Si vis pacem, para bellum

Η Τουρκία έκανε πραγματικότητα αυτό που απειλούσε εδώ και μια διετία. Με πολεμικά πλοία αμφισβητεί εμπράκτως τόσο την Ελληνικότητα των νησιών μας όσο και την Κυπριακή ΑΟΖ, παρεμποδίζοντας τις έρευνες της Ιταλικής ενεργειακής εταιρίας ΕΝΙ.

Η Κύπρος, αδύναμη ως είναι, προσέφυγε σε διπλωματικές καταγγελίες, που ελάχιστες ως μηδαμινές επιπτώσεις είχαν ως τώρα, με εξαίρεση ότι κατέδειξαν για μια ακόμη φορά ότι στη ΝΑ Μεσόγειο δεν μπορείς να «κυκλοφορείς» άοπλος!

Η Ελλάδα, των Αλέξη Τσίπρα και Νίκου Κοτζιά, εξέδωσε μια ανακοίνωση που μοιάζει πολύ με το ύφος ανακοινώσεων του ΣΥΡΙΖΑ, όταν φοβάται για όσα κάνει σαν κόμμα.

Αθήνα και Λευκωσία καλούν την ΕΕ και τις ΗΠΑ να επέμβουν και να «πείσουν» τον Ταγίπ Ερντογάν να «κάτσει φρόνιμα». Καμια από τις δυο δεν επεναίβει. Απλά είπαν ορισμένες «σαχλαμάρες» όπως τις χαρακτήρισε γηραιός αλλά έμπειρος Έλληνας πολιτικός.

Όμως η Ελλάδα, εκτός από συμφέροντα στη θαλάσσια αυτή περιοχή, συμβαίνει να είναι και «εγγυήτρια δύναμη» της Κυπριακής Δημοκρατίας. Έχει δηλαδή, υποτίθεται, υποχρέωση να παρέμβει και να αποκαταστήσει την τάξη πραγμάτων που υποτίθεται εγγυάται.

Αν αυτό σημαίνει στρατιωτική κινητοποίηση, τότε αυτό πρέπει να πράξει. Αν σημαίνει αποστολή δυο, τριών ή περισσοτέρων πλοίων και αεροσκαφών στην περιοχή, αυτό θα πρέπει να κάνει.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, δεν πρόκειται να αντιδράσουν και η χώρα, μαζί με την Κύπρο, θα έχουν υποστεί, μια νέα στρατηγικής σημασίας ήττα η οποία θα έχει συνέχεια στο Αιγαίο, στη Θράκη και ίσως κι αλλού.

Στο Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, συσκέπτονται από προχθές και μελετούν σχέδια αντιδράσεων. Αλλά στα κανόνια που επιβάλλουν το δίκαιο του ισχυρότερου, δεν αντιτάσσεις λεκτικές απειλές και διπλωματικές φιοριτούρες. Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι και η εξαφάνιση του γνωστού «τουρκοφάγου» Πάνου Καμμένου. Αλλά μικρή σημασία έχει…

Την ώρα που συμβαίνουν αυτά ο Έλληνας πρωθυπουργός μιλούσε στο κόμμα του για τη Novartis. Λογικό, γιατί με την φαρμακευτική εταιρία στο προσκήνιο προσπαθεί να κερδίσει χρόνο κι εξουσία. Άλλωστε τον κ. Ερντογάν περιμένει να τον υποδεχθεί με ανοικτές αγκάλες σε δέκα-δεκαπέντε ημέρες στη Θεσσαλονίκη.

Στο μεταξύ η Τουρκία καταλαμβάνει παράνομα και στρατιωτικά τμήμα της ΝΑ Μεσογείου. Αυτό, που μόλις πριν 48 ώρες ο κ. Τσίπρας μιλώντας υποστήριζε ότι έχουμε εξασφαλίσει με τις «τριμερείς συναντήσεις». Το ίδιο ποίημα που επαναλάμβαναν στη διάρκεια της εδώ επίσκεψης του Ισραηλινού προέδρου, προ εβδομάδος.

Οι «τριμερείς συναντήσεις» όμως δεν έχουν όπως φαίνεται ή αρέσκονται να λέγουν «στρατηγικό βάθος» Είναι συναντήσεις καφέ μετά φωτογραφιών που ο κάθε ηγέτης …πουλά στους ψηφοφόρους του. Διαφορετικά θα είχαμε έστω και λεκτικές αντιδράσεις…

Ορισμένοι βιάστηκαν να προσχωρήσουνε στο «δόγμα Κοτζιά» όπως εμφανίστηκε σκληρό και ισχυρό, μετά την απόρριψη των τουρκικών θέσεων στο Κυπριακό. Ήταν ορθή κίνηση τότε, αλλά στη συνέχεια με αυτό σαν ασπίδα δήθεν προάσπισης των εθνικών ζητημάτων, κάναμε ραγδαίες υποχωρήσεις στο Μακεδονικό, στο Αλβανικό και στην Τουρκία (Αιγαίο).

Η σιωπηρή αποδοχή, χωρίς στρατιωτική αντιπαράθεση, του status quo στην Κυπριακή ΑΟΖ που δημιουργεί η Άγκυρα θα οδηγήσει σε χειρότερες εθνικές περιπέτειες και ήττες!

Δεν είμαστε αυτοί που ζητούν πόλεμο πάση θυσία. Αλλά όπως υποστήριζαν ορθά οι Ρωμαίοι «αν επιζητείς την ειρήνη, ετοιμάσου για τον πόλεμο».

Σημειώσεις


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση