Επτά χρόνια διαρκεί ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία: Πρόσχημα η Δημοκρατία και η Ελευθερία

Του Στέφανου Κωνσταντινίδη

Και ξαφνικά ανακάλυψαν για πολλοστή φορά τα χημικά του Άσαντ! Και να ήταν αλήθεια, κάτι που δεν γωνιάζει με τη λογική, αφού δεν θα είχε κανένα λόγο να τα χρησιμοποιήσει σε μια στιγμή που κερδίζει τον πόλεμο, ποιος πιστεύει τους Αμερικανοδυτικούς μετά τα τόσα ψέματα που είπαν για τα χημικά όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ και αυτά του Καντάφι που δεν βρέθηκαν ποτέ;

Τα χημικά όπλα του Άσαντ –το παραμύθι δηλαδή κατά πάσαν πιθανότητα ή κάποια προβοκάτσια– είναι προπέτασμα καπνού για να κρύψουν τα εσωτερικά τους προβλήματα.

Ο Τραμπ για να ξεχαστεί η έρευνα σε βάρος του από το FBI που έφτασε μέχρι να ερευνήσει το γραφείο του δικηγόρου του, αλλά και τα άλλα ευτράπελα της πολιτικής του, η Τερέζα Μέι για να ξεχάσουν οι Βρετανοί την ανικανότητά της να χειριστεί το Brexit και τα άλλα εσωτερικά της προβλήματα και ο μικρός Ναπολέοντας του Παρισιού, ο Μακρόν, για να ξεχαστούν οι απεργίες που δονούν τη Γαλλία λόγω της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του. Οι Γερμανοί, οι οποίοι έχουν μεγάλα συμφέροντα με τη Ρωσία και σιγά-σιγά σκάνε μύτη στους Αμερικανούς, παρακολουθούν μουδιασμένοι.

Ούτως ή άλλως οι πύραυλοι ποτέ δεν ήταν όπλο αποτελεσματικής πολιτικής αν δεν ακολουθούνταν από στρατιωτική επέμβαση πεζοπόρων τμημάτων, όπως έδειξαν η Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, η Λιβύη και μια σειρά από άλλα παραδείγματα. Τι επιδιώκουν λοιπόν οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους, αφού σίγουρα δεν είναι διατεθειμένοι να στείλουν στρατεύματα στη Συρία; Μια επίδειξη δύναμης, μια προσπάθεια ταπείνωσης του Πούτιν και του Ιράν, μια προσπάθεια να ικανοποιήσουν το Ισραήλ και τέλος, ίσως το κυριότερο, να δηλώσουν παρόντες σε μια τελική διευθέτηση του συριακού προβλήματος, να προωθήσουν με άλλα λόγια τα πιόνια τους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να μην αφήσουν την πρωτοβουλία στη Μόσχα.

Για τα δικά τους τελικά γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα, σκυλεύουν ακόμη μια φορά πάνω στο πτώμα της Συρίας. Στην αρχή εξόπλισαν μέσω Σαουδικής Αραβίας και Τουρκίας τους τζιχαντιστές, για να ανατρέψουν τον Άσαντ, το παιγνίδι δεν τους βγήκε και τώρα, για να μην πέσει η Συρία κάτω από την απόλυτη επιρροή της Ρωσίας και του Ιράν, παίζουν τα τελευταία χαρτιά τους πάνω στο πτώμα της.

Φυσικά ούτε ο Άσαντ είναι αθώος, ένας δικτάτορας είναι, αλλά η δαιμονοποίησή του δεν έχει όρια, από αυτούς που αγιοποιούν άλλα διεφθαρμένα αυταρχικά και δικτατορικά καθεστώτα της περιοχής. Διότι, ως γνωστόν, υπάρχουν οι καλοί δικτάτορες όταν εξυπηρετουν τα συμφέροντα των Αμερικανών και των Δυτικών και αγοράζουν τα όπλα τους και οι κακοί δικτάτορες που αρνούνται να τους εξυπηρετήσουν και ακόμη χειρότερο συνάπτουν και συμμαχίες με τη Μόσχα. Ούτε φυσικά και οι Ρώσοι είναι αθώες περιστερές, και αυτοί τα δικά τους συμφέροντα εξυπηρετούν και γι΄αυτό προχωρούν σε ανίερες συμμαχίες με τον Ερντογάν και του παραδίδουν τους Κούρδους.

Όλοι, σε τελευταία ανάλυση, ασέλγησαν και ασελγούν πάνω στο πτώμα της Συρίας. Όμως την κύρια ευθύνη και για την κατάσταση στη χώρα αυτή, αλλά και τις άλλες χώρες της περιοχής, τη φέρει η Δύση που έσπειρε, από την εποχή του Πρώτου Παγκοσμίου και μετά, διχόνοια και καταστροφή για να εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα. Αυτή η Δύση της αποικοκρατίας που δημιούργησε τεχνητά σύνορα και νέα κράτη από φεουδάρχες που τους ανακήρυξε βασιλιάδες, με τους οποίους μοιράστηκε και μοιράζεται το μάννα του πετρελαϊκού πλούτου της περιοχής.

Επτά χρόνια πόλεμος στη Συρία για τη δημοκρατία και την ελευθερία, όπως έλεγαν, και το μόνο επίτευγμά τους είναι η καταστροφή της χώρας και η ανάδειξη του φανατικού ισλαμισμού των τζιχαντιστών. Με το ίδιο πρόσχημα να εισαγάγουν τη δημοκρατία στους ιθαγενείς έσπειραν την καταστροφή στο Ιράκ και τη Λιβύη, με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια πρόσφυγες. Πατούν επί πτωμάτων για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους και προσπαθούν να εξαπατήσουν τη διεθνή κοινή γνώμη περιτυλίγοντας τα επικοινωνιακά με τις έννοιες της δημοκρατίας, της ελευθερίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές, μεταμεσημβρινές ώρες της Πέμπτης, δεν έχουν ακόμη πέσει οι αμερικανικοί πύραυλοι πάνω στη Συρία. Αναμένονται… Ίσως στα παρασκήνια να γίνονται ύστατες προσπάθειες για να περιοριστεί η σύγκρουση Μόσχας – Δυτικών, ίσως για να δοθεί χρόνος στους Ρώσους να μετακινηθούν από τα σημεία που θα πληγούν. Αν και στο τελευταίο tweet του ο Πρόεδρος Τραμπ λέει, τώρα, πως οι επιθέσεις μπορεί και να μη γίνουν! Όπως αναφέρει στο νέο tweet του: «Ποτέ δεν είπα πότε θα γίνει επίθεση στη Συρία» για να προσθέσει πως αυτό μπορεί να συμβεί «σύντομα ή και καθόλου σύντομα».

Σε κάθε περίπτωση Ελλάδα και Κύπρος εμπλέκονται σε ό,τι συμβαίνει και θα συμβεί αφού το έδαφός τους θα χρησιμοποιηθεί για τις επιθέσεις εναντίον της Συρίας. Κι ας διαβεβαιώνει το αντίθετο ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών Νίκος Χριστοδουλίδης που νομίζει πως οι ιθαγενείς αγνοούν την ύπαρξη και τον ρόλο των βρετανικών βάσεων στην Κύπρο. Ας επικεντρωθεί καλύτερα στο δείπνο Αναστασιάδη με τον Ακιντζί γιατί από αυτά τα δείπνα ξεκινούσε κάθε φορά και νέο χαντάκωμα του Κυπριακού. Και έτρεχε μετά ο ίδιος, ως κυβερνητικός εκπρόσωπος τότε, να μπαλώσει αυτά που προέκυπταν ως απόδειπνα!

Καιρός για μια πιο σοβαρή πολιτική και με την ελπίδα ότι δεν θα ξαναπληρώσει ο κυπριακός λαός νέες υποχωρήσεις Αναστασιάδη στο επερχόμενο δείπνο με τον Ακιντζί. Τα απόδειπνα μπορεί να αποδειχτούν ξανά πικρά, αν όχι δηλητηριασμένα. Και ο Κύπριος Πρόεδρος δεν μας έχει συνηθίσει σε μια μελετημένη, σοβαρή και αξιοπρεπή στάση σε αυτά τα δείπνα.

* O Στέφανος Κωνσταντινίδης είναι πανεπιστημιακός, διευθυντής του Κέντρου Ελληνικών Ερευνών Καναδά-ΚΕΕΚκαι μέχρι πρόσφατα επιστημονικός συνεργάτης του ΕΔΙΑΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
stephanos.constantinides@gmail.com
HellasJournal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση