Ο νέος ρόλος της Τουρκίας και η εσωτερική διαμάχη στις ΗΠΑ

Ο Χένρυ Κίσιγκερ εκτίμησε ότι η Τουρκία θα καλύψει μέρος του γεωπολιτικού κενού που αφήνουν οι ΗΠΑ αποχωρώντας από το Ιράκ και το Αφγανιστάν

Στην προσπάθεια να κατανοήσω, όσο γίνεται, την επαμφοτερίζουσα πολιτική των ΗΠΑ, ως προς την Τουρκία και την ιδιαίτερη σημασία που έχει η γείτονα για τους Αμερικανούς, ανασύρω και μια παλαιά ομιλία του Χένρυ Κίσιγκερ. Μπορεί να πέρασαν τα χρόνια, αλλά όχι και η επιρροή του στα παγκόσμια δρώμενα.

Έχει σημασία επομένως να προσεχθεί ιδιαίτερα μια προ ετών τοποθέτησή του σχετικά με τον νέο ρόλο της Τουρκίας, ελπίζοντας ότι θα τύχει της δέουσας ανάλυσης στο ελληνικό ΥΠΕΞ.

Ο Κίσιγκερ "εκτίμησε" -όταν λέμε ότι εκτίμησε, στην ουσία διαπίστωσε, ή συνέστησε- ότι η Τουρκία θα καλύψει μέρος του γεωπολιτικού κενού που αφήνουν οι ΗΠΑ αποχωρώντας από το Ιράκ και σταδιακά από το Αφγανιστάν [Δεν είχε υπάρξει ακόμη η εμπλοκή των ΗΠΑ στην Συρία]. Αυτό είπε μεταξύ άλλων σε Ημερίδα με τίτλο "Η τουρκική ταυτότητα και η νέα εξωτερική πολιτική", που οργανώθηκε από το "Council on Foreign Relations", στην Κωνσταντινούπολη, προσθέτοντας ότι «η Τουρκία είναι ανερχόμενη δύναμη στην πολιτική σκακιέρα της περιοχής, αρκεί να μη θίξει τα αμερικανικά συμφέροντα».

Αυτό από μόνο του είναι ενδιαφέρον, που καθίσταται σημαντικότερο όμως, όταν αναφερόμενος στην κρίση Ισραήλ-Τουρκίας, τόνισε ότι και τα δύο κράτη θα πρέπει να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα. Είπε ότι «αμφότερες οι πλευρές πρέπει να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους», αφού «όλοι γνωρίζουν ποιο είναι το πρόβλημα, αλλά δεν κάνουν τα αναγκαία βήματα». Άφησε σε μας να μαντέψουμε ποιο είναι "το πρόβλημα που όλοι ξέρουν".

Οι απόψεις του Κίσινγκερ, προκάλεσαν εντύπωση σε Τούρκους αναλυτές που αναφέρονταν επί μέρες στο όλο ζήτημα. Έκαναν μάλιστα μνεία και σε σχετικό άρθρο που δημοσιεύτηκε τότε στην εφημερίδα "Wall Street Journal".

Ως τεκμήριο για τα «ισχυρά θεμέλια στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας, παρά τη δυναμική ανταγωνισμού που εμπεριέχουν αυτές», ο Κίσινγκερ πρόβαλε το σύστημα ραντάρ που σχεδιάστηκε να αναπτυχθεί στην Τουρκία για την «προστασία του ΝΑΤΟ από το Ιράν». Σύμφωνα με τον Κίσινγκερ, «αυτό δείχνει ότι οι ΗΠΑ και η Τουρκία έχουν σε ορισμένα θέματα κοινά συμφέροντα». Να σημειωθεί ότι, επειδή οι πληροφορίες από αυτό το ραντάρ θα δίνονταν στο Ισραήλ, οι Τούρκοι είχαν φέρει αντιρρήσεις ικανοποιώντας ιρανικό αίτημα.

Η οικονομική σημασία της Τουρκίας ήταν άλλο ένα σημείο που υπογράμμισε ο Κίσινγκερ, λέγοντας ότι «το κέντρο βάρους των διεθνών και των οικονομικών σχέσεων μετατοπίζεται από τον Ατλαντικό προς τον Ειρηνικό και η Τουρκία είναι η ανερχόμενη χώρα στην Ευρώπη, την Ασία και τη Μέση Ανατολή».

Παρακολουθώντας κάποιος την πορεία του Κίσιγκερ, διαπιστώνει ότι πολλές φορές άλλαξε όψη ο γεωστρατηγικός χάρτης πολλών περιοχών της γης, από τις παρεμβάσεις του. Εκείνο όμως που πρέπει να μελετηθεί ιδιαίτερα, είναι ότι τάχθηκε στο πλευρό των Τούρκων, τη στιγμή που αυτοί τάσσονται κατά του Ισραήλ. Θα περίμενε κάποιος, ως Ισραηλίτης, να ταχθεί με το μέρος των Ισραηλινών ή τουλάχιστον να αποφύγει να πάρει θέση.

Ο Κίσιγκερ όμως, ποτέ δεν το έπραξε αυτό, τουλάχιστον από το 1973 και μετά. Είναι μεν Ισραηλίτης, αλλά δεν είναι απαραίτητα και υπέρ του κράτους του Ισραήλ. Πολλές φορές εδώ δόθηκε η ευκαιρία να σημειώσω, ότι δεν ταυτίζονται πάντα τα συμφέροντα Ισραηλιτών και Ισραηλινών. Δεν είναι άγνωστη η αντίθεση Ισραηλιτών, με σημαντική παγκόσμια εμβέλεια, που θεωρούν ότι το κράτος του Ισραήλ, δημιουργεί εμπόδια δυσφημώντας τους Ισραηλίτες λόγω της συμπεριφοράς του έναντι της Παλαιστίνης και των Αράβων.

Ο Τραμπ, άλλαξε τα σχέδια του Ομπάμα, και δίνει προτεραιότητα στην προστασία του κράτους του Ισραήλ, γι’ αυτό και οι σφοδρές επιθέσεις που δέχεται από τους κύκλους επιρροής Κίσιγκερ.

Η τοποθέτηση επομένως του Χένρυ Κίσιγκερ υπέρ της Τουρκίας, δεν έγινε για λόγους ευγένειας. Καλό θα είναι το ελληνικό ΥΠΕΞ να δώσει βαρύτητα στο θέμα. Και να προσέξει ιδιαίτερα, ότι παρ’ όλο που οι σχέσεις Ομπάμα-Νετανιάχου ήταν ψυχρές, ο Ομπάμα είχε την στήριξη του Ροκφέλερ, την οποία δεν έχει ο Τραμπ. Στην ουσία δηλαδή, πρόκειται για σύγκρουση δύο ομάδων με αντιτιθέμενα συμφέροντα, που όμως η Τουρκία δεν χάνει το ενδιαφέρον καμίας.

Μακεδών
Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση