του αδερφάτου που είναι εξοργισμένοι πότε με το ένα και πότε με το άλλο. Το Τζέισον - Αντιγόνη με το πολύχρωμο βρακάκι του να είναι ο ήρωας της παρέλασης αλλά και χιλιάδες στρέιτ ή κρυφοστρέιτ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να δηλώνουν «παρούσα» και να στηρίζουν το αδικημένο κίνημα ζητώντας μέτρα από την πολιτεία.

Μάλιστα βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και κάποιοι άλλοι ψευτοπροοδευτικάριοι του κερατά έβγαλαν και φιρμάνι ζητώντας να μην απαγορεύονται από τον ελληνικό στρατό οι γκέι, να υπηρετούν προφανώς κανονικά, να παίρνουν τα όπλα και όποιον πάρει ο χάρος. Γιατί όχι; Αδικία μεγάλη, εδώ ψηφίστηκε η αναδοχή και προετοιμάζεται η υιοθεσία, εκεί θα κολλήσουμε;

Για τα κόμματα δεν έχει νόημα να πούμε κάτι. Τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ και οι άλλοι δεν αξίζει τον κόπο να μπούμε σε διαδικασία. Φοβισμένα κόμματα και πολιτικοί που δεν έχουν το θάρρος της γνώμης. Και από τις δύο πλευρές. Δηλαδή και από τους πολιτικούς γκέι που δεν έχουν τα κότσια να μιλήσουν γι’ αυτό που είναι και για όσους θεωρούν ότι αυτό το προβεβλημένο πανηγυράκι κάνει μεγάλο κακό.

Το είπαμε στην αρχή. Δεν μας νοιάζει τι κάνει ο καθένας στην προσωπική του ζωή. Αυτό που μας νοιάζει είναι πώς στήνεται μια κανονικότητα μέσω των μέσων ενημέρωσης. Πώς η ομοφυλοφιλία είναι το κανονικό και οι άλλοι είναι οι κακοί. Πώς το να γλείφεσαι μπροστά στην πολύχρωμη βουλή είναι το σωστό και το ωραίο, αλλά δεν είναι ωραίο να μπορείς να διαδηλώνεις για την πατρίδα σου και να κρατάς την ελληνική σημαία. Αν κρατήσει την πολύχρωμη είσαι της μόδας, είσαι της εποχής σου. Αν τολμήσεις να κουνήσεις τη γαλανόλευκη είσαι εθνικιστής, υπερπατριώτης και άλλα τέτοια όμορφα. Είσαι και χρυσαυγίτης βέβαια διότι αυτό το μεγάλο κακό έκανε η εγκληματική συμμορία του Μιχαλολιάκου. Ταύτισε την πατρίδα και την αγάπη γι’ αυτήν με το έγκλημα, τον τσαμπουκά, τον ξυλοδαρμό αδύναμων, μεταναστών, γκέι, αριστερών κ.λπ.

Εν πάση περιπτώσει, πρέπει να σταματήσει αυτή η υπερπροβολή που οδηγεί ακριβώς στην κανονικότητα, τη συνήθεια, το «δε βαριέσαι μωρέ, ας τους να γλείφονται προκλητικά μπροστά σου, κι αυτοί παιδιά είναι».

Και είναι ενοχλητικός ο φασισμός, η λογοκρισία, ο κοινωνικός αποκλεισμός των άλλων, αυτών που μπορούν να έχουν το θάρρος της γνώμης. Τελικά μήπως πρέπει να διαδηλώνουν οι στρέιτ για τα δικαιώματά τους που καταπατώνται καθημερινά;

AntiNews


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση