Πάμε πόλεμο;

Η Ιστορία είναι αμείλικτη με όσους αγνοούν τα διδάγματά της. Η Τουρκία φέρεται να πιστεύει ότι αυτή είναι η πλέον κατάλληλη στιγμή για να θέσει τις διεκδικήσεις της έναντι της Ελλάδας. Θα είναι λάθος της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας να υποβαθμίσουν τον κίνδυνο, όπως συστηματικά έκαναν τα τρία τελευταία χρόνια. Κι οι δηλώσεις τύπου Κοτζιά και Καμμένου δεν βοηθούν…

Λένε τώρα ότι οι Τούρκοι δεν θα επαναλάβουν με τους Αμερικάνους τον τσαμπουκά που έκαναν στους Ιταλούς στην AOZ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν τους ανησύχησε το γεγονός ότι ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ μετέβη στις 15 και 16 Φεβρουαρίου στην Άγκυρα, στα πλαίσια της εκεί επίσκεψης του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον! Αυτό είναι γεγονός! Το άλλο, ότι οι Αμερικανοί θα προστατεύσουν το γεωτρύπανο της EXXON Mobil ή ακόμα και της Total είναι κάτι που μπορεί κανείς να το πιθανολογήσει, σε σχέση με τα όσα συνέβησαν το καλοκαίρι του 2017, αλλά δεν μπορεί να το εγγυηθεί.

Η προχειρότητα των χειρισμών θυμίζει έντονα τα όσα συνέβησαν το πρώτο εξάμηνο του 2015. Τότε που τα σημερινά αγαπημένα παιδιά των Ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών πίστευαν ότι θα έβρισκαν μερικά δισεκατομμύρια στο Πεκίνο και στην Μόσχα. Έμαθαν ότι οι διεθνείς σχέσεις είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση. Το μάθημα αυτό μας κόστισε περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτή την φορά οι μαθητευόμενοι μάγοι καλούνται να μάθουν ότι το Αιγαίο δεν ανήκει στα ψάρια του και ότι δεν δικαιούμαστε απέναντι στην Ιστορία μας, αλλά και στο μέλλον των παιδιών μας, να το ρισκάρουμε με την Τουρκία, όπως έλεγε ο μέγας ιεροδιδάσκαλος της Αριστεράς κ. Μπαλάφας.

Το χειρότερο δεν είναι ότι η κρίση μας έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα με τις αμυντικές μας δαπάνες. Αλλά ότι τους λιγοστούς μας οικονομικούς πόρους τους χρησιμοποιήσαμε για να αγοράσουμε κάποια σαπάκια των Αμερικανών. Αλήθεια, πόσα ανταλλακτικά θα αγοράζαμε με αυτά τα λεφτά για να αυξήσουμε την διαθεσιμότητα των κυρίων μέσων των ΕΔ; Αυτό είναι ένα καλό ερώτημα που θα πρέπει κάποια στιγμή να απαντήσει η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων. Να σας δώσουμε άλλο ένα δείγμα ανωριμότητας; Θα θυμάστε που το 2016 ο κ. Μητσοτάκης επισκέφτηκε το υπουργείο Άμυνας. Δεν πρόλαβε να συμφωνήσει στην αύξηση της θητείας και ο υπουργός έσπευσε να τον … αδειάσει!

Εκείνο που κάνει μεγαλύτερη εντύπωση είναι η πλήρης απουσία του Πούτιν! Άφαντοι οι Ρώσοι, οι φίλοι μας. Το γιατί οι Ρώσοι επέλεξαν την σιωπή είναι ένα ενδιαφέρον θέμα συζήτησης. Η επίλυση του γρίφου έχει ίσως πολλά να μας πει…

Αν ήμασταν ένα σοβαρό κράτος ο Πρωθυπουργός της χώρας θα είχε ήδη μοιράσει ρόλους στους πολιτικούς του αντιπάλους κι αυτοί θα ήσαν συνεχώς πάνω σε ένα αεροπλάνο, να επισκέπτονται την μία πίσω από την άλλη τις μεγάλες πρωτεύουσες του κόσμου και να προσπαθούν να πείσουν για τις ελληνικές θέσεις. Δυστυχώς, αυτός ο κώδικας επικοινωνίας δεν υπάρχει στα κατάστιχα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ούτε και στους «μυστικούς» φίλους και συμμάχους τους. Τους ενώνει το μίσος για τους πολιτικούς τους «εχθρούς». Τους τυφλώνει το πάθος τους για την εξουσία. Τους απειλεί η πραγματικότητα. Και μαζί με αυτούς και όλους εμάς τους υπόλοιπους…

Θανάσης Μαυρίδης
Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση